ΕΝ ΠΛΩ

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑ-ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗΣ
Το ανά χείρας βιβλίο απαρτίζεται από πέντε κείμενα που συζητούν το ερώτημα της θέσης και της μαρτυρίας της Εκκλησίας και των χριστιανών στον δημόσιο χώρο. Η συγγραφή του επιχειρείται στο πλαίσιο μιας μακροχρόνιας και άγονης αντιπαράθεσης μεταξύ αφενός όσων προωθούν την πλήρη εκκοσμίκευση του κράτους και του δημόσιου χώρου και αφετέρου υπερσυντηρητικών "εκπροσώπων" της Εκκλησίας, που επιδιώκουν μεν το αντίθετο, χωρίς όμως η στάση και ο λόγος τους να χαρακτηρίζονται από τη νηφαλιότητα και τη διάκριση που εμπνέει η χριστιανική πίστη. Το βιβλ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ
- Άνθρωποι ανίκανοι να σχετισθούν. - Σχέσεις χωρίς πίστη στον Θεό ή στον σύντροφο. - Σχέσεις, με ή χωρίς πίστη, όπου η ύπαρξη δεν είναι αληθινή. Έχουμε τρόπο να κάνουμε και τα τρία να συλλειτουργούν αρμονικά; Η ψυχοσωματική μας ύπαρξη, η πίστη μας στον Χριστό και στους ανθρώπους, οι ζωτικές για όλους μας σχέσεις; Μπορούμε άραγε να φθάσουμε σε ένα επίπεδο λειτουργικότητας στο οποίο καθένας από τους τρεις παράγοντες δεν θα αναιρεί τους άλλους αλλά βατούς ενδυναμώνει; Η σχέση προϋποθέτει τον "άλλο". Όσο κι αν τον αντιλαμβανόμαστε με δικούς μα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΥΡΙΕ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ...
Η αποδοχή του Χριστού ως "Κυρίου και Δεσπότου της ζωής μας" έχει ιδιαίτερη σημασία για όλους μας, κυρίως, όμως, γι' αυτούς οι οποίοι, έχοντας την τάση της αυτονομίας και αυτοειδωλοποιήσεως, πολλές φορές χωρίζουν την ζωή τους από τον Θεό, απομονώνονται και απομακρύνονται από Αυτόν, γεγονός που δηλώνει ότι, κατ' ουσίαν, δεν αναγνωρίζουν τον Χριστό ως "Κύριο και Δεσπότη της ζωής τους". Είναι αλήθεια ότι ο άνθρωπος, έχοντας τη ροπή του προπατορικού αμαρτήματος, τολμά με θράσος, μέσα στην καθημερινότητά του, να αυτοανακηρύσσεται Θεός, για να έχ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕ ΤΟΛΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Έπεσα στο έδαφος πίσω του κι άρπαξα το περίστροφο που του είχα κλωτσήσει λίγο πριν. Το έστρεψα προς τη θυμωμένη φιγούρα και τράβηξα τη σκανδάλη. Δεν έγινε τίποτα -είχε μπλοκάρει. Ο μεγαλόσωμος Γερμανός σταμάτησε περίπου τρία βήματα μακριά μου κι εγώ μαζεύτηκα πιο κοντά στο πτώμα του ξαπλωμένου Γερμανού, που έκανε ακόμα συσπάσεις. Σήκωσε το οπλοπολυβόλο στον ώμο του και με εσκεμμένα αργές κινήσεις με σημάδεψε ψυχρά. Είδα το δεξί του μάτι να μισοκλείνει καθώς το άλλο εστίαζε μέσα απ' το σκόπευτρο. Η κάννη σταθεροποιήθηκε. Είχα κοκκαλώσει. Δε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΤΩΝ ΑΘΕΙΣΤΩΝ
Μια φορά κι έναν καιρό, η Μητέρα Εκκλησία είχε στην κηδεμονία της ένα χαϊδεμένο και καθόλου φιλοπερίεργο παιδί: την ανθρωπότητα της Δύσης. Κατά τη διάρκεια αυτής της κηδεμονίας, ο πολιτισμός περιέπεσε σε τέλμα, η επιστήμη μαράζωσε. Κάθε λίγο και λιγάκι γίνονταν θρησκευτικοί πόλεμοι, καίγονταν μάγισσες στην πυρά από τους ιεροεξεταστές, κι η ανθρωπότητα της Δύσης στέναζε κάτω από την κτηνώδη υποδούλωσή της στο δόγμα, την προκατάληψη και την ανίερη συμμαχία κράτους-εκκλησίας. Κάθε έρευνα σταμάτησε, η γραμματεία της κλασικής αρχαιότητας παραδό...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ
Βασισμένη στην πνευματική εμπειρία, ή ορθόδοξη θεολογία παραμένει ζωντανή καί δραστήρια στις ημέρες μας όχι λιγότερο από όσο ήταν εκατοντάδες έτη πριν. Τα ίδια ερωτήματα πάντοτε ετίθεντο καί τίθενται ενώπιον του άνθρωπου. Ό χριστιανισμός δεν αγωνίζεται να βάλει την καταληκτική τελεία, εξαντλώντας τάχα όλα τα ερωτήματα του ανθρώπινου πνεύματος, αλλά αποκαλύπτει μια άλλη πραγματικότητα, πού ξεπερνά τόσο πολύ όλα όσα μας περιβάλλουν στην επίγεια ζωή, ώστε ό άνθρωπος, ανταμώνοντας μαζί της, ξεχνά τα ερωτήματα καί τίς απορίες του, διότι ή ψυχή ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ
Το Μυστήριο της μετάνοιας και εξομολόγησης κατέχει μια ιδιότυπη θέση ανάμεσα στα Μυστήρια της Εκκλησίας. Είναι η μόνη ιεροπραξία για την οποία (εκτός από τις εισαγωγικές προσευχές) δεν υπάρχει καθορισμένο κείμενο, το Μυστήριο στο οποίο το πρόσωπο του πιστού ξεδιπλώνει στον μεγαλύτερο βαθμό την ελευθερία και αυθεντικότητά του. Αρχίζοντας να τελεσιουργείται στα άδυτα της καρδιάς ως μετάνοια, ολοκληρώνεται ως εξαγόρευση και άφεση, για να φέρει εις πέρας μέσα από μια αργή διαδικασία την εξυγίανση της προαίρεσης και τον αγιασμό της, για να κατα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΣΑΑΚ, ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ: ΛΟΓΟΙ ΑΣΚΗΤΙΚΟΙ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Όταν οι μοναχοί Πατρίκιος και Αβράμιος, οι φιλόσοφοι και ησυχαστές της Λαύρας του Αγίου Σάββα στην Παλαιστίνη, μετέφραζαν (8ος-9ος αι.) τους 68 Λόγους του αββά Ισαάκ στα ελληνικά, επένδυαν το έργο με ό, τι χρειαζόταν για να μπει στον μεγάλο χρόνο. Η μετάφρασή τους μοιάζει με εκείνη της Παλαιάς Διαθήκης που έκαναν οι Εβδομήκοντα, τόσο στο σκοπό όσο και στα αποτελέσματά της. Χάρη στο δικό τους έργο, ο αββάς Ισαάκ μεταφράστηκε στα σλαβονικά και στα λατινικά, διαβάστηκε και επέδρασε στη θεολογία, τη λογοτεχνία και τον πολιτισμό της Ευρώπης. Τα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΡΑ
Ο Χριστός είναι η χαρά, το φως το αληθινό, η ευτυχία! Ο Χριστός είναι η ελπίδα μας! Η σχέση με τον Χριστό είναι αγάπη, ενθουσιασμός, λαχτάρα του βίου! Ο Χριστός είναι το παν! Είναι έρωτας αναφαίρετος. Ο έρωτας του Χριστού. Από εκεί πηγάζει η χαρά. Χριστιανός είναι αυτός που έχει τη ζωή του Χριστού και όχι αυτός που κάνει καλά έργα μόνο, γιατί καλά έργα κάνει και κάποιος που δεν είναι χριστιανός. Και τη ζωή του Χριστού την αποκτά ο άνθρωπος με τη συμμετοχή του στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας και ιδιαίτερα στη θεία Λειτουργία. Πνευματική ζω...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΣ ΜΟΥ ΕΝΑΝ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΖΩ
Ζούμε χωρίς ιδέα για το πού πάμε. Είμαστε σαν καράβια ακυβέρνητα. Το πνεύμα της σύγχρονης εποχής θέλει να είναι αυτοσκοπός το ταξίδι: "Ζήσε τη ζωή σου", σου λένε. "Ρούφα την κάθε της στιγμή, αυτό έχει αξία". Θέλω να φανταστείς ένα καράβι με τις καλύτερες προδιαγραφές. Φτιάχτηκε στα καλύτερα ναυπηγεία. Έχει τα πιο σύγχρονα όργανα ναυσιπλοΐας και τους πιο ενημερωμένους χάρτες. Διαθέτει το πιο άξιο προσωπικό. Αν, όμως δε δώσουμε προορισμό στο καράβι αυτό, είναι καταδικασμένο να βουλιάξει. Δεν μπορεί ένα καράβι να μην έχει προορισμό... ο προορ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΡΑΥΜΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑ
Ζούμε μία ζωή παραμορφωμένη, με πολλές ανοιχτές πληγές και νεκρές στιγμές. Καλούμαστε να μεταμορφώσουμε το προσωπικό μας τραύμα που μας πονάει και δεν μας αφήνει να ζήσουμε, σε κάτι πιο δυνατό που θα μας αφυπνίσει και θα μας δώσει πίσω τη χαμένη μας ζωτική δύναμη. Κάθε πόνος μέσα μας, αντί να μας μολύνει, μπορεί να γίνει ένας ανεκτίμητος θησαυρός στον βαθμό που τον αποδεχόμαστε και γνωρίζουμε πώς να τον αντιμετωπίσουμε. Αν τον μεταχειριστούμε σωστά και δεν τον απωθήσουμε, θα αποτελέσει την εφαλτήρια δύναμη για μεταμόρφωση. Μέσα από την επί...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΓΑΠΗ
Η αγάπη είναι η ενοίκηση κάποιου άλλου εντός του δικού μας προσώπου. Αγάπη είναι μια παρουσία. Όταν κοιτάζουμε το αγαπημένο μας πρόσωπο, στο βλέμμα μας έχει ανέβει ολόκληρη η ψυχή μας. Αγάπη είναι η γνώση πως αποτελούμε ζευγάρι και η αίσθηση πως είμαστε ένα με κάθε ζευγάρι που βλέπουμε -δύο εραστές, δύο σύννεφα, δύο περιστέρια που πετούν στον ουρανό, δύο αστέρια. . . Όλα τα φυτά, τα ζώα και τα πράγματα έχουν οικογενειακά χαρακτηριστικά και αντιγράφουν το ένα το άλλο. Υπάρχουν έντομα που μιμούνται φυτά και φυτά που μιμούνται έντομα ζώα που...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Έχω συχνά διερωτηθεί πώς γίνεται και η σιωπή είναι πολύ βαθύτερη όταν τη μοιραζόμαστε με άλλους; Γιατί η προσευχή μας είναι τόσο πιο πολύ συγκεντρωμένη, τόσο εντονότερη και όμως εντελώς απλή, όταν την αναπέμπουμε από κοινού με άλλους μέσα σε πνεύμα σιωπηλής λατρείας, μπροστά στον Θεό της χωρίς σύνορα αγάπης και του άπειρου ελέους; Πώς συμβαίνει και μέσα στη σιωπή η προσευχή μας αγκαλιάζει τον άλλον με τρόπο μοναδικό, έτσι ώστε, μέσα σε μια απερίγραπτη αρμονία, να δεόμαστε ο ένας για τον άλλον, να ευχαριστούμε ο ένας για τον άλλον και να πρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Ίσως ακούγεται παράξενο ότι μέσα στην Εκκλησία κηρύσσουμε το Ευαγγέλιο της Κρίσεως. Κι όμως αυτό κάνουμε. Ομολογούμε ότι η Ημέρα του Κυρίου δεν είναι φόβος, αλλά ελπίδα, και δηλώνουμε μαζί με όλη την Εκκλησία: «Αμήν, ναι, έρχου Κύριε Ιησού» (Αποκ. 22, 20). Αν αυτό δυσκολευόμαστε να το αρθρώσουμε, τότε κάτι σημαντικό λείπει από τη χριστιανική μας συνείδηση. Ό,τι κι αν λέμε, είμαστε ακόμη ειδωλολάτρες ντυμένοι με το ευαγγελικό ένδυμα. Είμαστε ακόμη χριστιανοί για τους οποίους ο Θεός είναι ένας Θεός «απ' έξω», για τους οποίους ο ερχομός Του ε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕ ΛΕΠΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ
Ένα πράγμα θα ήθελα να σου ζητήσω: να είσαι πιο προσεκτική και πιο αυστηρή με τον εαυτό σου. Για την εκτέλεση όλων των κανόνων μη θλίβεσαι. Τους έκανες; Δόξα τω Θεώ! Δεν τους έκανες; Συγγνώμη Κύριε! Να τα κανονίζεις όλα όχι μόνο σύμφωνα με τις απαιτήσεις, αλλά και με το πώς αισθάνεσαι τον εαυτό σου, σωματικά και πνευματικά... Μας σώζει ο Σωτήρας μας κι όχι οι δικοί μας αγώνες και κόποι. Εμείς ας παραδώσουμε στον Κύριο την καρδούλα μας κι Εκείνος θα τη γεμίσει με τόση αγάπη, που θα αρχίσουν να ζουν φωτεινά μέσα της όλοι!... Για θυμήσου πώς ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΤΑΞΥ ΣΤΙΓΜΗΣ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ
Πολλές φορές στη ζωή του ο Γέροντας έλεγε την εξής παραβολή. Ρώτησαν κάποτε ένα φύλλο: "Είσαι τριαντάφυλλο"; " Όχι, δεν είμαι", είπε το φύλλο. "Γιατί τότε μυρίζεις σαν τριαντάφυλλο"; "Είμαι απλά ένα φύλλο, κάποτε όμως στάθηκα δίπλα σε ένα τριαντάφυλλο". Όλοι εκείνοι οι άνθρωποι, τους οποίους τόσο πολύ μνημόνευε ο Γέροντας στις προσευχές του, επρόκειτο να διατηρήσουν και να μεταδώσουν το "άρωμά" του, επειδή και αυτοί κάποια στιγμή, σαν το φύλλο, στάθηκαν με τη χάρη του Θεού δίπλα σε ένα τριαντάφυλλο. Ο βίος, οι δοκιμασίες και η διδασκαλία τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘ' ΗΜΕΡΑΝ ΣΤΟ ΚΑΘ' ΟΜΟΙΩΣΙΝ
«Ημών το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει», λέγει ο απόστολος Παύλος (Φιλ. 3, 20). Η ζωή μας, το φρόνημά μας, η καθημερινότητά μας, η σκέψη μας, η προοπτική μας, δεν έχουν να κάνουν με τα γήινα, με τα χρονικά, με τα χωρικά. Αλλά έχουν να κάνουν με τα αιώνια, με τα πνευματικά. Όσα κι αν αποκτήσεις σε αυτό τον κόσμο είναι λίγα. Όσα χρόνια κι αν ζήσεις - και εκατόν πενήντα ακόμη - είναι πολύ λίγα. Ότι κι αν κάνεις πεθαίνει. Τι φοβερό πράγμα όμως, να ζει κανείς από τώρα, μέσα από την καλλιέργεια του φρονήματος των αρετών, στην κατάσταση της αιώνι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ
Στο μικρό αυτό πόνημα ασχολούμεθα με τη φωτεινή προσωπικότητα του οσίου Γέροντος Πορφύριου Μπαϊρακτάρη. Ήταν ο διακριτικός πνευματικός Πατέρας της αγάπης, της ταπείνωσης και της υπακοής. Αγάπησε ιδιαιτέρως μία κατηγορία ανθρώπων, που στους αγώνες τους συνήθως παραμένουν "απαράκλητοι", τους ανθρώπους της οδύνης και του πένθους και κυρίως τους γονείς που σηκώνουν κάποιο σταυρό και πορεύονται στη ζωή με ανδρείο πνεύμα υπομονής και καρτερικότητας, καθοδηγούμενοι από μία εσώτερη "φερέπονον" αίσθηση. Ο πατήρ Πορφύριος υπήρξε πνευματικός Πατέρας ...
Διαβάστε περισσότερα...

Θυσία και Ανάσταση
"Αγάπη μου, θυμήσου τι μου έλεγες. Ότι είμαι ένα δισκοπότηρο, που μέσα του φιλοξενεί τον μαργαρίτη της ζωής... Τώρα μου ζητάς να σπάσω αυτό το δισκοπότηρο, να το πετάξω καταγής, να κομματιάσω δίχως έλεος τον μαργαρίτη της ζωής, να τον πετάξω στα σκουπίδια. Εγώ η ίδια η μητέρα του που τον κυοφορεί. Με ποιο δικαίωμα, αγάπη μου; Πώς θα το κάνουμε αυτό;". "Δεν κάνει λάθη ο Θεός. Ούτε χωράει στη δική μας λίγη και φθαρμένη λογική. Εκείνος είναι υπέρλογος. Εμείς μετρούμε τι μας συμφέρει σε αυτή τη γη, Αυτός μετράει Ουρανό· τι μας συμφέρει για να ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΙΝΟΚΙΟ (+CD)
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κομμάτι ξύλο. Δεν ήταν κανένα ξύλο πολυτελείας. Ένα απλό κούτσουρο ήτανε... Έτσι ξεκινά η πιο γοητευτική, κλασική περιπέτεια του κόσμου, η ιστορία του πιο διάσημου, μικρού και ανυπάκουου ψεύτη με την υπέροχη ζεστή καρδιά και το κοφτερό μυαλό. Ο μαστρο-Τζεπέτο από αυτό το κούτσουρο φτιάχνει έναν ξύλινο κούκλο που κλαίει και γελάει σαν παιδί. Ο Πινόκιο, κατεργάρης και ανυπάκουος, το σκάει και βρίσκεται στο δρόμο που είναι γεμάτος πειρασμούς, κι εκεί -με όρεξη να μάθει τη ζωή και να χαρεί την ελευθερία του- θα ...
Διαβάστε περισσότερα...