ΔΩΔΩΝΗ

ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ ΡΙΛΚΕ ΠΕΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ
Εδώ και μερικές δεκαετίες η φιλολογική έρευνα έχει περιβάλει τα Ομηρικά έπη με το ενδιαφέρον της κι έχει οδηγηθεί σε αξιόλογα συμπεράσματα - αλλά έχει σχεδόν πάρει και το μονοπώλιο! Ανιχνεύει π.χ. το "Ομηρικό ζήτημα" (δηλ. μήπως ο Όμηρος δεν ήταν ένας αλλά πολλοί, ή μήπως δεν υπήρξε καν ο έτσι επονομαζόμενος) και τα προγενέστερα λογοτεχνικά-μυθολογικά μοτίβα που μεταποίησε ο Όμηρος και συμπεριέλαβε μέσα στα έργα του. Τέτοιες έρευνες διατρέχουν όμως πάντα τον κίνδυνο να μειώσουν ή και να εξαφανίσουν από τα μάτια μας τα βαθύτερα μηνύματα που...
Διαβάστε περισσότερα...

Μονόπρακτα
Γεννήθηκε στο Φόξροκ της Ιρλανδίας το 1906. Σπούδασε γαλλική και ιταλική φιλολογία στο Κολλέγιο Τρίνιτυ του Δουβλίνου, όπου επέστρεψε ως λέκτορας το 1930 και βιάστηκε να παραιτηθεί το 1931. Το 1928 γνώρισε τον Τζέημς Τζόυς του οποίου υπήρξε στενός φίλος και γραμματέας. Το 1937 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι όπου και έζησε έως το τέλος της ζωής του, το 1989. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του λόγου: ποίηση, δοκίμιο, μυθιστόρημα, θέατρο. Η πρώτη του νουβέλα "Μάρφυ" εκδόθηκε στα αγγλικά το 1938. Ακολούθησαν οι νουβέλες: "Βατ", η τριλογία "Μολλόυ"...
Διαβάστε περισσότερα...

Ματωμένα στέφανα (ματωμένος γάμος)
Θέμα του έργου είναι ένας γάμος που ο προδομένος έρωτας τον οδηγεί στον θάνατο. Η υπόθεση εκτυλίσσεται δραματουργικά σε τρεις απλές φάσεις: αρραβώνες, γάμος, θάνατος. Κάθε μία τους αποτελεί και θεατρική πράξη. Η μάνα του νέου και ο πατέρας της νέας αρραβωνιάζουν τα παιδιά τους. Ένα σύννεφο όμως απειλεί από την πρώτη αρχή τη χαρά του γάμου που θα επακολουθήσει. Η νύφη είναι ακόμη ερωτευμένη με τον Leonardo, παντρεμένο και πατέρα ενός παιδιού, που ζει στην ίδια περιοχή με τη γυναίκα του και την πεθερά του. Την οικογένεια του αντίζηλου χωρίζε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
(...) «Η γνωριμίας μας με τα κείμενα είναι ένα είδος παρήγορης συντροφιάς: συλλογισμοί και προβλήματα που καμαρώνουμε πως τ' ανακαλύψαμε εμείς σήμερα, ο καθένας μόνος του, διαπιστώνουμε πως έχουν ανακινηθεί δεκαετίες ολόκληρες πριν γεννηθούμε. Πράγμα που ίσως μας κάνει να πειραχτούμε για μία στιγμή, επειδή κάποιος άλλος σφετερίστηκε τις ανακαλύψεις μας ή βασανίστηκε με τα ίδια προβλήματα που κι εμείς έχουμε άλυτα ακόμη. Ταυτόχρονα, όμως, η γνωριμία μας μαζί τους επιβεβαιώνει την ορθότητα της σκέψης μας και της πορεία μας, και μας βοηθάει ν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΚΛΕΙΔΟΚΡΑΤΟΡΕΣ
Γεννήθηκε το 1929 στο Μπρνο, της Τσεχοσλοβακίας. Σπούδασε Λογοτεχνία και Αισθητική στο Πανεπιστήμιο της Πράγας. Κατά τα εφηβικά του χρόνια εισήχθη στο Κομμουνιστικό Κόμμα, με ενεργό πολιτική δράση, από το οποίο εκδιώχθηκε το 1950, με την κατηγορία "αντικομματικών δραστηριοτήτων". Το 1956 επανεντάχθηκε και απεβλήθη, εκ νέου, το 1970, λόγω της ανάμειξής του στην "Άνοιξη της Πράγας", το 1965. Από το 1975 ζει στη Γαλλία. Η κυκλοφορία των βιβλίων του ήταν απαγορευμένη στη γενέτειρά του, έως την πτώση της κομμουνιστικής κυβέρνησης, το 1989. Αρχ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο υπηρέτης δυο αφεντάδων
Ο Κάρλο Γκολντόνι (1707-1793), ιταλός κωμωδιογράφος, δημιούργησε την "κωμωδία χαρακτήρων". Χρησιμοποιώντας τη δυναμική της Commedia dell'arte καλλιέργησε ένα ιδιαίτερο στιλ γραφής και ενδιαφέρθηκε για τις σχέσεις των ανθρώπων και τα χαρακτηριστικά τους. Στα έργα του κυριαρχεί το έντονο αντιεκκλησιαστικό πνεύμα, η σατιρική διάθεση και η άσκηση κριτικής στην αλαζονεία, την υπεροψία, την κατάχρηση εξουσίας και την έλλειψη τιμιότητας και αξιοπρέπειας. Ο Τρουφαλδίνος είναι ο υπηρέτης δύο αφεντάδων? πονηρός και πολυμήχανος αποδεικνύεται αυτός αφ...
Διαβάστε περισσότερα...

Έρωτας και ραδιουργία
Το δράμα "Έρωτας και Ραδιουργία" έχει τον υπότιτλο «Μια αστική Τραγωδία» (eine burgerliche Tragodie), όπου το επίθετο «αστική» τίθεται κατ' αντιδιαστολή με το «αριστοκρατική» και, φυσικά, στην προ-μαρξιστική του παρασημαντική. Όπως όλα τα πρώτα δράματά του είναι και αυτό γραμμένο σε πεζό (το πρώτο έμμετρο δράμα είναι ο Δον Κάρλος) και αυτό του δίνει την τάση για κάποιο πλατειασμό: έκδηλη είναι άλλωστε και μια κάποια σκηνική απειρία ενός πολύ νέου και πολύ νεόκοπου θεατρικού συγγραφέα. Αλλά αυτά τα μικρά ελαττώματα υπερκαλύπτονται από το χε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΦΙΝΤΑΝΑΚΙ
Σε μια πλακιώτικη αυλή, λίγον καιρό πριν από τη μικρασιατική καταστροφή, θα γνωρίσει τον έρωτα η Τούλα, η φτωχή μοδιστρούλα, κόρη του ταχυδρομικού διανομέα κυρ-Αντώνη. Μόνο που ο αγαπημένος της, ο Γιάγκος, ένας άνεργος νεαρός κουτσαβάκης, θα την προδώσει για χάρη της προκλητικής Εύας, που εκτός από τα θέλγητρά της, διαθέτει χρήσιμες γνωριμίες, με τις οποίες θα εξασφαλίσει ίσως στον Γιάγκο κάποια δουλειά. Όμως η Τούλα περιμένει παιδί. Μπροστά στο οικονομικό αδιέξοδο και με την προτροπή της κυρα-Κατίνας που το επιτείνει, γιατί, προαγωγός καθ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
Γεννήθηκε το 1707 στη Βενετία και πέθανε το 1793, στο Παρίσι. Το 1723, ο πατέρας του τον έστειλε στο αυστηρό κολέγιο Ghrislieri στην Παβία όπου ο Γκολντόνι περνούσε τον καιρό του διαβάζοντας αρχαίες ελληνικές και λατινικές κωμωδίες. Σπούδασε τελικώς νομική και εργάστηκε ως γραμματέας και σύμβουλος ενώ συγχρόνως άρχισε να γράφει τα θεατρικά του έργα. Το 1743 παρουσίασε την πρώτη πλήρη κωμωδία του, την "Κυρία καθώς πρέπει" και ακολούθησαν: "Υπηρέτης δύο αφεντάδων", "Η πανούργα χήρα" 1748, "Η καλή σύζυγος" 1749, "Ο ιππότης και η κυρία" 1749, ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ
Το έργο εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια μιας καλοκαιρινής γιορτής -με παγανιστικές, προχριστιανικές ρίζες- σε ένα αγρόκτημα στο Τέλεμαρκ. Οι διαφορετικοί χώροι στους οποίους διαδραματίζονται τα γεγονότα συμβολίζουν και τις διαφορετικές αντιλήψεις: το αγροτόσπιτο, η μοντέρνα κατοικία, η ύπαιθρος με την αναιμιστική φυσικότητά της. Εκεί συγκεντρώνονται οι πρωταγωνιστές οι οποίοι επαν-ερμηνεύουν όχι μόνο τις σχέσεις τους αλλά και τη ζωή τους, με τη συμβολική παρέμβαση του νίσε, ενός στοιχειού που αναμειγνύει τον χυμό ενός μαγικού βοάνου στο μπο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΟΤΣΑΡΤ ΚΑΙ ΣΑΛΙΕΡΙ - ΠΕΤΡΙΝΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ
Το έργο του Πούσκιν "Μότσαρτ και Σαλιέρι" είναι η δεύτερη από τις "μικρές τραγωδίες" του ποιητή. Πρωτοσυνέλαβε τη σκέψη να τη γράψει το 1826, αλλά την τέλειωσε τον Οχτώβρη του 1830 στο Μπόλντινο. Η εκδοχή ότι ο Μότσαρτ δηλητηριάστηκε είχε πλατιά διάδοση στον Τύπο μετά το θάνατο του Σαλιέρι (1825). Ο αρχικός τίτλος που είχε δώσει ο Πούσκιν στην τραγωδία ήταν "Φθόνος". Παίχτηκε για πρώτη φορά στο θέατρο "Μπολσόϊ" της Πετρούπολης το 1832. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΣΕΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
Στόχος της ανά χείρας εργασίας ήταν να δώσουμε έναν ολοκληρωμένο κατά το δυνατόν κατάλογο των σεισμών του ελληνικού χώρου από τους πιο αρχαίους χρόνους για τους οποίους διατίθενται γραπτές μαρτυρίες, μέχρι τις ημέρες μας (μέχρι τα τέλη του 1996), ένα κατάλογο όμως που παραλλήλως προς τα τεχνικά επιστημονικά στοιχεία να περιέχει και όλες τις διαθέσιμες χρονογραφικές και λαογραφικές αναφορές, που κατέγραψαν και διέδωσαν οι άνθρωποι της εποχής κάθε σεισμού και που διατηρούν ένα έντονο ενδιαφέρον και για το σημερινό αναγνώστη, ειδικό και μη. Μ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΛΟΥΣΙΕΝ
Ένα θέατρο που ενοχλεί, απωθεί, ξεσηκώνει, αγανακτεί χαστουκίζοντας τον καθωσπρεπισμό, την υποκρισία, και την αποστεωμένη ηθική. Εκφράζεται μ' ένα τελείως προσωπικό ύφος, που παραπέμπει στο σουρεαλισμό, το θέατρο του παραλόγου και την αισθητική των κόμικς. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΑ ΤΕΜΠΛΑ ΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΟΡΟΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΑ ΤΕΜΠΛΑ ΚΑΤΑ ΝΗΣΙΑ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΤΕΜΠΛΩΝ ΚΕΦ. Ι. ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΩΝ ΤΕΜΠΛΩΝ, ΟΜΑΔΕΣ Ι. ΟΜΑΔΑ Α΄ ΙΙ. ΟΜΑΔΑ Β΄ ΙΙΙ. ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΑ ΤΑ ΤΕΜΠΛΑ ΚΑΤΑ ΟΜΑΔΕΣ ΚΕΦ. ΙΙ. ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΚΕΦ. ΙΙΙ. ΓΡΑΠΤΟΣ ΔΙΑΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΤΕΜΠΛΩΝ ΚΕΦ. IV. ΓΛΥΠΤΟΣ ΔΙΑΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΤΕΜΠΛΩΝ ΑΨΥΧΑ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΕΜΨΥΧΑ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ INTRODUCTION - HISTORICAL FRAME ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΖΩΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΤΕΧΝΙΤΩΝ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΤΟΠΩΝ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΝΑΩΝ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΠΙΝΑΚΩΝ ΠΙΝΑΚΕΣ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΛΙΓΙΑ: ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ - ΨΑΛΜΟΙ

Η ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ
«Ο Marc Ferro πρώτος, αλλά και οι άλλοι θεωρητικοί, όπως ο Edgar Morin και ο Pierre Sorlin, υποστηρίζουν ότι ο κινηματογράφος μπορεί να μας αποκαλύψει πολλά για την ιστορία, την πολιτική, την ιδεολογία. Κάθε ταινία, ακόμη κι αυτή που παρουσιάζεται ως επιφανειακά ουδέτερη, είναι φορέας μιας ιδεολογίας και λειτουργεί ως αντανάκλαση των πεποιθήσεων και των μηχανισμών της κοινωνίας, ως καταγγελία και ως προειδοποίηση ή, στην αντίθετη περίπτωση, ως εφησυχασμός. Η Μικρασιατική εκστρατεία, η καταστροφή, η έξοδος των Ελλήνων από τις πατρογονικές ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ
Ο τίτλος αυτός δεν έχει καμιά σχέση με τον Έρωτα και την σχιζοφρένια, αλλά αναφέρεται στα λόγια του Πιραντέλλο: "Η πολλαπλή προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου αντιστοιχεί στις δυνατότητες υπάρξεως, που ο καθένας από μας κλείνει μέσα του". Αναφέρεται απλώς σ' αυτό που ονομάζουμε ανθρώπινη αστάθεια. Στην αντιφατική, δηλαδή, συμπεριφορά, που ο καθένας μας είναι ικανός να επιδείξει. Αυτό ακριβώς το παράξενο φαινόμενο εξετάζει ο Ουίλλιαμ Γκίμπσον μέσα από τη θεατρική πλοκή μιας ερωτικής ιστορίας. Και η αξία του θεατρικού αυτού έργου βρίσκεται στην...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ
Ο Σίλλερ ολοκληρώνει τους "ΛΗΣΤΕΣ", το φθινόπωρο του 1780, τους οποίους είχε αρχίσει να γράφει το 1779. Στην Ελλάδα έχει καθιερωθεί πια η κατά λέξη απόδοση του γερμανικού die Rauber=οι ΛΗΣΤΕΣ, που κατά τη γνώμη μου δεν αποδίδει το νόημα και την ουσία του έργου. Οι ΛΗΣΤΕΣ του Σίλλερ είναι τόσο "ληστές" όσο ήτανε "κλέφτες" οι έλληνες ΚΛΕΦΤΕΣ του 1821. Πιο κοντά στο πνεύμα και στο νόημα του έργου θα ήταν η απόδοση στην ελληνική με τον χαρακτηρισμό "οι εξεγερμένοι", "οι αναρχικοί", "οι αντάρτες" και όχι "οι ληστές". Πρόκειται για κείνους που σ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ω, οι ωραίες μέρες
Το 1956 ο Μπέκετ γράφει το έργο "Όλοι εκείνοι που πέφτουν", ένα ραδιοφωνικό έργο που γράφτηκε για το BBC. Δύο ηλικιωμένοι άνθρωποι, η Μάντυ Ρώνεϋ και ο άντρας της, ο τυφλός Νταν, επιστρέφουν από τον σταθμό στο σπίτι τους. Στη διαδρομή συνέχεια σκοντάφτουν, πέφτουν, μιλούν για ασήμαντα πράγματα και πάντα σέρνουν τα κουρασμένα τους βήματα. Γαντζωμένοι ο ένας πάνω στον άλλον προσπαθούν να βρουν ένα μικρό φως από χαρά στη σκέψη πως τους περιμένει το φτωχικό τους δωμάτιο, το τζάκι με τη φωτιά, και οι έξι πένες για να περάσουν την ημέρα τους. Στ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ - Η ΒΕΓΓΕΡΑ - ΤΟ ΓΕΥΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΗ
Ο Γενικός Γραμματεύς και Η Βεγγέρα, έργα τα οποία πολύ συχνά παίζονται από επαγγελματικούς και ερασιτεχνικούς θιάσους σε όλη την Ελλάδα, είναι έργα αγαπητά στο θεατρικό κοινό, χαρακτηρίζουν με αξιοθαύμαστη ακρίβεια το κλίμα και το ύφος του 19ου αιώνα. Η παρατηρητικότητα και η εύστοχη ματιά του συγγραφέα, η στέρεη γραφή του, χρησιμοποιώντας την αναπαράσταση και την περιγραφή συμπεριφορών και συνηθειών που χαρακτηρίζουν την αθηναϊκή κοινωνία της εποχής, αποδίδουν μια καυστική σάτιρα ηθών και νοοτροπιών. Αποτελούν, τα έργα αυτά, δύο από τα ση...
Διαβάστε περισσότερα...

Αρχιμάστορας Σόλνες
Στο γέρμα της ζωής του, ο Ίψεν γυρίζει οριστικά στην πατρίδα του, ύστερ' από 25άχρονη διαμονή στην Ιταλία και τη Γερμανία. Είχε περάσει πια τα 60, και τα τελευταία έργα που θα γράψει στην πατρική του γη έχουν έντονα τον χαρακτήρα της αυτοπροσωπογραφίας και του απολογισμού. Ο Σόλνες, προπάντων. Όπως ο "αρχιμάστοράς" του, ο Ίψεν ήταν "οικοδόμος" - του θεάτρου βέβαια. Είχε κι εκείνος ξεκινήσει χτίζοντας πύργους και καμπαναριά (τα ποιητικά του δράματα, προπάντων τον Πέερ Γκυντ και τον Μπραντ), αλλά ύστερα στράφηκε στο χτίσιμο "σπιτιών για ανθρ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΛΟΟΥΝ

ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ
Οι Βρικόλακες, δεν είναι μονάχα έργο βαθύτατα ανθρώπινο, αλλά και το αριστούργημα ασφαλώς του παγκόσμιου κοινωνικού θεάτρου. Για τούτο δεν επιτρέπεται να μην το συγκαταριθμήσει από τα πρώτα στο δραματολόγιό του ένα θέατρο εθνικό, που αποβλέπει στην αισθητική διαπαιδαγώγηση του κοινού του. Έπειτα η τραγωδία αυτή της μητέρας, η τραγωδία της μητρικής στοργής έχει κακοπάθει πολύ -όπως παρατηρεί ορθότατα ο κ. Κουκούλας- όχι μονάχα εδώ, αλλά και στην Ευρώπη, από κακές ερμηνείες, ή σωστότερα, από άκριτη μετατόπιση του κέντρου του βάρους της. Διάφ...
Διαβάστε περισσότερα...

Λεοκάντια
Η Αμάντα, η ηρωίδα της Λεοκάντια, είναι ένα καθαρά ποιητικό πλάσμα. Εργατριούλα σε καπελάδικο, παριζιάνικο σπουργίτι, με αφέλεια, θάρρος, βρίσκεται μια μέρα, από μια ανεξήγητη ιδιοτροπία της τύχης, μέσα σε ένα αρχοντικό πάρκο, απ' όπου δεν φαίνεται να βγαίνεις όσο κι αν περπατάς, και σ' έναν πύργο κατοικημένο από πλάσματα λοξά, ακατανόητα. Ύστερα από το πρώτο ξάφνιασμα, η Αμάντα οδηγημένη από το στέρεο λαϊκό της αισθητήριο, θ' αρχίσει να ξυπνάει. Δεν θα πάψει να ζει το παραμύθι της, αλλά δεν θα σαστίζει. Κάτι την ειδοποιεί πως βρίσκεται σε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΑΨΤΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ
ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ Η σκηνή είναι χωρισμένη σε δύο πλάνα. Στο μπροστινό η σκηνή είναι άδεια - στο πίσω, κι όχι πολύ βαθιά, ένα πλάτωμα κάπου δυο μέτρα ψηλό, που πιάνει όλο το μάκρος της σκηνής. Τη σκηνή δεν τηνέ στολίζει τίποτε, παρεκτός κάτι σακιά, άλλα γιομάτα, άλλα ξεσκισμένα, στοιβαγμένα κατά μάκρος στην κορφή του πλατώματος - και κάμποσο σκαμμένο χώμα, πάνω στο πλάτωμα και δαύτο. Όλο το πλάτωμα είναι βαμμένο σκοτεινό μαύρο. Φωτίζεται κατά μάκρος από 'να δυνατό προβολέα, πού 'ρχεται απ' τα δεξιά, στο ύψος του γοφού. Τούτο είναι το μοναδικό φως...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΛΑΞΟΝ ΤΡΟΜΠΕΤΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΚΕΣ
"ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ, ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ": Τα φώτα ανάβουν αργά αργά και θα διατηρηθούνε σ ' όλη τη διάρκεια της σκηνής αμυδρά. Βρισκόμαστε στο προαύλιο ενός συνεργείου παλαιών αυτοκινήτων. Κομμάτια από καροσερί και διάφορα σιδερικά είναι πεταμένα εδώ και 'κει μαζί με λάστιχα παλιά, και εργαλεία. Στη μέση της σκηνής υπάρχουνε δύο καθίσματα παλιά, από αυτοκίνητο και 'κει πάνω είναι ξαπλωμένος ένας νέος άντρας με την πλάτη στο κοινό. Απέξω ακούγεται μια γυναίκα που φωνάζει: ΛΟΥΤΣΙΑ: Αντόνιο! Αντόνιο... πού είσαι; [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΑ ΧΑΜΕΝΟ ΓΡΑΜΜΑ - Η ΣΥΜΦΟΡΑ - Ο ΚΥΡ ΛΕΩΝΙΔΑΣ
Ένα μικρό αφιέρωμα, για τα 20 χρόνια από το θάνατο του Τάκη Δραγώνα το βιβλίο τούτο. Τα τρία αυτά έργα του Καρατζιάλε, είναι όσα πρόλαβε να μεταφράσει από τα θεατρικά άπαντα του Ρουμάνου κλασικού που προγραμμάτιζε. Προικισμένος, με ασυνήθιστη αίσθηση του λόγου, μετάφραζε με άνεση κι από τα ιταλικά, τα ισπανικά, τα γαλλικά, προσεγγίζοντας με ευαισθησία, υπευθυνότητα, γνώση και αγάπη τα αρχικά κείμενα. Έτσι, οι μεταφράσεις του αναδύονται σαν πρωτότυπα έργα, αναδημιουργώντας την ποίηση και το ύφος των συγγραφέων στη γλώσσα μας. (Από την έκδοσ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΓΗΣ

ΕΞΩ ΑΠ' ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ
Το "Έξω από την πόρτα" έχει παιχτεί στις κυριότερες γερμανικές σκηνές και σε πολλές ευρωπαϊκές και άλλες χώρες του κόσμου. Στη Γερμανία γυρίστηκε επίσης και σε ταινία, από τον σκηνοθέτη Λίμπενάινερ, με τον τίτλο "Αγάπη 47". Στην Ελλάδα, η τιμή για την παρουσίαση του Μπόρχερτ στο θεατρικό και αναγνωστικό κοινό ανήκει στο περιοδικό "Θέατρο" και στη θεατρική ομάδα "Θέατρο της Νέας Ιωνίας". Στην Ελλάδα και στην παρούσα μετάφραση παίχτηκε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος τη θεατρική περίοδο 1980 - 1981, από το Πειραματικό Θέατρο Δάφνης "Διάθλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΕΥΤΕΡΟ ΖΕΥΓΑΡΙ - ΓΥΡΙΣΑ ΣΠΙΤΙ
Το εσωτερικό ενός διαμερίσματος. Πόρτες. Παράθυρο. Έπιπλα. Ένας άντρας χτυπάει με απελπισία την πόρτα του μπάνιου. O: Αντωνία!... Μην κάνεις τρελαμάρες!... βγες αποκεί μέσα!... Μίλα μου!... Τι πας να κάνεις;... Άκου... μπορεί να 'χεις δίκιο... Εγώ... εγώ φταίω για όλα... Βγες όμως... σε παρακαλώ... Άνοιξε την πόρτα... Να μιλήσουμε σαν άνθρωποι!... Γιατί τα κάνεις τραγωδία όλα, δεν καταλαβαίνω! Αχ, Θεέ μου! Πώς είναι δυνατόν να μην μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας με τη λογική; (Σκύβει και κοιτάει απ ' την κλειδαρότρυπα.) Τι κάνεις εκε...
Διαβάστε περισσότερα...

Η αγριόπαπια
Αν πιάσουμε να αναλύσουμε την υπόθεση της Αγριόπαπιας δεν θα βγει τίποτα. Το θέμα, το τι λέει κανείς, δεν έχει μεγάλη σημασία στο θέατρο, όπως και σε όλη την τέχνη. Τη σημασία την έχει το πώς το λέει. Και μπορεί ένα ασήμαντο πραγματάκι να γίνει αιώνιο αριστούργημα όταν του εμφυσήσει την πνοή της μια μεγάλη δημιουργική ψυχή, όπως μπορεί και να μείνουμε ασυγκίνητοι και νυσταγμένοι από το τραγικότερο θέμα, όταν μας το παρουσιάζουν μετριότητες. Ειδικά για την Αγριόπαπια αξίζει να αναφερθεί το εξής περιστατικό: Ο σκηνοθέτης ενός θεάτρου, που επ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΡΟΜΠΟΤ
Τα "Ρομπότ" εκδίδονται για πρώτη φορά στην παρούσα ελληνική μετάφραση, που έγινε από τα γερμανικά, όχι από τα τσέχικα. Ο μεταφραστής θα αποφύγει να τονίσει την πρωτοτυπία και να αναφερθεί στις αρετές του έργου, που έκανε παγκοσμίως γνωστό και διάσημο τον συγγραφέα του, καθώς και την προφητική σύλληψη μιας πραγματικότητας που έμελλε να παρουσιαστεί μισόν αιώνα αργότερα, στον κόσμο που ζούμε, απειλώντας τον με καταστροφή του. Θέλει μόνο να σημειώσει ότι διακρίνει μια αμηχανία και μία χαλάρωση στην τελευταία πράξη, χωρίς βέβαια αυτό να αναιρε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΧΑΛΚΟΥ
Για να διαπιστώσει κανείς νομοτέλειες θα πρέπει να δεχτεί τα φυσικά γεγονότα με απορία μ' άλλα λόγια, θα πρέπει να διαλύσει τον "αυτονόητο" χαρακτήρα τους για να φτάσει στην κατανόησή τους. Για να ανακαλύψει κανείς τη νομοτέλεια στην περίπτωση ενός εκσφενδονιζόμενου σώματος θα πρέπει να ενεργοποιηθούν στη φαντασία του διάφορες πιθανές ερμηνείες γι' αυτό ανάμεσα σ' αυτές τις υποθετικές πιθανότητες, η φυσική, πραγματική πιθανότητα θα είναι η σωστή και τότε οι άλλες θα αποδειχτούν αναληθείς. Το θέατρο, μέσω των δικών του εφέ-Α, μπορεί να παρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΗ ΒΡΕΜΗ
Η Γκέσε δηλητηριάζει τον άντρα της γιατί είναι βάναυσος και εξουσιαστικός. Δηλητηριάζει τη μάνα της γιατί δεν αντέχει τις κούφιες ηθικολογικές παρατηρήσεις της. Δηλητηριάζει τα παιδιά της γιατί οι τσιρίδες τους διώχνουν από το σπίτι κάθε καινούργιο σύντροφο. Ζητά από τον ερωμένο της να την παντρευτεί γιατί περιμένει παιδί. Η γκροτέσκα τελετουργία πραγματοποιείται μετά από βάσανα, όταν το δηλητήριο έχει ήδη αρχίσει να ενεργεί. Τον ύστερο φόνο της θα τον κάνει από συμπόνοια: «Ήθελα να σε προστατέψω από το να συνεχίσεις να ζεις τη ζωή που ζει...
Διαβάστε περισσότερα...

Αχ, αυτά τα φαντάσματα
ΡΑΦΑΕΛΕ, από μέσα: Τράβα μπροστά!... Μπράβο, έτσι: εσύ τραβάς μπροστά κι εγώ σου φέγγω από πίσω. Έτσι κάναμε όταν φέραμε και τ' άλλα πράγματα. Εγώ πρέπει να στέκω πάντα πίσω... Αυτό βαλ' το καλά στο κεφάλι σου... (Μπαίνει ένας αχθοφόρος κουβαλώντας δύο καρέκλες, μια βαλίτσα, και πολλά ανδρικά καπέλα, το ένα μέσα στ' άλλο, που μόλις κατορθώνει να τα ισορροπήσει στο κεφάλι του. Ο Ραφαέλε που τον ακολουθεί του φωνάζει.) Περίμενε, στάσου! Δεν ήρθε ακόμα το φως, τα πράγματα είναι όλα μέσ' στη μέση και κινδυνεύουμε να σπάσουμε τα μούτρα μας. Μια...
Διαβάστε περισσότερα...

Οι μικροαστοί
Οι "Μικροαστοί" είναι ένα έργο ρεαλιστικό και μαζί αλληγορικό. Εκφράζει ιδέες και κοινωνικές ζυμώσεις και ανακατατάξεις που είχαν αρχίσει να φουντώνουν από το τέλος του περασμένου αιώνα και να καταχτούν τα πλατιά στρώματα του λαού. Αποκαλύπτει τη σύγκρουση ανάμεσα στις παλιές γενιές και τις καινούργιες, ανάμεσα στους μικροαστούς νοικοκυραίους με τα παλιά μυαλά και τους νέους μέσ' από τη διανόηση και το αναπτυσσόμενο βιομηχανικό προλεταριάτο. Οι ήρωες είναι πρόσωπα της καθημερινής ζωής αλλά και σύμβολα. Ταξικές δυνάμεις της κοινωνίας σε αντ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΛΕΚΤΡΑ

ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ
Η εργασία αυτή πρέπει να εκληφθεί ως ιστορική αναδρομή σε γεγονότα, καταστάσεις και πρόσωπα που με την πολύμορφη παρέμβασή τους στη μακραίωνη πορεία της τουρκοκρατούμενης Ηπείρου σε ρόλο πρωταγωνιστικό, δημιούργησαν συνθήκες συνέχειας ελληνικής παιδείας και πνευματικής άνθησης, τον Ηπειρωτικό Διαφωτισμό. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ (ΟΓΔΟΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Η Ποιητική Ανθολογία του Λίνου Πολίτη είναι διαρθρωμένη ιστορικά. Ακολουθώντας την πορεία της νεοελληνικής λογοτεχνίας και της ποίησης ειδικότερα, μοιράζει το υλικό σε οχτώ βιβλία, που το καθένα τους αποτελεί έναν κύκλο αυτοτελή. Τα τρία πρώτα αντιπροσωπεύουν την πρώτη φάση της νεοελληνικής ποίησης, που ξεκινώντας από το επικό ποίημα του Διγενή Ακρίτα και περνώντας από τα λυρικότερα μυθιστορήματα του 14ου και του 15ου αιώνα καταλήγει στην ακμή του κρητικού θεάτρου και στον Ερωτόκριτο. Τα υπόλοιπα βιβλία (αφήνοντας έξω τον αντιποιητικό 18ο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟΙ (ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΓΚΕΛΛΕΡΤ)
Ο Ούγγρος Ferenc Karinthy, γνωστώς διεθνώς για το μυθιστόρημα "Epepe" ("Metropole"), στο έξοχο αυτό θεατρικό του έργο για δύο ηθοποιούς και οβίδες που ακούγονται να πέφτουν εκτός και να προκαλούν μπλακ-άουτ στη σκηνή, περιγράφει με ιδιαίτερα κωμικοτραγικό τρόπο τα τεχνάσματα των εγκλωβισμένων στη φρίκη του πολέμου προκειμένου να αποφύγουν το θάνατο της ψυχής και την απενεργοποίηση των κυκλώματος του εγκεφάλου τους. Η γυναίκα αντιδρά αλλιώς. Είναι πιο ευεπίφορη στα φανταστικά παιχνίδια, πλέον ευέλικτη (και σωματικώς), περισσότερο δεκτική. Ο...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΜΑΞΑ
Αυτός ο νέος, (που, όντας ρομαντικός, δεν έχασε ποτέ την ισορροπία, που, όντας ευαίσθητος, κρυβόταν πίσω απ' την απάθεια και τον κυνισμό), σήκωσε τη σημαία εναντίον του κλασικισμού, πριν απ' το θορυβώδη "Κρόμγουελλ" του Ουγκώ. Διασκεδάζοντας, όμως, ακόμα και με το "πιστεύω" του, πήρε τη μορφή της Κλάρας Γκαζούλ (το "πορτρέτο" της ηθοποιού στο βιβλίο έχει τα χαρακτηριστικά του Μεριμέ!) και "μετάφρασε" τον εαυτό του με τ' όνομα "Λετράνζ", δηλ. "ο παράδοξος". Τα δύο γνωστότερα θεατρικά του έργα, ωστόσο, "Η Καρότσα των αχράντων μυστηρίων" (όπω...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΟΛΟΥΝΑ
Η υπόθεση εκτυλίσσεται στη Γουατεμάλα. Κεντρική Αμερική. Εποχή σύγχρονη. Δωμάτιο ευρύχωρο, ήσυχο και άνετο εξοχικού σπιτιού. Στο βάθος, από μια ορθάνοιχτη πόρτα φαίνονται τα καταπράσινα βουνά, γεμάτα πουλιά, μυρωδάτα αγριολούλουδα, μέλι και φρούτα. Δεξιά, ένα τζάκι και πάνω σ' αυτό μια εγχώρια μάσκα ξεχωρίζει καθαρά. Έχει φυσικό μέγεθος περισσότερο οβάλ παρά στρογγυλό. Η μισή είναι πορτοκαλιά, η άλλη κίτρινη. Στην πορτοκαλιά μεριά, ο κύκλος του ματιού και το μισό στόμα είναι μαύρα. Απέναντι απ' το τζάκι μια πολυθρόνα. Όχι μακριά απ' την πο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΑΦΤΗΣ ΚΥΡΙΩΝ - ΚΩΜΩΔΙΑ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ
Ο Μουλινώ, επιφανής γιατρός και -κατόπιν παρεξηγήσεων- ράφτης κυριών, είναι παντρεμένος με την Υβόν. Διατηρεί όμως σχέση με τη Σουζάν, σύζυγο του Ωμπέν. Ο Ωμπέν απατά τη γυναίκα του με τη Ρόζα, σύζυγο του Μπασινέ. Ο Μουλινώ, προκειμένου να ζήσει ανενόχλητος τον έρωτά του, νοικιάζει από τον Μπασινέ ένα διαμέρισμα που μέχρι πρότινος λειτουργούσε ως ραφτάδικο. Από το διαμέρισμα περνούν όλοι: νόμιμοι σύζυγοι, παράνομοι εραστές, η υποψιασμένη πεθερά, πελάτισσες της ράφτρας, που εγκατέλειψε τον χώρο, προκαλώντας με την παρουσία τους συνεχείς παρ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η Οφηλία δεν πέθανε
Στην Οφηλία δεν πέθανε πρωταγωνιστούν δύο πρόσωπα, δύο ηθοποιοί, δύο ρόλοι· πρόκειται για δύο σαιξπηρικούς ήρωες, τον Άμλετ και τον Μάκβεθ. Οι δύο άντρες είναι παράλυτοι σωματικά, αφού όπως λέει ο Άμλετ, «Παραλύω το κορμί μου για να μη μου δημιουργήσει κανένα κακό η συνείδησή μου». Ωστόσο, η σκέψη τους παραμένει διεισδυτική και εναργής, παρόλο που συχνά μοιάζει συγκεχυμένη ή θολή. Μέσα από έναν παραληρηματικό διάλογο αναφέρονται στη διαχρονικά ιμπεριαλιστική πολιτική των ανθρώπων από την αρχαιότητα και τους ρωμαϊκούς χρόνους μέχρι τον Χίτλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΑΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
«ΕΝΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΖΩΗΣ»: Ο σίφουνας που θάβει σε σκόνη ή και γκρεμίζει αξίες του παρελθόντος είναι κάποτε νόμος ζωής, αλλά και συχνά αναρχία, χάος. Υπάρχουν εποχές, που κανένας δεν είναι, -ή δε θέλει να είναι- βέβαιος για τίποτα. Θρασομανά τότε η άγνοια, η απιστία και τα πάντα παίρνουνε μια μορφή ρευστή, θολή. Η εποχή μας περνά από ένα τέτοιο κρίσιμο στάδιο. Αδιαφορούμε ή αμφισβητούμε -από σύγχυση ή από άγχος- κάθε αξία, κάθε έργο ζωής του παρελθόντος. Το φαινόμενο εκδηλώθηκε τούτες τις μέρες και με τον Ερρίκο Ίψεν. Έφτασε ένα του δράμα -απ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ (ΕΒΔΟΜΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Τα ίδια χρόνια που κυριαρχούσε στη νεοελληνική ποίηση ο Παλαμάς, σε μια άλλη περιοχή του Ελληνισμού, στην Αλεξάνδρεια, ο Καβάφης, σύγχρονός του σχεδόν (τέσσερα μόνο χρόνια νεώτερος) δημιουργούσε μια ποίηση ολότελα διαφορετική. Σπάζοντας τα καθιερωμένα σχήματα, στη γλώσσα, στο στίχο, στα θέματα, με μια λιτότητα σχεδόν αποσιωπητική, έφτανε σε μια προσωπική ολότελα έκφραση, δημιουργώντας μια ιδιαίτερη υποβολή και γοητεία. Η φωνή του, αινιγματική για τους συγχρόνους, αρχίζει να βρίσκη ανταπόκριση κυρίως ύστερ' από το 1930 και επηρεάζει από τότ...
Διαβάστε περισσότερα...

PLAN B
Ένας ένοχος. Ένας κυνηγημένος ένοχος. Ένας κυνηγημένος ένοχος που φυγαδεύεται. Πού άραγε μπορεί να κρυφτεί; Ένα χωριό. Ένα ανυπότακτο χωριό. Ένα ανυπότακτο χωριό που γλεντά. Πού άραγε μπορεί να κρύβεται; Ένας ένοχος και ένα χωριό. Ένας κυνηγημένος ένοχος και ένα ανυπότακτο χωριό. Πώς άραγε να κρυφτεί ένας κυνηγημένος ένοχος ΣΕ ένα ανυπότακτο χωριό; Πώς άραγε να κρυφτεί ένας κυνηγημένος ένοχος ΑΠΟ ένα ανυπότακτο χωριό; Πάντα υπάρχει ένα Plan B... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ - ΧΡΟΝΟΥ
Ο Ταξιάρχης Τσιόγκας, ταξιδευτής του διαστήματος, μας χαρίζει ένα ακόμη καταπληκτικό βιβλίο του, φανερώνοντας από τις διαστάσεις του σύμπαντος τα καλά κρυμμένα μυστικά του. Αυτή τη φορά, ψάχνοντας για θέματα που απασχολούν τον σκεπτόμενο άνθρωπο, φέρνοντας γνώσεις από το άγνωστο (υπερπέραν), προβληματίζοντας τον αναγνώστη για τους άγνωστους κόσμους, για το πού φτάνει ο κόσμος μας, πώς φτιάχτηκε, από ποιον φτιάχτηκε, πότε φτιάχτηκε, και από τι αποτελείται. Τι είναι ο αιθέρας, το μποζόνιο, το φως, πότε έζησαν οι Θεοί, οι ημίθεοι και οι θεότη...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο πατέρας
Ο Λοχαγός Αδόλφος Λάσσεν βρίσκεται σε διαμάχη με τη γυναίκα του Λάουρα σχετικά με την ανατροφή και μόρφωση της κόρης τους Βέρθας. Ο Λοχαγός πιστεύει πως δεν αρκεί να 'χει δώσει στο παιδί του ζωή, πρέπει να του δώσει και τη ψυχή του. Αυτή είναι ίσως κι η μόνη πίστη του για τη ζωή μετά θάνατον. Εμπόδια όμως σ' αυτό είναι, εκτός από τη γυναίκα του, κι άλλα πρόσωπα δικά του, μ' ένα σωρό σκουριασμένες ιδέες, παλιές αντιλήψεις και θρησκευτικές πεποιθήσεις που κάνουν την επιθυμία του Λοχαγού ανεκπλήρωτη. Η υπόθεση παίρνει σοβαρή τροπή όταν η Λάου...
Διαβάστε περισσότερα...