ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΗ

Γράμματα στη θλίψη
7 Δεκεμβρίου Δίνοντας τα πάντα Κάθε μέρα επιστρέφουν πιο πολλά ρέστα από την κατάθεση. Δεν υπάρχει δημιουργική λογιστική, κυρά μου στο παράλογο της γενναιοδωρίας. Είναι ανεπίδεκτη αιτιολόγησης η ανάγκη να αγαπάμε. Πώς να καταλάβεις; Ο φιλόσοφος [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο μέγας πιστός
Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ Αγάπη μου είσαι μια πολυσέλιδη τριλογία, τόσο συναρπαστική που διψώ να σε διαβάσω μονορούφι. Αν μου επέτρεπες να φανταστώ τον επίλογο θα οραματιζόμουν δυό αιθεροβάμονες πιασμένους χέρι χέρι να συγκρούονται μετωπικά με το καταύγασμα που αναβλύζει από τα πάμφωτα βάθη της Αιωνιότητας. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Άνικο
ΠΕΡΙΔΙΝΗΣΗ Υπάρχουν σπίτια όπου η ησυχία είναι εντυπωμένη στην ύλη Υπάρχουν δονήσεις που μορφοποιούνται σε τοίχους από μπετόν Υπάρχουν τοπία όπου η φύση οριοθετείται από αόρατα πλέγματα Υπάρχουν άνθρωποι αλλεργικοί στις αντιδράσεις που συμπιέζονται στην επαφή Υπάρχουν ουτοπίες όπου αντικρίζουμε το συνειδητό Υπάρχουν σκέψεις όπου το σκοτάδι κινείται με κέντρο το κενό Αν πέσεις μέσα χάνεσαι διά παντός [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΡΛΕΚΙΝΟΣ
Άκουσέ με, δεν έχει περιθώριο η φωνή να επιστρέψει πίσω στην πετρωμένη μου συνείδηση. Το αίμα μου καταιγίδα του ισημερινού κεραυνοβολεί τα δέντρα, γονατίζει τα αδύναμα σπαρτά. Ένα άγριο ποτάμι το αίμα μου, μαβί. Επικαλούμαι την προσοχή σου, όπως τα πουλιά όταν σιωπούν τρομαγμένα μετά από έναν πυροβολισμό. Ο ήχος των βημάτων μου χάνεται στο φιδωτό μονοπάτι ωσότου τα κύματα σκορπίσουν αρμύρα και ιώδιο στον νοτιά ο οποίος να με προϋπαντήσει έρχεται σ' αυτό το σημείο όπου κάποτε αγγίξαμε την αθωότητα και πληρώσαμε με ενηλικίωση την υπέρβαση....
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Τα περιεχόμενα που συγκροτούν την ποίηση του Μπονφουά είναι η νοσταλγία, τουτέστιν η ενατένιση του μέλλοντος μέσα από ό,τι έχει διαφυλαχτεί απραγματοποίητο, δυνητικό κατά συνέπεια, μέσα στο παρελθόν το ωκεάνειο αίσθημα που γεννά η θεωρία της φύσης η ύψιστη σημασία της "παιδικότητας", δηλαδή της ικανότητας να αντιλαμβανόμαστε ενορατικά, για την μοίρα του ανθρώπου, του όντος που μοίρα του είναι να ζει ριγμένο σ' έναν κόσμο που, χωρίς αυτήν, είναι απόλυτο αίνιγμα και βέβαια, πανταχού παρών, ο αλληγορικός λόγος για το ποιητικό φαινόμενο. Τα...
Διαβάστε περισσότερα...

Κείμενα για τη μουσική (χαρτόδετη έκδοση)
Ποια είναι η ιδιαιτερότητα εκείνη της μουσικής που κάνει έναν ποιητή να συνθέσει μια ολόκληρη ποιητική από την τέχνη των ήχων; Η παρούσα ανθολογία προσπαθεί να σκιαγραφήσει μια ενδεχόμενη απάντηση. Ο Ρίλκε, στις αρχές του 20ού αιώνα, έρχεται αντιμέτωπος με έναν ενθουσιασμό για τη μουσική που έχει πια παγιωθεί στη σύγχρονη συνείδηση, ως ύστερος εκπρόσωπος μιας γενιάς ρομαντικών ποιητών και στοχαστών από τον Χέγκελ μέχρι τον Νίτσε, με καταλύτες τον Βάγκνερ και τον Μπετόβεν. Πρόκειται για μια γενιά με εξαιρετικά αμφίθυμη στάση απέναντι στη μο...
Διαβάστε περισσότερα...

Παραδοσιακή γλώσσα και τεχνική γλώσσα
Το 1962 ο Μάρτιν Χάιντεγκερ, εβδομηντατριάχρονος πλέον, δίνει μια διάλεξη με τίτλο "Παραδοσιακή γλώσσα και τεχνική γλώσσα" ενώπιον ενός μάλλον ασυνήθιστου κοινού, σε μια επαρχιακή δημόσια ακαδημία μετεκπαίδευσης για καθηγητές επαγγελματικών σχολείων. Το κείμενο της σύντομης αυτής ομιλίας, που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, πραγματεύεται με εύληπτο και σαφή τρόπο -σε απόκλιση από το εν γένει ερμητικό ύφος των μεταγενέστερων έργων του Χάιντεγκερ- βασικές ιδέες της όψιμης φιλοσοφίας του, και πιο συγκεκριμένα τη σχέση και την αλληλε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΚΑΝΑΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΕΙΡΗΝΗ - ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΙΡΗΝΗ;
Το θέμα του ποιήματος αφορά τη Διάσκεψη της Λωζάνης και τα πρόσωπα που συμμετείχαν σ' αυτήν. Οι διαπραγματεύσεις διήρκεσαν σχεδόν επτά μήνες και κατέληξαν στις 24 Ιουλίου του 1923 με την υπογραφή της γνωστής Συνθήκης, η οποία κατήργησε τη Συνθήκη των Σεβρών. Αν το ποίημα διατηρεί σήμερα για εμάς ένα έντονο ιστορικό ενδιαφέρον, είναι γιατί ο Χέμινγουεϋ αναφέρεται από τους πρώτους κιόλας στίχους στη γενοκτονία των Αρμενίων (1915) και στη συνέχεια στον Βενιζέλο και τη μοίρα του Ελληνικού Πατριαρχείου μετά την Καταστροφή. Είναι επίσης προκλητι...
Διαβάστε περισσότερα...

Αθάνατη αγαπημένη (δίγλωσση έκδοση, ελληνικά-γερμανικά)
Αθάνατη αγαπημένη είναι η παραλήπτρια μιας θερμής ερωτικής επιστολής που έγραψε ο Μπετόβεν τον Ιούλιο του 1812, ενώ βρισκόταν για αποθεραπεία στα ιαματικά λουτρά της πόλης Τέπλιτς. Διακόσια και περισσότερα χρόνια μετά το μυστήριο παραμένει: Ποια ήταν αποδέκτρια της εναγώνιας πλην ανεπίδοτης εξομολόγησης τον μεγάλου συνθέτη; "Αιώνια δικός σου Αιώνια δική μου Αιώνια ο ένας για τον άλλον". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Οι ξένες (χαρτόδετη έκδοση)
Τα παιδικά μου χρόνια σημαδεύτηκαν από μιά διπλά ξεριζωμένη γυναίκα, την υπέροχη μάματσκά μου, που υπέφερε γιατί ήταν ξένη. Από εκεί και η εμμονή μου με τις "ξένες". Ξένες σαν τη μάνα μου, τη γιαγιά και τη θεία μου, αλλά και ξένες σε χειρότερη μοίρα απ' αυτές, γιατί η ξενιτιά τους ήταν αποτέλεσμα πολέμων και συνοδευόταν από φτώχεια, κόπο, πόνο και εξαθλίωση. Ξένες που έβλεπα στις λαϊκές ανάμεσα σε πετσέτες και τραπεζομάντιλα, που οι πολλοί τις έλεγαν Ρωσοπόντιες και τις κοιτούσαν με μισό μάτι. Ξένες από την Αλβανία, που καθάριζαν σπίτια, σ...
Διαβάστε περισσότερα...

Σον. Το κορεατικό Ζεν
Οι Αρχαίοι Βουδιστικοί Ναοί και τα αυτοκρατορικά ανάκτορα αποτελούν τους σπουδαιότερους πολιτισμικούς θησαυρούς που προσελκύουν το τουριστικό και ερευνητικό ενδιαφέρον των επισκεπτών της Νότιας Κορέας. Επειδή σχεδόν όλοι οι κορεατικοί βουδιστικοί ναοί μοιάζουν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ τους, οι περισσότεροι ξένοι ταξιδιώτες περιορίζονται στην επίσκεψη των πιο φημισμένων, γιατί, εκτός από την ξεχωριστή φυσιολατρική εμπειρία που προσφέρει το κάθε μικρό ταξίδι στην κορεατική επαρχία, δεν περιμένουν να βιώσουν κάτι καινούργιο βλέποντας ένα ακόμα ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΟΥΚΛΕΣ (ΔΙΓΛΩΣΣΗ ΕΚΔΟΣΗ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ-ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ)
ΑΡΧΕΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ ΤΟΥ 1913 Ο ΡΙΛΚΕ θα επισκεφθεί μια έκθεση της ήδη γνωστής κουκλοποιού Λόττε Πρίτσελ στο ατελιέ της στο Μόναχο. Η εντύπωσή του θα είναι τέτοια που θα του εμπνεύσει ένα κείμενο για τις κούκλες ως έκφραση της συναισθηματικής αλληλεπίδρασης του παιδιού με τον κόσμο. Οι δυο τους θα συναντηθούν και πάλι λίγα χρόνια αργότερα στον βιβλιοφιλικό "Υπερίωνα" του Μονάχου. Αυτή τη φορά το δοκίμιο του Ρίλκε θα πλαισιώνουν σχέδια της ίδιας της Πρίτσελ, σ' ένα βιβλίο όπου το πυκνά γραμμένο πλην όμως κρυστάλλινα γοητευτικό κείμενο του ποιητ...
Διαβάστε περισσότερα...

PALLAKSCH I
Καλοκαίρι του 2009 ένα απρόσμενο τηλεφώνημα με πληροφόρησε ότι η μετάφρασή μου του Ερωτικού φαινομένου του Jean-Luc Marion είχε σταθεί αφορμή για μια θεατρική παράσταση, που η προετοιμασία της βρισκόταν ήδη σε στάδιο προχωρημένο. Έτσι γνώρισα τον Περικλή Μουστάκη, και μου δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσω την παράσταση αυτή πάνω στη γέννα, μέσα από τις πρόβες της - όπως, μετά, και τις επόμενες. Η διδασκαλία του Μουστάκη είναι απαιτητική - ένα μέρος της μόνο φτάνει, κάτω από δύσκολες συνθήκες, να πραγματωθεί θεατρικά. Αλλά η γνωριμία με τα...
Διαβάστε περισσότερα...

Άλτονα
Από τη μια πλευρά, ας καλπάσει ανάμεσα στις φλαμουριές, τις λεύκες, τις βελανιδιές απάνω στον άσπρο του Τυφώνα κάτω απ' το σταθερό ψιχαλητό που βαστάει μέρες, αυξομειώνοντας μόνο το ουράνιο ύψος, το βάθος του ορίζοντα. Τα μάτια του δεν ψάχνουν τέτοια τώρα, βάθος εστί κάθε καινούργιο δέντρο που έρχεται καταπάνω τους ταχέως, το σκούρο πράσινο σκοτάδι του δρυμού, κι ό,τι μαντεύουν από ζώα γύρω και μπροστά: άλογα ακόμα ανυπόμονα κρατημένα με κοντό χαλινάρι, το κόκκινο της στολής των κυνηγών, μια φανερό και μια κρυμμένο απ' τους πυκνούς κορμούς...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ ΡΟΝΤΜΑΝ
Αμέσως μετά τη συλλογή διηγημάτων του "Αλλόκοτες ιστορίες" (Tales of the Grotesque and Arabesque, 1839) και πριν από τη δημοσίευση του περίφημου ποιήματος «Το κοράκι» στην εφημερίδα "Evening Mirror", ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε δημοσιεύει στο περιοδικό "Burton's Gentlemen's Magazine", σε έξι συνέχειες, το "Ημερολόγιο του Ιούλιου Ρόντμαν": Ιδιόρρυθμος, παράτολμος, υποχόνδριος, ρομαντικά παράφορος και τυχοδιώκτης, ο Ιούλιος Ρόντμαν συμπαρασύρει τους συντρόφους του σε μια πρωτόγνωρη περιπέτεια ενάντια στις άτακτες ορδές των Ινδιάνων και τις στοιχειακ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΟΣΤΙΧΑ ΣΙΩΠΗΣ
Οι ταξιδιωτικοί χώροι Δεν μας υποδέχονται Αδιαφορούν για τις παρουσίες Τα κάδρα στους τοίχους Κρεμάστηκαν από υπαλλήλους Σιδηροδρομικής εταιρείας Τα καθίσματά τους -Αυτά είναι άλλο- Αυτά μας υπομένουν Σημαδεμένα από τις τριβές Των περαστικών σωμάτων [...] [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Ίσως αυτό είναι δημιουργία· ένας μυστικός τόπος, πού μέσα σε μια στιγμή συγκίνησης είναι ό,τι απομένει, η πλήρωση μιας ύπαρξης. Μετράμε τις εξομολογήσεις μας ώστε να αντέχουν στην πραγματικότητα. Η θνησιμότητα είναι το μόνο αξιόπιστό μας απόκτημα. Η πάλη μας με αυτή, το μόνο αμάρτημα που μπορεί να συγχωρεθεί. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙ' ΕΣΟΠΤΡΟΥ ΕΝ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙ
Η διεύρυνση της επιστημονικής γνώσης φαίνεται να περιστέλλει όλο και περισσότερο, μέχρι εξαλείψεως, την ιδιαιτερότητα του ανθρώπου. Οι αμφισημίες της ανθρωπικής αρχής μπορούν όμως να μας δείξουν γιατί η εξάλειψη αυτή είναι καταστατικά αδύνατο να ολοκληρωθεί, γιατί είναι ψευδαισθητική όταν νομίζει ότι είναι αποκαλυπτική, και γιατί οι καινούργιες μας πεποιθήσεις είναι τόσο απατηλά ανησυχητικές όσο απατηλά καθησυχαστικές ήταν οι παλιές. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΜΑΣ
1930: Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ που γνώρισαν το 1929 οι Ηνωμένες Πολιτείες έχει αρχίσει να απλώνει σύννεφα απαισιοδοξίας πάνω από την Ευρώπη, χωρίς κανένας να φαντάζεται ακόμα ποιες ακριβώς θα είναι οι συνέπειές της, και ο Κέυνς γράφει ένα μικρό δοκίμιο για να προτρέψει τους συμπατριώτες του να μην υποκύψουν στην απαισιοδοξία αυτή, προλέγοντας το μέλλον τους: Πιστεύει ότι μέσα στα εκατό επόμενα χρόνια ο πλούτος που προκύπτει σταθερά από την επένδυση του ήδη συσσωρευμένου κεφαλαίου θα είναι αρκετός για να καλυφθούν οι βασικές (οι απόλυτες, όπ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗ ΚΑΙ ΟΝΟΥΦΡΗΣ
Η Ιωάννα τούς έβλεπε με ζήλια, αυτή δεν τολμούσε να μπει στη θάλασσα Νοέμβρη μήνα, τα παιδιά κάνανε μακροβούτια, τινάζονταν, σκίζανε το νερό αγκαλιασμένα και χαίρονταν την ξέφρενη ανεμελιά τους, αγγίζονταν, θωπεύονταν, κολλούσαν τα σώματά τους και μετά αποχωρίζονταν, για να σμίξουν πιο πέρα, δύο αστραφτερά θαλάσσια πλάσματα, δύο δελφίνια ερωτευμένα, κι όταν χόρτασαν παιχνίδι, ξάπλωσαν στον βράχο και κοιμήθηκαν πλάι στη γυναίκα, όταν εκείνη ξύπνησε, τα παιδιά την αγκάλιαζαν, το ένα από τη μία μεριά, το άλλο από την άλλη, γέρνοντας στους ώμο...
Διαβάστε περισσότερα...