ΒΑΚΧΙΚΟΝ

Η γύφτισσα και ο ποιητής στη Λευκάδα
Μια τυχαία συνάντηση. Ένας παρ’ ολίγον πνιγμός της μικρής Γύφτισσας στα νερά του μεγάλου πελάγους. Στον Αϊ-Γιάννη. Εκεί που χτυπάει ο άρρητος παλμός της αιωνιότητας. Μια διάσωση. Ο ψηλός, αδύνατος άντρας που μάχεται με τα πελώρια κύματα. Και τη βγάζει ζωντανή στη στεριά. Η Γύφτισσα και ο Ποιητής. Συνάντηση από κείνες που δεν χρειάζονται διάρκεια. Μόνο αλήθεια. Δύο απόλυτοι κόσμοι σε μια φωτεινή αντίθεση. Κοσμοπολίτικο, ανοιχτό πνεύμα εκείνος, με βασανιστικά στοχαστική σκέψη πάνω στα μεγάλα προβλήματα του κόσμου. Με ρίζες σε μια αρχέγονη αθ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο άνθρωπος που δεν ήταν πια εκεί
Γεννημένος από μητέρα άσημη και μεγαλωμένος από μια μαία στην Ιταλία της περιόδου του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Λουτσιάνο μεταφέρεται στην Άμερική για μια ζωή που δεν του ανήκε - αλλά του ταίριαξε απόλυτα. Στο Νιου Τζέρσεϊ, ανάμεσα στα λάδια και τα γράσα του συνεργείου αυτοκινήτων του πατέρα του, στις ιταλικές συνοικίες, ο μικρός Λούτσι θα γίνει ο Λάκυ: το παιδί που όλοι ήθελαν δίπλα τους, αλλά κανείς δεν μπορούσε να κρατήσει. Με φυσικό ταλέντο στην εξαφάνιση και μια ανεξάντλητη ικανότητα να αποφεύγει τους μπελάδες που ο ίδιος συνήθως...
Διαβάστε περισσότερα...

Coffee time
Μια γυναίκα παντρεμένη πηγαίνει κάθε πρωί πριν από τη δουλειά της σε ένα καφέ. Για όσο διαρκεί μια σύμβαση έργου. Στα λίγα λεπτά που βρίσκεται εκεί, βιώνει μια άλλη πραγματικότητα· μια έντονη έλξη για έναν άνδρα που εργάζεται εκεί. Ζει μια μικρή ερωτική ιστορία - έναν ανεκπλήρωτο έρωτα μιας ανάσας. Αυτό το βίωμα την ταρακουνά. Ξεδιπλώνει μπροστά στα μάτια της την ίδια της τη ζωή. Αποκαλύπτει τις ρωγμές που της έχουν προκληθεί από τη στεγνή καθημερινότητα, την απώλεια σύνδεσης με τον ίδιο της τον εαυτό, τη μοναξιά. Τα συναισθήματά της, αντι...
Διαβάστε περισσότερα...

Τρεις φωτιές
Φλωρεντία, 15ος αιώνας. Ο Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα, ένας Δομινικανός μοναχός κηρύττει ενάντια στη διαφθορά. Οι φλογεροί του λόγοι σύντομα μετατρέπονται σε δριμύ κατηγορώ κόντρα σε κάθε είδους πολυτέλεια που θα μπορούσε να παρασύρει τους ανθρώπους στην αμαρτία. Τα κηρύγματά του οδηγούν στη διαβόητη «Πυρά της Ματαιοδοξίας», μια σειρά από φωτιές στις οποίες καταστράφηκαν έργα τέχνης, βιβλία, ακριβά ρούχα, μουσικά όργανα, καλλυντικά και καθρέφτες. Η οργή του ενάντια στη φαυλότητα και την απληστία που χαρακτηρίζει την ισχυρή οικογένεια των Μεδίκων ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο δρόμος για τον Φυροπόταμο
Ο δρόμος για τον Φυροπόταμο σε οδηγεί όπου εσύ θέλεις να πας. Περνάει από Αθήνα, Μήλο, Σαντορίνη, Λευκάδα, Ιθάκη. Είναι ένας δρόμος γεμάτος εκπλήξεις, συναισθήματα και εμπειρίες. Ένα ταξίδι που δεν τελειώνει, αλλά συνέχεια αρχίζει· το ταξίδι της εσωτερικής αναζήτησης που δεν έχει τέρμα. Δεν υπάρχει προορισμός. Καθώς η ποιήτρια σεργιανίζει στην Ελλάδα του σήμερα, ψάχνει να βρει τον εαυτό της στον τόπο που την περιβάλλει, και, ακόμα κι αν δεν βρει την πολυπόθητη Ιθάκη, βγαίνει και πάλι νικήτρια. Ο κίνδυνος να μας συμβεί μια χώρα που ονομάζετ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο αετός σηκώνει τον αέρα
ο αέρας για τον αετό δεν ξέρει, δεν μπορεί τίποτα να πει. τα φτερά του τού ζωντανού, η ουρά του άλλου η χάρτινη, η αποκριάτικη αλλά μαγευτική, τον αέρα το ίδιο σπρώχνουν, το ίδιο βοηθάνε, το ίδιο τρυφερά παραμερίζουν. μόνο ένας σπάγκος από τόσων παιδιών τις εποχές, ένα στη γη πάνω τρέξιμο, ένας δικός μου πατέρας στην απέναντι όχθη να τον κρατάει ψηλά τον χάρτινο αετό, αυτός να τρέχει μαζί του, αυτός στην αρχή τον αέρα να διώχνει, να παραμερίζει. αυτός τον αετό μου ακόμα κι ως τώρα να δείχνει, να κρατάει. (Από τον εκδότη)...
Διαβάστε περισσότερα...

Αποπραγματοποίηση
Με αφορμή τον άξονα του πλανήτη προσπάθησα να αποδώσω τη μορφή των ανθρώπων που κάθονται πάνω σε αυτόν. Τα υλικά μου: εγκάρσια κομμένοι προβληματισμοί δέντρων, ζυγαριά που μετρά την αιώρηση, καρυδότσουφλα από γνώσεις παιδιών. Το κίνητρό μου: να τους προτείνω μία βιωματική προσέγγιση του χρόνου και να γιομίσω αγάπη τον εσωτερικό χώρο του περιγράμματός τους. Το αποτέλεσμα: είναι καλλιτεχνικό. Μοιάζει με ποίημα - αλλά δεν είναι. Μοιάζει με πίνακα - αλλά δεν είναι. Μοιάζει με εμένα - αλλά δεν είμαι. Το σίγουρο είναι πως αυτή η κατασκευή ανασαί...
Διαβάστε περισσότερα...

70 ΜΕΡΕΣ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ
Ήταν ένα ταξίδι που το είχα βάλει στο μυαλό μου από τότε που επισκέφτηκα πρώτη φορά αυτή την ήπειρο. Ένα ταξίδι που απαιτούσε μεγάλη προσπάθεια για να ολοκληρωθεί, λόγω του περιορισμένου χρόνου και των λίγων χρημάτων. Η δύναμη, όμως, που κρύβει ο κάθε άνθρωπος μέσα του είναι μεγάλη, όπως και η πίστη του ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Έτσι συνέβη και στη δική μου περίπτωση. Ένα οδοιπορικό από την Αργεντινή στην Ουρουγουάη, την Παραγουάη, τη Βολιβία... Και μετά στο Περού, το Εκουαδόρ και πάλι πίσω στην Αργεντινή, για το αεροπλάνο της επιστ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΕ 80 ΙΣΤΟΡΙΕΣ
80 μικρές ιστορίες, στιγμιαίες απεικονίσεις τόπων, λαών, ηθών όπως τις βιώνει ο ήρωας μαθαίνοντας και αλλάζοντας μέσα απ' τα τολμήματα, τις αναποδιές, τις γκάφες, τους έρωτες που προκύπτουν. Γλιτώνει απ' τους αλιγάτορες στη Βραζιλία, ζει τα προεόρτια της εξέγερσης των Ζαπατίστας στο Μεξικό, τον ληστεύουν στο Μαρόκο, καταδιώκεται από οργισμένα πνεύματα στην Ινδονησία, αναγκάζεται να οχυρωθεί στο δωμάτιό του στην Παπούα-Νέα Γουινέα, παρακολουθείται υπερβολικά στενά από μια μυστική αστυνομικό στην Κούβα, καταστρέφει έναν γάμο στο Στρασβούργο ...
Διαβάστε περισσότερα...

Μ' ένα ζευγάρι σαγιονάρες
«Το μόνο που θα ήθελα είναι να βάλω ένα ζευγάρι σαγιονάρες και να έρθω να σε βρω». Η Όλγα αφηγείται μία σπονδυλωτή ιστορία ενηλικίωσης. Στα πενήντα της αλλάζει τη ζωή της και στήνει από την αρχή αναμνήσεις και σκέψεις, με παλιούς και νέους ήρωες, δράκους, μαχαίρια και ανθρωπάκια στον πάτο της ντουλάπας, με στόχο να ανακαλύψει τον εαυτό της. Στο πρώτο μέρος, με αφετηρία τον έρωτα, πλάθει τον Δρ. Άδωνη, που αρχικά μοιάζει ιδανικός, αλλά στην πορεία γίνεται κακοποιητικός. Θα μπορέσει η ίδια να σωθεί; Στο δεύτερο μέρος τίθεται στο επίκεντρο ο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΠΗΝΕΛΟΠΗ
Έντονη ποιητική, αιωρούμενη σε μία κατάσταση παρατεταμένης προσδοκίας... Τα ποιήματα της συλλογής Τάδε έφη Πηνελόπη είναι απλώς εκπληκτικά, είτε διά της αποστροφής προς τον απάντα Οδυσσέα ή προς τους Θεούς, είτε με τον αφηγηματικό λόγο σε παρελθοντικό χρόνο ή με την αμεσότητα του βιωματικού παρόντος, είτε σε στακάτο μονοσύλλαβων ή με την πληθώρα ασυνήθιστων σύνθετων λέξεων, είτε όταν επιστρατεύεται το κλασικό ελληνικό πεντάμετρο, η παρήχηση, ή η αναφορά. Αυτός ο ποιητικός κύκλος δείχνει ότι όλο το φάσμα της ανθρώπινης εμπειρίας στην Πηνελό...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΥΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ
Οι άνθρωποι κουβαλούν ένα πουλί στον ώμο τους ο καθένας το δικό του ο καθένας άλλο. Κανείς δεν βλέπει εκείνο που στέκει στον ώμο του εκτός απ' τους λυπημένους που κουβαλούν έναν γκιώνη και τον ακούνε να κλαίει γι' αυτό είναι λυπημένοι ο γκιώνης όμως δεν τους βλέπει και κλαίει για πάντα που τους έχασε. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Μαρμάρινες ψυχές
Η δύση πάντα πιο δειλή απ' την ανατολή θα μένει κι αας λέμε ο ήλιος βασιλεύει. «Και αύριο μέρα είναι» σκέφτεται και άτολμα αποχωρεί. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Εδώ κοντά
Εδώ κοντά ζει ένα κορίτσι που κανένας δεν το ξέρει. Δεν την προσκαλούν πουθενά. Δεν έχει φίλους. Ούτε καν ένα δικό της δωμάτιο. Θα ήθελε πολύ να νιώθει κοντά στους άλλους, όπως κι εσύ. Πηγαίνει στο ίδιο σχολείο. Κάθεται στο διπλανό θρανίο. Θέλεις να τη γνωρίσεις; Μέσα της κρύβει έναν μυστηριώδη θησαυρό... Το ουράνιο τόξο της. Η ιστορία της Ίντα Μλακάρ Σερνίκ είναι μικρή μα τόσο δυνατή! Μια ιστορία βαθιά, που γκρεμίζει τα τείχη των προκαταλήψεων και του μίσους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΚΑΒΑΦΗ
Η Χαρίκλεια παντρεύτηκε τον Πέτρο-Ιωάννη Καβάφη στην Κωνσταντινούπολη το 1849· Αυτή ήταν 14 ετών και εκείνος 36. Τα δύο πρώτα χρόνια του γάμου τους τα πέρασαν στην Πόλη. Το 1852 έφυγαν για την Αγγλία, όπου ο Καβάφης μεταμόρφωσε την ανατολίτισσα νεαρά σε γυναίκα του κόσμου, με αγγλικά, γαλλικά και ζωγραφική. Το 1854 ή το 1855 η οικογένεια (που στο μεταξύ είχε αποκτήσει τρία παιδιά, τον Γεώργιο -1850-, τον Πέτρο-Ιωάννη -1851- και τον Αριστείδη -1853-) εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια. "Ορισμένες φωτογραφίες της από την εποχή εκείνη, παρά την α...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο φύλακας των βιβλίων
Σε μια κρατική βιβλιοθήκη με σπάνια βιβλία, ο βιβλιοθηκάριος τρέφεται με αυτά. Αφομοιώνει αυτόματα το περιεχόμενό τους και μπορεί να το απαγγείλει λέξη προς λέξη. Στο δικαστήριο αποκαλύπτεται πως η ιδιότητα αυτή προέρχεται από τον παππού του, που ήταν Αποθηκευτής εγγράφων στον πόλεμο, προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των εχθρών. Σαράντα χρόνια μετά, όταν η ψηφιακή εποχή έχει καταργήσει την τυπογραφία, τα εναπομείναντα παλιά βιβλία διανέμονται σε φτωχούς και αστέγους για φαγητό. Από τις μεγάλες ποσότητες βιβλίων που έχουν καταναλώσει, οι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΥΣΤΗΝΟΣ ΕΓΚΕΙΜΑΙ ΠΟΘΩ
Το ποίημα -ως κατεξοχήν έργο τέχνης- είναι ο προνομιακός τόπος του έρωτα. Δίχως την τέχνη, ο έρωτας δεν θα υπήρχε καν. Θα περιοριζόταν στην αναπαραγωγή. Τα έργα τέχνης και ιδίως τα ποιήματα μας μαθαίνουν να ερωτευόμαστε. ΚΕΝΕΘ ΡΕΞΡΟΘ, "Ερωτικά τραγούδια της Μαρίτσικο": Όταν κάνω έρωτα μαζί σου είναι σαν να πίνω θαλασσινό νερό. Όσο περισσότερο πίνω τόσο περισσότερο διψώ. Ώσπου δεν γίνεται πια να ξεδιψάσω αν δεν πιω την θάλασσα όλη. Έλα, όπως πάντα σιγά, απαλά στη ρόδινη φωλιά της φωτιάς μου. Έλα κι άστραψε μέσα στη νύχτα τη βαθιά δασωμ...
Διαβάστε περισσότερα...

Το φεγγαράκι και εγώ
Όταν έχεις φίλο σου το φεγγαράκι, η νύχτα δεν είναι ποτέ βαρετή. Μπορείς να παίξεις μαζί του κρυφτό, ή να μετρήσετε παρέα τα αστέρια. Ίσως ακόμα να ξεκινήσετε κι ένα μακρύ ταξίδι, μυστικό! Μα όταν αποκοιμηθείς, το φεγγαράκι θα σε προσέχει ως το επόμενο πρωί. Κι αν κάποιες φορές μοιάζει σαν την ουρά ενός ποντικιού, τοσοδά μικρό, η φιλία σας δεν θα χαθεί ποτέ. Είναι κάτι μοναδικό! Ένα ποιητικό παραμύθι που συνοδεύεται από μία υπέροχη εικονογράφηση, για την ιδιαίτερη φιλία ενός μικρού παιδιού με το φεγγαράκι, αλλά και για την παντοτινή αγάπη....
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΛΚΗΣΤΙΣ
Μια 45χρονη γυναίκα ξεχνάει τα κλειδιά της και στο σπίτι δεν είναι κανείς. Έξω από την πόρτα της, περιμένοντας τον γιο της να επιστρέψει, μονολογεί. Δεν καταφεύγει σε αναμνήσεις και παράπονα. Δεν απολογείται, δεν καταγγέλλει. Τα λόγια της απλώς προκύπτουν. Όπως όλη της η ζωή. Όπως η ζωή όλων μας που κάποιες φορές προκύπτει. Σχεδόν ερήμην μας. Η Άλκηστις καταθέτει την αλήθεια της με αβίαστη σκληρότητα και "εφηβικό" κυνισμό. Κρατιέται από την επιφάνεια και κλείνει τα αυτιά της στο βάθος. Η στροφή της ηλικίας της όμως, επιτάσσει τα βαθιά και ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΚΠΤΩΤΟΣ
Ακολουθούσαν βαλίτσες με άγνωστα ονόματα. Πορευτήκαμε μαζί μέσα στο τούνελ. Δεν ήταν και τόσο άσχημα όσο φαινόταν στην αρχή. Το ταξίδι μόλις ξεκίνησε. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...