ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ

ΠΑΤΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΓΩΝΙΑ
Ο Άλκης Αλκαίος, ο ποιητής που παρίστανε τον στιχουργό -σύμφωνα με τον Θάνο Μικρούτσικο-, υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους στιχουργούς των τελευταίων δεκαετιών στο ελληνικό τραγούδι. Οι στίχοι του, διαρκώς ταλαντευόμενοι μεταξύ αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας, συμπλέκουν αρμονικά το ερωτικό με το κοινωνικό, ενώ δεσπόζουσα θέση δίνεται -ειδικά κατά την πρώτη στιχουργική του περίοδο, αυτή του "Εμπάργκο"- στην ιστορία και τη μυθολογία. Ορισμένα διαρκώς επανερχόμενα μοτίβα, ένα "εσύ" κυρίαρχο και παντοδύναμο, καθώς και η σύζευξη ρεαλισμού και...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΙΟΛΙ ΓΙΑ ΜΟΝΟΧΕΙΡΑ
Όταν άρχισα αυτήν την εξομολόγηση - αλλά τι σημασία έχει, κάποτε μια ώρα ευλογημένη θα με φωτίσει ο Θεός και θα γράψω τα γεγονότα χωρίς ίχνος αλήθειας, έτσι που να δούμε ο ένας τον άλλον πιο πονετικά, σαν το θάνατο των παιδιών που βάζει έναν πρόλογο εκεί που δε θα γραφόταν τίποτα ή όπως η σκάλα που ακολουθεί ένα μυστηριώδη δρόμο όταν πας να ζητήσεις κάτι, έτσι που ύστερα δεν ξέρεις πώς να κατεβείς, (κι αν δεν είχαμε και το φόβο, δε θα 'ξερε κανείς γιατί ζει), ή αν δεν άνοιγαν, άξαφνα, το ντουλάπι σ' εκείνο το ύποπτο ξενοδοχείο "τι κάνεις...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: ΠΟΙΗΣΗ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ-ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
«ΕΝΕΔΡΑ»: Βασίλευε ο ήλιος πίσω απ' τους στρατώνες, οι ζητιάνοι ψάχνανε για λίγο νερό, μα όλα τα λαγήνια ήταν αναποδογυρισμένα στην πόλη Κανά, οι γυναίκες φεύγανε κλαίγοντας μέσα στο κίτρινο σούρουπο, εγώ, κυνηγημένος, μοίραζα πάνω στο λόφο το κρασί μου με ληστές και ψευδομάρτυρες, ενώ ο σταυρός δάγκωνε κιόλας την άκρη του παλτού μου. Ποιόν ν' αγαπήσω; Σε ποιόν να εξομολογηθώ; Μονάχα ο Θεός μπορεί να καυχηθεί ότι μ' άκουσε να παραπονιέμαι, ήπια όλο το βούρκο στον υπόνομο που μ' έριξαν, τ' άντερά μου έγιναν οι δρόμοι που κυλάνε αμάξια θριάμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: ΠΟΙΗΣΗ (ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ-ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
«Τέρψεις του απογεύματος»: Ή μάλλον για να 'μαι πιο συγκεκριμένος όλα ξεκίνησαν απ' αυτό το ρολόι, ένα ρολόι ηλίθιο και φαλακρό, εγώ τι έφταιξα -απλώς καθόμουν τ' απογέματα ήσυχος στον καναπέ κι έτρωγα τις θείες μου σε νεαρή ηλικία, αλλά μια μια, για να μη φανεί απότομα η γύμνια του τοίχου ή μια φορά στο δρόμο έφτυσα αίμα, τόσο η πόλη ήταν ακαλαίσθητη και μόνον η έλλειψη κάθε ενδιαφέροντος για τους άλλους είναι που έδωσε στη ζωή μας αυτό το ατέλειωτο βάθος. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Πριν τις φάλαινες
Ο ΓΑΤΟΣ Ορυκτός πολυμορφικός άνθρακας φυλλορροεί και χαρτογραφεί αυτό το στόμα της ευάλωτης στιγμής της στιγμής της ξεκούρασης [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ, ΟΠΩΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ
Καμιά φορά τα βράδια, ιδιαίτερα όταν βρέχει, ο νους μου ταξιδεύει - πιο συχνά στα παιδικά μου χρόνια. Και τότε ξεπροβάλλει ο καθηγητής του βιολιού. Φορούσε μια ξεθωριασμένη ρεντιγκότα και μια περούκα μαδημένη - γελούσαμε μαζί του. Αλλά όταν μετά το μάθημα έμπαινε η μητέρα μου στην κάμαρα (για χάρη της ίσως) έπαιζε κάτι διαφορετικό - μια μελωδία ήρεμη και σοβαρή που μας έκανε να σοβαρευόμαστε κι εμείς άξαφνα, σαν να μαντεύαμε αόριστα ότι στο βάθος η μουσική δεν είναι πάθος ή όνειρο, νοσταλγία ή ρεμβασμός, αλλά μια άλλη δικαιοσύνη. (Από την ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η άλεξη γλώσσα των ξύλων
Ασχολήθηκα με την οργσνοποιία από καθαρά προσωπική ανάγκη. Ήμουν μουσικός και έψαχνα να βρω όργανο που να μου ταιριάζει. Αγόρασα από το εμπόριο και έκανα παραγγελίες στους τότε γνωστούς μαστόρους. Δεν ικανοποιήθηκα ιδιαίτερα· δεν μου έκανε ο ήχος. Είχα μέσα μου μια προσδοκία που δεν μου την έδιναν. Και κυρίως δεν μπορούσαν να αναπαράγουν τον παλιό γνήσιο μπουζουκίστικο ήχο. Είχαν χαθεί οι παλιές τεχνικές, είχαν μεγαλώσει τα σκάφη και δεν μπορούσαν να αποδώσουν την παλιά γλυκύτητα. Έτσι βρέθηκα μετέωρος και πήρα τη μεγάλη απόφαση να ανακαλύ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΓΑΛΟΙ ΡΩΣΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Όταν καλείσαι να γράψεις αναμνήσεις από την συμπόρευσή σου με έναν φημισμένο και απόντα πια καλλιτέχνη, κινδυνεύεις να περιαυτολογήσεις δεινά. Ζητώντας συγγνώμη, λοιπόν, για την αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, όπως και για τις πιθανές αβλεψίες του μνημονικού, θα αποπειραθώ, με συντομία, να αναστήσω ένα μικρό χρονικό από μια ελάσσονα (αλλά πολύτιμη!) δημιουργία ενός ποιητή. Αφήνοντας στον αρμοδιότερό μου Θανάση Νιάρχο τη φιλολογική αποτίμηση. Έγραψα ποιητή, με πλήρη συνείδηση. Αληθινού ποιητή και όχι κοινωνικού τιτλούχου, όπως συχνά συμβαίνει. Ο ...
Διαβάστε περισσότερα...

18 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Οι συνεντεύξεις του Αντώνη Μποσκοΐτη έχουν τη γοητεία του «αυθόρμητου», ενώ μόνον αυθόρμητες δεν είναι. Υπάρχει προετοιμασία σοβαρή, έρευνα, συγκέντρωση στοιχείων - όμως αυτό δεν φαίνεται πουθενά. Ο αναγνώστης έχει την αίσθηση πως δεν διαβάζει συνέντευξη, αλλά παρακολουθεί μια τυχαία συνάντηση, με έναν καφέ στη λιακάδα, έναν περίπατο στους δρόμους της μέρας και της νύχτας μας. Αυτή η αίσθηση εγγύτητας ενισχύεται από τη συνειδητή επιλογή της προφορικότητας στον γραπτό λόγο του Αντώνη. Μόνο ένα εκπαιδευμένο μάτι μπορεί να διακρίνει όχι μόνο ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΩΡΑΙΤΗΣ, Η ΝΥΧΤΑ ΕΙΠΕ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
"Υπάρχει ένα κλειδί στην αυτοβιογραφία του Γιάννη Μωραΐτη. Αυτό δεν είναι άλλο από την γλώσσα του δημιουργού. [...] Η επιτυχία του Γιώργου Αλτή είναι πως δεν διαμεσολαβεί με προκατάληψη ή ιδεολογισμό στις μαρτυρίες του Γιάννη Μωραΐτη. Αφήνει αυτήν την σε πρώτη φάση λαϊκή, ρέουσα, άτεχνη, αυθόρμητη γλώσσα να κομίζει και τον κόσμο της. Κι εδώ είναι η επιτυχία του Μωραΐτη. Πως βρήκε έναν καταγραφέα που δεν σκέφτηκε με σημερινούς όρους για την "εντεχνοποίηση" της γλώσσας αυτής, αλλά μόνον με όρους καταγραφής και διάσωσής της. Μα για μπουζούκια...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΤΥΦΛΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΛΥΧΝΟ
ΜΕΡΙΜΝΑ Η ησυχία ήταν απόλυτη - εννοώ για τους άλλους, γιατί εγώ είχα πάντα διαθέσιμους τους τελευταίους πυροβολισμούς (από μια εξέγερση που χάθηκε εδώ και χρόνια) - εξάλλου άνθρωπος είμαι κι εγώ, χρειάζομαι λίγη μέριμνα: ένα όνειρο ή μια μητέρα ή έστω μια ξαφνική περιφρόνηση που σε κάνει να τα ξεχνάς όλα, σαν τη μυρωδιά των κυπαρισσιών τα βράδια που σε παρηγορεί για την ίδια τη ματαιότητα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ
Όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος για τον σπουδαιότερο ποιητή στίχων της ελληνικής μουσικής, τον μυστηριώδη Νίκο Γκάτσο, θα μπορούσε να τα καταλάβει και μόνο από τους εμβληματικούς και ευαίσθητους στίχους του -στίχοι ρωμαλέοι, φιλοσοφικοί, λιτοί, μικρές ιστορίες που πραγματεύονται σχεδόν οτιδήποτε απασχολεί διαχρονικά τον παγκόσμιο Έλληνα. Κρίσεις για τον ποιητή γνωστές και άγνωστες, τα νεανικά λογοτεχνικά βήματα της πρώτης περιόδου, αθησαύριστα σημειώματα, ραδιοφωνικές εκπομπές και χρονικά δημιουργίας σημαντικών έργων είναι μόνο μερι...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΓΕΛΑΣΤΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ (+CD)
Το παραμύθι που κρατάτε στα χέρια σας, γράφτηκε στο Montpellier και μελοποιήθηκε στο Δ. Βερολίνο (Χριστούγεννα του 1978). Πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα Σεπτέμβριο του 1983, μέχρι το 2003 από τις εκδόσεις Καστανιώτη, με εικονογράφηση του φίλου μας Νίκου Μαρουλάκη, που εκείνα τα χρόνια ζούσε κι αυτός, στο Δ. Βερολίνο. Το 2013, μετά από 10 χρόνια, κυκλοφορεί και πάλι το βιβλίο, με ενσωματωμένο το cd, το οποίο ηχογραφήθηκε φέτος (επεξεργασμένο από την αρχή), έτσι ώστε να κυκλοφορεί πια στο μέλλον μαζί με το βιβλίο, σαν ένα σώμα. Αφιερωμένο στου...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Πρελούδιο Επεισόδια Α' 1. Κενή Διαθήκη 2. Κάθε σπίτι αυτής της γης 3. Κι ύστερα η ζωή πέρασε 4. Ρίψασπις 5. Πνευστά είδωλα Β' 1. Εξημερώνοντας το φως 2. Τα βράδια 3. Γυμνασμένο αίμα 4. Τάφρος 5. Τίποτε άλλο Γ' 1. Bodies... Η Έκθεση 2. Δεν είμαστε το συναίσθημα 3. Η μπαλάντα της αγάπης, Ι 4. Η μπαλάντα της αγάπης, ΙΙ 5. Ο τρύπιος μαστός Δ' 1. Ο λαιμός (Το νεκρό νεογνό) 2. Ίχνη (Το νεκρό παιδί) 3. Ο καθαγιασμένος (Ο νεκρός άντρας) 4. Ο ξένος στίχος 5. Υστεροφημία Ε' 1. Η αρχιτεκτονική της λήθης 2. Λίβανος 3. Σεισμοί 4. Το δείπνο 5....
Διαβάστε περισσότερα...

ENNIO MORRICONE
Καμιά φορά, από τα όνειρά μου τυχαίνει να φυτρώνουν ήχοι, κάποιες ιδέες. Αν καταφέρουν να φτάσουν στη φάση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου και καταφέρω να τις συλλάβω, τις καταγράφω μόλις ξυπνήσω. Εδώ και πολλά χρόνια στο κομοδίνο έχω και πεντάγραμμο και τελείως λευκό χαρτί. Υπάρχουν διαφόρων ειδών μουσικές ιδέες, κάποιες μπορούν να γραφούν στο πεντάγραμμο και κάποιες άλλες όχι... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΙΠΟΤΑΧΤΕΣ
Το κύμα άστραψε ο ψαράς το λογάριασε ακίνητοι μείναν οι βράχοι κι ο φωτογράφος κουτσαίνοντας -τερπνόν ενθύμιον- με τον τενεκέ του γεμάτο φαρμάκι στάθηκε ν' απαθανατίσει τις γριές που νυστάζανε κι εμάς που κοιτάζαμε το ζυγισμένο καμάκι. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ' τις φωνές το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες - μα ούτε βήμα πίσω. Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία. Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή. Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείε...
Διαβάστε περισσότερα...

(CD) ΔΕΝ ΧΩΡΑΜΕ ΟΛΟΙ
1. Ακούω φωνές 2. Πρέσα 3. Κυρά Κατίνα (feat. Θραξ Πανκc) 4. Δεν χωράμε όλοι 5. Ο Παύλος και η Μίνα 6. Της θάλασσας τα κύματα 7. Η θηλιά 8. Διακοπές στα νησιά 9. Στην Καλλιθέα 10. Κοιτώ ψηλά 11. Σαπίσαμε κι εμείς 12. Μην ακούς κανένα BONUS TRACK 13. Κούλη, θ' αλλάξω επίθετο (extented version) Μουσική - στίχοι - ερμηνεία: Δημήτρης Μητσοτάκης...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΤΕΚΕ
Το Κορίτσι του τεκέ είναι ένα μυθιστόρημα κινηματογραφικής γραφής, βασισμένο στη διαδρομή του προπολεμικού ρεμπέτικου ήχου του Πειραιά και της Δραπετσώνας, έτσι όπως διαμορφώθηκε στους τεκέδες, στα κακόφημα πορνεία των Βούρλων και στα προσφυγικά παραπήγματα, μέσα σε ένα κοινωνικό συνονθύλευμα προσφυγιάς, μέθης, πορνείας και φτώχειας. Το μυθιστόρημα ταλαντεύεται μεταξύ ιστορίας και επινόησης ακολουθώντας το χρονικό μιας από τις ελάχιστες και άγνωστες τραγουδίστριες του τεκέ στα Χιώτικα της Δραπετσώνας, ενός κοριτσιού που γεννήθηκε το 1905 κ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΑΙΚΑ ΠΟΡΤΡΕΤΑ ΙΙ
Ο σολίστας του μπουζουκιού και ερευνητής Γιώργος Αλτής συγκέντρωσε αυθεντικά ντοκουμέντα και μαρτυρίες για τη ζωή και την καλλιτεχνική δραστηριότητα του Γιάννη Σταματίου-Σπόρου και του Μανώλη Χιώτη, συνθέτοντας τις βιογραφίες τους, τις οποίες έχει πλουτίσει με ενδεικτικούς καταλόγους τραγουδιών που συνέθεσαν ή τραγούδια στα οποία έχουν συμμετάσχει ως εκτελεστές. Το βιβλίο ρίχνει ταυτόχρονα αρκετό φως σε μια σκοτεινή, αλλά ίσως την πιο ενδιαφέρουσα, περίοδο της πορείας του λαϊκού μας τραγουδιού. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλί...
Διαβάστε περισσότερα...