ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ

ΣΑΝ ΑΛ ΣΟΥΡ ΚΑΙ ΚΟΚΤΩ
Ο νεαρός παπαγάλος Σαν Αλ Σουρ μετά από ένα δύσκολο κι επικίνδυνο ταξίδι ξυπνάει στην όμορφη Ρεματιά, χιλιάδες μίλια μακριά από τον τόπο του. Το τροπικό δάσος, όπου μεγάλωσε, καταστράφηκε από τους ανθρώπους και τον πόλεμο. Τώρα πια ο Σαν Αλ Σουρ επιθυμεί μια ήρεμη κι αρμονική ζωή με τους κατοίκους της Ρεματιάς, κάτι που αρχικά δεν είναι καθόλου εύκολο, καθώς οι περισσότεροι αντιδρούν στην παρουσία του. Στις δυσκολίες θα του συμπαρασταθεί η καλόκαρδη και θαρραλέα δεκαοχτούρα, Κοκτώ Ντεκαοκτώ, που θα πάρει αμέσως το μέρος του. Δυναμική και δ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙΑΔΟΧΙΚΕΣ ΑΣΥΝΕΧΕΙΕΣ
Τα μικρο-διηγήματα των "Διαδοχικών ασυνεχειών" επικοινωνούν, δρασκελίζοντας το ένα στην ονειρική -ή, συχνότερα, εφιαλτική- περιοχή του άλλου. Το καθένα από αυτά αποτελεί έναν μικρόκοσμο, μια νησίδα, που μπορεί να ορίζεται από τα όρια μιας γυάλας ή ενός μπουκαλιού, δημιουργώντας μια αίσθηση εγκλωβισμού πότε ζοφερού και πότε προστατευτικού. Την ίδια στιγμή, οι μικρόκοσμοι αυτοί ενώνονται με νήματα εσωτερικά αλλά και νήματα διακειμενικά, που «σπάνε τη γυάλα» με κρότο και επιτρέπουν πολλαπλές αναγνώσεις. Με τον τρόπο αυτό, οι "Διαδοχικές ασυνέ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ
Το μεροκάματο του Σαββάτου κινδύνευσε να μη δημοσιευτεί ποτέ. Το 1950 ο εικοσιοχτάχρονος Μπέπε Φενόλιο παραδίδει το χειρόγραφο στον εκδοτικό οίκο Einaudi που το θέτει υπόψη του επιμελητή Ίταλο Καλβίνο. Ο Καλβίνο στέλνει μια επιστολή στον Φενόλιο όπου αξιολογεί το μυθιστόρημα ενίοτε ως «λεξιλογικά αφρόντιστο» αλλά ταυτόχρονα και ως ικανό «να επικεντρώνεται σε ιδιαίτερες ψυχολογικές καταστάσεις με μια σπάνια σιγουριά». Παρότι στην επιστολή ο Καλβίνο απαριθμεί τα πολλά πλεονεκτήματα του έργου έναντι ορισμένων μειονεκτημάτων, ο σεμνός Φενόλιο ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΝΙΕΖΕ ΒΑΔΙΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
"Έμειναν σιωπηλοί για κάποια λεπτά, μετά η Ανιέζε είπε: "Εσύ πιστεύεις ότι ο πόλεμος θα τελειώσει σύντομα;". "Δεν ξέρω" απάντησε ο Κλίντο. "Ας ελπίσουμε. Γιατί, αν δεν τελειώσει ο πόλεμος, θα τελειώσουμε εμείς". "Εμείς δεν θα τελειώσουμε" βεβαίωσε η Ανιέζε. "Είμαστε πάρα πολλοί. Όσο πεθαίνουμε, τόσο περισσότεροι έρχονται. Όσο πεθαίνουμε, τόσο περισσότερο κουράγιο κάνουμε. Αντίθετα οι Γερμανοί κι οι φασίστες, όταν πεθαίνουν, παίρνουν μαζί τους και τους ζωντανούς". Η Ρενάτα Βιγκανό, αντλώντας υλικό από προσωπικά και συντροφικά βιώματα, γράφε...
Διαβάστε περισσότερα...

Αποστασία
Η λογοτεχνία είναι πάντα ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή. Η Αριάνα Χάργουικ εγκατέλειψε το Μπουένος Άιρες για το Παρίσι και ο Μικαέλ Γκόμες Γκούτχαρτ εγκατέλειψε το Παρίσι για το Μπουένος Άιρες. Χρόνια αργότερα συναντήθηκαν στη Γαλλία και από τις συνομιλίες τους, προφορικές και γραπτές, γεννήθηκε η "Αποστασία": μια συγγραφέας και ένας συγγραφέας και μεταφραστής συζητούν με τρόπο χειμαρρώδη, εμβαθύνοντας στα μυστήρια της λογοτεχνίας, της μετάφρασης αλλά και της δικής τους ζωής. Τους παρακινεί ένας διπλός και ανομολόγητος σκοπός: η διαφυγή από τη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΡΩΙΚΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
Θα σου μιλήσω για τα δάκρυα μιας πικρής Υακίνθης Σ' έναν υπεσχημένο τόπο που το ποτάμι γίνεται ασημένιο νόημα ήχος και φως και που ποτέ μα ποτέ πια δεν θα καθρεφτιστείς μέσα του Για τα πικρά δάκρυα μιας νύμφης που μαράζωσε γιατί πήραν τη φωνή της για αλληγορία κι ύστερα στοίχειωσε στη φάτνη αθώων πλασμάτων σπέρμα πυρός σώζουσα [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΖΩΕΣ ΣΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ
"Προσπαθούμε να επιβιώσουμε και μπορείτε να σταθείτε αλληλέγγυοι στο πλευρό μας. Η γεωγραφική μας καταγωγή μας διαχωρίζει, αν και πρόκειται απλώς για μια γενική ανθρώπινη κατάσταση: κάποια πράγματα κάποιοι τα έχουν και άλλες όχι. Υπάρχει βέβαια κάτι που έχουν όλοι οι άνθρωποι από τη μέρα που γεννιούνται μέχρι τη μέρα που θα πεθάνουν, ακόμη και εν μέσω πανδημίας· έχουμε δικαιώματα, θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα! Ως πρόσφυγες, έχουμε επίσης δικαίωμα στην εκπαίδευση, δικαίωμα στην υγεία, δικαίωμα στην υγιεινή, δικαίωμα στην τροφή και δικαίωμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΣΥΜΜΟΡΙΩΝ
Σύμφωνα με την εικόνα της τελευταίας οικονομικής φάσης, η ιστορία είναι η ιστορία των μονοπωλίων. Σύμφωνα με την εικόνα του κατάφωρου σφετερισμού που διαπράττεται σήμερα από τους ηγέτες του κεφαλαίου και της εργασίας σε αρμονική συνεργασία μεταξύ τους, η ιστορία είναι η ιστορία του πολέμου των συμμοριών, των εγκληματικών και μαφιόζικων οργανώσεων. Theodor W. Adorno Μια πραγματική κοινωνιολογία της συμμορίας ως του ζωντανού στοιχείου της κυρίαρχης τάξης στην ιστορία θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τόσο έναν πολιτικό όσο και έναν επιστημονικό σκ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΜΙΑΝΤΟΣ
"Επικίνδυνη δουλειά: συγκόλληση σε απόσταση λίγων εκατοστών από τη δεξαμενή πετρελαίου. Μία μόνο σπίθα είναι ικανή να πυροδοτήσει μια βόμβα που μπορεί να εξαφανίσει το διυλιστήριο. Γι' αυτό σου λένε να χρησιμοποιείς αυτό τον βρόμικο γκρι μουσαμά, που αντέχει στις υψηλές θερμοκρασίες, αφού παράγεται από μια ελαφριά και ανθεκτική ουσία: τον αμίαντο. Με αυτόν οι σπίθες μένουν αιχμάλωτες, και μένεις αιχμάλωτος κι εσύ μαζί τους και κάτω από τον μουσαμά αναπνέεις τις ουσίες που απελευθερώνονται από την τήξη του ηλεκτρόδιου. Μία μόνο ίνα αμίαντου...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ
Οι ήρωες της Αντιγόνης Ηλιάδη κινούνται ασθμαίνοντας στις δυτικές συνοικίες και στα μισοσκότεινα στενά της πόλης της Θεσσαλονίκης. Στιγματισμένοι από την τάξη, τον τόπο και το φύλο τους, οραματίζονται και πραγματοποιούν άλματα μιας ποιητικής απόδρασης. Η Αντιγόνη Ηλιάδη κατορθώνει μέσα από τη λιτή έκφρασή της και το χιούμορ της, που ενίοτε αγγίζει τα όρια του σπαραγμού, να διαμορφώσει ήδη ένα διακριτό, προσωπικό λογοτεχνικό ύφος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΛΑΦΡΟΙΣΚΙΩΤΟΣ
Οι σοφοί αστρονόμοι διέκοψαν μια συζήτηση που φαινόταν πως θα κρατούσε για αιώνες. Έστρεψαν τα βλέμματά τους στη Γη και χάιδεψαν μηχανικά τις μακριές, λευκές γενειάδες τους. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η εξέλιξη ενός σπάνιου κοσμικού φαινομένου τους έκανε να αφήσουν τις ατέρμονες διαβουλεύσεις τους στη μέση. Ήταν όμως σίγουρα η πρώτη φορά που κάτι τόσο παράδοξο συνέβαινε στη ζωή ενός ανθρώπου. Ο Αλαφροΐσκιωτος, ο οποίος αγνοούσε το γεγονός ότι η ύπαρξή του αποτελούσε αντικείμενο μελέτης, περπάτησε σφυρίζοντας προς το αερόστατο που προσγειωνό...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ
Λες το απίθανο της αγάπης δεν υπάρχει. Μόνο εραστές που τρέχουν να κρυφτούν. Πες πως κοιμήθηκα σε σαράντα θάλασσες και ξύπνησα αφρισμένος απ' την πολυτελή τους ελαφρότητα και είμαι μόνος στην αφετηρία σου στη γεωγραφία σου κάθε τέταρτο της ώρας που αλλάζεις όψη και πατρίδα κι έρωτα. You say that the great impossibility of love does not exist. Only lovers running for cover. Let's pretend i slept throught the front of forty seas and woke up jetsamy and flotsamy out of the oceans' sumptuous suds and now I am alone at the starting point of ou...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΡΧΟΤΑΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΟΥ ΠΕΤΩΝΤΑΣ
Τα ποιήματα που συμπεριλήφθηκαν στην ανά χείρας έκδοση ανήκουν σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους και διέπονται από διαφορετικές συνθήκες. Τέσσερις ποιητές του 20ού αιώνα και δεκατρείς του 21ου από τη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία ενώνουν τις φωνές τους ενάντια στη φρίκη των παγκόσμιων πολέμων -την εμπειρία του Α' και του Β' και την απειλή του Γ'- σε μια έστω και ακούσια κοινή προσπάθεια να περισώσουν τις μνήμες και το ανθρώπινο στοιχείο σε μία μετα-εποχή ρευστότητας, αγωνίας και ολοκληρωτικής αλλοτρίωσης. Παρά τα σχεδόν 100 χρόνι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΕΣ
Η ιστορία του εργατικού κινήματος διηγείται με λεπτομέρειες τις διαφωνίες, τις διαμάχες και τις αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους μαρξιστές και τους αναρχικούς αλλά ποτέ τις πραγματικές συμμαχίες και την αποτελεσματική αλληλεγγύη μεταξύ αυτών των δύο ρευμάτων. Ο Ολιβιέ Μπεζανσενό και ο Μικαέλ Λεβύ επέλεξαν να φωτίσουν αυτήν την αγνοημένη -συχνά σκοπίμως- όψη, η οποία αποκαλύπτει τη συγγένεια των αγώνων τους, από την εποχή της Κομμούνας του Παρισιού έως τις μέρες μας, πολλές φορές εν μέσω αιματηρών συγκρούσεων. Η πορεία αυτή ξεκινά από τη Λουίζ ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΥΛΑΚΗ / ΚΥΒΕΡΝΟΛΟΓΙΚΗ
- "Ήταν απολύτως απαραίτητο να καταστεί ο πληθυσμός ένα ηθικό υποκείμενο και να σπάσει η συναλλαγή του με την εγκληματικότητα, έτσι ώστε να διαχωριστούν οι παραβατικοί και να φανούν επικίνδυνοι όχι μόνο για τους πλούσιους αλλά και για τους φτωχούς επίσης, φαύλοι υποκινητές των μεγαλύτερων κοινωνικών κινδύνων" (Μισέλ Φουκώ, "Συζήτηση για τη φυλακή", 1975) - "[...] δεν πρέπει να δούμε τα πράγματα με όρους αντικατάστασης μιας κοινωνίας της κυριαρχίας από μια πειθαρχική κοινωνία και της επακόλουθης αντικατάστασης μιας πειθαρχικής κοινωνίας από...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΠΕΝΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΠΑΕΙ, ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΠΑΣΟΥΝ
Όταν η πρόσβαση σε μαρτυρίες από τα στρατόπεδα κράτησης μεταναστών γίνεται όλο και πιο δυσχερής, η Παρβάνα Αμίρι, προσφύγισσα από το Αφγανιστάν, γίνεται η φωνή των φυλακισμένων του στρατοπέδου της Μόριας. Αλλάζοντας ταυτότητες (ηλικίες, φύλα, εθνότητες) αποδεικνύεται η πλέον αρμόδια ανταποκρίτρια των φρικαλεοτήτων που διαπράττονται σ' αυτή και κάθε αντίστοιχη φυλακή. Η Παρβάνα ως η αδιαμεσολάβητη φωνή των φυλακισμένων μεταναστών καταγγέλλει τη βία, την ανισότητα, την ανελευθερία και τον ρατσισμό και επιτίθεται στη Δύση και τους θεσμούς της...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΑΝΑΚΤΗΜΕΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ
Οι καταλήψεις των εργοστασίων αποτέλεσαν αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών αγώνων ενάντια στην οικονομική βία και την καταστολή στην Αργεντινή μετά την κρίση του 2001. Απέναντι στη αποδιάρθρωση της παραγωγικής δομής της χώρας και τη συνακόλουθη αύξηση της ανεργίας, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να οργανωθούν και να διατηρήσουν τις -εγκαταλειμμένες από τους καπιταλιστές- επιχειρήσεις στη ζωή. Οι "ανακτημένες" επιχειρήσεις που προέκυψαν από αυτή τη διαδικασία διαπνέονται από το πείσμα του αγώνα και της σύγκρουσης, της κατάληψης των μέσων παραγω...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΠΡΩΤΗ ΣΠΟΡΑ
"Η πλούσια προβληματική του συγγραφέα [...] καθώς και η απλή και κατανοητή γλώσσα που χρησιμοποιεί, χωρίς τους συνήθεις σε τέτοιες εργασίες ακαδημαϊσμούς και δυσνόητους νεολογισμούς, επιτρέπει την ευρύτερη ανάγνωση, ενώ καθιστά την έκδοση του βιβλίου απαραίτητο βοήθημα για την κατανόηση της περιόδου που μελετά, καθώς και αφορμή για παραπέρα αναλύσεις και ερμηνευτικές προτάσεις." (Από τον πρόλογο του Άλκη Ρήγου) "Η εργασία του Νίκου Πελεκούδα ανιχνεύει αυτό που θα ονομάζαμε -μεταφέροντας τον σημαίνοντα τίτλο μιας μέχρι πρόσφατα ανέκδοτης σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΚΛΕΙΨΗ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ
Χτίζω ναούς από φωτιά και αγέρα και ακατάδεχτε έρωτα στο λυτρωτικό της βροχής σου το πότισμα περπατώ Στων αναστεναγμών τις εκστατικές ναυμαχίες των ανεκδιήγητων παλιρροιών των κλειστών της ματιών τον χωμάτινο θόλο τους καρπούς της αυλής σου δοκίμασα και διψώ Ενώ στης απέραντης όχθης το απάτητο χιόνι που σφυρίζει ο αέρας το θανάσιμο δείλι ξαποσταίνει το πάθος και καίγεται [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ
«Δεν ζούμε για τον εαυτό μας, ζούμε για να δουλεύουμε και να αγωνιζόμαστε». Γράφοντας τις "Αναμνήσεις ενός επαναστάτη", ο Βικτόρ Σερζ αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την παραπάνω ρήση. Οι "Αναμνήσεις" του δεν είναι απλώς η λεπτομερής αφήγηση της ζωής του, αλλά, πολύ περισσότερο, η κριτική παρουσίαση των μεγάλων ιστορικών και κοινωνικών γεγονότων, με τα οποία βρέθηκαν αντιμέτωποι οι άνθρωποι της εποχής του. Το Παρίσι των αρχών του περασμένου αιώνα, ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος, οι μεγάλες επαναστάσεις στη Ρωσία και την Ισπανία, οι απαρχές ...
Διαβάστε περισσότερα...