ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ

ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΥΣΕΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ
Δεν είναι πολλοί αυτοί που παρακολουθούν στην Ελλάδα τα ζητήματα της Πολιτιστικής Πολιτικής με θεωρητικό εξοπλισμό και σφαιρικό ενδιαφέρον, χωρίς να εστιάζουν την προσοχή τους μόνο σε μια τέχνη ή έναν τομέα. Η Ματούλα Σκαλτσά έχει βεβαίως στραμμένη την προσοχή της στο επιστημονικό της αντικείμενο, την ιστορία της τέχνης και τη μουσειολογία, επιχειρεί όμως πάντοτε την αναγωγή των παρατηρήσεών της στο επίπεδο της γενικής πολιτιστικής πολιτικής. Το κόκκινο νήμα που διαπερνά τα κείμενά της είναι το ενδιαφέρον της για τη θέση της Ελλάδας στο σύ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΦΩΤΙΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Είμαι εδώ, πάνω σε μία ξύλινη σχεδία. Την έφτιαξα με τα άτεχνα, τα αδέξια, τα άτολμα, τα δειλά χέρια μου, τα χέρια μου που τα μισώ, γιατί δεν άρπαξαν τη ζωή, μα που τώρα τα σέβομαι, γιατί υπάκουσαν στις εντολές μου. Και έφτιαξαν αυτήν τη σχεδία. Αυτό ήθελα. Το πιο απλό. Το υποτυπώδες. Ένα σχεδόν που έγινε γένους θηλυκού. Όχι κάτι άλλο. Μία σχεδία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΙ ΜΟΥΣΕΙΑΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Το μουσείο είναι για τις σημερινές κοινωνίες ένας κεντρικός θεσμός τόσο παραγωγής ιδεολογίας και κοινωνικής συνοχής όσο και παιδείας και αναψυχής. Είναι προνομιακός τόπος άσκησης δημιουργικότητας στην νοηματική σύλληψη των φαινομένων πολιτισμού και στην μέσω των αισθήσεων επικοινωνία τους με το κοινό. Μια μουσειακή έκθεση -και ένα μουσείο γενικότερα- είναι ένα συνολικό και συλλογικό προϊόν, του οποίου οι επιμέρους συνιστώσες ενδέχεται να είναι μεν λογικώς διακριτές, είναι όμως πρακτικώς αξεδιάλυτες, δηλαδή δύσκολα μπορούν να λειτουργήσουν ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙΑΨΑΛΜΑ
Τα δεκαοκτώ διηγήματα του αφηγηματικού βιβλίου της Κατερίνας Παναγιωτοπούλου Διάψαλμα τοποθετούνται αυθόρμητα και αυτόματα στην ίδια ξεχωριστή σειρά τη σχηματισμένη χάρη στο σύνολο των Βιβλίων του Δημήτρη Χατζή και δύο-τριών βιβλίων του Μένη Κουμανταρέα. Με την έννοια ότι το δημόσιο ή ακριβέστερα το πολιτικό στοιχείο ταυτίζεται με το ιδιωτικό, σε βαθμό μάλιστα που, αν το κάθε διήγημα διαβαζόταν ξέχωρα, θα παρέμενε πολύ λιγότερο εναργές και ολοκληρωμένο. Ενώ τώρα, χάρη στην πραγματοποιημένη αθόρυβα μέσα στα διηγήματα ανατροπή -να είναι δηλα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΒΙΝΤΕΟΚΛΑΜΠ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
"ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ": Θα είμαστε μαζί όχι δεν θα πάρουμε ποπ κορν ούτε θα έχουμε ανοιχτά τα κινητά απλά θα ταξιδέψουμε καθισμένοι σε διπλανά καθίσματα ολομόναχοι στο Βούπερταλ ίσως τότε καταφέρω να γυρίσω να σε ξαναδώ στα μάτια μέσα στο απόλυτο σκοτάδι να δω αν εκείνη η λάμψη εξακολουθεί ή απλά "εσφαγιάσθη" λόγω της ημέρας ή λόγω του καιρού "εσβήσθη πλέον" (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΕ ΓΟΥΕΙ: ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Ο Χε Γουέι γεννήθηκε στην Κίνα το 1967 και ήρθε για σπουδές στην Ελλάδα το 1985. Σπούδασε φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου και ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές του σπουδές, και ξεκίνησε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τη σύγκριση της φιλοσοφίας του Ηράκλειτου και του Λάο Τσε. Στο μεταξύ, μυήθηκε και στην ελληνική ποίηση και άρχισε να μεταφράζει Καβάφη στα κινέζικα, ήδη από το 1987, αλλά και να γράφει ποιήματα στα ελληνικά. Πρωτοδημοσίευσε ποιήματά στα ελληνικά. Πρωτοδημοσίευσε ποιήματά του το 1990...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΛΟΓΟ
Πρέπει ν' αποκοιμήθηκα αφού από όνειρο ξύπνησα. Κάτι σκέφτηκα, η σκέψη μου αυτή έφερε μια άλλη, η άλλη την επόμενη, και πήρα ένα δρόμο μες στη νύχτα, με τα σκοτάδια του και τα μέρη του τα φωτεινά... Κάτι ενοχές που είχα, ελάχιστες, μία μία τις ξεφορτώθηκα και ξεκουράστηκα. Όπως και να το κάνεις όμως, κάτι πετιέται από δω, σου έρχεται από κει, και τρέχεις να μπαλώσεις αυτά που μπορείς. Αλλά να πω πως έχω παράπονο απ' τη ζωή μου, ψέμα θα πω. Τι παράπονο δηλαδή, να κλαίγομαι; Να λέω, ήθελα να γινόμουν αυτό, να γινόμουν εκείνο; Κι αν έστριβα τ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΜΟΥΣΕΙΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ
Το γεγονός ότι το 1954 έγινε ένα «διεθνές σεμινάριο» με θέμα « Ο Ρόλος των μουσείων στην εκπαίδευση», ήταν κάτι όντως πολύ σημαντικό και βέβαια πρωτοποριακό, όπως σημείωνε στην εισήγησή της η Πρόεδρος (1997) του Ελληνικού Τμήματος του ICOM, Τέτη Χατζηνικολάου. Το ότι χρειάστηκαν όμως τριάντα ολόκληρα χρόνια για να επαναληφθεί , εν τινί μέτρω, το εγχείρημα στην Ελλάδα με την Α΄ Συνάντηση Μουσειολογίας (1984), με θέμα «Το μουσείο στη σύγχρονη κοινωνία», θα πρέπει μάλλον να μας δημιουργεί ερωτηματικά. Τα δέκα χρόνια που χρειάστηκαν έκτοτε γ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΚΡΟΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ
[ιδρωμένο] βγαίνει με δόρυ κόβει τη νύχτα στα δύο - κανένας όμως δεν το ακούει (αυτό είναι και το παράπονό του] αφού όλοι ενέχυρο τ' αυτιά τους έβαλαν για να 'χει μια στέγη το ζωάκι της μέρας ένα πιάτο φαΐ [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΞΕΧΟΡΤΑΡΙΑΣΜΑ
"Τι φαρμάκι πότισες, κορίτσι μου, το μέσα σου κι έφτασες εδώ που έφτασες; Τι σε πιλάτεψε και το 'κανες αυτό στον εαυτό σου; Μυαλό απροσκύνητο είσαι, κοίταξες να φτιάξεις εσύ τη μοίρα σου! Αφού δεν είχες κανέναν να προστρέξεις. "Πήγαινε από κει που ξεκίνησες, πήγαινε με το κεφάλι χαμηλά, εσύ ξέρεις από βότανα, βρες αυτό που θα σε κάνει καλά. Ξεχορτάριασε το μέσα σου. Εκεί είναι, εκεί! Αυτό που ψάχνεις. Μίλα με τον Θεό! Κι αυτός εκεί. Φύγε τώρα! Λεφτά δεν θέλω!" (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) "Οι ιστορίες του βιβλίου γράφτ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΟΥΙΤΑ ΣΕ ΘΗΛΥ ΜΕΙΖΟΝΑ
Τα στήθη της μάνας μου σπίτι ήταν Τα πρώτα φίδια που είδα σε εικόνα ήταν της Μητέρας Θεάς σε βιβλίο σχολικό Η πρώτη ερώτηση της ζωής μου διακλαδίστηκε όπως φλέβα σε μαστό Κοιμήθηκε πρωτόπλαστη κι έφυγε γι' άγνωστα σύνορα Φορώ τις λέξεις τριάντα γυναικών χωρίς αφορισμού Φωνάζω: Αϊσέ, Αλεξάνδρα, Αλίκη, Άμυ, Ανκεσεναμούν, Ανώνυμη, Αρσινόη, Αρχιδάμεια, Ασκεπής, Δάφνη, Δηιάνειρα, Εύπλοια, Κάθριν, Καλλιόπη, Κάρμεν, Κυρία Φιόνα, Μαύρο Βουβάλι, Λάουρα, Λόρνα, Λουίζα, Μαρίνα, Νάνσυ και Θάλεια, Νίκη, Ουρανία, Πατουσώ, Ρούλα, Σμαρώ, Σύλβια, Συμέλα, Τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ 1860-1913
Χρειάστηκαν 33 χρόνια έρευνας πρωτογενούς υλικού για να συγκροτηθεί αυτό το βιβλίο. Κατά την τελευταία περίοδο της τουρκοκρατίας στη Μακεδονία (1860-1913) παρουσιάστηκαν 13 ποιητές στη Θεσσαλονίκη και άλλοι 9 σε διάφορες μακεδονικές πόλεις- σοδειά διόλου ευκαταφρόνητη για μια περιοχή χωρίς καμία πνευματική ζωή και κίνηση, και για μια εποχή που καλύπτει μόνο δύο γενιές. Οι ποιητές του βιβλίου, χωρίς θεαματικές επιδόσεις, δημιούργησαν μια νέα ποιητική πραγματικότητα, κυρίως στη Θεσσαλονίκη, που μετά το 1930, άρχισε να αποδίδει ουσιαστικότερο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΕΤ Α ΤΕΤ
Μία ανήλικη πρόσφυγας που πέφτει στα δίχτυα μαστροπών εν αγνοία της. Μία νεαρή επιβάτης αμαξοστοιχίας που συνταξιδεύει με τον πιο μυστηριώδη, αλλά και συνάμα γοητευτικό, άνδρα που θα μπορούσε να της λάχει. Ένα παιδί που θέλει να γίνει κυνηγός. Αυτά τα πρόσωπα συνθέτουν τον πίνακα των τριών, διαφορετικών σε έκταση και σε ύφος, ιστοριών που μας αφηγείται σε αυτήν την... τρισδιάστατη σύνθεση ο Τάκης Γκόντης. Τρία τετ α τετ. Θα μπορούσαν να είναι ό, τι βλέπουμε στον καθρέφτη - αν μπορούσε ο καθρέφτης να δείξει όχι την εικόνα μας αλλά εκείνη πο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΩΤΟΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΑ

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΙΘΑΚΗΣ
"ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΚΑΠΩΣ ΑΠΟΤΟΜΑ": Ποτέ δε χόρτασα παιχνίδια ποτέ δεν είδα πειρατών το παλιό σεντούκι χανόμουνα σε χάρτες σε σημεία Χ και Ψ σε φτυάρια και σε κόκαλα κι έβρισκα άνθρακες Ποτέ δεν έπαιξα στα αλήθεια Ινδιάνους και καουμπόηδες έμεινα με την απορία ποιο πιστολίδι έσφαζε στο τέλος ποιον Το άλλο παραμύθι με τον πρίγκιπα που σώζει πύργο από τη βασιλοπούλα και τον σκοτώνει ο δράκος του δεν κατάφερα να μάθω απέξω (όπως έρχεσαι, φέρε μου λίγη νύχτα γιατί έχω και αϋπνίες) (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΥΖΟ ΚΑΙ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ
"Θα μπορούσα, εκ των υστέρων, να επινοήσω χίλια κι ένα γεγονότα για κείνο τον μήνα κι αν όχι χίλια τουλάχιστον ένα-δύο, έτσι, ν' ανοίξουν λίγο τα κουφωμένα παντζούρια στο δυάρι που όλη μέρα κρατούσαν το φως απέξω. Μπήκα που μπήκα στον πειρασμό να θυμηθώ, κανείς δε θα παρεξηγούσε. Δε λένε πως η μνήμη εξωραΐζει;" Μια απόρρητη, βραδυφλεγής ερωτική ιστορία ανάμεσα σε δύο άντρες, ένα παιχνίδι ψευδαισθήσεων και αντικατοπτρισμών γύρω από ένα μπουκάλι ούζο που μετράει τον χρόνο τους σαν κλεψύδρα, αδειάζοντας μελαγχολικά μέχρι να μουδιάσουν οι λέξ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΖΑ ΡΟΖ
Τα διηγήματα της Καίτης Στεφανάκη είναι μικροί επίλογοι στην ερωτική ανάμνηση, ιστορίες για δυσδιάκριτα τραύματα και μεγάλες απώλειες αγαπημένων και προδομένων. Οι ήρωές της διαμορφώνουν τα βασικά τους χαρακτηριστικά από μια σχεδόν σωματική μνήμη - από τα κομμάτια των ανθρώπινων σχέσεων που μπορούν να αντέξουν και να εξευμενιστούν από τον χρόνο. Πρόκειται για χαρακτήρες που επανέρχονται πάντα σε κάτι ανολοκλήρωτο και ανερμήνευτο, ακροβατώντας ανάμεσα στο υπονοούμενο και το απωθημένο. Η ερωτική απορία δεν αποτελεί μόνο τον ιστό αυτής της συ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΑΛΙΤΣΑ
Πώς λες μια πόλη πόλη σου; Πώς έναν άνθρωπο άνθρωπό σου; Το σπίτι σπίτι σου; Και ποια η μάνα; Αυτή που σ' άνοιξε τα μάτια; Ή αυτή που σ' έμαθε πού να κοιτάζεις; Δεν τα χωρίζω. Η πόλη είμαι εγώ. Και υπάρχω όπου υπάρχει. Στην ομορφιά. Και στην ασχήμια. Στο δίκαιο. Και στο άδικο. Ένα μεγάλο σπίτι. Και με πολλά δωμάτια. Δωμάτια ανάγκης. Και επιβίωσης. Για να φας και να πλυθείς. Να λογαριάσεις και να δουλέψεις. Στόχους και πόθους. Οπτικές και προοπτικές. Και μετά, πάλι να πλυθείς. Και με γωνιές αγαπημένες. Να ξεπλυθείς. [...] (Από την παρουσίασ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 1978-2019
Η ζωγραφική δεν είναι γλώσσα και η γλώσσα δεν είναι ζωγραφική Καταργώ τα επίθετα από τη ζωγραφική μου, τους παρατατικούς και τους παραστατικούς υπερσυντέλικους, την προστακτική, τις μετοχές και την παθητική φωνή· κρατώ πάντως τον αόριστο, που κάποτε συγγγενεύει με την αμφισημία και σπανιότερα με την πολυσημία, τον κρατώ ως διαβατήριο ώστε να διασχίσω δίχως προβλήματα τη μεθόριο του αντεστραμμένου αορίστου του μέλλοντος. Παίζω με τις λέξεις για να ξορκίσω τον τρόμο του ανείπωτου, μα κυρίως για το ερωτικό του χάδι πάνω στο μάγουλό μου τη νύχ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ
ΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΓΝΩΣΕΙ Υμνώ τη χαρά, - την υμνώ στο ακέραιο και εν πλήρει γνώσει. Γιατί από τον ζόφο, το κάτεργο της δυστυχίας έχω περάσει. Τα πάνδεινα έπαθα. Προστρέχω, υμνώ τη χαρά. Τα ποιήματα της συλλογής αυτής έχουν ερωτικό αλλά και κοινωνικό περιεχόμενο, αντλώντας στοιχεία από βιώματα και εμπειρίες, Ο κυνισμός, η αλαζονεία, η μοναξιά, ο ναρκισσισμός, η βία - αλλά δεν λείπουν και εκλάμψεις τρυφερότητας, ανθρωπιάς- προβάλλουν με άμεσο, λιτό, κυριολεκτικό λόγο. Το ερωτικό πάθος στις ποικίλες του εκφάνσεις συνθέτει ένα πυρετικό υπόστρωμα που ...
Διαβάστε περισσότερα...