ΔΩΔΩΝΗ

Η ΠΑΡΓΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΟΝΙΑ ΝΗΣΙΑ
Στους ταραγμένους πρώτους αιώνες της δεύτερης μ.Χ. χιλιετίας, οι Παργινοί, που τότε κατοικούσαν στην τοποθεσία της σημερινής Παλιόπαργας, είχαν αντιληφθεί την σημασία της ρήσης «μέγα το κατά θάλατταν κράτος» κι έτσι μετέφεραν την έδρα τους στον βράχο του σημερινού κάστρου της και συνεργάστηκαν επιδέξια με τις ναυτικές δυνάμεις που ήλεγχαν το Ιόνιο πετυχαίνοντας έτσι να ζουν ελεύθερα και δημοκρατικά και να διατηρήσουν την πολιτική τους ταυτότητα. Το 1814, όταν έγινε σαφές ότι στην περιοχή τους θα επικρατούσε η Βρετανία, αφόπλισαν τη Γαλλική...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΕ ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Α' ΣΚΗΝΗ Ακρογιαλιά. Άδεια σκηνή. Σκοτάδι και βροντές. Άνεμος βρυχάται, ουρλιάζει, χτυπάει και κραυγάζει πάνω απ' το νερό. Μάζες από θάλασσα σηκώνονται ψηλά, ταράζονται και χτυπιούνται, και σπάνε πάλι στη θάλασσα. Χαλίκια και άμμος τρίβονται αργά. Η γη τρέμει. ΟΥΙΛΛΥ: Βοήθεια. Έεεε. (Ό ήχος πνίγεται απ' το κύμα.) Βοήθεια. Κόλιν. Φώναξε. Ω Θεέ μου, βόηθα τον να φωνάξει. (Η τρικυμία δυναμώνει.) ΟΥΙΛΛΥ: Βοήθεια! (Ο ήχος ξαναπνίγεται από το κύμα.) (Ένας μεθυσμένος έρχεται τραγουδώντας.) ΗΒΕΝΣ: Άθελά μου - τραγουδάω - και η μέρα - πώς περνά. ΟΥ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΜΙΑΣ ΜΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ
"Το παίγνιο του κόσμου και η προβληματική μιας μη μεταφυσικής κατεύθυνσης του στοχασμού" η συμπλοκή εντός αυτής της φράσης δεν σημαίνει μία σύνδεση μεταξύ του παιγνίου του κόσμου και της προβληματικής μιας μη μεταφυσικής κατεύθυνσης του στοχασμού, η οποία παράλληλα -και κυρίως- προεξαγγέλλει "το παίγνιο του κόσμου ως σήμα μιας μη μεταφυσικής κατεύθυνσης". Κινούμενη πέρα από την άποψη αυτή, που -ακολουθώντας την εκ μέρους του Νίτσε ανάγνωση του Ηρακλείτου- ασπάστηκαν οι Heidegger, Fink, Αξελός και Derrida, η έρευνά μας θεωρεί ότι το παίγνι...
Διαβάστε περισσότερα...

Μονόπρακτα
Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΩΝΗ (La Voix humaine) πρωτοπαίχτηκε στην Comedie Francaise από την Berthe Bovy. Γυρίστηκε σε ταινία από τον Roberto Rossellini με την Anna Magnani. To ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΜΑΣΣΑΛΙΑΣ (Le Fantome de Marseille) γράφτηκε για την Edith Piaf. Ο ΨΕΥΤΗΣ (Le Menteur - που έγινε, εδώ ΨΕΥΤΡΑ και το ΤΗΝ ΕΧΑΣΑ (Je l’ai perdue) γράφτηκαν για τον Jean Marais, που τα έπαιξε στο ραδιόφωνο, με μουσική του Jean Wiener. (Από τον εκδότη)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΙΡΟΙ
Στους Παλιούς Καιρούς πεδίο μάχης είναι το παρελθόν και ο ανταγωνισμός ανάμεσα στην Άννα και τον Ντήλυ εντοπίζεται στα δύο ανέκδοτα που "θυμούνται": το πρώτο αφορά την ταινία Ο Απόκληρος, και το δεύτερο το μπαρ στο Ουεηφέαρερς "κάπου στην οδό Μπρόμπτον". Ο Ντήλυ "θυμάται" και τα δύο επεισόδια σαν παράξενα άθλιες υποθέσεις που θα ήταν προτιμότερο να ξεχαστούν. Οι αναμνήσεις της Άννα όμως, είναι πιο συμπαθητικές, ταιριάζουν με το εγκώμιο που πλέκει στο παρελθόν, ωσάν να ήταν κάτι σαν απίθανος απωλεσθείς παράδεισος. Και οι δύο καταφεύγουν να ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο κατά φαντασίαν ασθενής
Οι κακοτυχίες του έργου: Όταν ο Λουδοβίκος ο 14ος γύρισε νικητής από την εκστρατεία της Ολλανδίας, του 1672, ο Μολιέρος σοφίστηκε να ετοιμάσει για την Αυλή ένα από εκείνα τα θεάματα με ιντερμέτζα και μπαλέτα που τόσο πολύ άρεσαν στο Βασιλιά. Αυτό το μαρτυρά ο Πρόλογος που βρίσκεται επικεφαλής του Φανταστικά άρρωστου και παρουσιάζει το έργο σαν κωμωδία "που το σχέδιό της έγινε για να ξεκουράσει το μεγάλο αυτό πρίγκιπα από τα ευγενικά του έργα". (Απόσπασμα από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Το φεγγάρι των καταραμένων
Το έργο διαδραματίζεται στο Κονέκτικατ, στο σπίτι του σέμπρου (ενοικιαστή γης) Φιλ Χόγκαν, απ’ το μεσημέρι κάποιας μέρας, στις αρχές Σεπτέμβρη 1923, ως τα ξημερώματα της επομένης. Το σπίτι δεν είναι -για να το πούμε απλά- κανένα σπουδαίο δείγμα αρχιτεκτονικής της Νέας Αγγλίας -τόσο τέλεια τοποθετημένο στο φυσικό του περιβάλλον ώστε να φαντάζει ως αρμονικό τμήμα του τοπίου, ριζωμένο στη γη-, μα έχει εμφυτευτεί στην τωρινή του θέση και την εποπτεύει. Ένα πράμα παλιοκαιρισμένο, φτιαγμένο με τάβλες, σαν κουτί, με σανιδένια στέγη και καπνοδόχο...
Διαβάστε περισσότερα...

Δραγούμη: ημερολόγιο 1919-1920

ΕΤΣΙ ΜΙΛΗΣΕΝ Ο ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ (ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ)
Ένα από τα φιλοσοφικά αριστουργήματα του περασμένου αιώνα, που εξάσκησαν τη μεγαλύτερη επίδραση στο νεότερο πνεύμα, στην ίδια τη ζωή ακόμα, και που αληθινά πρόσθεσαν νέα κριτήρια στα προηγούμενα και νέες αξίες, ακόμα και νέα συναισθήματα, στάθηκε το "Έτσι μίλησεν ο Ζαρατούστρα" του Φρειδερίκου Νίτσε. Ο ίδιος ο Νίτσε, με το έργο του, την προσωπικότητά του, την ακτινοβολία των ιδεών του, την τόλμη και τον πλούτο των συνθημάτων του, συνοψίζει ένα από τα σπουδαιότερα κεφάλαια της ανθρώπινης παρουσίας πάνω στη γη. Γι' αυτό, η μετάφραση του "Ζαρ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ιστορία της κινέζικης φιλοσοφίας (πρώτος τόμος)
Με την ιστορία της Κινέζικης φιλοσοφίας ολοκληρώνεται η προσπάθεια του συγγραφέα Δημήτρη Κ. Βελισσαρόπουλου, που είχε στόχο να δώσει στους έλληνες αναγνώστες μια συστηματική εικόνα της γένεσης και της εξέλιξης του ανατολικού στοχασμού από τα αρχαιότερα χρόνια ως σήμερα. Ήδη πριν από έξι χρόνια κυκλοφόρησε η Ιστορία της Ινδικής φιλοσοφίας που συνάντησε πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον εκ μέρους του αναγνωστικού κοινού και ήδη κυκλοφόρησε σε δεύτερη έκδοση. Η Ινδία και η Κίνα θεωρούνται το λίκνο του στοχασμού της Άπω Ανατολής, όπως ακριβώς και η...
Διαβάστε περισσότερα...

Ιστορία της κινέζικης φιλοσοφίας (δεύτερος τόμος)
Ο Δημήτρης Κ. Βελισσαρόπουλος έκρινε ότι η εξιστόρηση της πορείας της κινέζικης φιλοσοφίας έπρεπε να περιλάβει και την πολύ λιγότερο γνωστή στον κόσμο μεταχριστιανική περίοδο και να επεκταθή ως τα σήμερα. Μόνον έτσι θα λάβαινε το έργο πανοραμικό χαρακτήρα ώστε να δείξη πόσο ανθεκτικός υπήρξε ο σινικός στοχασμός στις αλλαγές των καιρών και πόσο εκπληκτική ήταν η αδιάκοπη συνέπεια και συνέχειά του. Θα καταλάβει επίσης ο αναγνώστης πόσο σημαντική είναι η σινική μεταφυσική κατά την περίοδο αυτή. Από τον δεύτερο τόμο της Ιστορίας της Κινέζικης ...
Διαβάστε περισσότερα...

Μήδεια και Ιεζάβελ
ΜΗΔΕΙΑ Αν ο Ευριπίδης στη Μήδειά του μας απεικονίζει ανυπέρβλητα σε πόση αγριότητα μπορεί να φτάσει μια γυναίκα που την απαρνήθηκε ο άντρας της, ο Ανούιγ στη δική του τη Μήδεια φωτίζει έναν άλλον Ιάσονα, όχι την ψυχρή κι υπολογιστική κι υποκριτική πλευρά που φωτίζει ο Ευριπίδης, αλλά μια άλλη, που έχει σχέση με κείνο που λέγεται προδομένη εφηβεία, μ' εκείνο που λέγεται χαμένη μαγεία του κόσμου. [...] ΙΕΖΑΒΕΛ Με την Ιεζάβελ, μεταθέτει πάλι τα όρια, αλλάζει προσανατολισμό. Για να κατανοήσουμε καλύτερα την ιδιοτυπία κι αυτής της τόσο μοντέ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΑΙΔΡΑ
"Ο πρωταρχικός κανόνας είναι να αρέσουμε και να συγκινήσουμε. Όλοι υπόλοιποι υπάρχουν μόνο και μόνο για να φτάσουμε σ' αυτόν τον πρώτο, αναφέρει ο Ρακίνας ως στόχο της τραγωδίας. Ο μύθος, λοιπόν, του Ιππόλυτου και της Φαίδρας ξαναγράφεται από τον Ρακίνα ο οποίος εστιάζει στη Φαίδρα που βασανίζεται από τον έρωτά της για τον γιο του άντρα της, τον Ιππόλυτο, και εκμυστηρεύεται το πάθος της στην τροφό της, την Οινώνη. Η είδηση του θανάτου του Θησέα την οδηγεί στην εξομολόγηση του έρωτά της στον ίδιο τον Ιππόλυτο ο οποίος όμως την αντιμετωπίζει...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ ΗΘΟΠΟΙΟ
"Τα μαθήματα για έναν επαγγελματία ηθοποιό", είναι μια συλλογή από εξαιρετικά ασυνήθιστες διαλέξεις και ασκήσεις που παρουσίασε ο Μιχαήλ Τσέχωφ στο στούντιό του, στη Νέα Υόρκη το 1941. Στόχος αυτών των διαλέξεων ήταν να εκπαιδεύσουν επαγγελματίες ηθοποιούς σε μια τεχνική και φιλοσοφία παιξίματος που, αρχικά επηρεασμένη απ' τη συνεργασία του με τον Στανισλάφσκι, πήρε αργότερα τη δική της αυτόνομη και γεμάτη φαντασία δύναμη. Ο Τσέχωφ, που ο Στανισλάφσκι τον ανέφερε ως τον "πιο έξυπνο μαθητή του", παρουσιάζεται εδώ ως ένας απαιτητικός καλλιτέ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΧΑΡΤΙΝΟ ΚΑΝΟ
Ο Εουτζένιο Μπάρμπα, σκηνοθέτης, θεωρητικός, ιδρυτής του Θεάτρου Όντιν και της Διεθνούς Σχολής Θεατρικής Ανθρωπολογίας (International School of Theatre Anthropology, ISTA), είναι ένα από τα μείζονα σημεία αναφοράς του σύγχρονου θεάτρου. Το "Χάρτινο Κανό" είναι η πρώτη μείζων μελέτη της θεατρικής ανθρωπολογίας. Αποστάζει όλη την έρευνα της ISTA και εστιάζει στο προ-εκφραστικό επίπεδο της τέχνης του ηθοποιού. Ο Μπάρμπα το ορίζει ως τη βασική τεχνική, η οποία δημιουργεί σκηνική παρουσία. Ένα διευρυμένο και αποτελεσματικό σώμα, το οποίο μπορεί...
Διαβάστε περισσότερα...

Φορτουνάτος
Πρώτος εμνημόνευσε την παρούσαν κωμωδίαν του Φωσκόλου ο μακαρ. Κ. Σάθας εις τα Προλεγόμενα του Κρητικού Θεάτρου, όπου περιγράφει τον Νανιανόν κώδικα της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης, εξ ου αντέγραψε και εδημοσίευσε τα Κρητικά δράματα Ζήνωνα, Στάθην, Γύπαριν. (Από τον εκδότη)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΦΩΝΕΣ
Ο θρήνος είναι παγκόσμιος, τα τελετουργικά του πολλαπλά. Ανάμεσα σ' αυτά, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα είναι το μοιρολόι. Ένα μοιρολόι εκφράζει τον θρήνο, αλλά όχι αναγκαστικά τον θρήνο για τους νεκρούς. Το βιβλίο Επικίνδυνες Φωνές. Γυναικεία μοιρολόγια και ελληνική λογοτεχνία της Gail Holst-Warhaft επικεντρώνεται στα μοιρολόγια για τους νεκρούς, και καθώς οι δύο πολιτισμοί που ενδιαφέρουν είναι π αρχαία και η σύγχρονη Ελλάδα, εξετάζεται μια ποικιλία σχηματισμών των μοιρολογιών, από τον κομμό της αρχαίας τραγωδίας μέχρι τα λαϊκά μοιρολόγια ...
Διαβάστε περισσότερα...

Δεσποινίς Τζούλια (νατουραλιστική τραγωδία)
"Στη "Δεσποινίδα Τζούλια" η σύγκρουση είναι διπλή: ανάμεσα στα δύο φύλα κι ανάμεσα σε δύο κοινωνικές τάξεις. Η Τζούλια και ο Ζαν αντιπροσωπεύουν τόσο το προαιώνια εχθρικό σύμπλεγμα του θηλυκού με το αρσενικό, όσο και τις αντίμαχες παρατάξεις: μια αριστοκρατία σαθρή και νόθα, που ξεπέφτει, και μια λαϊκή τάξη που επέρχεται αδίστακτη. Η τραγωδία εκτυλίσσεται σε μία πράξη με τρία μόνο πρόσωπα. Μια καλοκαιρινή νύχτα στο κτήμα του κόμη, η δεσποινίς Τζούλια, η 25χρονη κακομαθημένη κόρη του, παρασύρει σ' ένα ερωτικό παιχνίδι τον υπηρέτη του πατέρα...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΙΨΕΝΙΣΜΟΥ
Τα θεατρικά έργα του Χένρικ Ίψεν είναι βεβαίως πολύ γνωστά στην Ελλάδα και έχουν όλα μεταφραστεί στα ελληνικά. Η πρώτη παράσταση θεατρικού έργου του Ίψεν στην Ελλάδα παρουσιάστηκε πριν έναν αιώνα και, έκτοτε, έργα του παίζονται τακτικά. Τα τελευταία δύο χρόνια είδα τρεις διαφορετικές παραστάσεις σε αθηναϊκά θέατρα. Την ίδια περίοδο δύο έργα του παρουσιάστηκαν στην ελληνική τηλεόραση. Χωρίς αμφιβολία, η διεισδυτική ανάλυση από τον Μπέρναρντ Σω του Ίψεν ως θεατρικού συγγραφέα δίνει στον αναγνώστη της "Η Πεμπτουσία του Ιψενισμού" τη δυνατότητ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Στο έργο μου «Φαινομενολογία του πνεύματος» που κατά την έκδοσή του χαρακτηρίστηκε ως το πρώτο μέρος του συστήματος της επιστήμης, υιοθέτησα τη μέθοδο να ξεκινήσω από την πρώτη, απλούστατη εμφάνιση του πνεύματος, από την άμεση συνείδηση, και να αναπτύξω τη διαλεκτική αυτής της ίδιας ως το επίπεδο της φιλοσοφικής επιστήμης, η αναγκαιότητα του οποίου καταδείχνεται μέσα από τούτη την πρόοδο. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...