ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Ο ΟΤΣΑΛΑΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ
«Είναι αυτή η συνωμοσία που με βασανίζει», απάντησε στους δικηγόρους του, ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν όταν τον ρώτησαν αν υπέστη βασανιστήρια. Την ίδια απάντηση θα μπορούσε να δώσει σύσσωμος ο Ελληνικός λαός, πως ένιωσε, όταν αυτή η συνωμοσία με δόλο απάτη και αναίδεια, με κάλπικην εγγύηση και πεχλιβάνικα τερτίπια, απέσπασε ιερόν του ικέτη και ρημαγμένον ψυχή τε και σώματι απ’ της αισχρής συνωμοσίας το μέγεθος - τον οδήγησε ενώπιον . . . δίκης στημένης κι από ‘κει μπροστά στη στημένη κρεμάλα. . . (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΡΩΙΛΟΣ ΚΑΙ ΧΡΥΣΙΔΑ
Απ΄τον τίτλο του το θέμα του έργου τούτου είναι ερωτικό: ο έρωτας του Τρώα πρίγκιπα Τρωίλου με τη Χρυσίδα, την κόρη του μάντη Κάλχα. Όμως πραγματικά κυρίαρχος εδώ είναι ο πόλεμος και μεσ΄τον πόλεμο τι έρωτας ν΄ανθίσει; Απ΄την αρχή ανακατεύονται, πορνομεσίτες, όλα κηλιδώνονται με ασέλγεια και βάφονται με αίμα. Ο Τρωίλος σκοτώνεται και η Χρυσίδα εκπορνεύεται. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΙΣΧΥΛΟΣ: ΕΠΤΑ ΕΠΙ ΘΗΒΑΣ
Σ΄ αυτό το δράμα του Αισχύλου, που οι αρχαίοι ονόμασαν Άρεως μεστόν, η στάση όλων μαρτυρεί πράγματι ακόμη μια φορά ότι τη λύση στο δράμα τη δίνουν οι θεοί. Από τη μια πλευρά έχουμε το νεαρό βασιλιά, ήρεμο και συνετό, που αρχίζει με παράκληση στους θεούς να σώσουν την πατρίδα του. Από την άλλη έχουμε ένα χορό από γυναίκες, αναστατωμένες από τον τρόμο, που φωνάζουν πανικόβλητες: καλούν τους θεούς να βοηθήσουν... Η έξαλλη προσευχή τους ενώνεται με τη γαλήνια προσευχή του Ετεοκλή: καθένας επικαλείται τους θεούς. Και, τέλος, οι θεοί εισακούουν ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΕΞΙΚΟ ΛΑΤΙΝΟ-ΕΛΛΗΝΙΚΟ
Το ΛΑΤΙΝΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ του Ευστράτιου Δ. Τσακαλώτου που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1921 αποτελεί παλιό αλλά δοκιμασμένο φιλολογικό έργο, για όλους όσοι ασχολήθηκαν με τα λατινικά γράμματα. Εξακολουθεί όμως να παραμένει ιδιαίτερα χρήσιμο για τους φιλολόγους, διότι εκδόσεις λατικών έργων δεν γνώρισε και πολλές ο τόπος μας. Έτσι μαζί με το λεξικό του Κουμανούδη αποτελούν τα δύο βασικά λεξικά της λατινικής γλώσσας, η σπουδή της οποίας τόσο παραμελήθηκε τα τελευταία χρόνια. Το λεξικό του Τσακαλώτου περιλαμβάνει ακόμη και συνοπτική λατινική γρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΑΝΑΤΟΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΟΥ
Το αφήγημα «Θάνατος παλληκαριού» ανήκει στην ηθογραφία και εκφράζει το κλίμα μιας εποχής (στα τέλη του περασμένου αιώνα) που επιδιώκει την καλλιέργεια της πεζογραφίας σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της «ελληνικότητας». Η ελληνικότητα στο αφήγημα αποδίδεται με χαρακτηριστικές πινελιές από τη ζωή του χωριού, μυθοποιημένη βέβαια και εξωραϊσμένη. Παράλληλα και κυρίως, το αφήγημα αποτελεί έναν ύμνο στη λεβεντιά, στην παλικαριά, που τη ζηλεύει η τύχη και τη φθονεί ο χάρος, όπως στα ακριτικά του Διγενή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλί...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΟΦΟΚΛΗΣ: ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ
Ο Οιδίπους, ο τυφλός ζητιάνος, ο «μιαρός», που σκότωσε τον πατέρα του και παντρεύτηκε τη μητέρα του, καλείται από τους θεούς να πηγαίνει σ' αυτούς μέσα σε συνθήκες μυστηριώδους μεγαλοπρέπειας. Γίνεται φανερό ότι μετά το θάνατό του θα έχει δύναμη για το καλό και το κακό, για να βοηθάει τους φίλους του και να βλάπτει τους εχθρούς του θα γίνει δηλαδή «ήρωας», κάτι ανάμεσα σε θεούς και ανθρώπους. . . Η ηρωοποίηση του Οιδίποδα μετά θάνατον αποτελεί μυστήριο, όπως ήταν μυστήριο και η μοίρα της ζωής του. Είναι το κατεξοχήν θύμα των θεών, που υψώ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ : ΕΛΕΝΗ
[...] Εκφράζει την εποχή της αμφισβήτησης, της αμφιβολίας, της ρευστότητας, της αναζήτησης. Κινείται μέσα στο κλίμα και στο πνεύμα της σοφιστικής και της δημοκρατίας. Το παραδοσιακό σύστημα αξιών κλονίζεται από την καταλυτική κριτική. Η νέα αναζήτηση επαφίεται στον ορθό λόγο, αλλά ο ορθός λόγος υπονομεύεται και ακυρώνεται από τα πάθη. Τον ορθό λόγο και τα πάθη θέλει να ανιχνεύσει ο Ευριπίδης, καθώς και τις συνέπειές τους στην ανθρώπινη και κοινωνική συμπεριφορά. Η αισχύλεια θεολογία, η σοφόκλεια ηθική γίνεται στον Ευριπίδη λογική και ψυχο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ : ΣΑΜΙΑ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Όπως στο "Δύσκολο", στη "Σαμία" το μπλέξιμο που δίνει την ώθηση στην υπόθεση λύνεται κατά τη διάρκεια της τέταρτης πράξης και τα λόγια με τα οποία κλείνει η πράξη αυτή, αφήνουν ισχυρή την εντύπωση του τέλους. Μετά το διάλειμμα, ωστόσο, ακολουθεί μια έκπληξη. Ο Μοσχίων αποφασίζει να τιμωρήσει τον πατέρα του για τις υποψίες του, προφασιζόμενος ότι θα φύγει ως μισθοφόρος στην Ανατολή. Εδώ πάλι αποκτά το έργο νέο ενδιαφέρον στην τελική πράξη. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΟΦΟΚΛΗΣ : ΑΙΑΣ
Η δομή του "Αίαντα" είναι σαφής και ευσύνοπτη. Η σύντομη αλλά δραματική προλογική σκηνή βοηθεί αποφασιστικά να φωτιστεί η καταστροφή και να παρουσιαστεί η μορφή του Αίαντα, καθώς και του Οδυσσέα. Από διπλή σκοπιά, και του ανθρώπου και του θεού, δηλώνεται η αστάθεια της ανθρώπινης ύπαρξης. Το πρώτο και κύριο μέρος διαγράφει την πορεία του Αίαντα από την ασφυκτική απόγνωση ως την πτώση πάνω στο ξίφος του. Η επιβράδυνση με την παραπλανητική ρήση διακόπτει αυτή τη γραμμή, προκαλώντας καινούρια κλιμάκωση με την ένταση που φέρνει η προφητεία το...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΟΦΟΚΛΗΣ: ΤΡΑΧΙΝΙΑΙ
Οι Τραχίνιες είναι διπλό δράμα: της Δηιάνειρας και του Ηρακλή. Τα δύο δράματα δεν διαπλέκονται. Το πρώτο έχει τελειώσει όταν αρχίζει το δεύτερο. Οι ήρωες δε συναντιούνται μεταξύ τους, το κοινό δεν τους βλέπει ταυτόχρονα - άλλωστε ο ίδιος ηθοποιός έπαιζε και τους δύο ρόλους εναλλάξ. Μια τέτοια σύνθεση φαίνεται να παραβαίνει την ενότητα της δράσης. Όμως όχι. Τα γεγονότα δένονται με μια έξοχη λογική. Η ενότητα είναι η θεία θέληση, που τα έχει συνδέσει από πριν. Η δράση προχωρεί κανονικά και κάθε επεισόδιο φανερώνει όλο και καλύτερα την αδυναμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: ΡΗΣΟΣ
Είναι η δραματοποιημένη «Δολώνεια» της Οδύσσειας (Ραψ. Κ.), αλλά διασκευασμένη και αναπτυγμένη. Περίπου δηλαδή μυθιστόρημα, που γίνεται σενάριο. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ : ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΕΣ
Ένας βιασμός, ένας γάμος και χωρισμός, ένα εκτεθειμένο μωρό και η ανεύρεσή του. Μετά η κωμική διερεύνηση να βρεθούν οι γονείς του, οδηγεί τις «παρεξηγήσεις», σε αίσια έκβαση. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΥΜΒΕΛΙΝΟΣ
Έργο της τελευταίας δημιουργικής περιόδου κι ο "Κυμβελίνος" είναι μια πλούσια θεατρική μυθιστορία. Ο ποιητής με κέντρο το παλάτι του Βρετανού βασιλιά Κυμβελίνου θα αποκαλύψει έρωτες που γεννιούνται από αμοιβαία εκτίμηση, αγάπη και σεβασμό, επιβουλές, πράξεις απόκοτες, αποφάσεις απελπισμένες, μεταμφιέσεις γυναικών, που ρίχνονται σε επικίνδυνες περιπέτειες, πλάνες επικίνδυνες κι ακόμη πόλεμο, όπου στην αρχή ο βασιλιάς που παρακολουθεί, "δε βλέπει άλλο από των Βρετανών τις πλάτες" που το σκάνε. Ώσπου τρεις τέσσερις εφώναξαν "Σταθείτε!" και μ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ Ο Β'
Ο Βασιλιάς Ριχάρδος ο Β΄, το πιο καθαρά ιστορικό από τα ιστορικά δράματα του Σαίξπηρ, είναι ο βασιλιάς που για ν΄ανταποκριθεί στα έξοδά του νοίκιασε το βασίλειό του σε έναν ιδιώτη κόντε. Ο βασιλιάς , που κατά το σχόλιο: «χρεοκόπησε σαν ιδιώτης», έχει ωστόσο την απαίτηση ό,τι κάνει να ΄ναι καθαγιασμένο άνωθεν, παρουσιάζεται επικίνδυνα ανεύθυνος και ανάξιος για οποιοδήποτε αξίωμα. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΡΡΙΚΟΣ Ο Δ' (ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ)
Ο Σαίξπηρ εδώ παρουσιάζει την Αγγλία όπως βγαίνει από τη μεσαιωνική της κατάσταση, χωρισμένη σε φέουδα και δουκάτα, με χωροδεσπότες και αφέντες που άλλοι την «παχτώνουν» και άλλοι την ξαναμοιράζονται. Όπως και στον «Ερρίκο Δ »πρώτο μέρος , έτσι και εδώ, κυριαρχεί η μορφή του Φάλσταφ. Μα «ούτε ο Φάλσταφ δε θα μπορούσε ποτέ να ύποψιαστεί την άβυσσο που χωρίζει την ανθρώπινη φύση από την πολιτική συμπεριφορά». Και η σκηνή όπου ο Φάλσταφ ζητοκραυγάζει τον μόλις ανακηρυγμένο βασιλιά Ερρίκο Ε: «Δία μου, βασιλιά μου! Εσένα λέω σπλάχνο μου!» και ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΡΡΙΚΟΣ Ο Ε'
Στο έργο τούτο, που ΄χει πρωταγωνιστή ένα βασιλιά, εθνικό ήρωα της Αγγλίας, και θέμα του την κατακτητική νικηφόρα του εξόρμηση εναντίον της Γαλλίας, ο Σαίξπηρ αποκαλύπτει και το ρόλο της Εκκλησσίας. Ο αρχιεπίσκοπος του Κάντερμπρυ και ο επίσκοπος Ελύ υποβάλλουν στο νεαρό βασιλιά μια πρότασή - απαίτησή του στο γαλλικό θρόνο. Και βέβαια ο Ερρίκος ο Ε΄ εδέχθη την ... αγία πρόταση μ΄ενθουσιασμό, αφού και παλιά και τότε και τώρα οι επιτυχίες της Εξουσίας κρίνονται περισσότερο από την ικανότητά της ν΄αρπάζει τα ξένα, παρά να δημιουργεί δικά της.....
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΔΥΟ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΡΟΝΑΣ
Το θέμα σε τούτη την κωμωδία είναι η πάλη ανάμεσα στη φιλία και το πάθος. Το πάθος το ερωτικό που όταν αφηνιάζει και δεν υποτάσσεται στον έλεγχο της αρετής και της ευθύνης, μπορεί να κόψει στέρεους δεσμούς, όπως το ερωτικό πάθος που ανάβει στον Προτέο για τη Σύλβια, την αγαπημένη του φίλου του Βαλεντίνου, απείλησε να καταστρέψει την αδελφική φιλία που είχε βλαστήσει ανάμεσά τους. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΡΙΚΛΗΣ
Το υπεύθυνο πνεύμα του ποιητή, το πνεύμα που χτυπάει τις δυνάμεις του κακού, την κατάχρηση εξουσίας και την ακολασία, στην προσπάθειά του ν' αντισταθεί στην αφηνιασμένη εξαχρείωση που ακολούθησε τη θύελλα της Αναγέννησης, πλάθει χαρακτήρες σαν τον Περικλή, και προπάντων τη Μαρίνα, το διαμάντι που πέρασε μέσα απ' το ποτάμι, τον βούρκο και βγήκε χωρίς να πάθει η αγνότητα και η λαμπρότητά του, αυτή την ωραία μέσα στις ωραίες παρθενικές μορφές του Σ., που όσο κι αν σπανίζουν στον καιρό μας, υπάρχουν ωστόσο κι επιβάλλονται και δημιουργούν αναστ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΡΡΙΚΟΣ Δ' (ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ)
"... Η τιμή με τσιγκλάει να κάνω μπρός. Ναι, αλλά τι αν η τιμή με τσιγκλάει του ξεκαμού όταν κάνω μπρος, τι γίνεται τότε; Μπορεί η τιμή να κολλήσει ένα πόδι; Όχι. Ή ένα χέρι; Ή να πάρει τον πόνο από μια λαβωματιά; Όχι. Ώστε η τιμή δεν ξέρει την χειρουργική τέχνη; Όχι. Τι 'ναι η τιμή; Μια λέξη. Τι 'ναι αυτή η λέξη τιμή; Αέρας. Ομορφοστολισμένος λογαριασμός! Ποιος την έχει; Αυτός που πέθανε την Τετάρτη. Την αισθάνεται; Όχι. Την ακούει; Όχι. Είναι λοιπόν πράμα αναίσθητο; Ναι, για τον πεθαμένο. Μα δεν θα ζήσει με τους ζωντανούς; Όχι. Γιατί; ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: ΗΡΑΚΛΕΙΔΑΙ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Ο Ευρυσθέας καταπατά την τάξη της ηθικής και του δικαίου και αυτό είναι πράξη πολιτικής. Η μανιασμένη Αλκμήνη εκδικείται και αυτό είναι ξέσπασμα καταδυναστευμένης ψυχής. Εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι πάντα, και ο «δίκαιος σύμμαχος» μια σύμπτωση μόνο. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)...
Διαβάστε περισσότερα...