ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ

ΤΑ ΑΣΠΡΑ ΒΟΤΣΑΛΑ - ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΑ

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ
Μια φορά κι έναν καιρό σ' ένα μικρό χωριό, όχι μακριά από 'δώ, ζούσε ένα καλό και άξιο παιδί. Τ' όνομά του ήταν Πολυχρόνης. Τον είπαν έτσι, γιατί -μωρό ακόμα- αρρώστησε βαριά και κόντεψε να πεθάνει. Τον βάφτισαν, λοιπόν, οι γονείς του Πολυχρόνη για να ζήσει χρόνια πολλά. [...] (Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΟΓΙΑ ΜΙΚΡΩΝ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ Λόγια μικρών μην πείτε και θα γελάσετε· κι ύστερα τις δουλειές σας θα ξαναπιάσετε. Το ποιοι είναι οι μεγάλοι, το ποιοι είναι οι μικροί, για να το καταλάβεις θέλει καρδιά χρυσή. Λόγια μικρών μην πείτε και αδιαφορήσετε κι ύστερα στα δικά σας ξαναγυρίσετε. Το ποιοι είναι οι μεγάλοι, το ποιοι είναι οι μικροί, για να το καταλάβεις θέλει καρδιά χρυσή. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
25/11/88 Απόψε έφαγα ένα ωραίο βραστό στου Θεολόγου, που, αφότου πέθανε, η ταβέρνα του έγινε πιο σοβαρή. Ο Πέρης exalte με τη Μαφία, ο Νίκος πιο κόκκινος, κι η Τζούλια, που σε κάποια στιγμή με χτύπησε στην πλάτη. Είδα στην αλέα του Ζαππείου, μες στη φωτεινή δέσμη που έριχνε ο φανοστάτης, ένα κοπάδι φύλλα να τα παρασέρνει ο αέρας και να τα φυσά κατά τη νύχτα. [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΑΛΑΣΣΟΚΕΔΡΟΣ
Σαν σε οπτασία είχα στυλώσει τα μάτια στο σκοτάδι ίσκιος είπα όταν πρόβαλε η Πηγή των Τραγουδιών μέσα σε ήλεκτρο. Είδαμε την καλαμιά της Πηγής - το αστρικό μας. Εφτάσαμε στο ακρογιάλι η Πηγή των Τραγουδιών με καταιγίδα, δίχτυα αστραπών στον ουρανό και στάχτη. Λες και ψάχναμε από που είχαν κόψει τον αυλό. Κι ο θαλασσόκεδρος, δέντρο-αγρίμι μέσα σε φέγγος ήλεκτρου, περίμενε. Ο καπετάνιος μινύριζε, τερέριζε, λαρύγγιζε τον άκουγα μέσα στην κοσμοχαλασιά με συχνές εναλλαγές φωνής από της φυσικής εις την φαλτσέτο (λίγο αλά Τιρόλο - άλλωστε όλα σκ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΠΟΥΔΗ ΣΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ
Όχι, δεν ήταν o ονειροπόλος Άμλετ κλεισμένος στον ψηλό του πύργο πάνω στα βράχια της Eλσινόρης o Γεράσιμος Μαρκίδης ήταν, που ταξίδευε στις αρχές του φθινοπώρου στο Αιγαίο, με τα μικρά και τα μεγάλα του ναυάγια, προσπαθώντας, αντιμέτωπος με τα δικά του φαντάσματα και στραπάτσα, να κρατήσει ζωντανό όσο φως του είχε απομείνει βάζοντας κάθε πρωί μέσα έξω τα πολυφορεμένα ρούχα του για να φαίνεται στους άλλους ευδιάθετος και άνετος, ατσαλάκωτος και αρυτίδωτος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΑ ΣΤΡΩΣΗ ΑΜΜΟΥ
Κάποια μέρα, ξεφυλλίζοντας τα βιβλία, έπεσα πάνω σ' ένα με μικρά σχέδια γαλάζια και κεραμιδιά, φοίνικες, μαιάνδρους, μπαλκόνια που κοσμούσαν κάποια περίεργα ποιήματα, μόλις είχα μπει τότε στο γυμνάσιο, ένιωθα μια κρυφή απόλαυση διαβάζοντάς τα, τόσο που μου 'γινε συνήθειο σαν άδειαζε το σπίτι να κατεβαίνω στη βιβλιοθήκη και να διαβάζω αυτά και όχι άλλα, τότε άρχισα σ' ένα τετράδιο να αντιγράφω τα ποιήματα, στην αρχή τα αντέγραφα πιστά, ύστερα άρχισα να κάνω παραλλαγές, κι αυτές τις παραλλαγές τις νόμιζα δικά μου γραψίματα. Έτσι άρχισα να γρ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΝΑΣΑ ΤΩΝ ΔΙΠΛΑ
«έναν τίποτε είμαστεν τζαί θαρκούμαστεν ότι εννά φάμεν τον κόσμον ούλλον» «είδε ξαφνικά μια μπότα να τον κλοτσά και υποκόπανους όπλων να τον χτυπάνε, τον τράβηξαν σαν σακί για να τον παρατήσουν μαζί με άλλους σ' ένα χωράφι κάτω από τον ανελέητο ήλιο, το αίμα έτρεχε» «τρώγανε κοτόπουλο Κιέβου, γαρίδες και φυσικά σούπα μπορς παρακολουθώντας τους ντόπιους, εντελώς παλιομοδίτες κι αυτοί μέσα στα γκρίζα τους κοστούμια, να χορεύουν σπαρακτικά σαχλά ποπ τραγουδάκια του συρμού, κουνώντας γοφούς, χέρια, πόδια τόσο έντονα, λες κι είχαν ξεχαρβαλωθε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΒΟΥΝΙ
Με επίκεντρο ένα βουνό σε μια ακριτική περιοχή της Κύπρου, ξεδιπλώνεται η ιστορία του Ξενή, της Κόρης και του Σουηδού. Η σπονδυλωτή αφήγηση των γεγονότων που διατρέχει το μυθιστόρημα ξεκινά από τις αρχές της δεκαετίας του '70 για να οδηγηθεί με αντίστροφη κίνηση στις αρχές του περασμένου αιώνα - στο ασφυκτικό περιβάλλον της ορεινής Κύπρου, αλλά και στις αρχαιολογικές ανασκαφές των Σουηδών στο βουνό κατά την εποχή της αγγλοκρατίας. Από το Λονδίνο ως τη Νέα Υόρκη και από την Τηλλυρία ως το Φαλούν της Σουηδίας, το μυθιστόρημα αφουγκράζεται το...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΜΕΙΑ
Ή πρώτη Ποιητική στήν ελληνική αρχαιότητα γράφτηκε από τον Αριστοτέλη. Θεωρείται ή πρώτη απόπειρα για έλλογη τάξη στο χώρο του γραπτού εντέχνου λόγου (R. Pfeiffer). Το έργο, όπως έχει σωθεί, εξακολουθεί να παρέχει ανυπέρβλητες δυσκολίες κατανόησης. Ενδεικτικά, δεν υπάρχει ακόμη ούτε καν ομοφωνία ως προς τη σύλληψη του έργου - αν είναι ενιαία, ποια τελικά είναι. Στίς μέρες μας, πάντως, λίγοι θα καταλάβαιναν όσους σε αλλοτινές εποχές προσπαθούσαν να αναδιατάξουν το κείμενο του έργου ώστε να βρουν τη λογική διαίρεση του σε κεφάλαια, διαίρεση ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΥΡΕ ΚΙ ΕΛΑ ΜΕ ΜΑΓΟΥΣ ΚΑΙ ΒΑΜΠΙΡ
Από το πανδαιμόνιο ετούτο των χιλίων δύο κρότων κι απ' τις σπαραξικάρδιες οιμωγές, τ' αυτιά μας κουφάθηκαν ολότελα και το αίμα πάγωσε στις φλέβες μας. Κοντά έξι ώρες έδιναν κι έπαιρναν οι φλόγινες αψιμαχίες. Αίφνης, άρχισε να βρέχει πάνω μας κετσέδες, καλαμωτές και σκλήθρες. Κι αμέσως είδαμε να πέφτουν από ψηλά ψοφίμια και κεφάλια από γκαμήλες, άλογα και ανθρώπους. Εμείς, καθώς γκρεμίζονταν απ' τον ουρανό κιούπια σμπαραλιασμένα, λάντζες, ρόδες από αραμπάδες, φουρνόξυλα, κάπες, προβιές, κιβούρια και ρημαγμένοι λουτήρες για τα λείψανα, μόλις...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΟΣ ΓΑΙΔΑΡΟΥ ΝΤΕΡΤΙ
Κάποιος βασανισμένος από την άθλια μεταχείριση του αφεντικού του γαϊδαράκος συναντάει ένα κοπάδι γελάδια να βόσκουν αμέριμνα και, συνειδητοποιώντας την αδικία σε βάρος των αβασταγών, αποφασίζει να αμφισβητήσει την τάξη του κόσμου με μια πράξη κοινωνικής ανυπακοής! Με τα σούρτα φέρτα τη φωνή του όλο και υψώνει το γιαρέ των γκαρισμάτων δεν τον αποσώνει. Και της υφηλίου όνειδος τόσο πια φορτσάρισε πού της αρμονίας η τάξη σάμπως να μπατάρισε. Μόλις το γαϊδούρι αφήνει την πιο άνοστη αχή του ξεδόντη αγρού του κύρη αγρικάει την κραυγή. Εκειός...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΕΥΚΗ ΣΕΛΙΔΑ
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ Το 'γραφα χρόνια ατέλειωτα το φύλαγα μήνες και μήνες και συμπλήρωνα τα κενά με μικρές λεξούλες. Κυρίως όμως με τα σημεία στίξης που αγαπώ. Ερωτηματικά για να καλύπτουν τα πολλά γιατί και αποσιωπητικά για να μπορείς να συμπληρώνεις. Σήμερα, επιτέλους, το ταχυδρόμησα! [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΜΗΡΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ ΣΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ, ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ
Ο Ύμνος προς τη Δήμητρα και ο Δήλιος Ύμνος στον Απόλλωνα είναι οι παλαιότεροι απ' όσους ομηρικούς ύμνους διασώθηκαν. Ανάγονται στον έβδομο π.Χ. αιώνα. Όπως και ο μεταγενέστερος Πύθιος Ύμνος στον Απόλλωνα αντανακλούν ίσως ακόμα παλαιότερες αναμνήσεις. Τραγουδιόντουσαν από τους Ομηρίδες, πλανούμενους ραψωδούς, σε γιορτές και πανηγύρια. Ο Δήλιος Ύμνος απεδίδετο στον ίδιο τον Όμηρο. Ο λατρευτικός τους χαρακτήρας καθόλου δεν τους εμποδίζει να χαίρονται την ομορφιά, όταν η ζωή δεν σκιάζεται από αγωνία και στεναχώρια. Ούτε αποφεύγουν οι ύμνοι να ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΥΡΙΣΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ
Όλοι έχουμε καταραστεί - μια τουλάχιστο φορά. Κάθε κατάρα φανερώνει, και κρύβει, ένα περιστατικό της ζωής, μια ιστορία γεμάτη πάθος, μένος, αγριότητα και αδιαλλαξία. Η κατάρα προκύπτει από κάποια σύγκρουση. Χρειάζεται, για να εκστομιστεί, μια ισχυρή αιτία, που οδηγεί σ' εκείνη την εκρηκτική και οριακή κατάσταση όπου ο αναθεματιστής, επειδή νιώθει ριζική αδυναμία ώστε να υπερασπιστεί το ατομικό του δίκαιο - ας σημειωθεί πως εξισώνει το επιμέρους αυτό δίκαιο προς το δίκαιο το καθολικό: το Δίκαιο - με θεμιτό και φυσικό τρόπο απέναντι στον ανα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΥΣΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
"Η μυστική ρίζα": Η επιλογή του βιβλίου, γιατί βιβλίο θα ήταν το εκλεκτό αντικείμενο για την αποστολή, δεν ήταν απλή υπόθεση - κάθε άλλο μάλιστα. Έτσι, χρειάστηκε να μείνει αρκετή ώρα όρθιος μπροστά στην ψηλή βιβλιοθήκη ώσπου να αποφασίσει. Τα δάχτυλά του, αφού γλίστρησαν πολλές φορές από ράφι σε ράφι, σταμάτησαν στην κοντή γαλάζια ράχη ενός παιδικού ξενόγλωσσου μυθιστορήματος. Το τράβηξε λίγο έξω από τη στοιχισμένη σειρά και πριν το κατεβάσει το άφησε για μια στιγμή εκεί, να προβάλλει ελαφρά, χωρίς να έχει αποχωριστεί εντελώς τη γραμμή το...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΛΗΡΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΗΜΕΡΙΟΥ
Ο Πωλ Κλωντέλ έζησε την ιστορία που διηγείται, "ο Κλήρος του Μεσημεριού". Στα 1898 σε ηλικία τριάντα χρονών διορίστηκε πρόξενος της Γαλλίας στο Φου Τσεού, λιμάνι καλά προφυλαγμένο της Νότιας Κίνας, με ζωηρό εμπόριο σε δύο κυρίως προϊόντα απ' όσα μπορούσε να προσφέρει η Ανατολή στη Δύση: τσάι και εργατικά χέρια. "Επιστροφή στο Φου Τσεού πάνω στο μικρό γαλάζιο καΐκι. Μια θλίψη χηρευάμενου σε χειμωνιάτικο τοπίο. Το πρωινό πένθιμα ντυμένο σε γκριζοκίτρινους τόνους με πράσινα στολίδια. Γευματίζω στο σπίτι μου". Είναι η πρώτη φορά, ύστερα από δ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΚΡΑ ΠΕΙΣΜΑΤΑ
Στα Τρίκαλα γεννήθηκε, όχι δηλαδή και μέσα για μέσα, να εκεί που ανηφορίζει το βουνό. Ένα σπιτάκι ισόγειο της είχαν αφήσει οι παππουδογιαγιάδες της, γιατί γονείς δεν είχε γνωρίσει. Ένα σπιτάκι με τα παραρτήματά του. Στην αρχή κομμωτήριο σκέτο, αργότερα salon de coiffure και σαλόνι ομορφιάς για κυρίους. Κυρίως για κυρίους. Και είχε πελάτες διαλεκτούς και καλοζωισμένους, τυχεράκηδες. Η αλήθεια ήταν ότι όποιον έβαζε στο μάτι η Αγγέλω πολύ τον περιποιόταν. Κάτι οι μαλακτικές λοσιόν, κάτι τα μασαζάκια, τα γελάκια και τα γουργουρητά, τους τούμπα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΡΑΚΛ: ΠΟΙΗΣΕΙΣ
«ΨΑΛΜΟΣ»: Αφιερωμένος στον Karl Krauss Είναι ένα φως που το 'σβησε ο άνεμος. Είναι μια στάμνα που την παρατά ένας μεθυσμένος το δείλι. Είναι ένα αμπέλι καμένο και μαύρο με τρύπες γεμάτες αράχνες. Είναι ένας χώρος που τον σοβάντισαν με ασβέστη. Ο Τρελός πέθανε. Είναι ένα νησί στη Θάλασσα του Νότου, για να δεχτεί τον Ηλιόθεο. Χτυπάνε τα τύμπανα. Οι άντρες εκτελούν πολεμικούς χορούς. Οι γυναίκες κουνούν τους γοφούς με τις περιπλοκάδες και τις παπαρούνες όταν η θάλασσα τραγουδεί. Ω το χαμένο μας Παράδεισο! Οι Νύμφες εγκατέλειψαν τα χρυσά δάση...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΦΩΣ
Ένα μεγάλο μυστικό βάζει σε δοκιμασία τη φιλία πέντε εφήβων και απειλεί να τινάξει στον αέρα την ισορροπία ενός ολόκληρου σχολείου. Αρκεί το πάτημα ενός κουμπιού και όλα θα βγουν στο φως, η οθόνη θα πάρει φωτιά. Η σκηνοθέτης και παιδοψυχίατρος Σοφία Βγενοπούλου, που έχει την ευθύνη της ομάδας Grasshopper, ζήτησε από τον Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη να γράψει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα έργο που μιλάει τη γλώσσα των νέων και να τους προβληματίζει αποφεύγοντας την παγίδα του διδακτισμού. Το έργο αυτό με τίτλο "Στην οθόνη φως" παρουσιάζεται α...
Διαβάστε περισσότερα...