ΜΠΙΛΙΕΤΟ

ΤΡΕΙΣ ΘΕΑΤΡΙΚΟΙ ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ
Θα ήθελα να λέω την αλήθεια. Αγαπώ την αλήθεια. Όμως αυτή δεν μ' αγαπά. Αυτή είναι η καθαρή αλήθεια: η αλήθεια δεν μ' αγαπά. Μόλις τη λέω, αλλάζει πρόσωπο και στρέφεται εναντίον μου. Δίνω την εντύπωση πως λέω ψέματα και όλοι με κοιτούν λοξά. Κι όμως, εγώ είμαι ειλικρινής και δεν μ' αρέσει το ψέμα. Το ορκίζομαι. Το ψέμα σε βάζει σε τρομερούς μπελάδες και σε πεδικλώνει και παραπατάς και πέφτεις κι όλοι σε κοροϊδεύουν. Αν μου κάνουν μια ερώτηση, θέλω να απαντήσω αυθόρμητα. Θέλω να πω την αλήθεια. Η αλήθεια με τρώει. Και τότε δεν ξέρω τι συμβα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΡΑΤΙΕΜΑΙ ΣΦΙΧΤΑ ΑΠ' ΤΟΥΣ ΦΡΑΧΤΕΣ
Γη σπαρμένη με ερείπια, εκείνος την περπάτησε όλη τη νύχτα, εγώ τα παράτησα, να κρατιέμαι σφιχτά απ' τους φράχτες, ανάμεσα στον δρόμο και το χαντάκι, στο λιγοστό χορτάρι, μικρά αργά βήματα, ήχος κανείς, σταματώντας ξανά και ξανά, ας πούμε κάθε δέκα βήματα, μικρά διστακτικά βήματα, για να μη λαχανιάσει, έπειτα ν' ακούσει, γη σπαρμένη με ερείπια, εγώ τα παράτησα πριν από τη γέννηση, δεν γίνεται αλλιώς, έπρεπε όμως να υπάρξει γέννηση, ήταν εκείνος, εγώ ήμουν εντός, τώρα εκείνος σταματά ξανά, ας πούμε για εκατοστή φορά αυτή τη νύχτα, τούτο δεί...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΝΕΙΡΟ ΣΤΟ ΚΥΜΑ
Ήμην πτωχόν βοσκόπουλον εις τα όρη. Δεκαοκτώ ετών, και δεν ήξευρα ακόμη άλφα. Χωρίς να το ήξευρω, ήμην ευτυχής. Την τελευταίαν φοράν, όπου εγεύθην την ευτυχίαν ήτον το θέρος εκείνο του έτους 1876. Ήμην ωραίος έφηβος, κι έβλεπα το πρωίμως στρυφνόν, ηλιοκαές πρόσωπόν μου να γυαλίζεται εις τα ρυάκια και τας βρύσεις, κι εγύμναζα το ευλύγιστον, υψηλόν ανάστημά μου ανά τους βράχους και τα βουνά. [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΥΜΑΙΑ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
Το περίεργο ήταν, είπε, το πώς ούρλιαζαν κάθε βράδυ τα μεσάνυχτα. Δεν ξέρω γιατί ούρλιαζαν εκείνη την ώρα. Εμείς βρισκόμαστε στο λιμάνι και εκείνες ήταν όλες μαζεμένες στην προβλήτα και τα μεσάνυχτα άρχιζαν να ουρλιάζουν. Συνήθως στρέφαμε τον προβολέα επάνω τους για να τους κάνουμε να σταματήσουν. Πάντα έπιανε αυτό το κόλπο. Κουνούσαμε τον προβολέα πάνω κάτω ρίχνοντας το φως του πάνω τους δυο και τρεις φορές και εκείνες έπαυαν. Μια φορά ήμουν αξιωματικός υπηρεσίας στην προβλήτα και ένας Τούρκος αξιωματικός με πλησίασε έξω φρενών, επειδή κά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΦΟΡΕΜΑ
Η Μέιμπελ είχε την πρώτη της σοβαρή υποψία ότι κάτι δεν πάει καλά καθώς έβγαζε την κάπα της και καθώς η κυρία Μπάρνετ της έδινε τον καθρέφτη και άγγιζε τις βούρτσες, τραβώντας έτσι την προσοχή της, ίσως αρκετά έντονα, σε όλα τα σύνεργα περιποίησης μαλλιών, δέρματος, ρούχων που υπήρχαν απλωμένα πάνω στην τουαλέτα, επιβεβαιώνοντάς της την υποψία, ότι κάτι δεν πάει καλά, μα καθόλου καλά, υποψία που ενισχυόταν καθώς ανέβαινε επάνω κι έγινε πεποίθηση καθώς χαιρετούσε την Κλαρίσα Ντάλογουει και την έκανε να πάει κατευθείαν στην άλλη άκρη του δωμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΠΟΣΧΕΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑ
Είμαι φτωχός και αδύναμος, σκέφτηκα ν' αρχίσω να γράφω, θέλοντας να ικανοποιήσω την ευγενική απαίτηση του φίλου που μου ζήτησε συνεργασία. Ερευνώ και δεν βρίσκω κανένα κομμάτι, απ' όση εργασία έχω έτοιμη, κατάλληλο. Με σταματούν μορφή και περιεχόμενο. Τα περισσότερα γραπτά μου μοιάζουν ακατανόητα. Όταν, στεναχωρημένος, θέλω να βρω κάποια δικαιολογία για τις αποτυχίες μου, σκέφτομαι ότι ο κόσμος δεν μπορεί να ενδιαφέρεται για ασήμαντες μικρολεπτομέρειες, που πιστοποιούν την υφή και την οργάνωση των πραγμάτων, όταν ριχνόμαστε με πάθος απάνω ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ, ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΕΝΤΕ ΠΕΖΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Ένα βράδυ, η ψυχή του πόθησε να αποδώσει την εικόνα της "Χαράς που κρατά για μια στιγμή". Και άρχισε να γυρνά όλο τον κόσμο για να βρει μπρούντζο. Γιατί μόνο σε μπρούντζο μπορούσε να την φανταστεί. Αλλά ο μπρούντζος όλου του κόσμου είχε εξαφανιστεί, πουθενά στον κόσμο όλο δεν βρισκόταν μπρούντζος, παρά μόνο στο άγαλμα της "Λύπης που διαρκεί αιώνια". Τώρα, το άγαλμα αυτό το είχε φτιάξει με τα ίδια του τα χέρια και το είχε τοποθετήσει στον τάφο του μοναδικού πλάσματος που είχε αγαπήσει στη ζωή του. Στον τάφο του νεκρού πλάσματος που είχε αγα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ - Ο ΠΡΟΒΟΛΕΑΣ
Όποια ώρα και να ξυπνούσες, έκλεινε και μια πόρτα. Πήγαιναν από δωμάτιο σε δωμάτιο, χέρι χέρι, σηκώνοντας εδώ, σηκώνοντας εκεί, να σιγουρευτούν - ένα ζευγάρι - φάντασμα. «Εδώ το αφήσαμε», είπε εκείνη. Κι εκείνος πρόσθεσε: «Ω! Κι εδώ επίσης». «Βρίσκεται επάνω», μουρμούρισε εκείνη. «Και στον κήπο», ψιθύρισε αυτός. [...] (Στοιχειωμένο σπίτι)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΥΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
Οι άνθρωποι δε θα 'πρεπε να αφήνουν καθρέφτες κρεμασμένους στα δωμάτιά τους, όπως δε θα 'πρεπε να αφήνουν ανοιχτά τα μπλοκ των επιταγών ή επιστολές που ομολογούν κάποιο ειδεχθές έγκλημα. Κανείς δε θα μπορούσε να μην κοιτάξει, εκείνο το καλοκαιρινό απόγευμα, στο μακρύ καθρέφτη που κρεμόταν έξω από το χωλ. Η τύχη τα 'χε φέρει έτσι. Από το βάθος του καναπέ στο σαλόνι, μπορούσε να δει κανείς στον ιταλικό καθρέφτη, να καθρεφτίζονται το απέναντι μαρμάρινο τραπέζι αλλά κι ένα κομμάτι του κήπου πιο πέρα. Μπορούσε κανείς να δει ένα μακρύ χορτάρινο ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΕΞΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ
Το καλοκαίρι υπάρχει Το καλοκαίρι κάνει ζέστη Στο σπίτι έχουμε ανεμιστήρες Και βγάζουν κρύο αέρα Το σπίτι υπάρχει Το καλοκαίρι κάνει ανεμιστήρες Στο σπίτι έχουμε ζέστη Βγάζει ζεστό καλοκαίρι Οι ανεμιστήρες υπάρχουν Πατάς, βγάζουν αέρα Στο σπίτι ο κρύος χειμώνας Ένας πολύ κρύος χειμώνας Το καλοκαίρι υπάρχει. [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

15 ΝΕΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Ακούω τη φωνή σου χωρίς να μου μιλάς. Βλέπω τα μάτια σου σε πρόσωπα αγνώστων κι όταν σε σκεπάζω με την κουβέρτα από κάτω βρίσκεται κάποιος άλλος. Με κατακλύζει η αγάπη κι ένα παράπονο - που δεν μπόρεσαν να το αναγνωρίσουν οι γιατροί. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΜΟΝΙΜΟ ΣΥΜΠΤΩΜΑ ΤΗΣ ΑΡΡΩΣΤΙΑΣ ΜΟΥ
Σαν γιατί είχα χωθεί πάλι, ψάχνοντας σ' ένα σωρό σκουπίδια που ήταν στοιβαγμένα, στη ρίζα ενός δέντρου. Έτσι είδα το καρκίνωμα που 'χε φυτρώσει πάνω στον κορμό του. Σαν μεγεθυσμένα κονδυλώματα ήταν, τσαμπί ολόκληρο. Θυμήθηκα τα δικά μου - ταράχτηκα. Παράτησα το κασονάκι με τα μπιμπελό κι έφυγα αμέσως. [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΣΑΛΝΤΙΜΠΑΓΚΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ - ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΙΤΑΛΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ
ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΟ ΓΚΑΕΤΑ / FRANCESCO GAETA (1879-1927) Τον Μάη ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΣΑΜΠΑ / UMBERTO SABA (1883-1957) Γκολ ΚΟΡΡΑΝΤΟ ΓΚΟΒΟΝΙ / CORRADO GOVONI (1884-1965) Η μικρή τρομπέτα ΑΛΝΤΟ ΠΑΛΑΤΣΕΣΚΙ / ALDO PALAZZESCHI (1885-1974) Ποιος είμαι; ΜΑΡΙΝΟ ΜΟΡΕΤΤΙ / MARINO MORETTI (1885-1979) Τρία πράγματα ΣΕΡΤΖΟ ΚΟΡΑΤΣΙΝΙ / SERGIO CORAZZINI (1886-1907) Μαριονέτες σε διάλογο ΒΙΝΤΣΕΝΤΣΟ ΚΑΡΝΤΑΡΕΛΛΙ / VINCENZO CARDARELLI (1887-1959) Παρελθόν ΑΝΤΖΕΛΟ ΜΠΑΡΙΛΕ / ANGELO BARILE (1888-1967) Θρήνος για την κόρη του ψαρά ΚΑΜΙΛΛΟ ΣΜΠΑΡΜΠΑΡΟ / CAMILLO SBARBARO (1888...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΓΩ, ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΣΤΟ ΧΑΚΙ. . .
Το 2001-2002 έκανα μια σειρά εκπομπών στον ραδιοφωνικό σταθμό 9.58 fm της ΕΡΤ 3 με τίτλο «Εγώ, φαντάρος στο χακί. . .». Στις εκπομπές αυτές διηγήθηκα ιστορίες και περιστατικά από τη στρατιωτική μου θητεία (1955 - 1956). Ο αγαπητός φίλος Γιώργος Καλιεντζίδης ερχόταν στο σπίτι μου και κατέγραφε στο κασετόφωνό του τα όσα του έλεγα αυτοσχεδιάζοντας χωρίς σημειώσεις. Ύστερα από τη μετάδοση των εκπομπών η αγαπητή Αναστασία Παπαϊωάννου ανέλαβε ευσυνείδητα την απομαγνητοφώνηση. Σε τέτοιες περιπτώσεις συνηθίζω να επεξεργάζομαι το απομαγνητοφωνημένο...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΝΙΚΟΣ - ΑΛΕΞΗΣ ΑΣΛΑΝΟΓΛΟΥ
Ο Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1931 καί πέθανε στην Αθήνα το 1996. Μέχρι το 1980 έζησε στη γενέθλια πόλη, οπού δημιούργησε καί το σημαντικότερο έργο της ποίησης του. Σπούδασε γαλλική φιλολογία καί για κάποιο διάστημα εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών σε φροντιστήρια. Κυκλοφόρησε τίς εξής ποιητικές συλλογές: Δύσκολος θάνατος, Θεσσαλονίκη 1954. Ό θάνατος του Μύρωνα, Θεσσαλονίκη 1960. Ποιήματα για ένα καλοκαίρι, Θεσσαλονίκη 1963. 44 ποιήματα (επιλογή 1946-1964), Θεσσαλονίκη 1970. Νοσοκομείο εκστρατείας (ποιήματα 1964-197...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ
Στο "Μάθημα", ένας ηλικιωμένος καθηγητής, ο οποίος παραδίδει μαθήματα Γεωγραφίας, αριθμητικής και γλωσσολογίας σε νεαρές κοπέλες, οδηγεί σταδιακά μια ιδιόρρυθμη μαθήτρια του στην πλήρη υποταγή, καθώς με την πάροδο του χρόνου η δυσκολία των μαθημάτων μεγαλώνει, και η μαθήτρια δεν αντιλαμβάνεται πια το δάσκαλό της. Ένα τεράστιο χάσμα θα τους χωρίσει και τελικά ο καθηγητής θα σκοτώσει τη μαθήτριά του. Σημειωτέον ότι αυτή η μαθήτρια είναι το τεσσαρακοστό θύμα του καθηγητή. Το έργο πραγματεύεται την ανικανότητα επικοινωνίας των ανθρώπων και τα ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΕΤΡΑΔΙΑ ΤΕΧΝΗΣ (ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ-ΜΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΑΓΙΟ)

ΤΕΤΡΑΔΙΑ ΤΕΧΝΗΣ (ΠΑΠΑΛΟΥΚΑΣ-ΣΟΚΑΚΙ)

Η ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΙΑ

ΧΩΡΙΣ ΣΤΕΦΑΝΙ - ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΑ ΧΙΟΝΙΑ
Τάχα δεν ήτον οικοκυρά κι αυτή στο σπίτι της και στην αυλήν της; Τάχα δεν ήτο κι αυτή έναν καιρό νέα με ανατροφήν; Είχε μάθει γράμματα εις τα σχολεία. Είχε πάρει το δίπλωμά της από το Αρσάκειον. Κι ετήρει όλα τα χρέη της τα κοινωνικά, και μετήρχετο τα οικιακά έργα της καλλίτερ' από καθεμίαν. Είχε δε μεγάλην καθαριότητα εις το σπίτι της, κι εις τα κατώφλια της, πρόθυμη ν' ασπρίζη και να σφουγγαρίζη, χωρίς ποτέ να βαρύνεται και χωρίς να δεικνύη την παραξενιάν εκείνην, ήτις είναι συνήθης εις όλας τας γυναίκας, τας αγαπώσας μέχρι υπερβολής την...
Διαβάστε περισσότερα...