ΚΟΥΚΟΥΤΣΙ

ΙΟΥΛΙΟΥ ΟΧΛΗΣΙΣ
Ομπρέλα κόκκινη έξω απ' την πόρτα την κλειστή του αγαπημένου τι περιμένεις έτσι ανάποδα ριγμένη; Βαρέθηκες τις καταιγίδες κι είπες να μάσεις άστρα; [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΕΙ
ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΤΕΧΝΑΣΜΑ Μη δολώνεις με βιβλία την αρπάγη σου. Δε χρειάζεται. Τι είναι ο έρωτας δίχως το σώμα; Μέθυσέ με λοιπόν. Έλα απ' τους παλιούς αλάθητους δρόμους της λάμψης και του τρόμου. Γκρέμισε τη ζωή μου. Και χτίσε πάλι με αγάπη ό, τι σώριασες. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗ;
Ο τίτλος και το περιεχόμενο του βιβλίου ανακαλούν δύο πασίγνωστα θεατρικά έργα: το δράμα του Eduard Albee "Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ" (1962) και την κωμωδία του Nikolaj Gogol "Ο Επιθεωρητής" (1835). Οι ομοιότητες δεν σταματούν εκεί. Ανεξάρτητα από την πλοκή, ο Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος μάς συστήνει επτά αφηγήματα με κεντρικό θέμα την επίσκεψη του «κυρίου Επιθεωρητή». Το πολύτιμο αυτό βιβλίο εστιάζει στη λειτουργία του θεσμού της αξιολόγησης στην εκπαίδευση, ενώ παράλληλα διαθέτει τη νηφάλια υφή λογοτεχνικού αφηγήματος και απομνημονε...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΑΡΔΙΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΡΟΣΧΗΜΑ
Θα σου φανεί περίεργο, αλλά είναι το παράθυρο που όλο και περισσότερο πλησιάζει τη βοκαμβίλια Εκείνη στέκει προσηλωμένη στο ακίνητο πείσμα της - λες και σώθηκε ποτέ κανείς κρατώντας τις αποστάσεις Και με τρομάζει λίγο που έξω χιονίζει κι εγώ σου μιλώ για λουλούδια και ανθισμένα παράθυρα Μα καμιά φορά αρκεί ένα κομμάτι γαλάζιο, για να αντέξεις την τόση ησυχία [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΤΟΛΕΜΑΙΩΝ
Εκεί που με τα χέρια του ο μαυριτανός βοσκός ένωνε το κενό με το νότιο ημισφαίριο του σύμπαντος, τώρα φίδια δραπετεύουν στη σκοτεινή ύλη και σφίγγουν -δίχως πείνα- τον ουράνιο θόλο: Τη σκόνη τη μαρμάρινη χωνεύουν με δυσκολία, μα αντέχουν το κάρβουνο, το κονιάκ και το ξίδι: Την ημέρα του ήλιου στερέψαν τα σύνορα του κόσμου ανάμεσα στους λευκούς βράχους του Γιβραλτάρ και τον κόκκινο αφρό του Τίγρη... Έτσι νόμισαν τότε κι αυτό συνεχίζουν να πιστεύουν εκείνοι που χρεώνουν στο ένστικτο τον άλυτο δεσμό, το σχήμα της ανάστροφης γροθιάς. Εξ ...
Διαβάστε περισσότερα...

23 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
"Η γλώσσα είναι κάτι που πάντοτε με συνέπαιρνε. Η γλώσσα είναι ένα πράγμα που με διέφθειρε. Η γλώσσα είναι κάτι που μου χάρισε μορφή. Η γλώσσα είναι κάτι που κατέστρεψε την μορφή μου. Γι' αυτόν τον λόγο είμαι ποιητής, πιθανότατα διότι είμαι πολύ ευαίσθητος με την γλώσσα - σωστή ή λάθος, της κλείνω το μάτι. Αδιαφορώ και περιφρονώ την γραμματική, η οποία πνέει τα λοίσθια, μα είμαι μέγας αναγνώστης των λεξικών και αν η ορθογραφία μου δεν είναι και τόσο σίγουρη, είναι γιατί δίνω ιδιαίτερη προσοχή στην προφορά, στη ιδιοσυγκρασία της ζωντανής γλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ
Τι είναι οι λεπτομέρειες; Είναι το λεπτό το σχεδόν αβαρές μέρος των πραγμάτων λένε οι ποιητές. Αυτό που είχε κατά νου ο Μούζιλ όταν μίλαγε για τη μυστική βαρύτητα των πραγμάτων και ο μαθητής του ο Κούντερα για την Αβάσταχτη ελαφρότητα του Είναι, (αυτήν που έβλεπε ο Μπρετόν κάθε πρωί να τινάζει πάνω στις στέγες μας τ' αγγελικά μαλλιά της). Όχι! οι λεπτομέρειες είναι το άχρηστο το ανούσιο μέρος των πραγμάτων λένε οι θεολόγοι του παλιού αγαθού (όταν δεν ήταν θυμωμένος) πανταχού παρόντα και παντοδύναμου πλην άφαντου θεού. Τα ίδια λένε και...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΠΑΓΚΟ
[...] Γιατί πεθαίνουν και οι μαμάδες, μαμά; Και τις φοβούνται τις μαμάδες, μαμά, όταν έχουν πεθάνει; Και τις φοβούνταν κι όταν ήταν ζωντανές; [...] Έγραψαν για το βιβλίο: "Μια γλώσσα των σπλάχνων, με την αμεσότητα του γνήσιου αισθήματος, που φέρνει στο φως την αρχέτυπη σύνδεση μητέρας-κόρης, μέσα στην οποία γεννιέται το μυστήριο της αγάπης. Συνδυάζοντας ποίηση και πρόζα, η Σόνια Ζαχαράτου, έγραψε ένα κείμενο θερμό, και πληθωρικό, αθώο και βαθύ, ενορχηστρώνοντας ευφυώς ρυθμούς και τονικότητες, εικόνες και φαντασίες, για να υπονοήσει τις σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕ ΤΟ ΤΑΤΟΥΑΖ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ
Δεν είναι μηχανή ένα ρούχο ο άνθρωπος ναυαγός στη στεριά του χθες με το τατουάζ της μοίρας που αγάπησε τρέχει να παραδώσει το μήνυμα σμήνη βουίζουν τα νέφη πλάσματα συγγενικά κάτω απ' την ίδια επικεφαλίδα [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΞΕΡΡΑΓΗ
και εσύ μες στο καλοκαίρι εγκλωβισμένη ή σε παλιά φιλμ που πήραν φως από τους φάρους που έτρεχα ν' ανάψω [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΠΟΡΟΙ ΠΑΠΑΡΟΥΝΑΣ
-ΣΤΕΦΑΝΙ: Όταν ήμουν μικρή, με ταξίδευε μία ινδιάνικη ιστορία. Ήταν για δύο πολεμιστές: ο ένας ήταν δυνατός, αδίστακτος και γρήγορος· ο άλλος ευαίσθητος, γλυκός κι ευγενικός. Μου την έμαθε η γιαγιά μου. Θυμάμαι που τη ρωτούσα τι γινόταν μετά το παραμύθι: «Ποιος, γιαγιά, θα επιζήσει;». Η απάντηση της γιαγιάς κάθε φορά ήταν η ίδια: «Αυτός που τον ταΐζουν περισσότερο». Μεγάλωσα μ' αυτή την ιστορία. Ονειρευόμουν ότι ήμουν Ινδιάνα πριγκίπισσα κι εμένα διάλεγε αυτός που θα γινόταν βασιλιάς για βασίλισσά του. Με φανταζόμουν μόνη μαζί του, στο ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΝΕΙΡΟΠΩΛΗΣΗ
"ένας άνδρας μόνος θέλει να κόψει το ρόδο μία γυναίκα μόνη θέλει ν' αγκαλιάσει το δέντρο ένα παιδί μόνο θέλει να κατακτήσει τον κήπο" Τα ποιήματα της Ονειροπόλησης γράφτηκαν την περίοδο 2006-8. Τα περισσότερα δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στα εξής περιοδικά: Ποιητική (τχ. 3, 2009), Τεφλόν (τχ. 3, 2010), Νησίδες (τχ. 4, 2010), Οροπέδιο (τχ. 11, 2012). Ο τίτλος της συλλογής έχει εμφανιστεί ήδη στην πρώτη δημοσίευση το 2009. Ο Γιώργος Λαμπράκος γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Έχει δημοσιεύσει τα λογοτεχνικά βιβλία Αναμνήσεις από το Ρετιρέ (Γα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΑΛΑΓΜΑΤΙΕΣ ΖΩΗΣ
"ΔΙΔΑΧΗ": Ορισμένες βραδυές, καθώς γυρνάει στο κρεββάτι από τη μια πλευρά αμέριμνα στην άλλη, η μύτη του κάνει ένα θόρυβο, κάπως σαν μπουρμπουλήθρες. Αυτό βέβαια είναι μία τελείως ασήμαντη λεπτομέρεια. Και όμως του θυμίζει το θόρυβο που έκαναν οι φούσκες, όταν η μάνα του στην κουζίνα, σε μια κατσαρόλα μέσα, έπνιγε τα γατάκια, που γένναγε η ξένη γάτα στο πλυσταριό, λέγοντάς του, με ύφος πονεμένης απολογίας: "Μα τι να κάνω κι εγώ; Αλλιώς, θα γεμίσει γάτες η γειτονιά." Και καθώς η άλλη μάνα πηγαινοερχόταν με αγωνία πέρα-δώθε έξω από το παραθύ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΡΩΣ ΑΡΟΔΟ
"ΟΓΚΜΑ": Αλογάκια από ζάχαρη κι ευχαριστώ τα καλοκαίρια των φιλιών γιατί είμαι ακτή γυναίκας γεμάτη καθρέφτες. Με τόλμη ο Θάνατος χρόνους χίλιους τριακόσιους με γιορτάζει μέχρι από σε να με ξανακερδίσει κι εγώ κρατώ σε μπουκαλάκι αέρα ραγισμένο όπως η έφηβη του αγαπημένου τα μαλλιά. "Αγαπημένου", είπα, και σε γεύτηκα υγρή αψίδα και Χειμώνα μου, που, όταν στο βρύο της μασχάλης σου κοιμάμαι, μπαίνουν λύκοι μες στο χρόνο, τον ξεσκίζουν ρίζα του κέλτικου αίματός μου, ρίζα, ξανθέ μου Κόελχεν, τραχιά Φωνή σε νύχτα παχιά στο Τάμπθαμορ, πό...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΤΥΦΛΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ
"ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠ' ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΦΑΓΕΙΟ": Εσύ που την ανάσα σου την καίει ένα χνούδι βγαίνεις κι αγγίζεις τη φωτιά σα να 'τανε λουλούδι Στης μνήμης του τον κήπο ανθίζει ένα ρήμα Το αίμα κυλάει Μ' αυτό ποτίζεται το ποίημα [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΕΛΑΣΜΑ
"Μαύρες πούλιες": αγκάθι στο μάτι η οπτασία ο αέρας σαρώνει, την επιφάνεια το προηγούμενο και, το επόμενο βήμα οι σκιές δεν πλησιάζουν τον παράδεισο ενώ σκοντάφτουν εδώ κι εκεί πέφτουν στο άνοιγμα του σκοταδιού σε μία απρόβλεπτη στροφή του κεφαλιού η άκρη του βλέμματος κόβεται (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΥΛΛΑ ΡΙΖΙΚΑ
"ΜΥΡΤΙΑ": Από υγρούς παράδεισους σε δρόμους καλλωπιστικό φύλλον ατίμητον η μύρτος της μάνας μου καημός "λίγη μερσίνα για το βάζο μου" κι ευώδιαζε το σπίτι ένα κλωνί στο μνήμα της δεν κάρφωσα. Μύρτις μυρρίνη μύρρινος όπως Ελλάς σε λεωφόρους τώρα πια αγνώριστη λάφυρο σκόνης Χρυσούργημα των Μακεδόνων κάτανθο Αστράπτεις. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΤΙ ΝΑΥΑΓΙΟΥ
Σε αυτή την 8η κατά σειρά συλλογή μου περιλαμβάνονται επιλεγμένα ποιήματα της περιόδου της "κρίσης" [2009 - 2012], τα οποία όμως συνδιαλέγονται με εκείνα της συλλογής "Ταξίδι στα τοπία", ποιήματα που γράφτηκαν στην περίοδο 1976 - 1978. Η σύζευξη στη συνδιαλλαγή - συνομιλία αυτή μεταξύ του μεταφυσικού και εμφανούς πραγματικού είναι προφανής, αφού η διαχωριστική γραμμή των δυο συλλογών είναι το μότο μίας παροιμίας της Φυλής των Bantou που συνοδεύει το "Ταξίδι στα τοπία: "Όλοι ανήκουν στην φυλή των νεκρών". Στα δώδεκα ποιήματα της τριετίας 19...
Διαβάστε περισσότερα...