ΕΝ ΠΛΩ

Μη στραφείς προς τα πίσω
Το βιβλίο αυτό είναι μία απόπειρα εγχρονισμού στην καθημερινότητα των σχέσεων και της ζωής ενός από τα σπουδαιότερα βιβλία της ασκητικής μας παράδοσης, της «Κλίμακας» του αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου. Τα ασκητικά βιβλία και η ασκητική παράδοση είναι οδοδείκτες και για μας τους «εν τω κόσμω». Μπορεί οι μοναχοί και οι μοναχές να ζούνε την πνευματική ζωή στις λεπτομέρειές της, κι αυτός είναι ο αγώνας τους, όμως και οι «εν τω κόσμω» δεν εξαιρούμαστε. Γι' αυτό είναι πολύτιμη η προσπάθεια να βάλουμε την άσκηση μέσα στη δική μας ζωή. Να παλέψουμε ν...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΡΟΜΟΣ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Το να είσαι χριστιανός σημαίνει να ταξιδεύεις. Οδοιπορούμε στα μονοπάτια του εσωτερικού κόσμου της καρδιάς, σε μια διαδρομή που δεν μετριέται σε ώρες του ρολογιού ή ημέρες του ημερολογίου, διότι είναι ένα ταξίδι εισόδου στην αιωνιότητα, πέρα απ' τον χρόνο. Μια από τις αρχαιότερες ονομασίες για τον Χριστιανισμό ήταν απλά "η Οδός". Ο Χριστιανισμός είναι κάτι περισσότερο από μια θεωρία γύρω από το σύμπαν, κάτι παραπάνω από διδαχές γραμμένες στο χαρτί: είναι ένα μονοπάτι στο οποίο οδοιπορούμε - η οδός της ζωής. Πρέπει να πάρουμε τη συνειδητή α...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Παλιότερα μιλούσαν για "πανσεξουαλισμό", και ξεσπάθωναν με καταγγελίες για "ηθικό εκτραχηλισμό" και "πορνική ασυδοσία"... Αυτή η ηθικιστική ρητορική έχει πια παρέλθει, ευτυχώς. Όπου απαντά σήμερα, μοιάζει με καρικατούρα και κατατάσσεται αυτόματα στα κειμήλια της γραφικότητας μιας άλλης εποχής. Όμως η κουλτούρα του σεξ είναι παντού στον δημόσιο χώρο. Δεν τείνει να διαμορφώσει νέα ήθη (όπως στη δεκαετία του '60) τα έχει ήδη διαμορφώσει. Και πλέον εγκαθιστά μέσα μας νέο τρόπο κατανόησης του εαυτού και της συνείδησης. Τις δύο τελευταίες δεκαε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ...
Είναι φορές που αν δεν ρισκάρεις, που αν δεν κάνεις το βήμα, το αβέβαιο, το δύσκολο, δεν θα προχωρήσει τίποτα. Θα κάθεσαι και θα βλέπεις τη ζωή σου να περνά, τους γύρω σου να προχωρούν τις ζωές τους, και εσύ να δυστυχείς μέσα στις ανασφάλειές σου. Έχε στο νου σου πως αν το πουλί δεν κάνει το βήμα να φύγει από την φωλιά, δεν πρόκειται ποτέ να μάθει να πετάει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΓΑΠΗ
Η αγάπη είναι η ενοίκηση κάποιου άλλου εντός του δικού μας προσώπου. Αγάπη είναι μια παρουσία. Όταν κοιτάζουμε το αγαπημένο μας πρόσωπο, στο βλέμμα μας έχει ανέβει ολόκληρη η ψυχή μας. Αγάπη είναι η γνώση πως αποτελούμε ζευγάρι και η αίσθηση πως είμαστε ένα με κάθε ζευγάρι που βλέπουμε -δύο εραστές, δύο σύννεφα, δύο περιστέρια που πετούν στον ουρανό, δύο αστέρια. . . Όλα τα φυτά, τα ζώα και τα πράγματα έχουν οικογενειακά χαρακτηριστικά και αντιγράφουν το ένα το άλλο. Υπάρχουν έντομα που μιμούνται φυτά και φυτά που μιμούνται έντομα ζώα που...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο Ύμνος της Αγάπης του Απόστολου Παύλου
Όποιος καταπιάνεται με το θέμα της αγάπης και νομίζει ότι θα το διαπραγματευτεί ικανοποιητικά και διεξοδικά, είναι τουλάχιστον αφελής, αφού «όπου αγάπη, εκεί συγχρόνως και ο Θεός» (Ισαάκ Σύρου, Λόγος A). Ή κατά την Κλίμακα, «εκείνος που θέλει να μιλήσει για την αγάπη, επιχείρησε να μιλήσει γιά τόν Θεό», εφόσον βέβαια ο άπειρος Θεός «αγάπη εστίν» (Α΄ Ιω. 4.8,16). Στην ανθρώπινη αγάπη όσο κι αν τα άτομα ενώνονται, ποτέ δεν είναι δυνατό να εξυψωθούν στην απρόσιτη κατάσταση της Αγίας Τριάδος. Παρά ταύτα ο Χριστός στην Αρχιερατική Του προσευχή...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΘΟΚΤΟΝΙΑ
Τα πάθη κινούνται μέσα μας, γιατί είναι φωλιασμένα εντός μας, τα 'χουμε καλωσορίσει από καιρό, τα συζητούμε, τα περιποιούμαστε, τ' αγαπούμε μάλλον, τα δικαιολογούμε, τα θεωρούμε μικρότερα των γύρω συνανθρώπων μας, κι έτσι καθυστερούμε συστηματικά την αποβολή τους. Η παθοκαλλιέργεια σημαίνει επικίνδυνη αυταρέσκεια καί ενοχλητικό ναρκισσισμό... Η αρχή της νήψεως, της καθάρσεως, της μετανοίας, προς τον φωτισμό καί την απάθεια, ήταν τα δάκρυα του Αδάμ απέναντι του παραδείσου. Είναι πρώτιστη ανάγκη να γεννηθεί στην καρδιά του ανθρώπου ουσιαστικ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ
Ένιωσε ξαφνικά να ιλιγγιά, να τρελαίνεται... Ένα κύμα ζεστό όρμησε μες στις φλέβες του. Τίναξε την καρδιά. Οι δυο εικόνες έπαιξαν στα μάτια του. Η θεϊκή πλευρά που άνοιγε για να ταΐσει τα ετοιμοθάνατα παιδιά και η δική του η πλευρά, η ανθρώπινη, η λίγη, η χωμάτινη, που αν άνοιγε, θα τάιζε ζωή ένα ετοιμοθάνατο παιδί. Οι λογισμοί του σταμάτησαν. Δεν άντεχαν να προχωρήσουν παρακάτω. Δεν τολμούσαν. Ρίγη ζεστά διαπερνούσαν το κορμί. Η καρδιά έπαλλε ακανόνιστα. Δάκρυα χύθηκαν στο πρόσωπο. «Κύριε... Κύριε!». Ήταν Μεγάλη Πέμπτη. Ο Θεός του θυσιαζό...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ
«Το σκήνωμά του το σκέπασαν μύρα κι ασπασμοί. Κι οι χρόνοι που περάσανε σκεπάσανε τη μνήμη του. Η Σπιναλόγκα που αγάπησε έγινε αξιοθέατο... Μα το βουβό θυσιαστήριο του Αη-Παντελεήμονα κράτησε μέσα του, όπως τα ιερά απομεινάρια των μαρτύρων που το στέριωσαν, το δάκρυ του. Το φύλαξε βαθιά στα σπλάγχνα του να ανακράζει «μνήσθητι!»...» Ο π. Χρύσανθος Κατσουλογιαννάκης υπήρξε ο τελευταίος ιερέας της Σπιναλόγκας. Γεννήθηκε το 1893 και εκάρη μοναχός το 1911 στην Ι. Μ. Τοπλού Σητείας. Αργότερα πήγε στην Ι. Μ. Φανερωμένης Ιεράπετρας. Από εκεί έφυγε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕ ΛΕΠΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ
Ένα πράγμα θα ήθελα να σου ζητήσω: να είσαι πιο προσεκτική και πιο αυστηρή με τον εαυτό σου. Για την εκτέλεση όλων των κανόνων μη θλίβεσαι. Τους έκανες; Δόξα τω Θεώ! Δεν τους έκανες; Συγγνώμη Κύριε! Να τα κανονίζεις όλα όχι μόνο σύμφωνα με τις απαιτήσεις, αλλά και με το πώς αισθάνεσαι τον εαυτό σου, σωματικά και πνευματικά... Μας σώζει ο Σωτήρας μας κι όχι οι δικοί μας αγώνες και κόποι. Εμείς ας παραδώσουμε στον Κύριο την καρδούλα μας κι Εκείνος θα τη γεμίσει με τόση αγάπη, που θα αρχίσουν να ζουν φωτεινά μέσα της όλοι!... Για θυμήσου πώς ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΣΟ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ;
Ο άνθρωπος για να νιώσει την έξαψη της διακινδύνευσης, την υπέρβαση του φόβου και της ανάγκης, κάνει τα πάντα. Παίρνει τα όρη και τα βουνά, σκαρφαλώνει σε κατσάβραχα, θέτει το σώμα του σε κινδύνους. Λες κι έτσι θα κατευνάσει την αγωνία του για ολοκλήρωση του ίδιου και του ταξιδιού του στον κόσμο... Όμως, ο αληθινός κίνδυνος είναι να αναρριχηθείς στις κορφές των έσω σου στοιχείων, των εσωτερικών σου παιδικών προσωπείων, των τεράτων που από καιρό σε κατοικούν! Ο αληθινός κίνδυνος είναι όχι να κατακτήσεις εξωτερικές κορυφές, αλλά να κατακτηθε...
Διαβάστε περισσότερα...

Πληγές από νόημα
Η πληγή και το τραύμα έχουν πάντα διπλή σημασία. Από τη μια, υποδηλώνουν οδύνη. Από την άλλη, φανερώνουν αγαπητική αιχμαλωσία: «η καρδιά μου είναι πληγωμένη από έρωτα»... Το νόημα πληγώνει, το νόημα θεραπεύει! Το βιβλίο ετούτο περιέχει πολλά σταυροδρόμια. Εκεί. συναντώνται η Θεολογία, η Ψυχολογία και η Ψυχανάλυση, η Επιστήμη, η Ποιμαντική, η Λατρεία, χώροι δηλαδή που δεξιώνονται και τη διάνοια και την καρδιά. Και μπροστά μας βρίσκεται το στοίχημα της ενότητάς τους. Θεωρία και Πράξη οφείλουν να κρατιούνται από το χέρι προκειμένου να θεραπεύ...
Διαβάστε περισσότερα...

Εκεί που σταυρώνει ο χορός
Ήμουν η μόνη ξένη μέσα στην κοινότητα -ήμουν ανύπαντρη ακόμη τότε- και εξαρτιόμουν από τους ανθρώπους για τα πάντα, όχι μόνο για τις πληροφορίες του τρόπου ζωής τους, της πίστης και των αξιών τους, αλλά και για κείνα τα πράγματα χωρίς τα οποία καμία ζωή δεν θα μπορούσε να είναι εφικτή εκεί - φιλοξενία, αγάπη, γέλιο, παρηγοριά και συντροφιά. Και τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει για μένα τη ζωντανή εμπειρία αυτού του τρόπου ζωής - τη σβελτάδα της φωνής των ανθρώπων με την απαλή ευβοιώτικη προφορά, τον απότομο χείμαρρο του υβρεολόγιου πάνω...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΣ ΜΟΥ ΕΝΑΝ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΖΩ
Ζούμε χωρίς ιδέα για το πού πάμε. Είμαστε σαν καράβια ακυβέρνητα. Το πνεύμα της σύγχρονης εποχής θέλει να είναι αυτοσκοπός το ταξίδι: "Ζήσε τη ζωή σου", σου λένε. "Ρούφα την κάθε της στιγμή, αυτό έχει αξία". Θέλω να φανταστείς ένα καράβι με τις καλύτερες προδιαγραφές. Φτιάχτηκε στα καλύτερα ναυπηγεία. Έχει τα πιο σύγχρονα όργανα ναυσιπλοΐας και τους πιο ενημερωμένους χάρτες. Διαθέτει το πιο άξιο προσωπικό. Αν, όμως δε δώσουμε προορισμό στο καράβι αυτό, είναι καταδικασμένο να βουλιάξει. Δεν μπορεί ένα καράβι να μην έχει προορισμό... ο προορ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΕΦΗΒΕΙΑΣ
Η εφηβεία αποτελεί την τελική δοκιμασία της κοσμοαντίληψης των ίδιων των γονιών. Το παιδί τους, το ανθρώπινο πλάσμα που μεγαλώνει στους κόλπους της οικογένειας τους και που είναι όχι μόνο ο φορέας των επιθυμιών τους, αλλά και ο πραγματικός καταγραφέας της πρακτικής τους αλήθειας (δηλαδή του πώς οι ίδιοι το μεγάλωσαν πέρα από τις ιδέες τους), για πρώτη φορά ουσιαστικά ανοίγει το στόμα του! Αν συνειδητοποιήσουμε ότι οι τρεις παράγοντες που συμμετέχουν στη διαμόρφωση της εφηβείας είναι η ιδιοσυγκρασία και το βιολογικό υπόστρωμα των δυνατοτήτω...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Όλα τα πράγματα εδώ σ' αυτό τον κόσμο, κάθε καλό και κάθε κακό, προέρχονται απ' τους λογισμούς μας. Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας. Εάν είναι ήσυχοι, πράοι και απλοί, η ζωή μας θα είναι ίδια, και θα έχουμε ειρήνη μέσα μας ειρήνη που θα εκπέμπεται έσωθεν και θα επηρεάζει τα πάντα γύρω μας - τους ανθρώπους, τα ζώα, ακόμα και τα φυτά. Τέτοιος είναι ο "μηχανισμός των λογισμών", που παράγει λογισμούς δια των οποίων επηρεάζουμε όλους τους άλλους ανθρώπους. Και όλοι περιμένουν από εμάς ειρήνη, παρηγοριά, αγάπη και σεβασμό. Συχνά μας βρίσκουν ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΜΟΝΟ Η ΠΙΣΤΗ
«Λέτε ότι πιστεύετε στον Θεό και το θεωρείτε αρκετό. «Και τα δαιμόνια πιστεύουσι και φρίσσουσι» (Ιακ. 2,19). Εσείς ως άνθρωπος πρέπει να έχετε κάτι περισσότερο. Ας πούμε, σας οφείλει κάποιος πέντε διαφορετικά πράγματα, και σας επιστρέφει μόνο το ένα, δεν θα θυμώσετε; Και από εσάς ο Δημιουργός ζητά πέντε πράγματα, ενώ εσείς του προσφέρετε μόνο το ένα. Αυτά τα πέντε πράγματα είναι τα εξής: Η πίστη στον Θεό, η γνώση της αγάπης του Θεού, η γνώση της θέλησης του Θεού, η γνώση της ενέργειας του Θεού, η γνώση της κρίσης του Θεού. Στην πίστη στον...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΑΛΟΓΙΚΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ
Το ανθρωπολογικό αδιέξοδο στο οποίο έχει κατά μεγάλο μέρος περιέλθει στα νεώτερα χρόνια ο Χριστιανικός (ακόμη και στις πιο "άθεες" εκδοχές του) Ελληνο-δυτικός θεολογικός και φιλοσοφικός κόσμος, με την χαρακτηριστική του δυσκολία να ορίσει πειστικά είτε την ανθρώπινη ουσία του εαυτού εν γένει, είτε μεγέθη όπως το ασυνείδητο, ο ναρκισσισμός, το σώμα ή η διποκειμενικότητα (με συνεπόμενη την δυσκολία προσανατολισμού στην ηθική, την πολιτική, ή την εκπαίδευση, αλλά και την καθημερινότητα), είναι ανυπερθέτως συνέπεια και μιας ορισμένης και διαρκ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΣΧΑΤΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
Ο Θεός έκτισε τον κόσμο ως μέσο κοινωνίας μαζί Του, μα ο άνθρωπος τον θέλησε αποκλειστικά για τον εαυτό του. Αντί να ανταποδώσει την αγάπη του Θεού με τη δική του αγάπη, ο άνθρωπος αγάπησε τον κόσμο ως αυτοσκοπό. Όμως, ο κόσμος εν εαυτώ και αφ' εαυτού δεν αποτελεί σκοπό. Όπως ακριβώς η τροφή στερείται σκοπού αν δεν μεταμορφωθεί σε ζωή, έτσι και ο κόσμος παύοντας να υπεμφαίνει το Θεό βυθίστηκε σε μια ατελεύτητη σύγχυση, σε έναν παράλογο κύκλο χρονικής διαδοχής μέσα στον οποίο καθετί διαρκώς μεταβάλλεται, ολοένα εξανεμίζεται και τελικά πεθαί...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΩΝΗ ΑΥΡΑΣ ΛΕΠΤΗΣ. . .
Όσο ψηλότερα ανεβαίνει κανείς, όπως μας λένε οι επιστήμονες, τόσο η βαρύτητα αδυνατίζει, τόσο λιγότερο αισθάνεται την έλξη της γης, τόσο χαλαρώνουν οι δεσμοί μαζί της, τόσο πιο εύκολα μπορεί να αποχωρισθεί από την απαιτητική και διεισδυτική παρουσία της, τόσο πιο ανάλαφρος γίνεται. Αλλά και τόσο πιο κοντά αισθάνεται προς τον ουρανό, ο οποίος είναι μεν ασαφής, αλλά είναι τόσο υπαρκτός και τόσο ποθητός! Αν και λιγότερο ψηλαφητός, μοιάζει πιο αληθινός από τη γη. Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει κανείς, τόσο ο αέρας καθαρίζει, η ακοή εκλεπτύνεται, ο ορί...
Διαβάστε περισσότερα...