ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΗΤΤΗΘΩ
Δώρα - Τι μου προσφέρεις, αγαπημένε; - Άνθρακα κι υδρογόνο στους πνεύμονές σου. Λάσπη στα μάτια σου. Κραυγές στα αυτιά. Πάγο στα χέρια. Τρικυμίες σκέψεις. Απύθμενη μοναξιά. - Δώρα αγάπης. - Τη μοναξιά μου. Δεν έχει αρχή. Δεν έχει τέλος. Από τότε που η αγάπη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΡΑΝΙΟ ΚΥΚΛΩΠΑ
Πώς τον συμπόνεσα για τη στιγμή που αμφέβαλε. Για την αποτυχία να συλλάβει τα δίσημα, τ' αμφίσημα. Στο στόμα τους κελαηδούσαν άπιαστα πουλιά. Μα πιο πολύ τον συμπονούσα σαν άναβε το λυχναράκι του ο έρωτας και μοιραζόταν αν θα δαγκώσει, αν θα φιλήσει, αν θα χαϊδέψει. Και όσους γκρεμούς ανέβηκε μέσα του όλους τους κατεβαίνει. Τόποι που πάτησε τόσες φορές είναι λιβάδια τώρα υγρά μες στην καρδιά. Του ήλιου το λεπίδι σκαλίζει μέσα του. Κάποιος θεός χωρίζει μαύρους όγκους. Μέσα στο μάτι το τυφλό απλώνεται τοπίο νοσταλγίας. Η απουσία...
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΠΕΡΗΧΟΙ
Οι σταλακτίτες της σκέψης πέφτουν ο ένας μετά τον άλλο. Βαρύς χειμώνας έρχεται. Κλαδιά, πριόνια, πετρελαιοκίνητα, κονιάκ, τροφές δηλητηριώδεις. Μαζί με τις αρκούδες σε χειμερία νάρκη πέφτουμε. Μόνο οι εφιάλτες κάπου κάπου μας ξυπνάνε· για λίγο. Τι κι αν γεννηθήκαμε απ' το φως; Κινδυνεύουμε να καούμε απ' τις αστραπές μας. Κινδυνεύουμε να ανατινάξουμε το παντοδύναμο οπλοστάσιό μας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΜΝΗΜΗ
ήρθα αστερούσιος και ανέστιος, έκανα διαδρομές που οδηγούσαν στη μνήμη, στις ρίζες· θαλάσσιες διαδρομές με αποχρώσες ενδείξεις μια θαλασσογεωγραφία, μια υλοτομία αισθήσεων σ' έναν ερωτικό χορό βορείων κοριτσιών μια ημερήσια εκδρομή ίαμα και πάω στο καλό μνήμη σκόνη γύρω απ' αρμυρίκια, εν μέσω θέρους, ήρθαν φίλοι παλιοί, μα δεν τελειώνει κι αυτό το καλοκαίρι στη μαύρη πατρίδα μου μεγάλο όνειρο, να είμαι ενάρετος, σε έναν έρωτα όχημα λατρείας και όμηρος σε έναν τόπο ποιητικό, που με οδηγεί στην παραλληλη μνήμη (Από την παρουσίαση στο οπισθόφ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΧΑΡΑ
Το μεγαλύτερο μέρος του μυθιστορήματος εξελίσσεται στην Κοπεγχάγη της δεκαετίας του 1980. Ο Λαρς (το κεντρικό πρόσωπο) είναι το ίδιο άβουλος ως ενήλικος όπως ήταν και νεαρό παιδί στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου, «Βορντινγκσμποργκ, 1950». Επιστρέφοντας από τα καράβια, δεν μπορεί να πάρει καμιά απόφαση για τη ζωή του. Παρόλο που η απραξία του τον οδηγεί σε μια ολοένα επιδεινούμενη κατάπτωση, προσπαθεί ωστόσο να βρίσκεται, έστω διαμέσου των αγγελιών, σε επαφή με τον έξω κόσμο, γεγονός που προσδίδει στη συμπεριφορά του μια τάση αντίστασης έναντ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΜΗΧΑΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΗ
"Τα μηχανάκια του Μανόλη είναι ένα συγκινητικά και μεγαλειώδες πορτρέτο ενός ηλικιωμένου Έλληνα που θα μπορούσε να ήταν ο γραφικός τύπος μιας τουριστικής διαφήμισης ή ενός γαλακτοκομικού προϊόντος, αν δε του έδινε ζωή και δεν του έδινε φωνή ο συγγραφέας Γιαν Χένρικ ΣΒαν [...] Η πλοκή είναι απλή. Σίγουρα ενσυνείδητα [...] Αυτό που περιγράφεται μάλλον στερείται πλοκής. Η απουσία, οι μνήμες μιας ζωής, ζωής που είχε τις αναλαμπές της. Και τελικά, η προσμονή του θανάτου που τα ακυρώνει όλα. Και τι δεν βάζει ο συγγραφέας στο έργο για να γεμίσει...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΡΟΜΟΣ ΠΑΛΙ
Με φτερά πεταλούδας ανεβαίνει από τα έγκατα σπλάχνα, να βγει στην επιφάνεια, πάνω από τη λίμνη, μπροστά απ' τον καθρέφτη, άνοιξη μετά από χειμερία, να ζήσει ακόμα μια φορά [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΙΟ
Κατά τον τίτλο, πρόκειται για λόγο καθ' οδόν, που σημαίνει: λόγο αυτόματο, μάλλον πρόχειρο, μίζερο ίσως αλλά και ανακουφιστικό. Όπως εκείνα τα ταξίδια που μας προγραμματίζουν αντί να τα προγραμματίζουμε, διαστέλλοντας ξαφνικά τον χρόνο μας - τον χρόνο της ζωής μας που αλληθωρίζει κοιτάζοντας προς τα πίσω, επειδή λιγόστεψε πια το άνοιγμά του προς τα μπρος. Τελικώς πρόκειται για λόγο χαριστικό και χαρισμένο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΙΔΙΟΣ
Οι μοναχικοί ήρωες τούτης της μυθιστορίας κατοικοεδρεύουν μες στα καθημαγμένα σαγόνια του Παραλόγου... Στιγμές ζουν· κι άλλες "χάνονται" για λίγο μόνο: για να αποκαλυφθούν οι άκαμπτοι - αέναοι μηχανισμοί Του... Και συνεχώς "επιστρέφουν" κι οι ίδιοι, ακούραστοι μηχανισμοί: να αναδεύουν τη μονολογία Του τόσο, ώστε να απομείνει γυμνό το κουφάρι του, κρυερό κι "αστείο"... Κι είναι τούτο το αστείο που το ανακινά... και το γεννά ξανά απ' την αρχή. Να φθείρει. Να γελά. Και πανταχού... να υπάρχει. (Με τα άτομα να καταλήγουν να είναι αυτιστικά υποκ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΓΕΝΝΑΙΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ
"[...] Σε λίγο θα έρχονταν με το φορείο. Θα τον μεταφέρανε, θα τον ράβανε, θα του 'διναν και τα χάπια. Αυτό το παζάρεμα έτσι γινόταν. Κανείς δεν έπαιρνε τίποτα γιατί δεν υπήρχε τίποτα για να δοθεί, γιατί ήταν ήδη όλα δοσμένα από πριν: φύλακες και φυλακισμένοι όλοι μαζί στον ίδιο μικρόκοσμο. [...] Ήθελε να φανταστεί πάλι τα γαλήνια βράδια στη βεράντα ενός σπιτιού δίπλα στη θάλασσα, κάτω από τα άστρα, συντροφιά με αγαπημένα πρόσωπα. Τα είχε σχεδιάσει όλα, κομμάτι-κομμάτι, κάθε νύχτα, τόσες νύχτες... Έμενε μόνο να αποφυλακιστεί σε δέκα χρόνια...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΜΙΑ ΦΑΡΣΑ
Ο Θανάσης συνήθιζε να στοχάζεται ξαπλωμένος, με το βλέμμα κολλημένο σαν βεντούζα στο ταβάνι, υπολογίζοντας ποιο βράδυ οι φλούδες του σοβά, που κρέμονταν ξεφτίδια πάνω απ' το κεφάλι του, θα του πασπάλιζαν με ασβέστη τα όνειρα. Μερικές φορές που δεν είχε ύπνο, ξέστρωνε το σεντόνι και μελετούσε μ' ενδιαφέρον τ' αποτυπώματα των στεγνωμένων υγρών στην επιφάνεια του στρώματος. Προσπαθούσε να μαντέψει ποιες συνθήκες πίεσαν τα ξαπλωμένα σώματα να "ζωγραφίσουν" με τις εκκρίσεις τους πάθη και παθήματα - ιδρώτας από εφιάλτη; λυτρωτική εκσπερμάτιση; α...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΡΟΥΜΛΟΥΚΙ (ΚΑΜΠΑΝΙΑ)
Μετά από οκτάχρονη έρευνα και σκληρή εργασία, αφού ανάλωσα σχεδόν όλο τον ελεύθερο χρόνο μου για τον σκοπό αυτό, βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να μπορώ να δημοσιοποιήσω το αποτέλεσμα των κόπων μου. Πρόκειται για το πέμπτο βιβλίο μου, το οποίο αφορά την ιστορία, την τοπογραφία και τη λαογραφία του Ρουμλουκιού και της Καμπανίας κατά την πρώιμη και τη μέση περίοδο της Οθωμανοκρατίας. Σ' αυτόν τον τόμο προσπάθησα να συγκεντρώσω στοιχεία από τις πηγές και τη βιβλιογραφία που αναφέρονται στην περιοχή, ώστε, αφενός να καταγραφούν οι συνθήκες της ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΑ ΚΟΥΚΙΔΑ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ
Οι πόλεις δεν είναι απλά μια κουκίδα στο χάρτη. Είναι ζωντανοί παλλόμενοι οργανισμοί ή σιωπηλοί ερειπιώνες, με απόηχους αναμνήσεων επιθυμιών, φόβων και πόθων ενός πολυκύμαντου βίου, μιας προηγούμενης θρυλικής ζωής, ενός αιματοβαμμένου συχνά παρελθόντος, που αξίζει να μην ξεχαστεί. Οι πόλεις είναι οι άνθρωποί τους, είναι ανάσες, ίχνη βημάτων και συναρπαστικές βιογραφίες προσώπων μυθικών διαστάσεων, είναι οι πυρπολημένοι επαναστάτες τους, οι γενναίοι και προβεβλημένοι ηγέτες τους, οι πρωτοπόροι διανοούμενοι και καλλιτέχνες τους, οι χιλιάδες ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ

ΤΑ ΧΑΡΤΟΙΚΙΔΙΑ

ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ

ΣΥΖΗΤΑΣ ΤΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ

ΟΔΟΙΠΟΡΟΥ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ

Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΔΙΟΤΙΜΑ
«Ο βαθμός της κατανόησης αυξάνει παράλληλα με την αγάπη μας προς το έργο τέχνης, και η αύξηση των δύο αποτελεί και το ασφαλές μέτρο της αυτογνωσίας μας. Οι περισσότεροι πέφτουμε στο σφάλμα να βλέπουμε στην τέχνη - όπως και στη ζωή - αυτό που θέλουμε να δούμε, αλλά ό,τι προσφέρεται στην θέα δεν προσφέρεται αυτόματα και στην κατανόηση. Η καταναλωτική κοινωνία δημιούργησε την αντίληψη ότι και την τέχνη μπορούμε να την καταβροχθίζουμε, και μάλιστα ως προϊόν με ημερομηνία λήξης. Πολλοί καλλιτέχνες προσαρμόστηκαν ανάλογα, και δεν χωράει αμφιβολί...
Διαβάστε περισσότερα...