ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΕΙΡΩΝΑ
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που πήγα στο σχολείο του Χείρωνα και είτε από την απότομη αλλαγή του κλίματος είτε από την αλλιώτικη διατροφή που βρήκα εδώ - πάνω κι από την νοσταλγία του σπιτιού και όλων μου εκεί των ανέσεων - εδώ δεν με πρόσεχε κανένας - είτε ακόμα κι από την υπερένταση της προσπάθειας που έκανα για να φτάσω τους άλλους που βρισκόταν ήδη προχωρημένοι αρκετά, είτε και για άλλους ακόμα άγνωστους σε μένα λόγους έπεσα άρρωστος με πυρετό στο κρεβάτι. Ο Χείρωνας αμέσως ήρθε να με δει. Στο βλέμμα του δεν κρύβονταν μια σκ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ
"Για τον Περικλή, η νέα αυτή περίοδος που μόλις άρχιζε, η τελευταία, γιατί στο μεταξύ πλησίαζε το τέλος της θητείας του, τον προβλημάτιζε πολύ: ήταν η τρίτη φορά που άκουγε τους μόνιμους να ενημερώνουν τον νέο Γενικό. Τρίτη φορά οι ίδιοι άνθρωποι περνούσαν απ' το γραφείο του νέου Προέδρου για κάποιο αναπάντητο, μες στα χρόνια, αίτημά τους. Τρίτη φορά που διατυπώνονταν οι ίδιες απορίες μες στο Δ.Σ., από τα καινούργια μέλη που δεν ξέραν τίποτα, οι ίδιες αντιρρήσεις από τα παλιά, σαν φωνές ιδανικές κι αγαπημένες από ένα παρελθόν (το δικό του)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΥΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ - ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ
Μια απρόβλεπτη συνάντηση δυο συγγραφέων - Βασίλης Βασιλικός και Νίκος Παπανδρέου, με διαφορετική ματιά αλλά με κοινό στοιχείο την προσέγγιση, με γραφή λογοτεχνική, πτυχών της δημόσιας ζωής της μεταπολεμικής Ελλάδας, με την πολιτική προβληματική να συναντά την ηθογραφία - από τις στήλες του μηνιαίου περιοδικού Οικονομική Επιθεώρηση. Μια συνάντηση η οποία ξεκίνησε το 1999 και συνεχίζεται, κάτω από την πίεση αλλά και την πειθαρχία της επικαιρότητας, φωτίζει όλο και ευρύτερες περιοχές του δημόσιου προβληματισμού, δημιουργώντας στους αναγνώστες...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ 1931-2001
Η κυρα-Γεσθημανή, το τραγούδι, οι γυναίκες της ζωής του, η αγάπη του για τη φύση και το ψάρεμα, οι Πόντιοι, οι εταιρείες δίσκων, οι συνεργάτες, το κοινό του, η μοίρα της καταστροφής που τον κυνηγούσε, τα ταπεινά του όνειρα. . . ιχνογραφούν τον καμβά της ζωής του μεγαλύτερου εκφραστή των καημών του λαού. Η εκ βαθέων αφήγηση του Στέλιου Καζαντζίδη στον Βασίλη Βασιλικό αποτελεί τη μοναδική ίσως ολοκληρωμένη εξιστόρηση των βιωμάτων του ήδη από τα πρώτα παιδικά του χρόνια τις μέρες της Κατοχής ως το αποκορύφωμά του και την απόσυρσή του από τα σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΦΥΛΛΟ, ΤΟ ΠΗΓΑΔΙ, Τ' ΑΓΓΕΛΙΑΣΜΑ
H Τριλογία είναι η πολεμική φωνή ενός εξεγερμένου νέου των σίξτις. Κι όπως ακριβώς η ροκ μουσική εκείνης της περιόδου έτσι και η Τριλογία κατόρθωσε, χάρη στην αυθεντικότητα του ύφους της και την καθολικότητα των θεμάτων της, να διατηρήσει αυτή τη φωνή ζωντανή και πάντα ανατρεπτική στο μάκρος του χρόνου. Στο Φύλλο, η Φύση εκδικείται τους πρώτους τυχόντες: τους ενοίκους μιας πολυκατοικίας που συμβιβάζονται με την καταστροφή της. Στο Πηγάδι, η Γη εκδικείται εκείνους που την απαρνούνται ασφαλισμένοι στην ψευδαίσθηση της τεχνολογίας. Στο Αγγ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΜΟΝΑΡΧΗΣ
-Ποιοι θέλουν να σκοτώσουν τον Μονάρχη; -Οι «επτά αδελφές εταιρείες» του πετρελαίου. -Και γιατί; -Γιατί στην Ευφράτεια, τη χώρα του, υπάρχουν τα πιο πλούσια κοιτάσματα του «μαύρου χρυσού». -Μα αφού μετά το πραξικόπημα των «κόκκινων μουφτήδων», η Ευφράτεια ανήκει στην ζώνη επιρροής της Ε.Σ.Σ.Δ. -Μην ξεχνάς ότι ο Μονάρχης είναι και Θεός για τα 11 εκατομμύρια των κατοίκων της, που είναι μουσουλμάνοι μιας σέκτας αντίθετης και με τους σουνίτες και τους σιίτες. Και όταν σκοτώνεις έναν Θεό, αρπάζεις και τα πετρέλαιά του. Δεν καταλάβαινα τίποτα απ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ
"Ήρθες και ξάπλωσες στα πόδια μου, το τελευταίο εκείνο μεσημέρι, ήσυχα, αδιαμαρτύρητα, τρυφερά. Μου είπες χωρίς φωνή το τελευταίο αντίο. Μ' αποχαιρέτησες, με το σώμα σου. Μόνο που εγώ δεν το κατάλαβα τότε. Κοιμήθηκες λίγο απ' την άλλη μεριά της καρδιάς σου. Αυτό ήταν το τελευταίο μας αγκάλιασμα. Η τελευταία φορά που τα σώματά μας αγγίχτηκαν. Δεν είπες τίποτα. Μ' αποχαιρέτησες με τον τρόπο σου, ευγενικά, ωραία. Το λογικό σου δεν έπιανε το μήνυμα για να μου το εκφράσεις. Μα ούτε σου άρεσαν οι μελοδραματισμοί. Ένα βαθύ ευχαριστώ μου είπε το κ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ Ζ
Με δυσκολία το πέρασαν μέσα απ’ την πόρτα. Το ξεκασέλωσαν, το ‘στησαν σε μια γωνιά. Της δώσαν και το φυλλάδιο χρήσης. Ήρθε κι ο ηλεκτρολόγος κι έβαλε μια καινούργια πρίζα, με γείωση. Η κυρα-Κατίνα τους κέρασε γλυκό. «Άντε καλορίζικο» της ευχήθηκαν κι έφυγαν. Κατά τις έντεκα ήταν έτοιμο. Πήγε κι αγόρασε όλα τα τρόφιμα που θα το γέμιζαν. (. . .) Η ζωή της γέμισε όπως κι η κουζίνα. Τώρα είχε να ασχολείται με κάτι συνεχώς. Τα βράδια, κλείνοντας το φως, έβλεπε μέσα στο φωτεινό του παράδεισο, κρυφό σαν ένα όστρακο που τ’ ανοίγεις. (. . .) Βέβαια...
Διαβάστε περισσότερα...

Ζ
Το μυθιστόρημα-ντοκουμέντο για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη (1963). Ένα βιβλίο-σύμβολο τα χρόνια της δικτατορίας, ένα μυθιστόρημα-σταθμός στην ελληνική λογοτεχνία. Γραμμένο εν θερμώ από το συγγραφέα σχεδόν παράλληλα με την εξέλιξη των γεγονότων και της δίκης που συντάραξε την Ελλάδα, το Ζ εκδόθηκε για πρώτη φορά στα μέσα της ταραγμένης δεκαετίας του 1960. "Λογοτεχνικό ρεπορτάζ" ή "φανταστικό ντοκιμαντέρ ενός εγκλήματος" για τον ίδιο τον Βασίλη Βασιλικό, το Ζ κινείται στα όρια μεταξύ λογοτεχνίας και δημοσιογραφίας με το συγγραφέα να εν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΝΗΜΗ ΑΠΟ ΜΕΛΑΝΙ
"... Ο πατέρας μού το έλεγε όταν ήμουν μικρός: "Θα πεθάνεις στην ψάθα με τη λογοτεχνία". Τελικά μπορεί να βγει δικαιωμένος. Αλλά δεν έζησα, μπαμπά, στην ψάθα. Έζησα στα πλούτη με τη λογοτεχνία. Αν πεθάνω στην ψάθα είναι το λιγότερο. Τι να τα κάνεις τα πλούσια φέρετρα;" Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας δεν είναι μια "κλασική" αυτοβιογραφία. Πρόκειται μάλλον για σελίδες ημερολογίου, για "φύλλα φθινοπωρινά", που γράφτηκαν, απότομα και ξαφνικά, μέσα σε κάποιους μήνες στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Οριστική έκδοση της φημισμένης "αυτοβιο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΡΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Στο «Τρεις γυναίκες» κυριαρχούν η γυναίκα και ο τόπος, η ανάμνηση και το τίμημα του έρωτα. Κάθε γυναικεία φιγούρα συμπληρώνει και κλυδωνίζει ταυτόχρονα τον εσωτερικό κόσμο του αφηγητή. Κάθε προσπάθεια του ερωτευμένου νέου προσκρούει σε ένα «μυστήριο» ή ένα απρόοπτο. Κάθε επιβεβαίωση απειλείται από τη διάψευση. Η χαρά είναι πρόσκαιρη, η αναζήτηση διαρκής. (. . .) Το βιβλίο αποτυπώνει με χαρακτηριστικό, αλλά και πρωτότυπο τρόπο, τα «άγουρα χρόνια» του αφηγητή, που αναζητεί τα όρια του εαυτού του, ακροβατώντας συνεχώς ανάμεσα στην επιβεβαίωση...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝ ΠΤΗΣΕΙ
Με τον Αλέκο συνταξιδεύαμε στην πτήση 202 της Ολυμπιακής Αεροπορίας για το Παρίσι. Καθόμασταν δίπλα, μ' ένα κάθισμα ανάμεσά μας κενό, που λειτουργούσε σαν γέφυρα. Είχα πάρει μαζί μου ένα αχαράκωτο καινούριο μπλοκάκι, χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο. Φυσικά, στο πίσω μέρος του μυαλού μου, ενυπήρχε η σκέψη να του ζητούσα να κάνει μερικά σχέδια κατά τη διαδρομή, εφόσον κι εκείνος θα ήθελε. Πάντα, εδώ και χρόνια, όποτε συναντιόμασταν, έφευγα με ένα δικό του σχέδιο, είτε στο χάρτινο τραπεζομάντιλο του εστιατορίου είτε σε κουτί τσιγάρα είτε σε χαρτοπε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΛΑΥΚΟΣ ΘΡΑΣΑΚΗΣ
Ένας ανώνυμος βιογράφος-ερευνητής αναλαμβάνει να ανασυστήσει τη ζωή και το έργο του Γλαύκου Θρασάκη, λογοτεχνικό ψευδώνυμο του αινιγματικού συγγραφέα Λάζαρου Λαζαρίδη (1933-1978), που έζησε για χρόνια εξόριστος στο εξωτερικό (Βέλγιο, Ιταλία, Αμερική, Γερμανία). Η συγκέντρωση και ο ερμηνευτικός σχολιασμός του δημοσιευμένου και ανέκδοτου έργου του συνοδεύει την αναζήτηση στοιχείων για τη ζωή του και κυρίως την προσπάθεια εξιχνίασης του μυστηριώδους θανάτου του. Μόνο που η ψυχολογικά εξουθενωτική έρευνα μετατοπίζει διαρκώς το αρχικό ερώτημα «...
Διαβάστε περισσότερα...

Ζ
". . . Πλοία απ' το βοριά, που δεν αφήσατε ούτε την ηχώ απ' το πέρασμά σας, φωτιές που κάψατε δίχως στάχτη, κι εσύ, σπίτι μου, ζεστασιά μου, εσύ που μου έδινες καινούργια πίστη στη ζωή, πόδια μου, κολόνες που σήκωναν το σύμπαν, τώρα, εσύ, γιατί έτσι να φύγεις, με τόσο πόνο, με τόση αγωνία, με τέτοια κούραση, σταματημένο ρολόι του ουρανού, να που όλο ψηλώνω, χωρίς να το θέλω, όπως κατεβαίνεις εσύ, χωρίς να το θέλεις, δεν υπάρχει πια καμιά ελπίδα να σε ξαναβρώ, το ξέρω πως δεν υπάρχει και δεν θέλω να φύγω, θέλω να μείνω τουλάχιστο κοντά στα ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΛΩΤΟΦΑΓΟΙ
(. . .) Απίστευτες και απίθανες σπαρταριστές ιστορίες, απίστευτος κόσμος, λαϊκός, αντρικός, πολυγαμικός: η «Ελλαδάρα» του ογδόντα, η τρελή χώρα των Λωτοφάγων που αναδύεται ατόφια μέσα από την ελευθεριακή συνεύρεση όλων των φυλών και των φύλων, προβάλλει δυναμικά σ' αυτό το βιβλίο ως αιωνίως προκλητική γυναίκα. Η τολμηρή περιγραφή της ερωτικής πράξης εδώ έχει την ίδια μυητική δραστικότητα που σφραγίζει την ανάγνωση του ερωτικού Αντρέα Εμπειρίκου - με τη διαφορά ότι στο παρόν βιβλίο το ανελέητο χιούμορ του Βασίλη Βασιλικού προσθέτει ένα ανακ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΩΡΑΙΟΙ ΩΡΕΟΙ
Οι Ωραίοι Ωρεοί, κληρονόμοι του Άρη, του Μπελογιάννη και του Λαμπράκη, κρύβουν ένα μυθικό θησαυρό κάτω από επιχωματώσεις κομπιναδόρων και λουφαδόρων. Ο θησαυρός αυτός, κι αν δεν είναι οι λίρες που μετέφερε το αεροπλάνο των Άγγλων για τον Ζέρβα στην αντίσταση, υπάρχει. Ζει. Στην καθημερινότητα «της πίστας και της πίτσας, στο μπρούτο της Ανατολής και στο καλλιεργημένο της Δύσης» - που υπόκεινται σε αέναες μεταλλάξεις στην Ελλάδα της τελευταίας εικοσαετίας. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΑΠΛΟΥΣ
Ξέρετε, εκείνο που αγάπησα περισσότερο στην Ελλάδα δεν ήταν τα μνημεία ή τα θέατρα, αλλά τ' Ανάπλι. Και ξέρετε, εκεί, κάτω απ΄ τις φυλακές, υπάρχει μια μικρή εκκλησία με κάτασπρους τοίχους που με συγκίνησε όσο λίγα πράγματα στη ζωή μου. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
«Φωτογραφίζω» σημαίνει «γράφω με το φως». Κι αυτό ακριβώς κάνει ο Βασίλης Βασιλικός, που ξανατυπώνει παλιές Φωτογραφίες. Ο ήρωάς του, ο Λάζαρος, «ξεφυλλίζει» τις σημαντικές στιγμές του, στη γενέθλια πόλη: τις πρώτες εμπειρίες της ζωής, τους εφηβικούς έρωτες, στιγμιότυπα από την Κατοχή και τις κακουχίες, τη σκληρότητα και την εγκατάλειψη - σε ένα ρεαλιστικό κάδρο, που απεικονίζει την ελληνική πραγματικότητα της καταστροφής και των προσφύγων, των άνεργων και των άστεγων. Στην αφήγηση-σκέψη του, συγχέει το παρελθόν με το παρόν, το όνειρο με τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΤΙΒΑ
Ο Βασίλης Βασιλικός, μετά από 50 βιβλία που μεταφράστηκαν σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες επιστρέφει στο Χρονικό, στο είδος που τον κατέταξε ανάμεσα στον Μέιλερ και στον Καπότε. Μόνο που αυτή τη φορά το Χρονικό δεν γράφτηκε ποτέ. Η νουβέλα Ντίβα είναι, λοιπόν, η ιστορία μιας ακύρωσης. Αλλά καμιά φορά συμβαίνει όσα δεν ειπώθηκαν τον καιρό που έπρεπε, να λέγονται με πιο αποκαλυπτικό τρόπο λίγο αργότερα. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΘΗΜΑ ΑΝΑΤΟΜΙΑΣ 1965-1978
Στο "Μάθημα ανατομίας" περιλαμβάνονται αφηγήματα του Βασίλη Βασιλικού, που γράφτηκαν κατά το διάστημα 1965 και 1978, δηλαδή λίγο πριν, λίγο μετά την περίοδο της αυτοεξορίας του. Πολιτικές εξελίξεις και κοινωνικές αλλαγές, οράματα και διαψεύσεις, αντίσταση αλλά και προσαρμογή, με αφορμή προσωπικά «δράματα» ή τραγωδίες που χαράσσονται έντονα στη μνήμη του αναγνώστη. (. . .) Το "Μάθημα ανατομίας" μπορεί να διαβαστεί είτε ως σπονδυλωτό μυθιστόρημα είτε ως επώδυνη εξακρίβωση των κρίσιμων συνθηκών που επέφεραν το «μοιραίο», και πάντως ως μία εξα...
Διαβάστε περισσότερα...