ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΤΑΝΙΣΛΑΦΣΚΙ
Το σύστημα δεν μπορεί να αποστηθιστεί· πρέπει να αφομοιωθεί, να απορροφηθεί σταδιακά. Γνώση του συστήματος σημαίνει ικανότητα χρησιμοποίησής του· πρέπει να διδαχτεί σαν αδιάσπαστη ολότητα, χωρίς να διαιρεθούν τα διάφορα στοιχεία του. Μεμονωμένη μελέτη των στοιχείων μπορεί να «τεμαχίσει» τη στάση του ηθοποιού στη σκηνή. Η απλότητα και η σκηνική αλήθεια έγιναν βασικές αρχές και το σύστημα Στανισλάβσκι εμφανίστηκε σαν ένα ισχυρό όπλο κατά της προχειρότητας, των κλισέ και του μανιερισμού. Το σύστημα εξελίχτηκε σε δημιουργική τεχνική για την πι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΟΜΑ ΓΕΜΑΤΟ ΧΩΜΑ
Το κλασικό πια στην παγκόσμια λογοτεχνία μυθιστόρημα του Μπράνιμιρ Στσεπάνοβιτς «Στόμα γεμάτο χώμα», εκφράζει όλη τη δυναμική και το σπάνιο ταλέντο του γιουγκοσλάβου συγγραφέα. Με την ποιητική του γλώσσα μας οδηγεί με απέριττο τρόπο στα μεγάλα μυστικά της ανθρώπινης ύπαρξης: Στον έρωτα και στο θάνατο, στην αλλοτρίωση και στην ελπίδα, στη φυγή και στην καταδίωξη, στη μοναξιά και στη μνησικακία. Η ανθρώπινη μοίρα, σαν αιώνιο μυστήριο, εμφανίζεται στο μυθιστόρημα αυτό, μ’ έναν συγκλονιστικό λιτό τρόπο, που καθηλώνει τον αναγνώστη. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΩΝ
Ο όρος "Στατιστική" εικάζεται ότι προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη "στατίζω" που σημαίνει τοποθετώ, ταξινομώ. Το άλλο ενδεχόμενο είναι ότι προέρχεται από τη λατινική λέξη "status" που σημαίνει πολιτεία, κράτος. Ιστορικά φαίνεται ότι η αρχαιότερη συλλογή στατιστικών στοιχείων έγινε στην Κίνα το 2238 π.Χ. και αφορούσε απογραφή του πληθυσμού κατά την περίοδο ηγεμονίας του αυτοκράτορα Yao της Δυναστείας Song που διακυβέρνησε τη χώρα για 100 χρόνια (2333-2234 π.Χ.) από 20 έως 119 ετών. Υπάρχουν ενδείξεις ότι απογραφές έχουν διενεργήσει ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΣΤΑΛΙΝ ΚΑΙ Η ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Ο Λένιν, εννοείται, αποδεχόταν την αναγκαιότητα προσωρινών συμμαχιών με το αστικοδημοκρατικό κίνημα, όμως κατανοούσε τη συμμαχία αυτή όχι ως συμμαχία με τα αστικά κόμματα, που εξαπατούν και προδίδουν την επαναστατική μικροαστική δημοκρατία (τους αγρότες και τους μικροαστούς των πόλεων), αλλά ως συμμαχία με τις οργανώσεις και τις ομάδες των ίδιων των μαζών ενάντια στην εθνική αστική τάξη. Μ' αυτή την έννοια, πώς έβλεπε ο Λένιν τη συμμαχία με τα αστικοδημοκρατικά κόμματα των αποικιών; Και σε αυτό το ερώτημα ο Λένιν απαντά στις «Θέσεις» που έ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΟΚΙΜΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΣΗ
Υπεύθυνος για την παλινόρθωση του καπιταλισμού είναι ο ρεβιζιονισμός. Πράξη η οποία ξεκινά με τον θάνατο - δολοφονία του Στάλιν το 1953, θεσμοθετείται στο 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ το 1956, όταν κυρίαρχη δύναμη αναδεικνύονται επισήμως οι εκφραστές της ανάδρομης πορείας του ιστορικού γίγνεσθαι, οι φορείς της κεφαλαιοκρατικής νομοτέλειας, κι ολοκληρώνεται το 1989 - '91. Η εφαρμογή του Μαρξισμού - Λενινισμού ήταν εκείνη που οδήγησε την ΕΣΣΔ και τις συμμάχους της στον θρίαμβο. Ενώ η εγκατάλειψη κι αναίρεσή του τις έριξε στον γκρεμό. Η παρανόηση πω...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΟΥΛΙΣΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΣ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ» Η ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ; ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΤΑΞΗ. Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ ΙΣΧΥΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ: ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΜΙΑΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΗΔΕΣ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
Όπως είναι γνωστό, οι κοτζαμπάσηδες ήταν μια ολόκληρη τάξη, που διαμορφώθηκε την περίοδο της Τουρκοκρατίας και βρίσκονταν κυρίως στην Πελοπόννησο, αλλά και σ' άλλα μέρη της Ελλάδας. Οι κοτζαμπάσηδες των Καλαβρύτων, που είναι και το αντικείμενο του βιβλίου μου, ήταν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτής της τάξης. Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι ήταν από τους πιο ισχυρούς της Πελοποννήσου. Ίσως γιατί κι η επαρχία που διαφέντευαν (η επαρχία των Καλαβρύτων δηλαδή), ήταν τότε η μεγαλύτερη σε πληθυσμό σ' όλο των Μοριά. Γι' αυτό και με τη συμπερ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΡΚΑΔΙΚΟΣ ΚΛΕΙΤΩΡ

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΙΩΒ
Το «Βιβλίο του Ιώβ» είναι η συνέχεια της προσπάθειας που ο Βάσος Ηλία Βογιατζόγλου ξεκίνησε με τους «Ψαλμούς του Δαυίδ» για την μετάφραση και κριτική μελέτη των μεγάλων έργων της Παλαιάς Διαθήκης. Η θεατρική μορφή του ιστορικού αυτού έργου, το εξαιρετικά δύσκολο ύφος της γραφής του αλλά και τα βαθειά και προαιώνια διδάγματα που περιέχει υπήρξαν οι κυριότερες προκλήσεις που οδήγησαν τον μεταφραστή στην ιστορική, θεατρολογική και φιλοσοφική του ανάλυση και μετάφραση. Με το «Βιβλίο του Ιώβ» ο Βάσος Ηλία Βογιατζόγλου επιχειρεί μια νέα προσέγγι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΝΘΑΡΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Γαυγίστε χαρωπά, πιστά σκυλιά μου, γοργόποδά μου εσείς λαγωνικά, σκυλιά των Αχαιών και του Πριάμου, κι ασύφταστα σκυλιά μου κρητικά, που ακολουθάτε εσείς την Αγροτέρα, εκείνην που όλη η χτίσις ανυμνεί, και τη λατρεύετε όλα σαν μητέρα- κι αλίμονο αν κανείς τη δει γυμνή. Γαυγίστε πια και μη σας μέλει, σκύλοι, γιατί έχετε προγόνους ιερούς: του Άδη φυλά ο Τρικέφαλος την πύλη κι ο Άνουβις ταριχεύει τους νεκρούς. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ ΣΤΟ «ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ»
"Καταμεσής στο Λιβυκό πέλαγος με τ' αφρισμένα πάντα νερά, άγρια, μανιασμένα, απύθμενα. Εκατόν εβδομήντα πέντε μίλια μακριά απ' τον Πειραιά. Κοντά, πολύ κοντά στα παράλια της Αφρικής. Θαρρείς και σε λίγο θα ξεπροβάλει μπροστά σου, πέρα εκεί στην καμπύλη του ομιχλώδικου ορίζοντα, η Αλεξάνδρεια. Κάμποσες ώρες μακριά απ' αυτή. Εκατόν σαράντα με σαρανταπέντε μίλια. Λίγα σπίτια. Μοιάζουν μ' αχούρια. Άνθρωποι και ζώα κοιμούνται μαζί. Φτωχοί νησιώτες, άμαθοι και άβγαλτοι παραδομένοι στην ποικιλότροπη εκμετάλλευση. Λίγη βλάστηση, λίγες δεκάδες κάτο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΠΡΙΖ
Ψυχολογικό δράμα, στο οποίο ο αναγνώστης θα διαπιστώσει αυτό που λεει ο Baudelaire σ’ ένα στίχο του: Ο έρωτας απάνω στο κρανίο της οικουμενικής είναι θρονιασμένος. Ο ήρωας, κυριευμένος από την ομορφιά μιας «ζωντανής» νεκρής, αποσπά απ΄ αυτήν μία πλεξίδα. Όλα φθείρονται εκτός από αυτήν, η οποία καταλήγει να γίνει το φονικό όργανο μιας ύπαρξης που ο Έρωτας την ταυτίζει με τη νεκρή του. Και όλα αυτά στην πόλη της Μπριζ, η οποία εξοντώνει κάθε τι αντίθετο της θρησκευτικής ταυτότητάς της. Ο φετιχισμός, τα σύμβολα που θριαμβεύουν προοδευτικά, τα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ
«Το κατά πόσον η ρωμαϊκή τέχνη οδηγείται στην πρωτοτυπία επιτυγχάνοντας απαγκίστρωση της έμπνευσης και κυρίως της αισθητικής προσέγγισης από τις επιδράσεις άλλων, αποτελεί αντικείμενο που πραγματεύεται ο νέος μελετητής Ηρακλής Καραμπάτος στο βιβλίο αυτό. Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο. Ο συγγραφέας διαχειρίζεται με σύνεση το προς μελέτη υλικό διερευνώντας τις ποιοτικές αξίες και τους στόχους που εξυπηρετούν τα έργα τέχνης. Το βιβλίο αρθρώνεται σε τρία κύρια κεφάλαια, που εξετάζουν αντίστοιχα τους θεμελιώδεις τομείς της αρχιτεκτονικής, της λ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΒΩΚΟΣ
Λογοτέχνης, ζωγράφος, εκδότης ή διευθυντής περιοδικών, μεταφραστής, αρθρογράφος και ρεπόρτερ, ο Γεράσιμος Βώκος (Πάτρα 1868-Πα-ρίσι 1927) κατακερμάτισε τις δεξιότητές του στον βωμό μιας ατελεύτητης πολυπραγμοσύνης, το αποτέλεσμα της οποίας ουδέποτε τον ικανοποίησε. Έζησε πολυτάραχη ζωή, εξαιρετικά μυθιστορηματική, μοιρασμένη σε τρεις, κυρίως, τόπους: στον Πειραιά, στην Αθήνα και, για λίγα χρόνια, στο Παρίσι. Ως ειδικός απεσταλμένος της εφημερίδας "Ακρόπολις" βρέθηκε στην Πελοπόννησο, στην Τεργέστη και στο Βερολίνο, και ως πολεμικός ανταποκ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΛΙΓΟΥΛΑΣ
Ο εκκεντρικός αυτός νεαρός αυτοκράτορας με το χλωμό πρόσωπο και τα ασύμμετρα σωματικά χαρακτηριστικά, που λουζόταν μέσα σε αρώματα και παρασκεύαζε εδέσματα από χρυσάφι, που φορούσε τον θώρακα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και μεταξωτές γυναικείες ρόμπες και γοβάκια ήταν δυστυχώς διανοητικά άρρωστος. Τάκιτος, Σενέκας, Σουητώνιος και Δίων Κάσσιος μιλούν καθαρά για τη διανοητική του ταραχή. Ο Σουητώνιος μάλιστα προσθέτει πως στα παιδικά του χρόνια ήταν επιληπτικός (Cal. 50). Όσο κι αν οι γνώμες των ιστορικών σήμερα ποικίλλουν, γεγονός παραμένει πως ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΗΠΩΣ ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ Ο ΙΩΣΗΦ ΒΗΣΣΑΡΙΟΝΟΒΙΤΣ ;
(. . .) Με την μελέτη μου αυτή, που αποτελεί μια συνοπτική «βιογραφική αναδρομή στην κοινωνική και πολιτική δράση του Ιωσήφ Στάλιν», προσπάθησα κι εγώ να επισημάνω τα κύρια αίτια, που οδήγησαν, αφενός, στην κατασυκοφάντηση του Στάλιν (και, σε συνέχεια, στην κατάρρευση του σοβιετικού καθεστώτος) και, αφετέρου, να συμβάλω, στο μέτρο του δυνατού, στην αποκατάσταση της προσωπικότητας ως και του έργου του Στάλιν, ο οποίος δικαίως θεωρήθηκε ως ο «θεμελιωτής του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στον κόσμο και ως ο πρωτεργάτης στη συντριβή του νατσισμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΑΓΑΘΟΝ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΓΟΡΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΙΒΛΙΑ Α-Δ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ α) Χρονολογική κατάταξη των Πλατωνικών Διαλόγων β) Η Πλατωνική Ακαδημία γ) Συσχετισμός του σοφιστή και ρήτορα Γοργία με άλλους σοφιστές του 5ου και 4ου αιώνα π.Χ 1. Πρωταγόρας 2. Αντισθένης 3. Αντιφών ο Σοφιστής 4. Κατώτεροι σοφιστές α) Πρόδικος β) Ιππίας Ανώνυμοι συγγραφείς Α' Ο "Ανώνυμος του Ιαμβλίχου" Β' Οι "Δισσοί λόγοι" 5. Ισοκράτης: Ο φιλόσοφος-ρήτορας και το πρόβλημα της παιδείας 6. Ο ανταγωνισμός φιλοσοφίας και ρητορικής ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ - Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ "ΓΟΡΓΙΑΣ" 1. Σύντομη επισκόπηση 2. Η διάρθρωση του "Γοργία" 3. Ο ορισμός τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΑΘΟΣ
Σε τόπους που οι άνθρωποι καλοταΐζουν την ντροπή σαν ευνοούμενο κι αγαπημένο κατοικίδιο και χαιρετίζουν το πρωί τον εαυτό τους στον καθρέπτη ωσάν το μέγα και τρανό υπεράνθρωπο όπου οι εποχές και η ζωή αδίκησαν κατάφορα και εθελοτυφλώντας χαϊδεύουν αυτό το ογκωδέστατο τέρας ελπίζοντας πως σε χαλεπούς καιρούς θα κατασπαράξει όλους εκείνους που υπήρξαν υπαίτιοι όλων των δεινών που τους έπληξαν, σε τέτοιους τόπους οι άνθρωποι αυτοί, οι ζωντανοί, οι καλοσυνάτοι, οι ευτυχισμένοι, οι δραστήριοι, οι ευλογημένοι κι οι ταπεινοί είναι ήδη ανύπαρκτοι....
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΟΥΙΚΟΥΕΓΚ
Μπαίνοντας ο Ισμαήλ στο Πανδοχείο του Φυσητήρα βλέπει στην "φαρδιά, χαμηλή και ακανόνιστη είσοδο... μια πολύ μεγάλη ελαιογραφία" που την περιγράφει ως εξής: Ήταν "τόσο πολύ καπνισμένη και παντού παραμορφωμένη, που στο λιγοστό φως των ανομοιόμορφων σταυρωτών ακτίνων όπου την έβλεπες μόνο με προσεκτική μελέτη, με μια σειρά συστηματικών επισκέψεων και με επιμελημένη έρευνα των γειτονικών πραγμάτων, μπορούσες κουτσά-στραβά να καταλάβεις το θέμα της. Υπήρχαν τόσο ακατανόητες μάζες σκοτεινών αποχρώσεων και σκοτεινών χρωμάτων, που στην αρχή νόμιζ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΡΜΠΟΥΝΑΣ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ