ΘΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ΕΝΑΣ ΓΕΡΟΣ
Ο Ζαν Κερβελλά, ένας γερο-θαλασσόλυκος συνταξιούχος πια, παγιδευμένος λόγω απόσυρσης και ηλικίας από την ακινησία της στεριάς, αναπολεί τη ναυτική του ζωή και τα χρόνια εκείνα που τα μπράτσα του ήταν στιβαρά και μπορούσε να θέλγει τις γυναίκες σε κάθε λιμάνι. Η ζωή του σημαδεύτηκε από δράματα, όπως η απιστία της γυναίκας του και ο θάνατος της μονάκριβης κόρης τους. Η μελαγχολία που φέρνει το αναπόδραστο πέρασμα του χρόνου, η πλήξη της καθιστικής ζωής, γίνονται ο κανόνας της καθημερινότητάς του. Για να καταπολεμήσει τον πειρασμό του καλέσμα...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΤΑΜΟΝ
Θυμάμαι πολύ καλά τη χρονιά εκείνη της ζωής μου, την τελευταία ίσως χρονιά που έζησα πολύ κοντά σε ανθρώπους και πράγματα, και όχι ακόμη κάπως αποτραβηγμένη απ' αυτήν όπως παρ' όλ' αυτά συμβαίνει όταν επιδίδεται κανείς στο να θέλει να την εκφράσει. Τα πάντα υπήρξαν απλά για μένα τη χρονιά εκείνη, λόγω των επακριβών και ευλόγων καθηκόντων που με συνέδεαν με τη ζωή. Χιόνιζε, κι εγώ συνέλεγα όλο αθωότητα την αίσθηση του νοτερού κρύου στο μάγουλό μου. Φύσαγε, κι εγώ έτρεχα να δω από ποια μεριά έπνεε ο άνεμος. Η μικρή μας πόλη δεν αποτελούσε γι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΑ ΖΕΙΣ ΣΕ ΚΑΡΑΒΙ
Το βιβλίο αυτό δεν είναι μυθιστόρημα, αλλά ούτε απόσπασμα από τα ημερολόγιά μου. Είναι δύσκολο να πω τι είναι. Μπορεί να είναι γράμμα. Απάντηση σε γράμματα φίλων, οι οποίοι με κάποια αμηχανία, βλέποντας ένα ζευγάρι πενηντάρηδων να αφήνουν τις καριέρες τους, να πουλάνε το σπίτι και τα έπιπλά τους, να αφήνουν την πατρίδα τους και, χωρίς καμία απολύτως πείρα, να καταλύουν σε ένα σκάφος, κάπως αμήχανα λοιπόν και θέλοντας να μάθουν, κάνουν την ερώτηση "γιατί" και "πως". Δοκίμασα να απαντήσω σοβαρά, ακόμη και αν η σοβαρότητα μερικές φορές εμπερ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΙΕΡΟ ΔΟΧΕΙΟ
Τι θα γινόταν άραγε, αν ο Νώε δεν έπαιρνε μαζί του στην Κιβωτό, την Εμζάρα, την νόμιμη σύζυγό του, αλλά μία νεαρή κοπέλα, την Σιγκάλ, κατάλληλη για τεκνοποίηση, για να κυοφορήσει στα σπλάχνα της τον γιο του στον Καινούργιο Κόσμο; Και αν με κάποιο τρόπο διασώζονταν τα γράμματα που έστελνε αυτή η νεαρή γυναίκα στην Εμζάρα, ως γυναίκα προς γυναίκα; Σ' αυτό τον επιστολικό μονόλογο της Σιγκάλ, παρακολουθούμε την βαθμιαία συνειδητοποίηση της γυναίκας που γίνεται αντικείμενο της ανδρικής εξουσίας, που το κορμί της χρησιμοποιείται ως δοχείο μέσα σ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΟΒΙΔΑ
Μια οβίδα εκτινάσσεται ψηλά στον ουρανό. Ξεφεύγει από την πόλη με το εργοστάσιο παραγωγής Βαρέων και Φρικαλέων Όπλων. Εκεί όπου οι άνθρωποι εργάζονται νυχθημερόν σ' αυτό, χωρίς να μπορούν να διαθέσουν ούτε στιγμή από το χρόνο τους, να κάνουν τη ζωή τους έτσι όπως αυτοί θέλουν. Αεράτη κι αεροδυναμική η οβίδα ξεκινά ένα περιπετειώδες ταξίδι. Και τι δε συναντάει, και τι δεν κάνει: λικνίζεται στην κοιλιά της όρκας, επισκέπτεται το δάσος, ποζάρει με φανταχτερό φτέρωμα παγωνιού στην αίθουσα με τα εκθέματα, χορεύει με τα παιδιά στο πάρκο, πιάνετα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 1821 - ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΟΝ ΜΟΡΙΑ 1821-1827
Το ημερολόγιο "Οι αγωνιστές στον Μοριά 1821-1827" αποτελεί μια μικρή συνεισφορά για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Στις σελίδες του απεικονίζονται πρωταγωνιστές του Αγώνα για την Εθνική Ανεξαρτησία σε σύγχρονη απόδοση εμπνευσμένη από γκραβούρες και πίνακες της εποχής. Βιογραφικά στοιχεία και κείμενα συνοδεύουν την κάθε φυσιογνωμία. Αναφέρονται, επίσης, μέρα με τη μέρα τα σημαντικότερα γεγονότα του Αγώνα, έτσι όπως έχουν καταγραφεί στο έργο Χρονολογικός Πίναξ του Σολομώντα Νικολαΐδη, που τυπώθηκε το 1833, ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΚΑΖΚΑ
Σκάζκα, σημαίνει στα ρώσσικα παραμύθι... ιστορίες που λένε στα παιδιά πριν κοιμηθούνε. Σκάζκα, όμως, έγινε και το παρατσούκλι της ηρωίδας του βιβλίου, της Αναστάζια, όταν μπήκε στον μεθυστικό κόσμο της μόδας στο Παρίσι. Η ζωή της έγινε ένα συναρπαστικό παραμύθι, τέτοιο που δεν ήταν βέβαιη αν το ζει, το ονειρεύεται ή το φαντάζεται... Η Σκάζκα, μια έφηβη Ρωσσίδα, θύμα βιασμού, αναγκάζεται να εγκαταλείψει το χωριό της και βυθίζεται στην κόλαση του κυκλώματος της πορνείας, αλλά από μία απίστευτα τυχερή συνάντηση μπαίνει στο ακριβώς αντίθετο σύ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΣΤ
Γράμματα που γράφτηκαν από κάποιον για κανέναν, για κάποιον ή κάποιον άλλο. Επιστολές που καμιά φορά αγνοούν το δεύτερο πρόσωπο, που αγαπούν το για πάντα, που κλειδώθηκαν σε συρτάρια για χρόνια, στάλθηκαν σε λάθος διεύθυνση, γύρισαν πίσω, κλάπηκαν, χάθηκαν, βρέθηκαν τυχαία σε εξερευνήσεις ερειπωμένων σπιτιών, ταξίδεψαν στη θάλασσα μέσα σε μπουκάλι, κάηκαν κάποτε αλλά ξαναγυρίζουν απελπισμένα ή σαν σταχτιές μνήμες, γράμματα που αναζητούν τον παραλήπτη και γράμματα που επιστρέφουν για να ψάξουν τον αποστολέα τους. Κάποια δε θέλουν να αλλάξου...
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΒΡΙΣ
Η ζωή μπορεί να αλλάξει ριζικά μέσα σε μια νύχτα. Από ξέγνοιαστη τουρίστρια στην Αθήνα, η Γιέλενα γίνεται η πρόσφυγας από το Σαράγιεβο. Αναρωτιέται πώς να επανασυνδεθεί με την πατρίδα από την οποία εκδιώχθηκε. Μέσα από νέες φιλίες που δημιουργεί με γυναίκες και άντρες από διαφορετικές χώρες και πολιτισμούς, συνειδητοποιεί ότι αυτό το ερώτημα δεν έχει πάντα σχέση μόνο με τα γεγονότα του πολέμου. Ο φόβος και η αβεβαιότητα εξακολουθούν να παραμένουν παρόντες και στο νέο περιβάλλον της. Επανεξετάζοντας το παρελθόν της κατά τη διάρκεια της προσ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΞΕΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΤΑΜΟ
- Νόμιζα πως θα το 'χεις αντιληφτεί πως εδώ η γραφικότητα περισσεύει. Ο καθένας έχει τις ιδιαιτερότητές του κι είναι ξεχωριστός. Όχι πως λάμπουμε με τους χαρακτήρες μας, αλλά με την τρέλα που διαθέτουμε. - Διαθέτω κι εγώ καθόλου απ' αυτήν την ωραία τρέλα; - Μόνο που έρχεσαι στον ποταμό και κολυμπάς, αυτό δείχνει πως έχεις κι εσύ αρκετή τρέλα μέσα σου. Ο ποταμός για εμάς, την παρέα μας, σημαίνει πάρα πολλά. - Θες να πεις ότι είναι πολλά παραπάνω απ' αυτά που αντικρίζω; - Τίποτα δεν αντικρίζουν τα μάτια σου, εάν δεν γίνεις κομμάτι του. Μια β...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟΠΩΝ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ
Η αίσθηση που μου άφησαν με το πέρασμα του χρόνου οι τόποι, στους οποίους έζησα, έστω και πρόσκαιρα, από τους οποίους πέρασα, τους οποίους αγάπησα η ανάμνηση που μου έμεινε απ' αυτούς, όταν κλείνω για λίγο τα μάτια μου και τους αναπολώ. (ΦΟΙΒΟΣ Ι. ΠΙΟΜΠΙΝΟΣ, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...