ΣΟΚΟΛΗΣ

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ
Τι ωθεί έναν άνθρωπο να ζωστεί με εκρηκτικά και να ανατιναχτεί, συμπαρασύροντας στο θάνατο και άλλους ανθρώπους; Δεν αρκεί να γνωρίζουμε ότι οι καμικάζι είναι μάρτυρες που δίνουν τη ζωή τους για τον παλαιστινιακό αγώνα. Για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει στο μυαλό ενός αυτόχειρα, θα πρέπει να αντιληφθούμε τον κόσμο με τη δική του ματιά, να μοιραστούμε τα βιώματά του, να γνωρίσουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Μέχρι τώρα, κανένας επίδοξος αυτόχειρας δεν είχε εκμυστηρευτεί τόσα, ούτε ένας από τους πολλούς που είναι έτοιμοι για ένα χτύπ...
Διαβάστε περισσότερα...

Νέγκρι: Ανθολογία ποιημάτων (δίγλωσση έκδοση, ελληνικά-ιταλικά)
Η Ιταλίδα ποιήτρια Άντα Νέγκρι δεν είναι γνωστή στην Ελλάδα. Υπήρξε όμως μια εποχή, στα τέλη του 19ου αιώνα, που το όνομά της ήταν γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο. Είχε προταθεί για Βραβείο Νόμπελ το 1926 και είναι η πρώτη γυναίκα που έγινε δεκτή στην Ιταλική Ακαδημία. Η ποίησή της διακρίνεται για την εύληπτη γλώσσα, τη ρυθμική αγωγή, την ένταση και το βάθος του συναισθήματος, χαρακτηριστικά που την κατέστησαν ιδιαίτερα αγαπητή στους αναγνώστης της εποχής της. O creatura che disio non chiama piu, che amor piu non sveglia!... Un'ora sola a te...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ
Άλλωστε, στη σκηνή δικαιώνονται πρόσωπα αδικαίωτα... Ελένη Παπαδάκη... Η τραγική ηθοποιός -"θύμα με ονοματεπώνυμο" στα Δεκεμβριανά- επιστρέφει στον χώρο της, στη θεατρική σκηνή, για να αφηγηθεί το εμφύλιο κύτταρο του θεάτρου, του τόπου της, του καιρού της. Έχουν ειπωθεί πολλά, όλα στα σκοτεινά, εκεί όπου "προχωρούσαν και οι ήρωες" που έσωσε η Παπαδάκη από το εκτελεστικό απόσπασμα λίγο πριν εκτελεστεί και η ίδια. Ένα όμως είναι το σίγουρο: η Παπαδάκη δεν ήταν ο μέσος όρος. Η προσωπική της ετερότητα συναντά τη δημόσια εμφύλια περίοδο της χώρ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Ο Λουκιανός και το πρώτο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας στην ιστορία της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας γίνονται η αφορμή για τη συγγραφή ενός νέου θεατρικού έργου ακραίας φαντασίας και χιούμορ, διάστικτου από στοιχεία της αρχαιοελληνικής γραμματείας, μπολιασμένα όμως όλα σε μια γραφή χαρακτηριστική της σύγχρονης εφηβικής γλώσσας και νοοτροπίας. Μια παρέα νέων, αναζητώντας την προσωπική τους αλήθεια, το σκάνε από όλους και όλα. Εξεγερμένοι ενάντια στην καταπίεση, αλλά και στον ίδιο τους τον εαυτό που αλλάζει και μεταμορφώνεται σε κάτι άγνωστο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟΝ
Το Οδοιπορικόν, ποίημα του γνωστού λογίου Κωνσταντίνου Μανασσή, αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κείμενα της γραμματείας του 12ου αιώνα, καθώς συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά που καθιστούν τη συγκεκριμένη εποχή ξεχωριστή, συνδυάζοντάς τα όμως με τρόπο πρωτότυπο και μοναδικό. Ο ειδολογικός πειραματισμός που διακρίνει το ποίημα, με ιδεολογικά και αισθητικά στοιχεία που παραπέμπουν στη σύγχρονη του ποιητή επιστολική και μυθιστορική παραγωγή, η σχέση του με τα θέατρα της αυτοκρατορικής οικογένειας και των πλούσιων αριστοκρατών, ο έντονο...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Πρόλογος της Συντακτικής Επιτροπής ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Παν. Μουλλάς 1. Πανοραμική θέα 2. Το πρόβλημα της ηθογραφίας 3. Ένας χαρακτηριστικός δείκτης: ο Δ. Βουτυράς 4. "Αλήτευε τότε ο Κνουτ Χάμσουν.." 5. Πόλεμος και κοσμοπολιτισμός 6. Το αίτημα της εσωτερικότητας 7. Γενιές και σχολές: τα πρόσωπα ή τα κείμενα; 8. Διήγημα / μυθιστόρημα 9. Πόσες είναι οι πρωτοπορίες; 10. Η ευφορία του κριτικού λόγου 11. Κάτι σαν επίλογος-απόλογος ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ - ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΛΟΓΟΣ: Παν. Μουλλάς Δυο λόγια για τις Πετριές στον ήλιο του Γρ. Ξενόπουλου Ο πόλεμ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΓΚΩΤΙΕ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΑΠΟΨΕ
"Η Μαργαρίτα Γκωτιέ ταξιδεύει απόψε" είναι ένα έργο με αφορμή το μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά (γιου) "Η κυρία με τις καμέλιες". Μια άσκηση ύφους πάνω στην κλασική φόρμα του αισθηματικού δράματος με όχημα τόσο το ίδιο το έργο του Δουμά, όσο και την πραγματική ερωτική ιστορία του συγγραφέα με τη Μαρί Ντιπλεσί. Ο Αρμάνδος Ντυβάλ, ο πατέρας του, ο κόμης Περεγκό και ο ίδιος ο Δουμάς αφηγούνται - ο καθένας με τον τρόπο του - την ιστορία ενός εμβληματικού έρωτα, καθώς η Μαργαρίτα Γκωτιέ μετράει τις τελευταίες της καμέλιες, προετοιμάζοντας το ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)
ΝΙΚΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ Παρουσίαση - Ανθολόγηση: Βαγγέλη Καραγιάννη Κρίσεις για το έργο του Επιλογή βιβλιογραφίας Από το Πέρα από το ανθρώπινο Από το Σταύρωση χωρίς ανάσταση Από το Γυμνό κορίτσι ΤΑΣΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ Παρουσίαση - Ανθολόγηση: Έρη Σταυροπούλου Κρίσεις για το έργο του Επιλογή βιβλιογραφίας Από το Οι Πανθέοι Από το Ο Ντοστογιέβσκη από το κάτεργο στο πάθος Από το Τα παιδιά της Νιόβης Ο καθηγητής Ευαγγελόπουλος είναι πάντα εν ενεργεία ΛΟΥΚΗΣ ΑΚΡΙΤΑΣ Παρουσίαση - Ανθολόγηση: Αλέξης Ζήρας Κρίσεις για το έργο του Επιλογή...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΥΚΙ ΣΤΟΝ ΒΥΘΟ
86.400. Αυτά αφήνει στη διαθήκη του ο Πατέρας της οικογένειας υπό έναν όρο: Θα τα κερδίσει όποιο από τα δύο παιδιά του τα επενδύσει με τον καλύτερο τρόπο μέσα σε 24 ώρες από την κηδεία του. Τα δύο αδέρφια, Ανδρέας και Αλεξάνδρα, θα ξανασυναντηθούν έπειτα από 24 χρόνια. Θα ξαναμπούν στο πατρικό σπίτι, το σπίτι της παραλίας με τα φύκια. Θα συνειδητοποιήσουν ότι τελικά ο χρόνος είναι χρήμα - ή μήπως το αντίστροφο; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΓΕΝΝΗΤΗ ΓΗ
Μη μου ζητάς να εξηγώ δεν έχω άλλα μάτια Για κάθε σύμφωνο χάνω κι ένα φωνήεν και για το θάρρος που χρειάζεται χρεώνομαι Όλες οι λέξεις μου ιδρώνουν από ασιτία [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Αλίφειρα
Στην Αλίφειρα, μια ερειπωμένη πολίχνη της δυτικής Αρκαδίας, μια μυστηριώδης δύναμη έχει καθηλώσει τους ελάχιστους κατοίκους. Η άφιξη δύο επισκεπτών, ενός νεαρού αρχαιολόγου και μιας εκκεντρικής και άδηλων προθέσεων νεαρής, εκλαμβάνεται ως κοσμοϊστορικό γεγονός. Η πραγματικότητα παραμερίζεται. Ανοίγουν οι κρουνοί της φαντασίας, των φαντασιώσεων και του ονείρου, που αποτελούν τα υλικά με τα οποία θα αναγερθεί πάνω στην άμμο το νέο μεγαλοπρεπές κτίσμα της Αλίφειρας. Η «Αλίφειρα» είναι ένα πλάσμα της μνήμης, μια αναφορά σε μια δεκαετία περασμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ANGELSTATE
Το Angelstate είναι ένα έργο οριακό. Όχι γιατί οι χαρακτήρες του είναι αρχέτυπα μιας εμμονικής ή ακραία απαρνημένης σχέσης με το ανθρώπινο σώμα ή και με την ίδια τη ζωή, όχι γιατί οι σχέσεις τους κινούνται διαρκώς γύρω από την οδύνη, την πειθαρχία και την καταπίεση. Όχι γιατί καταρρίπτουν στερεοτυπικά κατασκευασμένες φυλετικές ταυτότητες. Όχι γιατί το σώμα τους γίνεται ένα πεδίο μάχης ανάμεσα στην ατομική επιθυμία και την επιθυμία του άλλου. Ανάμεσα στην ατομική ελευθερία και την κοινωνική καταπίεση. Ανάμεσα στο σώμα και στην εξαΰλωσή του....
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΧΤΙΤΣΗ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟ 1952-1967
Ο Νίκος Καχτίτσης στέλνει τα πρώτα γράμματα στον Γιώργη Παυλόπουλο από την Αθήνα τον Ιανουάριο του 1952 μέχρι και τις πρώτες ημέρες του 1953. Από αυτό το σημείο ξεκινάει η αλληλογραφία μεταξύ των δύο φίλων και συνεχίζεται για δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, στο διάστημα των οποίων ο Νίκος Καχτίτσης ταξιδεύει σε ξένες χώρες προς αναζήτηση βιοπορισμού. Η Αθήνα, η Ντουάλα, το Καμερούν και το Μόντρεαλ του Καναδά είναι τόποι που σημαίνουν όχι μόνο τις προσπάθειές του για μόνιμη εγκατάσταση, αλλά καθορίζουν και τις τρεις βασικές περιόδους της αλληλογ...
Διαβάστε περισσότερα...

Προς πατρίδα
Ένα ταξίδι επιστροφής στη γενέθλια γη που ακροβατεί ανάμεσα στην ποίηση και τη μυθιστορία. Ο μονόλογος μιας γυναίκας που αποφασίζει να αφήσει πίσω της το παρελθόν και να ζήσει στο παρόν. Έπειτα από τριάντα χρόνια απουσίας από την πατρίδα της, ακολουθεί τον δρόμο του νόστου και της μνήμης, έρχεται αντιμέτωπη με τα στοιχειωμένα πάθη της και επαναπροσδιορίζει τη ζωή της. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΙΑΤΑ
«Αναρωτιέμαι πώς είναι να τα παρατάς όλα ξαφνικά και να φεύγεις. Ξυπνάς ένα πρωί, κοιτάς το ρολόι... ώρα να την κάνω... Και μετά; Τι κάνεις μετά; Φτιάχνεις καφέ, πίνεις... το φλιτζάνι; Το πλένεις το φλιτζάνι όταν τελειώσεις;... Κι ο καφές που έμεινε στο κουτί; Τον πετάς; Μετά έχεις να ντυθείς... Με ποια ρούχα θα φύγεις; Όλα σου τα πουκάμισα είναι άπλυτα. Ύστερα είναι και το άλλο: Αν δεν σ' αρέσει εκεί που θα πας; Αν νοσταλγήσεις τη ζωή που έκανες; Από μακριά μπορεί να μην είναι και τόσο χάλια... Εντάξει, ποτέ δεν ήταν τίποτα σπέσιαλ, αλλά ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ
Το θέμα των επιδράσεων απαιτεί χωριστή πάντα μελέτη και διαφορετική ανάπτυξη σε κάθε περίπτωση, για να μπορέσει ν' αναμετρήσει κανείς όλη τους την έκταση και να σταθμίσει τη συμβολή τους στη διαμόρφωση μιας προσωπικότητας κι ενός έργου. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, πως αποτελεί έδαφος εξαιρετικά ολισθηρό για το μελετητή, και παρουσιάζει δυσκολίες, που μας επιβάλλουν να χρησιμοποιήσουμε άλλα μέσα κι' άλλους τρόπους, ασυμβίβαστους με την κριτική ερμηνεία και την αισθητική αξιολόγηση, αφού κατά βάση έχουμε να κάνουμε με μια σκοτεινή υπόθεση, όπου ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ
Στα ποιήματα και τα κείμενα αυτού του βιβλίου έγραψα τις λέξεις όπως τις διδαχτήκαμε στα "Ελληνικά Εκπαιδευτήρια Μανσούρας" της Αιγύπτου (1940-1952). Ακόμα, συμβουλεύτηκα το "Ελληνογαλλικόν Λεξικόν" 1903, του Ν. Κοντοπούλου από τη βιβλιοθήκη του πατέρα μου, παθιασμένου λόγιου, λάτρη κάθε τι γνήσιου κι' Ελληνικού. Τα βουνά, τα τραγούδια, οι χοροί της Αρκαδίας στο Ροεινό μα και το είδος της πνευματικότητας που πρέπει να κυριαρχούσε στο "Ελληνικόν Σχολαρχείον Τριπόλεως" όπου φοίτησε στο Γυμνάσιο τελειώνοντας με "Άριστα", πρέπει να έπαιξαν ένα...
Διαβάστε περισσότερα...

Χάινε: Μεταφράσεις ποιημάτων του
Από τη δεκαετία του 1860, όταν -λίγα χρόνια μετά τον θάνατό του- έκανε την είσοδό του στη λογοτεχνική μας σκηνή, ως το τέλος της δεκαετίας του 1940 ο Χάινε ήταν ένας από τους πλέον αγαπημένους στη χώρα μας ξένους ποιητές. Τέσσερα βιβλία με ποιήματά του, από τα οποία το πρώτο σε τρεις εκδόσεις (μεταφραστές: Άγγελος Βλάχος, 1877· Πέτρος Ι. Ραΐσης, 1911· Λέων Κουκούλας, 1919· Άγγελος Δόξας, 1923), ένα πλήθος ποιημάτων σε περιοδικά, σε βιβλία και ανθολογίες ποιητικών μεταφράσεων και σε πρωτότυπες ποιητικές συλλογές, και μια ανθολογία από αυτές...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΙΝΟΚΙΟ
Ξανά απ' την αρχή λοιπόν η ιστορία του Πινόκιο, τόσο ίδια μ' εκείνη την παλιά και τόσο αλλιώτικη! Γιατί έτσι γίνεται: κάθε φορά που ξαναλές μια ιστορία: δεν μοιάζει με καμιά από τις προηγούμενες. Κι αυτό το ξέρουν καλά κι εκείνοι που τις γράφουν κι εκείνοι που τις ακούς, κι ας παριστάνουν όλοι τους ανήξερους. Γιατί οι ιστορίες τρέχουν αδέσποτες στη φαντασία μας κάθε φορά και σ' άλλους δρόμους, μ' όποιον καιρό και με καινούρια φόρα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΛΥΚΑΙΝΑΣ
Όσες φορές η σκέψη μου γύριζε στην περίοδο της Κατοχής και διέτρεχε τα συμβάντα της, ένα συναίσθημα απογοήτευσης αναδυόταν στο τέλος. Ήταν τάχα γιατί το ελπιδοφόρο όραμα που είχε τότε γεννηθεί, σβήστηκε αργότερα; Ήταν η πικρία για το γεγονός ότι εκείνοι που αγωνίστηκαν κατά των κατακτητών καταδιώχτηκαν και καταστράφηκαν, ενώ οι συνεργάτες, οι δοσίλογοι, όχι μόνο έμειναν ατιμώρητοι μετά την απελευθέρωση, αλλά και νέμονταν τα αργύρια της προδοσίας και για πολλά χρόνια, ρύθμιζαν την τύχη μας; Ναι, ήταν όλα αυτά τα δεινά και ελεεινά που αμαύρω...
Διαβάστε περισσότερα...