ΜΕΛΙΣΣΑ

ΚΥΚΛΑΔΙΚΑ ΕΙΔΩΛΙΑ
Σε αυτό το μοναδικό βιβλίο παρουσιάζονται 27 κυκλαδικά ειδώλια και αντικείμενα από τις Κυκλάδες και την Αττική, έργα τέχνης περιόδων από το 3200 μέχρι το 2000 π.Χ. Προέρχονται κυρίως από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, αλλά και από το Αρχαιολογικό Μουσείο Νάξου ή το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα. Έλα να τα γνωρίσεις και να τ' αγαπήσεις. Δεν είναι μόνον εκθέματα στο μουσείο, είναι ζωντανά και μας μιλούν για τον πολιτισμό της εποχής τους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΚΥΡΟΣ
Η Σκύρος δημιούργησε μια ιδιόχρωμη πολιτιστική ζωή. Η καθημερινή απλότητα συνδυάστηκε και με την απλή κατοικία, που καταλαμβάνει ελάχιστη επιφάνεια και λειτουργεί μόνο στα πλαίσια του οικιστικού και κοινωνικού συνόλου. Παρόλη όμως τη μεγάλη κοινωνικότητα των Σκυριανών μέσα στο σφιχτοδεμένο κατασκευαστικό σύστημα του οικισμού, η διάταξη των συνοικιών μαρτυρά κοινωνικές διακρίσεις. Οι λειτουργίες της ποιμενικής και γεωργικής ζωής εξυπηρετούνται από ιδιαίτερα κτίσματα στις παρυφές του οικισμού ή διάσπαρτα στους αγρούς και στις χορτονομές και ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ
Το βιβλίο δίνει ιστορικές, αρχιτεκτονικές και πολιτιστικές πληροφορίες. Σκοπός της σειράς αυτής είναι να δοθεί ολοκληρωμένη εικόνα κάθε περιοχής, παρουσιάζοντας φωτογραφικό και ερευνητικό υλικό για πρώτη φορά. Το βιβλίο ξεκινά με έναν χάρτη, γενικές πληροφορίες και ιστορική αναδρομή για την περιοχή που συνεχίζει με πιο λεπτομερή ανάλυση των χαρακτηριστικών στοιχείων του τοπικού πολιτισμού. Είναι εικονογραφημένο με αδημοσίευτες πρωτότυπες έγχρωμες και ασπρόμαυρες φωτογραφίες εξωτερικών και εσωτερικών χώρων καθώς και με σχέδια περιοχών και σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΛΥΜΠΟΣ ΚΑΡΠΑΘΟΥ
Το βιβλίο αυτό αποτελεί μετάφραση της διατριβής του Δ. Φιλιππίδη στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν το 1973, με θέμα την ολιστική μελέτη του αγροτικού συστήματος της Ολύμπου, μιας απομονωμένης κοινότητας στο βορεινό άκρο της Καρπάθου. Εκεί έζησε ο συγγραφέας για ενάμιση χρόνο, συγκεντρώνοντας επιτόπου υλικό σύμφωνα με τις αρχές τις κοινωνικής ανθρωπολογίας. Στόχος της διατριβής ήταν να γεφυρωθούν τα κενά ανάμεσα στις προσεγγίσεις αρχιτεκτόνων (για τον παραδοσιακό υλικό πολιτισμό), κοινωνικών επιστημόνων (για τη δομή αγροτικών κοινοτήτων) και γε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ (ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Η ελληνική παραδοσιακή αρχιτεκτονική εκτείνεται σε πέντε περίπου αιώνες (15ος - 20ος) και συνδέει το μεσαιωνικό ελληνισμό με το παρόν, πολύτιμο σημείο αναφοράς για την αναζήτηση της νεοελληνικής ταυτότητας. Με την έκδοση αυτή επιχειρείται για πρώτη φορά η προβολή της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής του ελλαδικού χώρου, σε όλη της την έκταση και τη λαμπρότητα. (. . .) Αντικείμενο μελέτης είναι οι παραδοσιακοί οικισμοί ως σύνολα και τα μεμονωμένα κοσμικά μνημεία, εκτός από τα εκκλησιαστικά και όσα ακολούθησαν το νεοκλασικισμό ύστερα από τα μέσα ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΖΩΝΤΑΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
Το βιβλίο εξερευνά με τρόπο προσιτό και συνάμα σαγηνευτικό τη φύση του ανθρώπινου νου, του ανθρώπινου πνεύματος, της ανθρώπινης ύπαρξης. Προσεγγίζονται ερωτήματα, που απασχολούν και απασχολούσαν πάντοτε κατά τρόπο βασανιστικό τον άνθρωπο, όπως το "ποιος είμαι", μέσα από τη σύγκλιση κβαντικής φυσικής και πνευματικότητας. Αναλύονται, επίσης, πρακτικές πτυχές της βίωσης της Ζωντανής Παρουσίας, οι οποίες καταδεικνύουν με χειροπιαστά παραδείγματα τον καθοριστικό ρόλο της κβαντομηχανικής σε κάθε εκδήλωση της ανθρώπινης ζωής και ανθρώπινης δραστη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΑΛΚΑΝΙΚΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ 1821
Βασισμένο στη συστηματική μελέτη της ιστορικής γραμματείας των βαλκανικών χωρών, το βιβλίο αυτό προσφέρει ένα πανόραμα των "προσλήψεων" του 1821 στα Βαλκάνια από τον 19ο αιώνα ως σήμερα, αναδεικνύοντας, παράλληλα, λίγο γνωστές πτυχές των γεγονότων, όπως αυτά αποτυπώθηκαν σε ιστορικά τεκμήρια στις διάφορες βαλκανικές γλώσσες. Τα εθνικά σχήματα ανάγνωσης του 1821, που αντανακλούν τις προτεραιότητες της συγκρότησης των βαλκανικών εθνών στον 19o αιώνα, θα εμπλουτιστούν στον 20ό από προσεγγίσεις που αναζητούν δεσμούς μεταξύ των βαλκανικών λαών...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΝΤΕΛΗ ΣΤΟΝ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ (ΑΓΓΛΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ)
(. . .) The fist part of this book constitutes a freely written account reconstructing the process whereby an eleven tonne Doric column capital was quarried and transported to Athens relating its adventures as they interweave themselves with those of the people and the city in general. The second part contains analytical scientific documentation of the first part, and constitutes the most extensive archaeological study on the Pentelicon quarries yet published (. . .) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΣΤΕΓΗ ΤΟΥ ΗΡΩΔΕΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΓΙΓΑΝΤΙΕΣ ΓΕΦΥΡΩΣΕΙΣ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Κανείς ίσως από τους αναρίθμητους επισκέπτες του δεν έχει ακούσει ή σκεφθεί ότι το οικείο σε όλους Ηρώδειο υπήρξε το υψηλότερο κτήριο της χώρας, έως την εποχή του Hilton και του Πύργου των Αθηνών, ή ότι αυτό πρέπει να είναι ο κάτοχος του παγκόσμιου έως σήμερα ρεκόρ για το μεγαλύτερο άνοιγμα στέγης (50 μ.) εκ φυσικής ξυλείας, χωρίς ενδιάμεσα στηρίγματα. Παρά τις φιλολογικές περί στέγης μαρτυρίες, πλείστοι αρχαιολόγοι και ιστορικοί της αρχιτεκτονικής ισχυρίσθηκαν ότι η γεφύρωση της τεράστιας αποστάσεως των τοίχων του Ηρωδείου δεν πρέπει να ή...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙ
«Νομάδες από πανάρχαια μήτρα κτηνοτρόφων, τσελιγκάδες, τσοπάνοι, προβαταραίοι, χωρίς τη δική τους γη και μόνιμη κατοικία, περπατάρηδες και κόσμος από λόγγα, αυτοί είναι οι Σαρακατσάνοι. Υποταγμένοι από το επάγγελμά τους στο κλίμα, στη φύση και στις αντιθέσεις της που προκαλούν το νομαδισμό, ζούνε στους κάμπους το χειμώνα και ανεβαίνουν στα βουνά το καλοκαίρι. Κάνουν πάντα την ίδια ζωή χάρις στα κοπάδια τους, τη μοναδική τους περιουσία. Σε αυτά χρωστάνε την ύπαρξή τους και ζουν αποκλειστικά από τα προϊόντα των κοπαδιών τους» (Α. Χατζημιχάλη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΗΝΟΣ
Φτωχό και άγονο νησί η Τήνος ξεπέρασε τις αντίξοες συνθήκες με την πολύμοχθη δουλειά. Συγκράτησε το λιγοστό χώμα με άπειρες ξερολιθιές, δούλεψε, με την ευαισθησία γνήσιου καλλιτέχνη, την πέτρα και το μάρμαρο -αφού η ξυλεία ήταν ελάχιστη- και για λόγους άμυνας έδωσε θαυμάσιες και αλάνθαστες λύσεις στη διάταξη των κατοικιών κάνοντας τους οικισμούς της απόρθητα φρούρια. Χωρίς ριζικές ξένες επιρροές, ανέπτυξε μια ενδιαφέρουσα λαϊκή αρχιτεκτονική με ιδιομορφίες ξέχωρες από τα άλλα κυκλαδίτικα νησιά. Η έρευνα και η εικονογραφική τεκμηρίωση έγινα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
Το βιβλίο "Ζητήματα Πολιτιστικής Διαχείρισης" του ακαδημαϊκού Γ. Π. Λάββα αποτελεί ένα από τα οράματά του που δεν πρόλαβε ο ίδιος να ολοκληρώσει. Αποσκοπεί με τρόπο εύληπτο και επιστημονικά τεκμηριωμένο να παραδώσει στους νεότερους τα διδάγματα των δύο νέων επιστημονικών κλάδων, της Διαχείρισης των Μνημείων και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. (. . .) Η αποβιομηχάνιση των περιοχών στη σύγχρονη μετά-πολη, η εξέλιξη ιστορικών κέντρων σε πολιτιστικά αξιοθέατα και η εμφάνιση νέων τουριστικών αξιοθέατων (θεματικά πάρκα) και μουσείων (μνημείων/τοπό...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ
ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣ! Και μάλιστα, από τα πολύ τρομακτικά, γιατί είμαι ταυροκέφαλος! Ναι, σωστά κατάλαβες. Έχω σώμα ανθρώπου με κεφάλι, αλλά και ουρά, ταύρου! [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΔΟΥΣΑ
ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣ! Κακό να είσαι τέρας, ε; Ναι, αλλά εγώ είμαι τέρας της μυθολογίας, και μάλιστα της αρχαίας ελληνικής. Αυτό τα αλλάζει όλα: τέρας με σπουδαία καταγωγή! [...] (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟΠΟΣ ΤΟΠΙΟ
Τόπος και Τοπίο. Δύο λέξεις οι οποίες, ενώ συναρθρώνονται η μία με την άλλη στην ελληνική γλώσσα, ταυτόχρονα ξεγελούν - δεν ταυτίζονται απόλυτα. Από τη μια μας βοηθούν να αντιληφθούμε τη συνάφεια που έχει ένα τοπίο με έναν τόπο κι από την άλλη περιγράφουν διακριτές χωρικές συνθήκες, υποδηλώνοντας μια διαφορετική θεώρηση του κόσμου. Το τοπίο αποτελεί μια πολιτισμική έννοια την οποία προσλαμβάνουμε όμως ως φυσική ενότητα, ενώ ο τόπος αποτελεί μια πολιτισμική έννοια την οποία εκλαμβάνουμε ως ταυτότητα, ως πολυσύνθετη, φυσική και ανθρωπογενή ο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ;

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΑΝΩ ΠΟΛΗ
Η Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης είναι το μόνο κομμάτι της πόλης που, παρά την έντονη ανοικοδόμηση των τελευταίων δεκαετιών, διατηρεί, σε μεγάλο μέρος, συγκεντρωμένα τόσα χαρακτηριστικά στοιχεία του ιστορικού παρελθόντος. Η συνύπαρξη των τριών φυλετικών στοιχείων -χριστιανοί, εβραίοι, μουσουλμάνοι- που χάραξαν έντονη την παρουσία τους διαμέσου των αιώνων, έδωσε στην Άνω Πόλη αυτό τον ιδιότυπο χαρακτήρα, όπου η λαϊκή μακεδονίτικη αρχιτεκτονική συνδυάζεται με την τουρκική και την επηρεασμένη από το δυτικό νεοκλασικισμό εβραϊκή, σε μια περίπλοκη ρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ
"Προσέχετε λοιπόν άπασαι αι παρθένοι να μην αγαπάτε τους χορούς, να μην αγαπάτε τα παιγνίδια, αλλ' ούτε τα τραγούδια, ότι αυτοί οι χοροί και τα παιγνίδια είναι η πομπή του Σατανά [...] Από αυτούς τους χορούς γεννώνται ορέξεις σατανικαί, επιθυμίαι ασελγείς και οφθαλμοπορνεία και άλλα πολλά σατανικά πάθη της αλόγου σαρκός [...] Η καθημερινή προσευχή είναι ένα κάστρο του σώματος, και δεν ημπορεί να έμβη ο κλέπτης. Είναι ένα σιδερένιον υποκάμισον, και δεν ημπορεί να έμβη κανένα βέλος του εχθρού μετά την προσευχήν". (ΑΡΓΥΡΗΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ, 1817) ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Το βιβλίο αυτό προσφέρει μιαν αναδρομή στις κυριότερες περιόδους της ελληνικής αρχιτεκτονικής, αρχίζοντας από το νεοκλασικισμό και τον εκλεκτικισμό και καταλήγοντας, μέσα από την κίνηση για την επιστροφή στις ρίζες και τη διάδοση του μοντερνισμού προπολεμικά, στις πιο πρόσφατες αναζητήσεις για το πρόσωπο της ελληνικής αρχιτεκτονικής. Ταυτόχρονα διατρέχει τα ιδεολογικά ρεύματα που χαρακτηρίζουν τη νεοελληνική κουλτούρα σε κάθε περίοδο, παρακολουθώντας την παραμόρφωσή τους μέσα στο χρόνο και πως τελικά μεταφράζονται σε αρχιτεκτονική θεωρία κ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΙΚΙΩΝΗΣ: ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ '65
Ήδη από την εποχή που ζούσε, αλλά και μετά το θάνατό του, ο Δημήτρης Πικιώνης (1887-1968) αποτέλεσε μια εξαιρετικά σύνθετη και αντιφατική προσωπικότητα, που είχε την ιδιότητα να γοητεύει όσους τον προσέγγιζαν αλλά και να προκαλεί έντονες αντιδράσεις σε όσους τύχαινε να διαφωνούν μαζί του. Δημιουργήθηκε, με αυτό τον τρόπο, ένα «ζήτημα Πικιώνη», που εμπόδιζε τη νηφάλια εκτίμηση της συμβολής του. (. . .) Όποιος σήμερα θελήσει να ασχοληθεί με τον Πικιώνη, θα χρειαστεί να κινηθεί προς δύο κατευθύνσεις: να ελέγξει την εγκυρότητα της ως τώρα επιφ...
Διαβάστε περισσότερα...