ΕΝ ΠΛΩ

ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΟ '21
Η Ελλάδα μας είναι μια χώρα με ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ο πολιτισμός, οι ιδέες, οι επιστήμες, τα γράμματα, οι τέχνες αλλά και ο τρόπος ζωής, το πολίτευμα, η ανάδειξη προσωπικοτήτων και ηρώων καθόρισαν πολύπλευρα την εξέλιξη του κόσμου ολόκληρου. Από την αρχαιότητα οι Έλληνες δίνουν τα φώτα τους στην ανθρωπότητα και γίνονται γνωστοί για τις αξίες τους, τη φιλοπατρία τους, την ανδρεία τους, τον ηρωισμό τους. Η χώρα μας στην πορεία της μέσα στο χρόνο πέρασε πολλές περιπέτειες. Γνώρισε εποχές μεγάλης δόξας και άνθισης, εποχές φ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΔΩΚΟΥΝ ΖΩΗ
Για να απεγκλωβιστεί κάποιος από τον εαυτό του, από το άτομό του, χρειάζεται να κενωθεί, να ταπεινωθεί. Ν' ακούσει βαθιά, στο εσώτερο είναι του το "Ζακχαίε, σπεύσας κατάβηθι". Κατέβα, ταπεινώσου, να έρθω να μείνω στο σπίτι σου. Με άλλα λόγια, μάθε να ζεις, αφού μετακομίσεις από τον εξώστη της διάνοιας στο υπόγειο της καρδιάς. Έτσι, βγαίνει κανείς από τον εαυτό του, εκκλησιοποιείται. Σκεπτόμενος τον Κύριο και όχι τον εαυτό του, βγαίνει εκτός εαυτού και οικειώνεται τους άλλους. Αγκαλιάζει τους πάντες με μία αίσθηση πλατυτέρας μητρότητας, στο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΡΓΑ ΒΑΔΙΖΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ
Ο Χριστός βαδίζει αργά μέσα στην ιστορία. Αργά σαν βαθύ ποτάμι, που κάποιο παιδί θα το νόμιζε ακίνητο, αλλά που ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να του φτιάξει φράγμα. Αργά σαν σιτάρι, που σπέρνεις το φθινόπωρο και το χειμώνα νομίζεις ότι είναι νεκρό. Ακόμα δεν ήρθε η άνοιξη για το σπόρο του Χριστού. Ο δρόμος Του είναι δύσκολος. Γι' αυτό βαδίζει αργά. Πορεύεται μέσα από λακκούβες αίματος, μέσα από το σκοτάδι των αμαρτιών, και μέσα από τα αγκάθια των ληστών. Είναι στενός ο δρόμος Του και πολλοί πεσμένοι αμαρτωλοί βρίσκονται στον γκρεμό και στις δ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Η Ορθοδοξία ομιλεί περί μιας "επιστροφής στις πηγές", τούτο δεν έχει να κάνει τόσο με μια επιστροφή στο παρελθόν όσο με την σταθερή προσήλωση και πιστότητα στην αποκεκαλυμμένη Αλήθεια. Η αποκεκαλυμμένη αυτή Αλήθεια κρίνει όχι μόνο το παρελθόν, αλλά και το παρόν και το μέλλον τόσο της Ανατολής, όσο και της Δύσης. Ένα από τα βασικότερα προβλήματα των θεολόγων σήμερα είναι να γνωρίζουν πώς να κάνουν τη διάκριση ανάμεσα αφενός στην Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας και αφετέρου στις ανθρώπινες παραδόσεις που απηχούν την αποκάλυψη αυτή μονάχα ατελώς ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΡΩΣΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ
...Ήμουν μόλις 19 ετών το 1950 και άρχισε να καλλιεργείται μέσα μου μία περιέργεια γι' αυτόν τον εξόριστο ρωσικό κόσμο της διασποράς, ο οποίος είχε εγκαταλείψει την πατρίδα του και ζούσε πια με την ανάμνησή της. Ήταν μία τραγική διασπορά... Το 1951 επισκέφθηκα τη ρωσική μονή του Αγίου Παντελεήμονος στο Άγιον Όρος και αυτή ήταν η σύναψη μιας πρώτης γνωριμίας με τον ρωσικό κόσμο... Στα κεφάλαια που ακολουθούν περιγράφω πως προχώρησε η γνωριμία μου με τη ρωσική διασπορά και με διαπρεπείς προσωπικότητές της που ζούσαν στο Παρίσι και σε άλλες χ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ
«Το σκήνωμά του το σκέπασαν μύρα κι ασπασμοί. Κι οι χρόνοι που περάσανε σκεπάσανε τη μνήμη του. Η Σπιναλόγκα που αγάπησε έγινε αξιοθέατο... Μα το βουβό θυσιαστήριο του Αη-Παντελεήμονα κράτησε μέσα του, όπως τα ιερά απομεινάρια των μαρτύρων που το στέριωσαν, το δάκρυ του. Το φύλαξε βαθιά στα σπλάγχνα του να ανακράζει «μνήσθητι!»...» Ο π. Χρύσανθος Κατσουλογιαννάκης υπήρξε ο τελευταίος ιερέας της Σπιναλόγκας. Γεννήθηκε το 1893 και εκάρη μοναχός το 1911 στην Ι. Μ. Τοπλού Σητείας. Αργότερα πήγε στην Ι. Μ. Φανερωμένης Ιεράπετρας. Από εκεί έφυγε...
Διαβάστε περισσότερα...

Νόστος γλυκός με γέννησε
Ο πρώτος λόγος που με ώθησε και με ωθεί να γράφω κείμενα μικρά, όπως αυτά που περιλαμβάνονται στην ανά χείρας έκδοση, είναι ο αυτοπροσδιορισμός. Γράφοντας συνειδητοποιώ πού βρίσκομαι και αντιλαμβάνομαι τους χώρους, τη "γεωμετρία" της ζωής, και κυρίως τις αποστάσεις που έχω από όσα αγαπώ και από όσα νοσταλγώ. Πολλά όμως είναι όσα νοσταλγώ και ίσως αυτά με καθορίζουν περισσότερο από εκείνα που κατέχω. Ο νόστος ως οδοδείκτης της ύπαρξης γίνεται ενέργεια που κινεί την καρδιά αρχικά και στη συνέχεια τον νου και το σώμα να ακολουθήσουν στο κυνήγ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΡΟΜΟΣ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Το να είσαι χριστιανός σημαίνει να ταξιδεύεις. Οδοιπορούμε στα μονοπάτια του εσωτερικού κόσμου της καρδιάς, σε μια διαδρομή που δεν μετριέται σε ώρες του ρολογιού ή ημέρες του ημερολογίου, διότι είναι ένα ταξίδι εισόδου στην αιωνιότητα, πέρα απ' τον χρόνο. Μια από τις αρχαιότερες ονομασίες για τον Χριστιανισμό ήταν απλά "η Οδός". Ο Χριστιανισμός είναι κάτι περισσότερο από μια θεωρία γύρω από το σύμπαν, κάτι παραπάνω από διδαχές γραμμένες στο χαρτί: είναι ένα μονοπάτι στο οποίο οδοιπορούμε - η οδός της ζωής. Πρέπει να πάρουμε τη συνειδητή α...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ
Το βιβλίο αυτό αφορά ένα προσκύνημα του συγγραφέα, κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαπενταετίας, στην "Κεχαριτωμένη", το μοναστήρι του Γέροντα Επιφανίου Θεοδωρόπουλου στην Τροιζήνα. Δύσκολα βρίσκεις Έλληνα Χριστιανό που να μην τον γνωρίζει ως προικισμένο θεολόγο με οξύνοια και βαθειά γνώση των ιερών κανόνων της Εκκλησίας μας και άριστο πνευματικό και συγγραφέα. Υπήρξε ένας άνθρωπος χαριτωμένος με χαρίσματα από τον Θεό που κοσμούν Άγιους της Εκκλησίας μας, όπως τους φίλους του νεοφανείς όσιους Γεροντάδες του 20ού αιώνα (Πορφύριος Καυσοκαλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ
Τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα οφείλουν να ανακαλύψουν μέσα στον χριστιανικό γάμο τη δύναμη της θυσίας και της αγάπης που δεν ζητάει ανταπόδοση, καθώς και το ότι η υποταγή δεν είναι έργο δουλείας αλλά έργο δυναμικής πορείας προς τα έσω και προς τα άνω και προς τον άλλο. Ανάλογα με την ταπείνωση που αποκτά κανείς, αντιλαμβάνεται τη φτώχεια της ζωής του χωρίς αυτή. Ο βασικός κρίκος, το βασικό ερμηνευτικό κλειδί των σχέσεων των ανθρώπων είναι να καταλάβουν γιατί είναι σε μία σχέση και κατά πόσον αντιλαμβάνονται την προοπτική του χριστιανικού...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΑΓΙΟΤΗΤΑ
Όπως ακριβώς ο Θεός έγινε άνθρωπος και η αγιότητα Του σκήνωσε εν σαρκί ανάμεσα μας, ζώντας, ενεργώντας και σώζωντας, κατά τον ίδιο τρόπο και η Εκκλησία, μέσα από το μυστήριο της ενσάρκωσης, συμμετέχει στην αιωνιότητα, στην αγιότητα του Θεού και συνάμα στη σωτηρία του κόσμου. Η αγιότητα της Εκκλησίας πρέπει να βρει τη θέση της στον κόσμο μέσα σε μια πράξη θυσιαστικής αγάπης, μέσα σε μια δραστήρια και ζωντανή παρουσία. Όμως κατά βάση είναι η αγιότητα, η παρουσία του Θεού, που πρέπει να φανερωθεί μέσα από μας στον κόσμο - αυτή είναι η κλήση μ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΣΕ, ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΠΕΡΑ...
Μου χάρισε ο Θεός την ευκαιρία να ζήσω τον Γέροντα Ανανία από κοντά, πολύ στενά, καθημερινά θα έλεγα, για περίπου δεκαπέντε χρόνια. Τον γνώρισα πολύ δυσκολεμένος, μπερδεμένος. Τα επιτρέπει Ο καλός Θεός αυτά, αν καβαλήσεις το καλάμι, για να σε ταπεινώσει και να σωθείς. Με αγκάλιασε σαν μάνα και πατέρας. Άνοιξε την αγκαλιά της Εκκλησίας και με σκέπασε, με κράτησε στην πίστη. Έτσι όπως έκανε για πλήθος δυσκολεμένων και αναγκεμένων, που προστρέχανε στο πετραχήλι του. «Άσε τον Θεό και θα μας δείξει...». Δεν σήκωνε το δάκτυλο να σε κατακεραυνώσε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΙΝ ΝΥΧΤΩΣΕΙ
Δεν ξέρεις πότε ήταν η τελευταία φορά που κατάφερες να χαλαρώσεις. Δεν ξέρεις πότε ήταν η τελευταία φορά που χρόνος υπήρξε για σένα. Δουλειά, πληρωμές, σπίτι, οικογένεια, παιδιά, μαγειρέματα και καθαριότητες, αρρώστιες, διαβάσματα, γιατροί... Είναι μόνο ελάχιστα από αυτά τα οποία καλείσαι να ολοκληρώσεις κάθε μέρα... Θα σου πω μια ιστορία όμως, Άνθρωπε... Ήταν κάποτε μια κανάτα, που πολύ αγαπούσε τα ποτήρια της... Και φρόντιζε πάντα, πάντα να τα έχει γεμάτα με νερό... Έκανε όμως ένα λάθος η κανάτα. Ξέχασε κάποια στιγμή να πάει η ίδια να ξα...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΟΣΙΟΣ ΤΕΛΩΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΣΩΤΟΣ
Μην καταδικάζετε εύκολα τους άσωτους. Μην αναγνωρίζετε εύκολα κάποιους αγίους οι ψευτοάγιοι εξαπατούν και καταρρέουν. Έχουμε ιδιαίτερα μεγάλη ανάγκη από μετάνοια. Μετάνοια ειλικρινή για να έχουμε αγιότητα αληθινή. Η πατρική αγκαλιά είναι ανοιχτή και αναμένει πάντα όλους τους μετανοημένους να τους καταφιλήσει, να τους ενδύσει χιτώνα φωτεινό, να τους υποδύσει υποδήματα ισχυρής ειρήνης, να τους φορέσει το πολύτιμο δακτυλίδι, να τους στείλει στον κόσμο ν' αναγγείλουν τα μεγαλεία της αγάπης του. Ο όσιος Τελώνης και ο άγιος Άσωτος αυτό κάνουν. ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΕΥΑΛΩΤΟΣ ΘΕΟΣ
Ο Θεός μας αποκάλυψε το μεγαλείο του ανθρώπου. Το γεγονός ότι ο Χριστός ήταν είναι και θα παραμείνει για πάντα μια ένδειξη ότι ο άνθρωπος είναι τόσο πελώριος, τόσο μυστηριωδώς βαθύς, ώστε όχι μόνο μπορεί να περιέχει - ως ναός - τη θεία παρουσία, αλλά μπορεί και να ενωθεί με τον Θεό, να γίνει "θείας κοινωνός φύσεως", κατά τον απόστολο Πέτρο. Και ακόμη, όσο πολύ κι αν παρεξέκκλινε ο άνθρωπος από την κλήση του, όσο ανάξιος κι αν έγινε γι' αυτήν, ποτέ δεν θα έχει μια σχέση με τον Θεό κατώτερη από αυτή της πατρότητας και δεν θα πάψει ποτέ να έχ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ΧΩΡΑ ΖΩΝΤΩΝ
Τον καιρό που έμενε στο Κουτλουμούσι στο Αγιονόρος ο Γέροντας Αμβρόσιος φρόντιζε ασκητές και ανήμπορα γεροντάκια... Ήταν κι ένας ξυπόλητος ασκητής, ο μοναχός Λάζαρος, που πήγαινε καμμιά φορά και λειτουργόταν και έτρωγε μετά στο Κουτλουμούσι. Έμενε απέξω από το μοναστήρι στο ύπαιθρο, στο ξενοδοχείο των πολλών αστέρων, όπως λέει και ένας άγιος Γέροντας της εποχής μας... Ο Γέροντας Αμβρόσιος τον φρόντιζε και επεδίωκε να του μιλάει, παρόλο που ο πατήρ Λάζαρος χρησιμοποιούσε τη σαλότητα και ό, τι άλλη μέθοδο μπορούσε για να αποφεύγει την ανθρώπ...
Διαβάστε περισσότερα...

Όρνιθες - η πολιτεία των πουλιών (+CD)
Το πρώτο ονειρικό παραμύθι στην ανθρώπινη ιστορία Δυο φίλοι, ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης, θέλουν να βρουν τον άνθρωπο που έγινε πουλί - τον Έποπα τον Τσαλαπετεινό για να μάθουν από αυτόν σε ποιο μέρος του κόσμου μπορεί κανείς να ζήσει ειρηνικά. Εκείνος δεν γνωρίζει, και τότε ο Πεισθέταιρος προτείνει να ιδρύσουν την Πολιτεία των Πουλιών στα σύννεφα, μεταξύ του κόσμου των ανθρώπων και του κόσμου των θεών. Πριν ακόμα, καλά-καλά, χτιστεί η Πολιτεία, καταφθάνουν διάφοροι καλοθελητές που προσπαθούν να αποκομίσουν οφέλη από την ίδρυσή της. Στο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΓΑΣ ΚΑΝΩΝ
Ο Μεγάλος Κανόνας αποτελεί απαράμιλλο υμνολογικό κείμενο. Εκφράζει τα συναισθήματα του "πεπτωκότος" ανθρώπου, που απομακρύνθηκε από τον Θεό επειδή προτίμησε την αμαρτία. Πρόκειται για ένα πνευματικό ξέσπασμα του ανθρώπου, την στιγμή που συνειδητοποιεί την τραγικότητά του, μία τραγικότητα για την οποία ευθύνεται ο ίδιος. Η αλλοτρίωση, η μοναξιά, ο φόβος, η αγωνία διαφαίνονται σ' όλα τα τροπάρια του ύμνου αυτού. Είναι οι τραγικές συνέπειες της πτώσης, αποτελέσματα της αμαρτίας. Ζητούμενο; Ο νέος Αδάμ, ο Χριστός, ο Οποίος θα οδηγήσει τον άνθρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ
Το βιβλίο αυτό εξετάζει την εκπαίδευση τόσο σε τυπικά όσο και σε άτυπα περιβάλλοντα μάθησης, στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα στην Ελλάδα και τη συμβολή της στη διαμόρφωση της νεοελληνικής ταυτότητας. Πρόκειται για ένα πανόραμα της εκπαίδευσης της περιόδου 1880-1930, μέσα από τα σχολικά εγχειρίδια και κτίρια, τη λαογραφία, τα παιδικά βιβλία και περιοδικά, τα τραγούδια και τα παραμύθια, το ελληνικό θέατρο σκιών και τη ζωγραφική της εποχής. Γιατί δόθηκε στο θέμα της άτυπης μάθησης τόσο λίγη προσοχή από τους ιστορικούς, τους θε...
Διαβάστε περισσότερα...

Εκεί που σταυρώνει ο χορός
Ήμουν η μόνη ξένη μέσα στην κοινότητα -ήμουν ανύπαντρη ακόμη τότε- και εξαρτιόμουν από τους ανθρώπους για τα πάντα, όχι μόνο για τις πληροφορίες του τρόπου ζωής τους, της πίστης και των αξιών τους, αλλά και για κείνα τα πράγματα χωρίς τα οποία καμία ζωή δεν θα μπορούσε να είναι εφικτή εκεί - φιλοξενία, αγάπη, γέλιο, παρηγοριά και συντροφιά. Και τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει για μένα τη ζωντανή εμπειρία αυτού του τρόπου ζωής - τη σβελτάδα της φωνής των ανθρώπων με την απαλή ευβοιώτικη προφορά, τον απότομο χείμαρρο του υβρεολόγιου πάνω...
Διαβάστε περισσότερα...