ΕΝΕΚΕΝ

ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
Στην αρχή μιας ανάλυσης υπάρχει η μεταβίβαση, έννοια, την οποία ο Φρόϋντ συνδέει με την ορμή επανάληψης. Για τον Λακάν αυτή "δεν στοχεύει τίποτε άλλο εκτός από την ιστορικοποιητική χρονικότητα της εμπειρίας της μεταβίβασης, έτσι και το ένστικτο του θανάτου εκφράζει στην ουσία το όριο της ιστορικής λειτουργίας του υποκειμένου" (σελ. 318). Το όριο αυτό είναι ο θάνατος και "αναπαριστά το παρελθόν με την πραγματική του μορφή", δηλαδή "το παρελθόν που εκδηλώνεται ανεστραμμένο μέσα στην επανάληψη", ριζικά διαφορετικό από το φυσικό παρελθόν, το ε...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΠΑΤΗΛΗ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Οι αρχαίοι Έλληνες επινόησαν τη Δημοκρατία αλλά και την Τραγωδία. Στην Τραγωδία ο χορός αποκάλυπτε τη σκληρότητα της ύπαρξης. Όμως οι πολίτες μπορούσαν να αντέξουν τη σκληρότητα αυτή μέσω της θέασης. Ο σύγχρονος μετανεωτερικός πολίτης της ύστερης δημοκρατίας "ταλαντεύεται συνεχώς ανάμεσα στις παντόφλες και στο οδόφραγμα" και ίσως να νοσταλγεί την "Εποχή των Άκρων", όπως θα προτιμούσε κάποιος να ενθυμείται τη δημοκρατία ως τραγωδία παρά την ατέρμονη επανάληψή της ως φάρσα ή να "τελειώσει ο κόσμος με μια έκρηξη παρά με έναν άθλιο μικρό λυγμό...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΕΝΓΚΕΛΣ
Ο Πόλεμος των Χωρικών αναλύεται υπό το ενγκελσιανό πρίσμα ως ο επίπονος και βίαιος αγώνας μεταξύ κοινωνικών τάξεων. Αυτές οι κοινωνικές τάξεις ήταν το απότοκο του περίπλοκου ιστορικού οικοδομήματος του γερμανικού κόσμου του ύστερου Μεσαίωνα, και η σύγκρουσή τους ως έχουσα συγκριμένες υλικές αιτίες, που ωστόσο εκφράστηκαν πολύ συχνά κάτω από το ιδεολογικό πέπλο και τη γλώσσα της θρησκείας, των θεολογικών διαφορών και επιχειρημάτων. Στην πραγματικότητα, ο νεαρός Ένγκελς τολμάει να διαβάσει την αιματηρή ήττα της γερμανικής αγροτιάς μέσα από τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Στην παρούσα ελάσσονα μονογραφία τίθεται υπό κριτική διερεύνηση το μεγαλύτερο μέρος των φεμινιστικών θεμάτων από την εποχή της Mary Wollstonecraft και μετά, δηλαδή από το φιλελεύθερο φεμινισμό και τον John Stuart Mill έως το ριζοσπαστικό φεμινισμό ή το δεύτερο κύμα του φεμινισμού στη διάρκεια των δεκαετιών 1960 και 1970, με αποκορύφωμα τις πρόσφατες εξελίξεις στο γυναικείο ζήτημα, που μέσω της μεταφεμινιστικής προσέγγισης έχουν αποκτήσει πλέον το περιεχόμενο μίας διευρυμένης αναταραχής του φύλου, εάν υιοθετήσουμε αυτόν τον προσφιλή όρο της...
Διαβάστε περισσότερα...

2084
ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ "Το Υπουργείο Ικανοποίησης των Μαζών αποφάσισε να δίνεται σε όλους τους εργαζόμενους μία ημέρα ρεπό κάθε δύο μήνες. Η Κυβέρνηση θα εξασφαλίζει ηλιοφάνεια εκείνη την ημέρα. Επίσης για να διευκολύνει την ικανοποίηση των σεξουαλικών αναγκών, την ημέρα αυτή θα κλείνουν οι κάμερες σε συγκεκριμένο χώρο της οικίας -το δωμάτιο θα επιλεγεί και θα δηλωθεί από κάθε ένοικο- για είκοσι λεπτά. Σε περιπτώσεις διεγνωσμένης δυσλειτουργίας στύσης ή εκσπερμάτωσης θα δοθεί περισσότερος χρόνος, με υποβολή ιατρικής βεβαίωσης". Με κοφτερό κυν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΙΝΕΜΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Ο ορίζοντας παραμένει η επανάσταση και τίποτα λιγότερο. Σε διάφορες γωνιές του κόσμου άνθρωποι ξεσηκώνονται αποκαθηλώνοντας και θρυμματίζοντας αγάλματα-ορόσημα του συστήματος που στήνει τα διαχωριστικά τζάμια και τους φράχτες - και η συζήτηση του πώς η τέχνη συνδέεται με την κοινωνία και την αλλαγή της ανοίγει ξανά. Με την ελπίδα τα κείμενα που ακολουθούν να συμβάλουν σ' αυτή τη συζήτηση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Όταν γύρισε από τη Σμύρνη ήταν 36 χρονών. Οι γονείς του ζούσαν ακόμη. Καθώς ερχόταν από τον σιδηροδρομικό σταθμό με τα πόδια, είδε τη μάνα του να σκάβει τα κρεμμυδάκια στον κήπο τους, σε μικρή απόσταση από το σπίτι, αλλά δεν της μίλησε. Τη γνώρισε βέβαια, αλλά φοβήθηκε μην πάθει τίποτα βλέποντάς τον. Είχε να τον δει είκοσι τέσσερα χρόνια. Η μάνα του ανασηκώθηκε και αναρωτήθηκε, "Ποιος είναι αυτός ο Φράγκος;". Όσους φορούσαν ευρωπαϊκά ρούχα τους έλεγαν Φράγκους. Είχε μάθει πως και ο Πέτρος της στη Σμύρνη φορούσε φράγκικα. Μπήκε σε σκέψεις. ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΟΜΑΝΟ ΤΣΟΡΟΥΠΕ
Ο άνεργος Ζαφείρης δέχεται πρόταση να παραχωρήσει, με το αζημίωτο, τη γυναίκα του Διονυσία σε έναν παράνομο μετανάστη. Να κάνει μαζί της παιδί προκείμενου να βγάλει άδεια παραμονής. Η Ραφαέλα πιστεύει πως όμορφη τσιγγάνα είναι μόνο η άσπρη τσιγγάνα. Πασχίζει με σαπούνια και κρέμες να ασπρίσει. Η άστεγη Μαρία αποφασίζει να γεννήσει μόνη το 7ο παιδί της, στην αυλή της εκκλησίας. Μπροστά στα έξι μικρά παιδιά της. Ο πατέρας του Νιόνιου φροντίζει με αγάπη τον νοητικά καθυστερημένο γιο του. Και τον διδάσκει με υπομονή πώς να αυνανίζεται με ασφάλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΡΥΠΤΗΣ ΘΥΜΙΑΜΑ
Ένας ήλιος ανάπηρος όλο ουλές· τυλίγομαι τον μαύρο ουρανό - Τρύπησε το ντεπόζιτο και στάζει η ψυχή μου - Στην ερημιά ρίχνω τον κουβά κι αντλώ απ' την ψυχή μου [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΕΣ ΚΛΗΣΕΙΣ
Τι κι αν άλλοι επιστρέφουν στην πατρίδα της παιδικής τους ηλικίας. Καμιά παιδική ηλικία δεν πρόσφερε τίποτα, και καμιά ενηλικίωση -ληξιαρχική ή ουσιαστική- δεν θα μπορούσε να μας προσφέρει τόσα, με αναπνοή ασθματική και τα χάπια κι αυτά σε έλλειψη ή σε ελλειπή άθροισμα τη μέρα. Και το λαϊκό τραγούδι που πάντα ευφραίνει τις ψυχές και κοινωνεί, χωρίς να χρειάζεσαι τόνους το ουίσκι που έτσι και αλλιώς υπήρχε κάποτε, χωρίς να 'ναι απαραίτητη η νύχτα -αλλά με τη νύχτα μέσα- παρά μόνο με μερικά κι απειροελάχιστα ψυχοφάρμακα και λίγο ούζο, μπορεί...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΕΝΖΙΝΗ
Αηδιαστικό εκτόπλασμα που ήρθες από τα άνανδρα βάθη του υποκόσμου. Η ισορροπία. Έπαψε να υπάρχει. Πρέπει να είσαι εκεί. Σε αυτό το τραπέζι. Για απόλαυση. Καταλαμβάνεις μια θέση ψηλότερη από αυτό που σου αρμόζει. Εγώ πίσω από μια κλειδαρότρυπα. Καθηλωμένος. Να βλέπω όλο το θέαμα κρυφά. Κι εσύ εκεί. Να γίνεσαι το θέαμα. Δεν γεννήθηκες ποτέ για κάτι τέτοιο. Όμως είσαι εκεί. Πρωταγωνιστείς. Εσύ τώρα. Και σε βλέπω. Το γουρούνι έσκουξε. Η πόρνη το χάιδεψε αισθησιακά λίγο ακόμη. Αυτό αναστατώθηκε. Τα λαμπιόνια γύρω από τον κορμό του δεν έπαυαν πο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΡΩΕΣ ΑΧΑΡΩΝ ΠΟΛΕΩΝ
Αντί επιλόγου... Υπάρχει κάτι σκληρό σε τούτη δω τη (γυναικεία) ποίηση. Κάτι που ξεφεύγει από το θηλυκό στοιχείο της συνηθισμένης γραφής και αντιτάσσεται και αντιπαλεύει το ιδανικό και το βέλτιστο στη στιχουργική τέχνη της ποίησης για να καταλήξει ατελεύτητο μέσα από την αποδόμηση των ιδεών και των εικόνων. Με άλλα λόγια, η ποίηση της Ξένιας συγκινεί. Άλλοτε συμπαγής, άλλοτε θλιμμένη και κάποτε τόσο ρεαλιστική που κάθε προσπάθεια ανάγνωσης δεν έχει καμία τύχη αν δε συνδυαστεί με μια πλατιά και πανανθρώπινη διανόηση για τις αδικίες τούτου τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΝΕΙΡΑ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ
Στις μέρες μας, η αίσθηση ότι βουλιάζουμε στο παρόν φτάνει στην κορύφωσή της. Από τη μία, ο χρόνος της κυκλοφορίας του κεφαλαίου: στεγανοποιημένος, μονοδιάστατος, ο χρόνος μιας ανακυκλούμενης αμνησίας. Από την άλλη, ο χρόνος της εργασίας ως ένα διαρκές άγχος για το μέλλον. Ζώνες ανεργίας, ζώνες εργασίας, η επισφάλεια γενικεύεται μαζί με την αίσθηση ενός χρόνου-ποντικοπαγίδας, χρόνου όλο και πιο λεπτού, σαν τσιγαρόχαρτο. Μια εποχή σαν τους πάγους της λίμνης έτοιμους να σπάσουν την άνοιξη. Γιατί μόνον στην εποχή μας παραμένει ως μόνη διάστασ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ, ΑΛΗΘΕΙΑ, ΠΡΑΞΗ
Πριν αποκτήσει συνείδηση του εαυτού του ως ιστορικού παράγοντα, ο άνθρωπος δημιουργεί την ιστορία και ζει μέσα σε αυτήν. Αλλά η ιστορική συνείδηση, αυτή που ανακαλύπτει την ιστορία ως ουσιαστική διάσταση της ανθρώπινης πραγματικότητας, δεν αποκαλύπτει per se την αλήθεια για τη φύση της ιστορίας. Στην παράδοση του κλασικού ιστορικισμού από το Βίκο έως το Χέγκελ, κάθε εμβριθής ερμηνεία που έχει ως σκοπό να εκφράσει την ιδιαιτερότητα της ιστορίας χαρακτηρίζεται από μυστικοποίηση. Έτσι, φαίνεται πως οι ενοράσεις είναι στενά συνδεδεμένες με την...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΤΑΝ ΞΕΣΠΑΣΕ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
Οι άγνωστες στο ελληνικό κοινό αντιπολεμικές ιστορίες του Χάινριχ Μπελ, που επιλέχτηκαν, συμπληρώνουν το φάσμα της πολεμικής λογοτεχνικής του θεματολογίας, συνδέοντας το πριν, το κατά και το μετά τον πόλεμο. Ιστορίες όπου απουσιάζουν ή αμφισβητούνται οι υψηλές έννοιες: ιδανικά, τιμή, πίστη, πατρίδα, θυσία, καθήκον... Ιστορίες όπου απουσιάζουν ή αμφισβητούνται οι υψηλές έννοιες: ιδανικά, τιμή, πίστη, πατρίδα, θυσία, καθήκον... Ιστορίες όπου δεν πρωταγωνιστεί ο πόλεμος αλλά οι συνέπειες του πολέμου πάνω στους ανθρώπους. Ιστορίες ζωντανές, αλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗ ΘΥΕΛΛΑ
Στον ανταρτοπόλεμο ο αντάρτης, ο αφανής αυτός ήρωας, αποκτά λαϊκή αποδοχή και η αυτοθυσία του στην πορεία των λαϊκών αγώνων τον διαμορφώνει σαν ήρωα. Αν έτσι κατανοηθεί η μορφή και η φυσιογνωμία του αντάρτη, τότε μένει για πάντα ζωντανός στην ψυχή και στη μνήμη του λαού. Τέτοιους ήρωες το κίνημά μας ανέδειξε πολλούς, και πρέπει να τους θυμόμαστε με ευλάβεια και σεβασμό. Η προσφορά τους αποτελεί ανεκτίμητο κειμήλιο γιατί με τις θυσίες τους φάνηκαν αντάξιοι και συνεπείς στον όρκο που έδωσαν στο λαό. (Νίκος Μότσιος) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΛΟΣΣΟΦΣΚΙ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΚΑΝ
"Πώς μπορεί ο άνθρωπος να εκπληρώσει τη λειτουργία του νομίσματος;". Μετά συνεχίζει να αναρωτιέται: αντί "να πληρώνονται από τις γυναίκες" οι παραγωγοί "θα πληρώνονται σε γυναίκες;" Οι επιχειρηματίες, οι βιομήχανοι θα πληρώνουν τους μηχανικούς τους, τους εργαζομένους τους "σε γυναίκες;". Ποιος θα διατηρούσε αυτό το "ζωντανό νόμισμα;" Οι γυναίκες; Οι άνδρες; Οι γυναίκες που εξασκούν ένα επάγγελμα θα "πληρώνονται σε νεαρούς;"... "όλη η σύγχρονη βιομηχανία στηρίζεται πάνω σε μια ανταλλαγή διαμεσολαβημένη από το σημείο του αδρανούς νομίσματος,...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
- Ποια ήταν η σχέση του Νίκου Καζαντζάκη με την Άπω Ανατολή και πώς η ματιά του συνέλαβε το χώρο αυτό και αποκωδικοποίησε τα μηνύματά του; - Πώς καταγράφεται η απωανατολική ματιά κατά την επαφή της με το καζαντζακικό έργο; - Πώς οι ερευνητές από την "Πέρα Ανατολή" διαβάζουν και ερμηνεύουν σήμερα τον Καζαντζάκη; Σε αυτά τα ερωτήματα προσπάθησαν να απαντήσουν με τις εισηγήσεις τους, που περιλαμβάνονται στον παρόντα τόμο, πανεπιστημιακοί και συγγραφείς από την Κίνα, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα και την Ελλάδα στο συνέδριο "Νίκος Καζαντζάκης: ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΥΟ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ
Ο Σκαρίμπας, που έζησε στις αρχές του 20ού αιώνα, και ο Βουτυράς στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ού, υπήρξαν συγγραφείς βαθιά αιρετικοί, ιδιόρρυθμοι και χαρισματικοί. Περιθωριακοί και οι δύο, κινήθηκαν στα κράσπεδα του λογοτεχνικού κατεστημένου. Σήμερα όλοι γνωρίζουμε ότι, με όπλο το ισχυρό του ένστικτο, ο Γιάννης Σκαρίμπας εισήγαγε τον υπερρεαλισμό και το παράλογο στη χώρα μας και ο Δημοσθένης Βουτυράς μέσω όσμωσης τη ροή της συνείδησης. Δεν υπήρξαν λόγιοι. Ίσως γι' αυτό πολεμήθηκαν και οι δύο από την περίφημη γενιά του '30 και τους εκπρ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΧΩΡΟΣ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
περιγράφουν το χώρο δράσης μονοδιάστατα, επικαλούμενοι την πόλη ενδεχομένως ή ούτε καν αυτή, το δρόμο είτε μόνο τα χαρακτηριστικά του, το άμεσο περιβάλλον, τα κελύφη, αλλά το πώς βρίσκεσαι εκεί, πώς προσεγγίζεις και ποιο τμήμα του συνόλου, τίνος συνόλου, ποιας πόλης, δεν αναφέρεται. Οι κινήσεις είναι ανύπαρκτες ή στην καλύτερη περίπτωση αόριστες, η μετάβαση μεταφυσική, το τοπίο θολό... Σα σε κινηματογραφική ταινία οι ήρωες "πετάνε" από σκηνή σε σκηνή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...