ΚΑΤΑΡΤΙ

ΚΟΥΛΤΟΥΡΕΣ ΤΩΝ ΛΥΚΕΙΟΠΑΙΔΩΝ
Πώς μπορεί ένας μαθητής του λυκείου να είναι ο εαυτός του στο πλαίσιο της ομάδας; Να δηλώνει τις πολιτισμικές του προτιμήσεις χωρίς να κινδυνεύει να γελοιοποιηθεί; Να ανοίγεται στους άλλους χωρίς να δείχνεται αδύναμος; Σ' αυτά και σε πολλά άλλα ερωτήματα απαντά η εκτεταμένη έρευνα που έκανε η Dominique Pasquier με ερωτηματολόγια και συνεντεύξεις σε τρία λύκεια της περιοχής του Παρισιού. Άκουσε τους λυκειόπαιδες να μιλάνε για το πώς περνάνε τον ελεύθερο χρόνο τους και για τα πράγματα που τους παθιάζουν: μουσικές, βιντεοπαιχνίδια, τηλεοπτικέ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΝΖΑΚΙΤΩΝ
Ο ιστορικός Άλιστερ Τόμσον, με τη χρήση προφορικού υλικού και άξονα τις «βιογραφίες μνήμης» τριών παλαιμάχων του ANZAC (Australian and New Zealand Army Corps), επιχειρεί να επανα-αφηγηθεί τη μαζική εθελοντική συμμετοχή των Αυστραλών στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, διερευνώντας τους τρόπους με τους οποίους οι Ανζακίτες συνέθεσαν τις αναμνήσεις τους από τον πόλεμο σε σχέση με το θρύλο του ANZAC. (. . .) Εξετάζει τις διαφορετικές προσλήψεις της μνήμης, ανιχνεύει όλες τις πηγές που θα μπορούσαν να φωτίσουν τις διαδικασίες κατασκευής των ταυτοτήτων κ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΜΗΡΟΣ: ΟΔΥΣΣΕΙΑ

PROJECT: BABY
Ακροβασία μεταξύ καρριέρας και μητρότητας, ελπίδας και απόγνωσης. Πάλη μεταξύ πίεσης χρόνου και αμείλικτης απειλής του βιολογικού ρολογιού της. Μεταξύ επαγγελματικών φιλοδοξιών και επιθυμιών. Διαμάχη μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος, αυτοσυντήρησης, ατομικότητας και ενστίκτου δημιουργίας οικογένειας. Συνάμα ένα μπαλέτο, ένα φλαμένγκο, ένα ταγκό και ένα ζεϊμπέκικο συναισθημάτων, βιωμάτων και διλημμάτων. Ένα project ορόσημο. Ένα project που έμελλε να σημαδέψει τη ζωή της. Το project: "baby". Που έχει τελειώσει. Το project: "baby" που έχει μό...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΙΝ ΣΤΙΓΜΩΝ ΕΛΚΥΣΤΙΚΩΝ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ) (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
(...) Η κοινή θέση όλων, ότι το ρεμπέτικο τραγούδι υφ’ οιανδήποτε μορφή του, δεν είναι δημιούργημα αγροτικών πληθυσμών αλλά δημιούργημα κοινωνικών στρωμάτων που ζουν και αναπτύσσονται σε νεοδημιούργητους αστικούς χώρους, μας παρέπεμψε - εξ αντικειμένου - στην αναζήτηση περιοχών του ελληνισμού όπου πραγματοποιήθηκαν - ιστορικά - τέτοιες πληθυσμιακές συγκεντρώσεις Ελλήνων (...) Η ιστορική περιήγηση οδηγούσε με ακρίβεια στην Σμύρνη και δευτερευόντως στην Κωνσταντινούπολη των αρχών του 19ου αιώνα, όπου άρχισε να συγκεντρώνεται ελληνικός πληθυ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΩΝ
ΝΙΚΟΣ Β. ΡΟΥΤΣΟΣ: ΓΚΑΟΥΡ ΤΑΡΖΑΝ ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑΣ: Ο ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΚΗΣ¨ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΜΑΡΙΔΗΣ: ΓΚΡΕΚΟ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΡΙΑΔΝΗΣ

ΠΡΩΙΝΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ

ΤΟ ΚΟΧΥΛΙ

ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ 1905-1972
Να αναστήσουμε τον Μάρκο δεν μπορούμε. Μπορούμε όμως να διατηρήσουμε ζωντανό το έργο του, που δύσκολα συγκεντρώθηκε. Κι αυτό να είναι η βάση για τη δικαίωση του ονόματός του. Έτσι ώστε να μην πεθάνει ποτέ. Γιατί πέρα από τον βιολογικό θάνατο, που για όλους μας είναι το βέβαιο συμβάν, υπάρχει ο ιστορικός θάνατος. Αυτός επέρχεται όταν πάψει να ζει και ο τελευταίος των θνητών που θυμάται κάτι από το έργο αυτών που δημιούργησαν. Αυτή η μεταφορά γνώσεων και πείρας είναι το κύριο συστατικό της ελπίδας του ανθρώπου να μην αποκτηνωθεί μέσα από του...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΡΙΝΟΛΙΝΟ ΚΑΙ ΒΑΛΤΑΜΟΡΑ

ΑΝΕΜΟΔΕΙΚΤΗΣ ΣΤΗ ΝΗΝΕΜΙΑ

ΝΟΤΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ

ΓΚΡΙΖΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΥΡΟΙ ΚΥΚΛΟΙ

ΕΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΙΝ ΣΤΙΓΜΩΝ ΕΛΚΥΣΤΙΚΩΝ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Η ΖΑΝ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ
Η Ζαν η ευαίσθητη, η αδύναμη φεύγει από το χωριό της, με κρυμμένα τραύματα που οι συγχωριανοί της αρσενικοί δημιούργησαν και πάει να ξεχάσει και να ξεχαστεί στο Παρίσι, να αρχίσει εκεί μια καινούργια ζωή. Όμως, ούτε το Παρίσι θα σταθεί τόσο φιλόξενο και συμπονετικό μαζί της κι η μικρή Ζαν θα βρεθεί να περιφέρεται στην Πλας Πιγκάλ... Επιστρέφει κάποτε στη γενέτειρά της κρεμασμένη στο μπράτσο κάποιου αγαπημένου. Τίποτα δεν έχει αλλάξει κι εκεί. Η Ζαν της ντροπής είναι η μόνιμα δακτυλοδεικτούμενη. Κάποτε οι άντρες της ζωής της περνούν, μένει...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΠΑΤΕΩΝΙΣΣΑ
«Αν μου έλεγαν να επιλέξω τι θέλω, να είμαι καλός άνθρωπος ή να τρώω στρείδια, θα διάλεγα το δεύτερο». Αυτή είναι η θέση ζωής της Φελίσιτας, της ηρωίδας στο βιβλίο της Κριστίνε Γκρεν. Στη Φελίσιτας αρέσει να ζει μες στην πολυτέλεια, όμως έχει χρέη και ελάχιστο ταλέντο να ασκήσει οποιοδήποτε αξιοπρεπές επάγγελμα. Έτσι, κάνει μια επιτυχημένη καριέρα σαν... απατεώνισσα. Η Κλάρα, η γκουβερνάντα της, παρότι έχει αποστηθίσει τον Μαρξ και τον Μπρεχτ, γίνεται συνεργός της σ' αυτό τον ιδιότυπο αγώνα της ενάντια στο κεφάλαιο. Οι δύο γυναίκες εκμεταλ...
Διαβάστε περισσότερα...