ΕΥΜΑΡΟΣ

Φορέματα και αποφόρια (χαρτόδετη έκδοση)
Το ρούχο είναι ίσως το πιο ενδεικτικό στοιχείο ενός ατόμου, μιας προσωπικότητας. Έχει έναν δικό του λόγο ανεξάρτητο επ' εκείνο του ιδιοκτήτη του. Μπορεί να τον αναβιβάσει, να τον υποτιμήσει, να τον γελοιοποιήσει. Τραβηχτικό, κωμικό, απωθητικό, αξιολάτρευτο. Μέρος της φαντασμαγορίας του, κολλάει επάνω του, κάνει σώμα μαζί του, είναι αυτό που μένει στη μνήμη του άλλου, ως δεδομένο μοιραίο, αναπόσπαστο, ως κάλεσμα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Αφίξεις, αναχωρήσεις, ζωή
Αράχνη Βρίσκεται πάντα εκεί. Καραδοκεί κυρίαρχη του χώρου της. Πολύ αργά, την ώρα που σπαρταρούν στα δίχτυα της; αντιλαμβάνονται τα θύματα την τρομερή πλεκτάνη. Και τ' άλλα, τ' ανυποψίαστα, που δε βλέπουν μπροστά τους παρά ελεύθερο ουρανό, αδημονούν ακόμα να πετάξουν. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ
Στο τέλος της μέρας, κάθεται στην άκρη του κρεβατιού και μελετά τα σχέδια πάνω στον τοίχο με βλέμμα προσεκτικό και αφοσιωμένο, όπως του χειρουργού πριν από δύσκολη εγχείρηση, παρατηρεί όλες τις λεπτομέρειες, τις διασταυρώσεις των γραμμών, τις καμπυλωτές πλευρές των σχημάτων που φράσσουν με απελπισία τμήματα της αφήγησης, φυλακίζουν τα πρόσωπα στις στιγμές τους, τότε ακριβώς που έγιναν πρωταγωνιστές και πρέπει πια να αφηγούνται στον αιώνα, ξανά και ξανά. το μέρος της φρίκης που τους αναλογεί. Αυτή ενορχηστρώνει μέσα στις συναντήσεις των κυμ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΑΛΧΑΣ ΣΤΟ ΦΙΛΙΟΝ
Ο ΚΑΛΧΑΣ ΣΤΟ ΦΙΛΙΟΝ Χτες βράδυ κατηφορίζοντας τη Σκουφά είδα ξανά τον Κάλχα. Καθόταν σ' ένα τραπεζάκι στο πεζοδρόμιο της καφετέριας σιμά στον καθεδρικό. Φορούσε κοστούμι κρεμ, Armani, στο πέτο μια μέλισσα-κτέρισμα μαύρα γυαλιά (πώς αλλιώς) και μια γραβάτα άλικη στο αίμα της Ιφιγένειας (γιατί η αλήθεια είναι πως το κορίτσι σφάχτηκε στο θυσιαστήριο μην ακούτε τις διαδόσεις των τραγικών - πάντα σφάζονται οι ιφιγένειες) Έπινε Chivas και κάπνιζε ακριβά cigarillos Όλη η Αθήνα γνωρίζει πως πουλάει τους χρησμούς του σ' όποιον πληρώνει πιο καλ...
Διαβάστε περισσότερα...

COVID-19 ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Το δοκίμιο που κρατάτε στα χέρια σας ολοκληρώθηκε το Μάιο του 2021 στην Αθήνα, εν μέσω της τρομακτικής επέλασης του τρίτου κύματος της λοίμωξης Covid και στόχος της συγγραφής του είναι να μην ξεχαστούν τα πυκνά γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά τους τελευταίους δέκα πέντε μήνες, που εισέβαλε ο φονικός ιός στη ζωή μας. Επίσης, να αναδειχθεί ο τουλάχιστον ανεπαρκής τρόπος αντιμετώπισης της υγειονομικής απειλής από μία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, το σχέδιο της οποίας ήταν -και, δυστυχώς, είναι- αντίθετο από τα διδάγματα και τα συμπεράσματα που...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΣ ΟΝΕΙΡΟΥ
Δωμάτιο σκοτεινό. Και τώρα οι δυο μας, είπα στο φόβο μου [σε πρώτο πρόσωπο] Άπλωσε το χέρι γιαγιά και το κλαδί που μας κρύβει τον Ψηλορείτη παραμέρισε και πες μας το παραμύθι που ταξιδεύει τα παιδιά κάθε γενιάς [γιαγιά] Μικρός κοιμόσουν αγκαλιά / με τον ομφάλιο λώρο, πιάνω το φόβο απ' τα μαλλιά / την αλυσίδα κόβω [εγκλεισμός ονείρου] Το δεξί πόδι απέμεινε μετέωρο μεταξύ φεγγαριού και ήλιου / μεταξύ πελάγους και Ψηλορείτη [τίμια ξύλα] ...είναι οι στιγμές που η ερωτική τελετή, γίνεται έργο απολύτρωσης [μεταφυσική του έρωτα] (Από την παρ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΝΕΚΡΟΣ ΕΡΩΔΙΟΣ ΧΑΙΡΕΙ ΑΚΡΑΣ ΥΓΕΙΑΣ
Θάλασσες πέρασα, νησιά δε βρήκα κουρέλια άρμενα μου 'δωσαν προίκα Λαό με είπανε, λαό με λένε για μένα οι άρχοντες στιγμή δεν κλαίνε Μα θα 'ρθει η μέρα, θα 'ρθει ένα πρωί πλημμύρα να γίνω, ανθρώπων βοή στους δρόμους του κόσμου, γυμνός κεραυνός τη χώρα μου πάλι να βγάλω στο φως. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΦΑΜΕΓΙΑ
1905, ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ, πριν την ένωσή της με την Ελλάδα. Σ' ένα ορεινό άγονο χωριό γεννιέται ένα κορίτσι σε μια πολυμελή φτωχή οικογένεια. Στα επτά της χρόνια, μετά το θάνατο του πατέρα, αναγκάζεται να γίνει φαμέγια... "Και είχα ένα προαίσθημα πως η ζωή μου ολόκληρη ορφάνεψε, πως με περίμενε μια ζωή τρομαχτική από δω και μπρος, που δεν μπορούσα ακόμα να την φανταστώ, αλλά που θα εξαρτιόταν πια αποκλειστικά από τα δικά μου αδύναμα ακόμα παιδικά χέρια, από το δικό μου άπηχτο ακόμα μυαλό, από τον δικό μου αδιαμόρφωτο χαρακτήρα. Κι ένιωθα πως τώρα,...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΛΑΙΚΑ ΑΠ' ΤΑ ΧΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΣ
Εκατό χρόνια από την εθνική τραγωδία του 1922 και τον τραυματικό ξεριζωμό του ελληνικού στοιχείου από τα χώματα της μικρασιατικής γης, τα λαϊκά παραμύθια αποτέλεσαν διαχρονικά αποκούμπι κι εφαλτήριο για καινούργια ξεκινήματα, για νέες αναστάσεις προς το φως, αναγκαίων, ικανών και ζωτικών επανεκκινήσεων μέσα από τα σκοτάδια της καταστροφής και του πολύμορφου θανάτου, κυριολεκτικού και συμβολικού σε νέα χώματα άγνωστα και πολλές φορές αφιλόξενα. Όταν κάποιος αναγκάζεται να γίνει πρόσφυγας, το μόνο που μπορεί να κουβαλήσει, πέρα από την αγωνί...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ
Ο Τάσος Τρίκκας, ερευνητής, δημοσιογράφος, συγγραφέας και πολιτικός, μετά το εμβληματικό βιβλίο του ΕΔΑ, το νέο πρόσωπο της Αριστεράς, επανέρχεται ερευνώντας μια όχι τόσο γνωστή περίοδο της αριστεράς. Με το Καλειδοσκόπιό του επιχειρεί να διεισδύσει με μια τεθλασμένη ματιά στην αριστερά του Μεσοπολέμου, μέσα από τις εσωκομματικές διαφωνίες στο ΚΚΕ και τους πολύμορφους τρόπους διαχείρισής τους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΑΡΚΑΡΟΛΑ
... - Θέλω να ευχηθώ στον κόσμο Χρόνια Πολλά, ειρήνη, υγεία και να ευχαριστήσω τον Δήμο μέσα από την καρδιά μου γι' αυτά που μας προσφέρει. Είναι πολύ σημαντικό για μας να έχουμε κάθε μέρα ένα πιάτο φαΐ. - Εσείς κύριε; - Η κακιά ώρα ήτανε. Η κακιά ώρα και οι συμπτώσεις. Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Είχαμε απογραφή. Επείγετο ο άλλος πολύ. Και ήταν καλός πελάτης. Ο οδηγός έλειπε. Φόρτωσα και έτρεξα. Η Βουλιαγμένης πηγμένη από τη Βάρη. Πήρα την Ποσειδώνος. Συμπτώσεις επί συμπτώσεων. Δεκαπέντε χρόνια στο κελί μελετούσα τις... ( - Κόφτ' τον τύπο, ρε ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΗΣ ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑΣ
Στα παραμύθια συμβαίνουν παράξενα πράγματα: Οι αδερφές της Σταχτοπούτας τρώνε τη μάνα τους. Για να ολοκληρωθεί ένας γάμος η ηρωίδα πρέπει να μοιραστεί με τον σύζυγό της το κανιβαλικό του γεύμα. Παιδιά γεννιούνται από ρεβίθια και με μισό σώμα, αλλά αντιμετωπίζουν με γενναιότητα δράκους και δράκισσες, κι ένα κορίτσι βλέπει μια περίεργη σκηνή ανθρωποφαγίας που πρέπει να την κρατήσει μυστική. Το βιβλίο αυτό αναζητά, από τη σκοπιά της ψυχαναλυτικής ανθρωπολογίας, το νόημα όλων τούτων των αινιγματικών, ανθρωποφαγικών επεισοδίων, που σφραγίζουν τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟ
Χαιρετισμούς στον Κάμπο και στους ανθρώπους του! Με τις ομορφιές του τόπου τους, την περιορισμένη κοινωνική ζωή τους, τις ατυχίες τους, την συμμετοχή τους στην Ιστορία, τις αντιστάσεις τους, τους ηρωισμούς τους, την επιθυμία τους για βελτίωση, τις πονηριές τους, τις καλοσύνες τους, τις αντιφάσεις τους, τα δάκρυά τους... Επισκεπτόμαστε τον Κάμπο μιας παλιάς εποχής για να γίνουμε κοινωνοί διαφορετικών συνθηκών ζωής, μιας γλώσσας άλλης, εικόνων που αργοσβήνουνε σε μια προσπάθεια να εξετάσουμε και να κατανοήσουμε καλύτερα το σύμπαν του παρόντο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΣΤ-ΑΛΓΙΑ. "Θυμάμαι" δεν σημαίνει (νοστ)αλγώ. Θυμάμαι σημαίνει έχω ζήσει. Θυμάμαι σημαίνει μεταφέρω τώρα, ζω. Είμαι αυτό που έχω ζήσει. Είμαι οι μνήμες που, τώρα, μεταφέρω. Οι μνήμες είναι, τώρα, ο πλούτος. Οι αισθήσεις ήταν και είναι, πάντα, ο πλούτος. Οι αισθήσεις χτίζουν τις μνήμες και οι μνήμες πλάθουν τις αισθήσεις, τώρα. Και προχωράμε μαζί, συνέχεια, μέχρι το τέλος. Εγώ έχω τέλος. Γιατί έτσι είναι ο άνθρωπος. Κι αυτό δεν μπορώ να το αλλάξω. Η πλατεία δεν έχει. Θα είναι εκεί σε πείσμα όλων και θα είναι όλων, σε πείσμα κάποι...
Διαβάστε περισσότερα...

Το ταξίδι
ΣΑΝ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ Ελεύθερα της μοναξιάς τα όνειρα στους δρόμους του μυαλού κυκλοφορούν. Ολονυχτίς κι ολημερίς αναζητούν μιαν αγκαλιά κι αγαπημένους που 'φυγαν για πάντα μακριά. Ελεύθερα της μοναξιάς τα όνειρα, σαν τα σκυλιά τ' αδέσποτα, που δεν ανέχονται δεσμά και στα σοκάκια τριγυρνούν απ' το πρωί μέχρι το βράδυ, με την ελπίδα να γευτούν κι αυτά τη γλύκα της αγάπης που φωλιάζει ακόμα και σε μια μπουκιά, σ' ένα μας λόγο τρυφερό κι ένα μας χάδι!... [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΕΝΟΣΗΜΑ ΥΛΙΚΑ
Σκόρπιες κουβέντες από τα καφενεία του γενέθλιου τόπου, όπως διασώθηκαν στη μνήμη ενός ωτακουστή, αλλά και ψίθυροι και σπαράγματα από μονολόγους εσωτερικής καύσης, συνήθως σε τρίτο πρόσωπο. Ιστορίες με γενόσημα υλικά ψάχνουν συνώνυμα για την απουσία, τη σιωπή και τη ματαίωση, σχεδόν πάντοτε με αποσιωπητικά στην τελευταία αράδα. Στιγμιότυπα μιας ένοχης αθωότητας, που δεν μπόρεσαν να γίνουν ποιήματα .. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ που πήγαμε στο νέο μας σπίτι από τα Πετράλωνα στον Ταύρο, λίγους μήνες μετά τη γέννησή μου, χιόνισε. Λένε πως αυτό σημαίνει ευτυχία. Στην διαδρομή μου πολλές φορές την πλησίασα, όμως τη βίωσα με τον πιο απόλυτο τρόπο 52 χρόνια μετά, το Μάη του 2009, όταν και ξύπνησα με την καρδιά ενός 27χρονου, να χτυπάει μέσα μου. Το ανά χείρας βιβλίο είναι η αφήγηση αυτής της συγκλονιστικής εμπειρίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ
Ο Φιλόσοφος παίρνει το μάθημά του ή Ο Κατά φαντασίαν κερατάς είναι μια σπινθηροβόλα, καυστική και καταγγελτική κωμωδία πλοκής κι έχει χαρακτηριστεί ως το πρώτο αυθεντικά φεμινιστικό θεατρικό έργο. Στην πεντάπρακτη αυτή κωμωδία διασταυρώνονται προσφιλείς θεματικές της δραματουργού όπως η φιλοσοφική σύγκρουση λογικής και πάθους, η ιδέα της φύσης, οι κοινωνικές συμβάσεις και οι σχέσεις των φύλων. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ
Η πολλαπλή κρίση, όχι μόνο οικονομική, που περνούν οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου θα γίνει κάποτε αντικείμενο μελέτης των ιστορικών. Θα μας πουν τι και ποιοι έφταιξαν. Ωστόσο, εμείς βιώνουμε σήμερα την κρίση ως παροντικό γεγονός σε εξέλιξη και όχι ως τετελεσμένο ιστορικό συμβάν. Ο μόνος τρόπος, λοιπόν, για να "την πούμε" και για να σταθούμε απέναντι στο λόγο της, είναι να τη συλλαβίσουμε θεατρικά. Δεν φτάνει, όμως, να την αφηγηθούμε. Πρέπει και να τη σκηνοθετήσουμε! Να την "παραστήσουμε", δηλαδή, σε μια σκηνή, θεατρικά. Επειδή αυτό που λένε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΑΝ ΔΙΑΧΥΤΟ ΦΩΣ
Τι μπορούν να κάνουν οι νεαροί Εβραίοι σοσιαλιστές της Κεντρικής Ευρώπης, νωρίς τη δεκαετία του 1920; Πώς μπορούν να αντιδράσουν, για να ξεφύγουν από τον ζόφο της εποχής και την οδυνηρότατη ανάμνηση των πολέμων, των διωγμών, των σφαγών; Να πάνε στη Χώρα, στη γη των προγόνων και των ονείρων τους, για να κτίσουν τον κόσμο από την αρχή. Έτσι πιστεύουν και ελπίζουν! Ο συγγραφέας παρακολουθεί μια ομάδα νεαρών που μετοικούν από τη Γαλικία στη Γαλιλαία, για να εγκατασταθούν στο Τελ-Μεΐρ, τον Φωτεινό λόφο, όπως τον ονομάζουν, και να ξεκινήσουν την...
Διαβάστε περισσότερα...