ΙΔΡΥΜΑ ΚΩΣΤΑ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ ΟΥΡΑΝΗ

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ (ΕΒΔΟΜΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Η Διοικούσα Ειδική Επιτροπή τον υπό την αιγίδα της Ακαδημίας Αθηνών "Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη" αποφάσισε να εκδώσει σε δύο τόμους τη σειρά των θεατρικών κριτικών τον Άλκή Θρύλου-φιλολογικό ψευδώνυμο, όπως είναι γνωστό, της αείμνηστης Ελένης Ουράνη. Η υψηλοστόχαστη και μεγαλόδωρη δημιουργός του Ιδρύματος περαιώνει τη διαθήκη της (15 Ιουνίου 1969) με την εξής τελευταία παράγραφο: " Ίσως μια έκδοση των κριτικών μου που αφορούν το θέατρο και παρουσιάζουν την ελληνική θεατρική ζωή πολλών ετών να μπορούσε να είναι εξυπηρετική και ωφέλι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ (ΕΝΔΕΚΑΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
1 Ιανουαρίου 1967 Θέατρο-Θίασος Βεργή: Μάρ. Σίγκαλ, «Ο τίγρης». Π. Σάφφερ, «Μαύρη κωμωδία». - Θέατρο «Όρβο» (Θίασος Κατερίνας): Φρ. Μάρκους, «Ο σκοτωμός της αδελφής Τζωρτζ». - Θέατρο Μπουρνέλλη (Θίασος Β. Διαμαντόπουλου-Μ. Αλκαίου): Αλ. Πάρνη, «Λευκή κηλίδα». - Θέατρο Δήμου Καλλιθέας (Θίασος «Νέα Αττική Σκηνή»): Κ. Γούντερχάουζ, «Έρχεται ο ψεύτης». - Θέατρο «Διάνα» (Θίασος Λ. Κωνσταντάρα-Μ. Κοντού-Ν. Ρίζου): Α. Γιαλαμά-Κ. Πρετεντέρη, «Κάτι κουρασμένα παλικάρια». - Θέατρο «Διονύσια» (Θίασος Έλλης Λαμπέτη): Π. Μπρυνό, «Μαμζέλ Πέπσυ». - Θέατρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)
1 Ιανουαρίου 1934 Εθνικό Θέατρο: Γ. Ντανούντσιο, "Η κόρη του Γιόριου". - Π. Χορν, "Το Φιντανάκι" 1 Φεβρουαρίου 1934 Εθνικό Θέατρο: Γκολντόνι, "Η Λοκαντιέρα" 15 Φεβρουαρίου 1934 Εθνικό Θέατρο: Ίψεν, "Βρυκόλακες" 1 Μαρτίου 1934 Εθνικό Θέατρο: Μπέρναρντ Σω, "Ο άνθρωπος του Διαβόλου" 15 Μαρτίου 1934 Θέατρο Κοτοπούλη: Steve Passeur, "Η παλιογυναίκα" 1 Απριλίου 1934 Εθνικό Θέατρο: Αλ. Λιδωρίκη, "Λόρδος Βύρων" 1 Μαΐου 1934 Εθνικό Θέατρο: Ντοστογέβσκι, διασκευή Βεάκη, "Ταπεινοί και καταφρονεμένοι". - Θέατρο Κοτοπούλη: Ντοστογέβσκι, διασκευή Μπατύ,...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Η Διοικούσα Ειδική Επιτροπή τον υπό την αιγίδα της Ακαδημίας Αθηνών "Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη" αποφάσισε να εκδώσει σε δύο τόμους τη σειρά των θεατρικών κριτικών τον Άλκή Θρύλου-φιλολογικό ψευδώνυμο, όπως είναι γνωστό, της αείμνηστης Ελένης Ουράνη. Η υψηλοστόχαστη και μεγαλόδωρη δημιουργός του Ιδρύματος περαιώνει τη διαθήκη της (15 Ιουνίου 1969) με την εξής τελευταία παράγραφο: " Ίσως μια έκδοση των κριτικών μου που αφορούν το θέατρο και παρουσιάζουν την ελληνική θεατρική ζωή πολλών ετών να μπορούσε να είναι εξυπηρετική και ωφέλι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ (ΔΩΔΕΚΑΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ (ΕΝΑΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
1 Ιανουαρίου 1962 «Θέατρο Αθηνών» (Θίασος Δ. Μυράτ): Λ. Πιραντέλλο, «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε». - «Θέατρο Τέχνης» (Θίασος Κ. Κουν): Μπ. Μπρεχτ, «Η άνοδος του Αρτούρο Ούι». - «Νέο Θέατρο» (Θίασος Β. Διαμαντόπουλου): Μπ. Μπρεχτ, «Γαλιλαίος». - Ίρβιν Σώου, «Όμορφος κόσμος». - Θέατρο Καλουτά (Θίασος «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο» Μ. Κατράκη): Μ. Σκουλούδη, «Οδύσσεια». - Μιούρα, «Η Μιραμπέλ και η παράξενη οικογένεια». - Θέατρο Κοτοπούλη (Θίασος Ντ. Ηλιόπουλου-Άν. Φόνσου): Δ. Ευαγγελίδη και Γ. Μαρή, «Ο Κύριος 5%». - Θέατρο «Αμιράλ» (Θίασος Μ. Φωτόπουλου-...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΧΤΡΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
Το σύνολο έργο του Καμπύση φανερώνει μια προικισμένη ιδιοσυγκρασία και ένα ταλέντο που βαδίζει προς την ωριμότητα. Την ωρίμανσή του εμπόδισαν αφενός ο θάνατος, αφετέρου το ιδιάζον στοιχείο που πάντοτε τον χαρακτήριζε: η τάση του πνεύματός του να ανταποκρίνεται άμεσα στις κάθε λογής συγγραφικές "προκλήσεις" των ποικίλων λογοτεχνικών ρευμάτων, τα οποία συνυπήρχαν ή διαδέχονταν το ένα το άλλο με καταπληκτική ταχύτητα στα τέλη του 19ου αιώνα. [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Αντί επιλόγου: ο τολμητίας, ο πρωτοπόρος, ο "μελλοντολόγος" Σε μια αρτισύστατη χώρα, οικονομικά υπανάπτυκτη μέχρι το 1870, με υπολείμματα ηθών και πρακτικών προτέρου εθνικού βίου σε πολλούς ακόμη τομείς, με μια επίπλαστη προσοικείωση ευρωπαϊκών προτύπων, με αδιαμόρφωτη φιλολογική ζωή, με ποίηση που ενισχύει τα ρομαντικά ψεύδη μέχρι και το 1880, σε μια εποχή που οι ιδέες, οι μιμήσεις και οι αντιγραφές διασταυρώνονται και συγκρούονται από παντού ο Μ.Μ. φάνηκε "εκτός του γενικού κλίματος": τολμητίας, πρωτότυπος, ριζοσπάστης, ασυμβίβαστος, ευθ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΙΗΜΑΤΑ
O Αθανάσιος Χριστόπουλος (1772-1847) σημάδεψε με την παρουσία του την εξέλιξη των νεοελληνικών γραμμάτων από τα τέλη του 18ου έως τα μέσα του 19ου αιώνα. Η συμβολή του αυτή αναγνωρίστηκε ποικιλότροπα τόσο από τους συγκαιρινούς του όσο και από τους μεταγενέστερους ομότεχνούς του, Έλληνες και ξένους. Τα λυρικά του (κυρίως) ποιήματα αγαπήθηκαν και τραγουδήθηκαν πολύ, ενώ οι γλωσσικές του αντιλήψεις και το νομικό του έργο συζητήθηκαν για μεγάλο διάστημα... Ο ανά χείρας τόμος περιλαμβάνει τα γνωστά ποιητικά κείμενα τού εν λόγω ανθρώπου των γρα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΜΠΑΣ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΖΑ
«Σκοπός, λοιπόν, αυτής της έκδοσης είναι να παρουσιάσει, πέρα από τους στίχους με τους οποίους έμεινε γνωστός ο ποιητής στην ιστορία της νεοελληνικής γραμματείας, όσα ποιήματα και πεζά ανευρέθηκαν σε ποικίλα έντυπα. Παράλληλα, επιχειρεί να παρακολουθήσει τον βίο και το έργο τού εν λόγω Μυτιληνιού λογίου, λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές πηγές αλλά και τα πολυσήμαντα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα των χρόνων εκείνων. Τα δημοσιευόμενα κείμενα του Κάμπα συνοδεύονται από σύντομο εκδοτικό σημείωμα, καθώς και από συνοπτικά φιλολογικά σχόλια και εκ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
Η Ειρήνη Α. Δεντρινού γεννήθηκε στην Κέρκυρα τον Φεβρουάριο του 1879. Με την υπογραφή αυτή τη συναντάμε στη μακρότατη λογοτεχνική διαδρομή της σε πολλά γνωστά περιοδικά και ημερολόγια από το 1899 και εξής, με αύξουσα παρουσία από το 1900 έως το 1918. Λίγα χρόνια ενωρίτερα, αμέσως μετά την αποφοίτησή της από το Αρσάκειο της Κέρκυρας, υπέγραφε με το πατρικό επίθετο, ως Ειρήνη Ζαβιτσιάνου (ή Ζαβιτζιάνου), σε εφημερίδες της ιδιαίτερης πατρίδας της, επίσης της Καλαμάτας, όπου είχε διαμείνει για λίγους μήνες στο σπίτι της εκεί εγκατεστημένης αδε...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΛΥΓΕΡΗ
Η παρούσα έκδοση της Λυγερής "αναπαράγει" τη δεύτερη -και τελευταία- αυτοτελή έκδοση του έργου, που πραγματοποιήθηκε το 1920, όσο δηλαδή ζούσε ακόμη ο Καρκαβίτσας. Η έκδοση αυτή αντιπροσωπεύει την οριστική βούληση του συγγραφέα της και ο Καρκαβίτσας την χαρακτηρίζει στον υπότιτλό της ως "επιδιορθωμένη". Ο σημερινός δηλαδή εκδότης του έργου θέλησε να εφαρμόσει και εδώ την ίδια εκδοτική αρχή που επέλεξε και για την έκδοση του Ζητιάνου του Καρκαβίτσα, αρχή που τηρείται, άλλωστε, και στη σειρά "Νεοελληνική Βιβλιοθήκη" των εκδόσεων του "Ιδρύματ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ
Ο "Ζωγράφος" είναι το δεύτερο και τελευταίο μυθιστόρημα του γεωπόνου Γρηγορίου Παλαιολόγου. Τον χωρίζουν πέντε χρόνια από τον "Πολυπαθή", ανάμεσα στα οποία παρουσιάζεται αναγγελλομένη και μια κωμωδία, "Ο λογιώτατος διπλωμάτης και αι μυστικαί οδηγίαι", η οποία - όσο τουλάχιστον γνωρίζω - δεν είδε το φως της δημοσιότητας. Θεωρητικά ο "Ζωγράφος" πρέπει να αποτελεί εξέλιξη ή πρόοδο σε σχέση προς το προηγούμενο. Και είναι. Και καταρχήν ο τίτλος. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι ο διηγηματογράφος Ραγκαβής διαβάζεται καλύτερα ανθολογημένος παρά στο σύνολό του, δεδομένου ότι τα διηγήματά του είναι άνισα και κάποια μάλιστα από αυτά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως τέτοια. Επειδή όμως κυκλοφόρησαν και κυκλοφορούν ακόμη ανθολογίες των διηγημάτων του, νομίζω ότι άξιζε να γνωρίσουν μια νέα συγκεντρωτική έκδοση, εφόσον έχει περάσει πάνω από ένας αιώνας μετά την τελευταία τους συνολική έκδοση, που επιμελήθηκε ο ίδιος ο Ραγκαβής. Μία τέτοια συγκεντρωτική έκδοση, άλλωστε, αποδίδει και τη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ - ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΩΝ
[...] Το άφθονο αυτό υλικό δεν μπορούσε να χωρέσει σ' έναν τόμο. Και το μοιράσαμε σε δυο ενότητες. Με τη μια δίνουμε τους πανηγυρικούς λόγους για την 25η Μάρτιου 1821 και την 28η Οκτωβρίου 1940, και όχι μόνο των λογοτεχνών Ακαδημαϊκών αλλά όλων των Ακαδημαϊκών της πεντηκονταετίας, - έτσι πλουτίσαμε πολύ αυτή την ενότητα, - στην άλλη ενότητα συγκεντρώσαμε μόνο κείμενα λογοτεχνών Ακαδημαϊκών. Ανατυπώνονται τα κείμενα από τα Πρακτικά της Ακαδημίας Αθηνών χωρίς καμία μεταβολή, για να παρουσιάζουν και την εξέλιξη της γλώσσας μας σχεδόν από χρόν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΕΡΓΑ
[...] Στην παρούσα έκδοση συγκεντρώνεται για πρώτη φορά ολόκληρο το πλούσιο, αθησαύριστο και διάσπαρτο υλικό των έργων του Δρίβα, εμπλουτισμένο και με αρχειακά ευρήματα. Άλλωστε, η ανάγκη μιας ολοκληρωμένης έκδοσης των κειμένων του Δρίβα επισημάνθηκε στο παρελθόν. Για παράδειγμα, ο Τάσος Κόρφης σε επιμνημόσυνο άρθρο για τα εικοσάχρονα από τον θάνατο του Δρίβα κατέληγε με τα ακόλουθα: "Ας ελπίσουμε πως κάποιο ευλαβικό χέρι, μέσα στην τόσο ταραγμένη από το κυνήγι του χρόνου εποχή μας, θα σταθεί και θα συγκεντρώσει αυτά τα ίχνη, τα τρυφερά λο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΙΖΥΗΝΟΣ: ΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
Ο ισχυρός σύνδεσμος, η στενή αλληλεξάρτηση και ο διαρκής αλληλοπροσδιορισμός της ζωής και του έργου του Γ. Βιζυηνού αποτελούν μια γενική διαπίστωση της κριτικής. Ο αλληλοπροσδιορισμός αυτός είναι δυνατόν μάλιστα να θεωρηθεί ως η αιτία μιας φαντασιακής από το ένα μέρος, και μιας πραγματολογικής από το άλλο αντιστοίχησης και ισοδυναμίας που παρατηρείται ανάμεσα στη ζωή και στο έργο του συγγραφέα. Αυτή η αλληλοστοίχηση ζωής και έργου υφίσταται σε τέτοιο βαθμό ώστε μια πιθανή προσπάθεια συγγραφής της βιογραφίας του να κινδυνεύει να θεωρηθεί ή ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΛΕΑΝΔΡΟΣ
Ο "Λέανδρος" του Π. Σούτσου, ένα μικρό επιστολικό μυθιστόρημα 124 σελίδων, ήταν ο πρώτος και κύριος εκπρόσωπος του είδους στη νέα χώρα της υποδοχής του ας αρχίσουμε από τα ληξιαρχικά του στοιχεία: Ο "Λέανδρος" κυκλοφόρησε το 1834 και, κατά πάσαν πιθανότητα, τις πρώτες ημέρες του Απριλίου του ίδιου έτους, από το τυπογραφείο των Κ. Τόμπρα και Κ. Ιωαννίδου, στο Ναύπλιο την προσωρινή πρωτεύουσα του νεότευκτου, σπιθαμιαίου ελληνικού κράτους η γραφή του, για την οποία δε διαθέτουμε καμιά μαρτυρία, θα πρέπει να είχε ολοκληρωθεί στις αμέσως προη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΟ ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ
[...] Στον τόμο προτάσσονται τα πρωτόλεια ποιήματα του Μηλιάδη, με τα οποία, σε ηλικία δεκαπέντε ετών, αρχίζει και η ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία. Καταχωρίζονται επίσης εδώ και ποιήματα που απόκεινται σε χειρόγραφη μορφή στο Αρχείο του καθώς και μεταφράσεις αποσπασμάτων από αρχαία ποιητικά κείμενα και ερωτικά επιγράμματα των Ελληνιστικών χρόνων (πηγή η Παλατινή Ανθολογία) και επίσης μεταφράσεις ποιημάτων των Γάλλων ποιητών Αλφρέ ντε Μυσέ και Σάρλ Μπωντλαίρ. Ακολουθούν, με απόλυτη χρονική αλληλουχία, μελέτες και άρθρα για συγγραφείς και ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΑΝΟΣ ΒΛΕΚΑΣ
"Ο μακρινός πρόγονος του ηθογραφικού μυθιστορήματος. . . είναι ο Θάνος Βλέκας του Παύλου Καλλιγά", "όμως το παράδειγμά του έμεινε για χρόνια χωρίς συνέχεια και ο Θάνος Βλέκας αποτέλεσε μια εξαίρεση στην περίοδο της εντατικής καλλιέργειας του ιστορικού μυθιστορήματος". "Ως τότε οι Έλληνες τρέφονταν με μιμήσεις, διασκευές και παραφράσεις έργων ξένων προς την ελληνική πραγματικότητα. Με τον Θάνο Βλέκα, για πρώτη φορά, απαθανατιζόταν το ντόπιο περιβάλλον, ωμά, ειλικρινά". (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)...
Διαβάστε περισσότερα...