ΡΙΤΣΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΡΙΤΣΟΣ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΔΕΚΑΤΟΣ ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Ο ΕΞΑΔΑΧΤΥΛΟΣ 1976 ΑΝΑΛΟΓΙΟ 1976 ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ 1976 ΑΡΓΟΤΕΡΑ 1977 ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΑ 1977 ΚΑΘΩΣ ΝΥΧΤΩΝΕΙ 1977 ΜΙΚΡΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1977 ΛΑΧΝΟΙ 1977...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΙΤΣΟΣ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΔΩΔΕΚΑΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Το ξέρεις, δεν υπάρχει θάνατος, - της είπε. Το ξέρω, ναι, μια κι είμαι πεθαμένη - απάντησε. Τα δυο πουκάμισά σου είναι σιδερωμένα στο συρτάρι, μονάχα ένα μικρό τριαντάφυλλο μου λείπει. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΙΤΣΟΣ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΔΕΚΑΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Καθώς βγήκε απ' τη θάλασσα, λάμποντας όλος, εκείνη σύρθηκε στα χαλίκια, σκέπασε τα πόδια του με τα μαλλιά της. Ολόγυρα φεγγοβολούσε η αγέρωχη ερημιά κι ακούγονταν τα βέλη που χτυπούσαν στη μεγάλη, ολόχρυση ασπίδα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΩΤΙΣΣΕΣ
Τις γνώρισες τις σεβαστές γερόντισσες Άννα, Ευρυδίκη, Ελένη, Μάρθα, Ελευθερία, γνώρισες και τις μοσκοθυγατέρες τους Βενέτα, Ξένια, Ελπίδα, Μάρω, Λεμονίτσα, αυτές που πλέκαν με το βελονάκι πετσετάκια, κουρτινάκια αυτές που κένταγαν με ανεβατό φαρδιά σεντόνια, αυτές που χτενιζόνταν με φεγγάρι στο παράθυρο και τα μαλλιά τους βρέχονταν στ' ακροθαλάσσι. [...] [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΥΡΩΡΕΙΟ

ΓΚΡΑΓΚΑΝΤΑ
Μεγάλα νυχτέρια με πολλά τσιγάρα, νηστικές κουβέντες, καπνός, λόγια τ' αστέρι έκανε λάθος στην μπαλκονόπορτα, γύρισε, φεύγει η γριά κρυφακούει πίσω απ' τις πόρτες των νοικάρηδων, κάνει πως σφουγγαρίζει ακόμη τη σανιδένια σκάλα ο γιος της είναι όμορφος - τόνα του πόδι στο παπούτσι, τ' άλλο στο γύψο. [?] [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

(P/B) ROMIOSINI
The word romiosini (ρωμιοσύνη) or 'Greekness' derives from the Byzantine idea that the Greeks are the true Romioi, the heirs of the Roman Empire. For hundreds of years under the Turkish occupation the flame of romiosini was kept alive in codes of honour, loyalty, bravery, love of the land, religious devotion and patriotism. For the Greek poet Yiannis Ritsos, the Greek Partisans of EAM/ELAS in the Second World War were the heroic heirs to the romiosini of the mountain klephtes, the medieval epic hero Digenis Akritas, and the revolutionaries...
Διαβάστε περισσότερα...

(P/B) EPITAPHIOS
On 10 May 1936 the 27-year old Greek poet Yiannis Ritsos saw a newspaper photograph of a woman weeping over the body of her son, a Thessaloniki tobacco-factory worker killed by police during a strike. Two days later the Communist Party newspaper Rizospastis published a long poem by Ritsos. Dedicated 'to the heroic workers of Thessaloniki' and drawing on the sixth-century Greek Orthodox Epitaphios Thrinos, the poem combines Mary's lament at Christ's tomb with popular Greek folk traditions of resurrection and Spring to create a universal lam...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΙΤΣΟΣ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΔΕΚΑΤΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΤΟΜΟΣ- ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
17 χρόνια μετά το θάνατό του, ο Γιάννης Ρίτσος δηλώνει πάντα "παρών", όχι μόνο με τον τεράστιο όγκο του έργου του που ήδη κυκλοφορεί, αλλά και με εννιά ανέκδοτες ποιητικές συλλογές που κυκλοφορoύν τώρα από τις εκδόσεις Κέδρος. Ένας καινούριος τόμος λοιπόν, ο 14ος των απάντων, είναι αυτός που περιλαμβάνει τις ανέκδοτες συλλογές Κάποτε, Πηλός, Μικρή είσοδος, Αντικαταστάσεις, Δωμάτια μετ' επίπλων, Άξαφνα, Έφυγαν, Εισπνοές και Ίσκιοι πουλιών. Οι ανέκδοτες αυτές συλλογές είναι γραμμένες από το 1977 ως το 1980 και αποτελούνται κυρίως από ολιγόστ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΝΕΚΡΟ ΣΠΙΤΙ
"Το νεκρό σπίτι": Φανταστική κι αυθεντική ιστορία μιας πανάρχαιης ελληνικής οικογένειας (Απ' όλη τη φαμίλια απόμειναν μονάχα δυο αδελφές. Κ' η μια τρελλάθηκε. Φαντάστηκε πως το σπίτι τους είχε μεταφερθεί κάπου στην αρχαία Θήβα, ή, μάλλον, στο Άργος - σύγχυζε τη μυθολογία, την ιστορία και την ιδιαίτερη ζωή της, το παρελθόν και το παρόν, όχι το μέλλον. Αυτό μόνον. Αργότερα συνήλθε. Κ' είναι αυτή που μου μίλησε το βράδι που τους έφερα απ' την ξενητιά ένα μήνυμα του θείου τους -αδελφού του πατέρα τους. Η άλλη δεν παρουσιάστηκε καθόλου. Πότε-πό...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΡΑ ΑΠ' ΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΤΩΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΩΝ
"Στο Πέρα απ' τον ίσκιο των κυπαρισσιών ο Ρίτσος σμιλεύει με την τέχνη του τη μορφή του κομμουνιστή - λαϊκού αγωνιστή, που στάθηκε πρότυπο παλικαριάς και αυτοθυσίας, αλλά και πρότυπο ανθρωπιάς. Στο ηθικό ανάστημα αυτού του λαϊκού αγωνιστή θα βρει ο αναγνώστης κι ο θεατής τα αληθινά μέτρα του ανθρώπου." (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΙΤΣΟΣ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΕΝΔΕΚΑΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Ο τόμος Ποιήματα ΙΑ΄ αποτελεί συνέχεια της έκδοσης των Απάντων του Γιάννη Ρίτσου. Ρητή επιθυμία του ποιητή ήταν η συγκέντρωση του έργου του σε τόμους, κατά χρονολογική σειρά, χωρίς να αποκλείει την κατά καιρούς έκδοση, έκτος σειράς, μεμονωμένων συλλογών αυτοτελώς, οι οποίες θα εντάσσονταν αργότερα στον τόμο όπου χρονολογικά ανήκαν. Έχοντας υπ' όψη του αυτό το μελλοντικό εκδοτικό σχέδιο, και με αφορμή την προετοιμασία των τόμων Θ΄ και Ι΄, (...), τον Ιανουάριο του 1988 θέλησε να γίνει μία καταγραφή των χειρογράφων που είχε αποφασίσει να εκδώ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΟΙΠΟΝ;
Με πήρε από πίσω αόρατο τ' απελπισμένο ζώο ήξερα πω δε γνώριζε τα σπίτια της πόλης το υψούμενο νερό την πόρτα του ψυχιατρείου. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ICONOSTASIS OF ANONYMOUS SAINTS (VOLUME 3)
This work of Ritsos, is it a novel with an emphatic question-mark added by the poet himself? Is it a roman fleuve in the sense of Proust's Remembrance of Things Past? Is it a wild prose-poetic fling in a "sarcastic climate"? Or is it an autobiography of Greece's most human poet, whom Aragon hailed as the "greatest poet of his time"? And what about the strange title? How are the established Orthodox saints, traditionally decorating the panels near the altar, how are they replaced by anonymous human beings?-everyday people from Ritsos' neigh...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΜΑΚΡΙΝΟ
Ρίχτε τον προβολέα κατευθείαν στο πρόσωπό του έτσι κρυμμένος μες στη νύχτα να φαίνεται, να λάμπει έχει όμορφα δόντια - το ξέρει χαμογελάει με το μικρό φεγγάρι πάνω στον βομβαρδισμένο λόφο, με τα παιδιά των ξυλοκόπων κάτω στο ποτάμι. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΜΝΟΣ ΚΑΙ ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

ΛΙΓΟΣΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Έχει όμορφες πέτρες εδώ πέρα, δουλεμένες απ' τη θάλασσα, λείες, στιλπνές, ρόδινες, γκρίζες, γαλαζωπές, υπόλευκες με ωχρές αποχρώσεις, κι άλλες μαύρες με λεπτές περίπλοκες άσπρες γραμμώσεις σα να 'χει πάνω τους αποτυπωθεί το δίχτυ μιας αράχνης - καθεμιά τους και μια ιστορία, ένα παραμύθι με πολλές συνέχειες τις κρατώ στα χέρια μου, τις διαβάζω, τις αποκρυπτογραφώ, τις ακούω, γιατί έχουν και φωνή οι πέτρες, τις περιεργάζομαι με θαυμαστική απορία που δε γίνεται αδιάλλακτη ερώτηση, γιατί με το πέρασμα του χρόνου λιγοστεύουν οι ερωτήσεις, γίνε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΝΤΑΤΟΦΟΡΕΣ

ΟΣΤΡΑΒΑ
"Η ΟΣΤΡΑΒΑ": Ι. Γενική άποψη Η Όστραβα έχει άγρια, εργατικά μαλλιά από μαύρο καπνό κι από κάρβουνο, διανθισμένα στους κροτάφους κάποτε μ' ένα ανεξήγητο ρόδινο. Διόλου ρητορική - παρ' όλο το ύψος των φουγάρων της. Απεχθάνεται τη μεγαληγορία και την προσποίηση. Με τα πελώρια μάτια της βαμμένα με καρβουνόσκονη, κοιτάζει προς τα κάτω τις μικρές βιτρίνες των καταστημάτων της με τα γαλάζια και κίτρινα πουκάμισα των εφήβων της, με τα πολύχρωμα φορέματα των κοριτσιών της, κοιτάζει προς τα κάτω, όταν το βράδι ανάβουν τα φώτα στους δρόμους, κοιτάζει...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΟΛΙΔΟΣΚΟΠΟΣ
"Χώρος και χρόνος αόριστος, μεταβαλλόμενος. Λίγα χρώματα σ' όποια ώρα. Εσωτερικά δωματίων, δρόμοι, φανοστάτες, λεωφορεία, ταξί, ένα ποδήλατο ακουμπισμένο στη μάντρα του τσιμεντάδικου - ο αναβάτης αγοράζει τσιγάρα στο περίπτερο του ανάπηρου. Σταθμός τραίνου, σκαλιά, υπόγεια διάβαση. Ένας τυφλός ζητιάνος - ήσυχος- δεν κλαψουρίζει. Ένα σκυλί, μάλλον γέρικο, κρύβοντας με υπολογισμένη ταπεινοσύνη, σοβαρές εμπειρίες. Το χειραμάξι με τις γλάστρες. Δυο σπουργίτια στο πεζοδρόμιο. Άνθρωποι μοναχικοί και μόνοι ή παρέες-παρέες. Μια κιθάρα πάνω στην κα...
Διαβάστε περισσότερα...