ΜΩΒ ΣΚΙΟΥΡΟΣ

ΛΕΞΕΙΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
"Τραγούδια της φωτιάς" είναι ο τίτλος του ιστορικού πολιτικού ντοκιμαντέρ που σκηνοθέτησε ο Νίκος Κούνδουρος το 1975 και αποτυπώνει έξοχα το ριζοσπαστικό κλίμα της πρώιμης Μεταπολίτευσης. Το ημερολόγιο, που αποτελεί τον πυρήνα του ανά χείρας τομιδίου, αφουγκράζεται εξίσου επιτυχώς την εποχή του και για τον λόγο αυτό συνιστά σπάνιο όσο και σπουδαίο τεκμήριο της στιγμής που το γέννησε: γραμμένο στις αρχές του 1975 από έναν φοιτητή που λίγο πριν είχε εισέλθει στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ, καταγράφει με εντυπωσιακή ευαισθησία και οξυδέρκεια τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΚΡΑ ΦΤΕΡΑ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ
"Ο μικρός Πέτρος μεταναστεύει" Ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Για όλους τους ανθρώπους που ξεκινούν το πρωί να πάνε στις δουλειές τους. . .για όλα τα παιδιά που ξεκινούν το πρωί να πάνε στο σχολείο τους. Για τον μικρό Πέτρο όμως είναι μια μέρα διαφορετική. Μια μέρα σαν καμιά απ' όλες όσες έχει ζήσει μέχρι σήμερα. Σήμερα ο Πέτρος αποχαιρετά τη φίλη του , την κουκουβάγια. [. . .] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ
Μια λόγια γυναίκα στη μέση ηλικία καλείται να αφηγηθεί μερικές από τις "αναρίθμητες" ως τότε ερωτικές της περιπέτειες σε αυτόν που θεωρεί τον τελευταίο της εραστή. Τις καταγράφει σε 25+1 περιπατητικές βινιέτες με παιγνιώδη τρόπο αλλά και μια ελαφρά δόση εξτραβαγκάντζας. Ο ερωτισμός αποτελεί την αφορμή ή το πρόσχημα για την διείσδυση έστω και αποσπασματικά κάθε φορά σ' έναν διαφορετικό κόσμο, που αλλιώς θα παρέμενε για εκείνην απρόσιτος. Μια ταξιδιωτική εμπειρία σε τόπους και ανθρώπους που παρουσιάζουν ένα σχεδόν τουριστικό ενδιαφέρον. (Από...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΝΗΜΕΣ ΜΝΗΜΑΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ
Δύο ηλικιωμένες γυναίκες που αναζητούν τη σορό τού από χρόνια σκοτωμένου αδελφού τους για να τελέσουν το μνημόσυνο... Ένας συγγραφέας σε κρίση έμπνευσης που επιστρέφει στο χωριό όπου γεννήθηκε για να ξεθάψει παλιές ιστορίες αίματος και βίας γύρω από τον βίο και την πολιτεία ενός διαβόητου ταγματασφαλίτη... Ένας μονοπόδαρος τροβαδούρος, παλιός αντάρτης, που τραγουδά σε μια μπουάτ της Πλάκας την μπαλάντα μιας θρυλικής απόδρασης κι ένας καριερίστας δημοσιογράφος που ξεκινά μια έρευνα για ένα ιστορικό στέλεχος του εργατικού κινήματος με μυθιστ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΕΔΙΝΟΙ ΚΑΚΟΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΑΛΑΘΥΡΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΔΕΡΗ
Είχα ένα όνειρο μέρες πριν πως ένα ματσάκι φρέζιες είχε καμπυλώσει το πεδίο του χρόνου και τον κρατούσε ακίνητο και ήταν τότε που σε όποιον μου το ζητούσε έδειχνα χωρίς να ντρέπομαι τα φαγωμένα νύχια των χεριών μου [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

MEMENTO (NUTRIRE) VITAM
Και ξαφνικά, σαν να μην είχε προηγηθεί όλος αυτός ο κόπος, όλη αυτή η φροντίδα, πίεσε τη χούφτα στο πιγούνι της. Λες και δεν είχαν αγκυλώσει τα δάχτυλά της από την τόση προσπάθεια να τα διαφυλάττει τρυφερά μέσα στα χέρια της, να τους επιτρέπει να σπαρταρούν και να αναπνέουν και να φωτίζουν έως τότε. Πίεσε τη χούφτα στο πιγούνι της και ο ανεπαίσθητος ήχος της σύνθλιψης των εντόμων κάτω από την πίεση της παλάμης της έφτασε βαθύς στ' αφτιά της, σαν να είχε συντελεστεί μέσα στο ίδιο της το στόμα· αυτή ακριβώς ήταν η αίσθηση. Γλίστρησε το χέρι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΒΑΛΑΝΤΙΕ
Η καρδιά στις εποχές μας είναι ένα στοιχείο που αφήνεται κατά μέρος. Συνιστά κίνδυνο για το φασιστικό καθεστώς. Δες πώς ανατρέφεται η σημερινή νεολαία, τους δίνουν από ένα όπλο, έστω και ψεύτικο, από ξύλο, δεν έχει όμως σημασία, αρκεί μόνο να μαθαίνουν από μικρή ηλικία να αγαπούν τον πόλεμο... (Από την έκδοση) «Είναι η διαρκής επικαιρότητα της καλής λογοτεχνίας, με τη διαχρονική αισθητική της λειτουργία; Είναι οι παράξενες αντιστοιχίσεις των εποχών, καθώς (ξανα)-σηκώνουν κεφάλι τα νέο/ναζιστικά "υβρίδια" στους ύποπτα... μεσοπολεμικούς και...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ
Τα μάτια του παιδιού έκλειναν, όμως δεν ήθελε να πάει για ύπνο. Πώς έτσι; Χωρίς μια αγκαλιά, ένα γλυκό χάδι, ένα απαλό άγγιγμα στο φοβισμένο από την άγρια νύχτα πρόσωπό του; Πάλευε με τον χρόνο, νύσταζε τόσο πολύ, όμως την περίμενε. Αν τον άφηναν Θα περίμενε με κολλημένο το πρόσωπο στο τζάμι της εξώπορτας να τη δει να εμφανίζεται από τη γωνία. Και πάλι όμως, επικράτησε η νύστα και βυθίστηκε σε ένα αγχωτικό, ντροπιαστικό ύπνο. [...] Το σιγανό άνοιγμα της εξώπορτας δεν μπορούσε ποτέ να το ακούσει μέσα στον ύπνο του, ούτε και τα προσεκτικά Βή...
Διαβάστε περισσότερα...

Πετραδάκι, πετραδάκι...1971-2023
Μέσα από τις δυνατότητες που προσφέρει η διαδικασία της θεατρικής πράξης προσπαθήσαμε να εκμεταλλευτούμε το προφανές, να προκαλέσουμε την αφύπνιση και να διατηρήσουμε την εγρήγορση. Γνωρίζω καλά ότι, ιστορικά, αυτό που καταφέραμε ήταν να βάλουμε απλώς ένα πετραδάκι, γνωρίζω ότι είμαστε μόνο μια μικρή ψηφίδα του μωσαϊκού. Δεν είναι και λίγο. Πιστεύω ότι όλοι μαζί μπορούμε να το μεγαλώσουμε. Αρκεί να γίνει ο στόχος μας. Θερμή παράκληση για τον αναγνώστη αυτών των κειμένων: τελειώνοντας το ένα και αρχίζοντας το άλλο, να αφήσει να «περάσει» μέ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΟΒΙΔΙΟΥ
Ελλάδα, αρχές τρίτης χιλιετίας και ο δεινός επιχειρηματίας Αργύρης Βλαστός, υπόδικος για εμπλοκή σε οικονομικό σκάνδαλο μεγατόνων, δραπετεύει από τη χώρα του για να σώσει εαυτόν και το αποθησαυρισμένο χρήμα, αλλά σύντομα, σ' ένα περιβάλλον χλιδής στο μαγευτικό Κάπρι, βρίσκεται νεκρός, παραδομένος στα τρυφηλά πάθη του. Αυτόχειρας ή δολοφονημένος και από ποιον; Οι Αρχές θα αναζητήσουν το «αίτιον» του αιφνίδιου τέλους ανάμεσα σε πρόσωπα και καταστάσεις ορκισμένα στο ψεύδος, ενώ πίσω στην πατρίδα γυναίκες στερημένες την αγάπη του θα φτάσουν με...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΝΙΓΜΟΣ / ΑΝΚΟΡ
Τα κείμενα του βιβλίου γράφτηκαν την περίοδο 2015-2016 κατόπιν προτάσεως του σκηνοθέτη Θόδωρου Τερζόπουλου. Στόχος της διαδικασίας ήταν να δημιουργηθεί μια πρώτη κειμενική ύλη πάνω στην οποία θα βασιζόταν η νέα παράσταση του θεάτρου ΑΤΤΙΣ. Μία παράσταση που θα έκλεινε το τρίπτυχο που ξεκίνησε με την παράσταση Alarme και συνεχίστηκε με την παράσταση Amor, αλλά ταυτόχρονα και μία παράσταση-εορτασμός για τα τριάντα χρόνια του Θεάτρου ΑΤΤΙΣ. Το σώμα του κειμένου που παραδόθηκε αποτελούνταν από έναν όγκο σημειώσεων, σχεδιασμάτων και παραλλαγών ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΑΚΑΝΘΟΥ
Όσο ο κόσμος έξω φαίνεται άσχημος κι αδιάφορος, τόσο οι ήρωες του βιβλίου στρέφονται προς τα μέσα, για να συναντήσουν την ομορφιά. Προς τα μέσα: ερωτικές ιστορίες, αλήθειες που λέγονται στον εαυτό μας ορισμένα πρωινά, κουβέντες που ακούγονται από το διπλανό τραπέζι, νοσταλγικά αντικείμενα μιας παλιότερης ζωής, ο ήχος του στρογγυλού κουτιού με τα ραπτικά της γιαγιάς, όλα ξεθαμμένα κάτω από την επιφάνεια του σημερινού κόσμου, κάτω από τις φωνές μιας νέας τρομακτικής εποχής, όπου τα παγόβουνα θα έχουν λειώσει και η γη θα είναι πια αβίωτη. Δεκ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΩΡΑ ΜΕ
Ευδαιμονία μακάρια στο στήθος ανδρών μετρίων· δε νιώσαν αυτοί ποτέ μέσα βαθιά το Κάλλος να καίει τα στήθη. Δε νιώσαν ποτέ στα βάθη τον Πόλεμο της Ιδέας να τους τρυπάει τα έντερα να τους αργοπεθαίνει στο λείψανό της. Δεν πάλεψαν με το Σκότος μήτε νηστέψαν Θάνατο δεν πέσαν ποτέ στη μάχη Κόλασης Παραδείσου αυτοί οι άντρες. [...] [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ
Ο στραβωμένος φασίστας Μισοκαπνισμένο τσιγάρο Πιέζεται σε δείκτη και αντίχειρα Κούτρα προς τα πάνω Βλέμμα νευρικό Καρφώνεται Εναλλασσόμενο Στην άσφαλτο Στο πεζοδρόμιο Κίτρινα δάκτυλα Λες και βίασαν Τον ανθό Μιας μαργαρίτας Κοιτάζει το σταχτοδοχείο Κάτω το πετάει [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΚΛΙ ΑΒΡΙΚ
"Άμα το σκάει άνθρωπος πολύ το χαίρομαι. Όχι μόνο άμα το σκάει από φυλακή. Απ' όπου κι αν το σκάει. Άμα το σκας, πάει να πει φυλακή ήταν εκεί που ήσουν", λέει η γριά Ευδοκία στην Εύα, που σκαλίζει το παρελθόν για να μάθει την αλήθεια. Τι σχέση μπορεί να έχουν η απόδραση των 27 κομουνιστών απ' τις φυλακές των Βούρλων, τα μπουρδέλα και η μάχη της παράγκας στη Δραπετσώνα με μια χαμένη σαγιονάρα σ' ένα αγροτικό καμποχώρι κι έναν έρωτα που ξεκίνησε σαν πλάκα; Πώς ξεπληρώνει το χρέος μιας σωσμένης ζωής; Πού πάνε οι Τσιγγάνοι όταν φεύγουν και τι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΜΕΙΣ
Η αδερφή μου ήταν μέλι στον πάγκο της κουζίνας, Κυριακή. Όπως η αγάπη. Δεν ξεριζωνόταν από τα χέρια, δεν γρατζουνιόταν από τα χείλη. Συγκροτούσε το θεμέλιο που έλεγα "εγώ" με την ελαφρότητα του πούπουλου και τη βαρύτητα του τσιμέντου. Ήταν τόσο μέσα μου, που ήταν και δεν ήταν άλλος άνθρωπος. Η αδερφή μου ήταν στο σώμα, στην καρδιά, στον πυρήνα, μια βαθιά εγγραφή. Έναν παράξενα ζεστό Ιούλιο στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ωδείου διεξάγονται εξετάσεις για το Δίπλωμα πιάνου. Η νεαρή πιανίστα, μπροστά από το μαόνι πιάνο Bluthner, διεκδικεί τον πολ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΛΙΜΙΝΤΡΙΣΜΑ (ΣΚΗΝΙΚΟ ΤΡΙΠΤΥΧΟ)
Το "Χλιμίντρισμα" είναι εκείνο το αρχέγονο σημείο όπου η νέα δημιουργία οφείλει συνεχώς να επιστρέφει. Οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι αποτελούν τα μόνα σχήματα που ισορροπούν πάνω στο Χάος του ανθρώπου και του κόσμου και ο Μάριος Ποντίκας χειρίζεται το αρχαίο υλικό με το μοναδικό τρόπο που του ταιριάζει καταξιώνοντας συνάμα την τέχνη σε αυτό που πραγματικά είναι: ακραία μα και βαθιά πολιτική. Επειδή πιστεύουμε σε αυτά τα χαρακτηριστικά της τέχνης επιλέξαμε -στην πρώτη εκδοτική μας προσπάθεια-την πιο κοινωνική της πλευρά, το θέατρο. Ευχαριστού...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ
Στα συν θα πρόσθετα τον διάχυτο σουρεαλισμό που διαπερνά το έργο και το ότι κάνει μπαμ από μακριά πως δεν γράφτηκε στο πόδι. Αποπνέει γνώση βαθιά, μόχθο, ιδρώτα και μεράκι. Η ελληνικότητα, η τόλμη στην επιλογή του θέματος, η αιρετική λοξή ματιά και η παιγνιώδης διάθεση δεν πέφτουν από τον ουρανό σαν την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Προϋποθέτουν χρόνια τριβή, να έχει κάποιος στρωμένο τον κώλο του στην καρέκλα, να σκύβει στο τραπέζι για ώρες και μέρες σβήνοντας - γράφοντας και την δυνατότητα να αναλύει, να συνθέτει και να γεννά κάτι νέο π...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΠΩΣ ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ
ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ Ο ήλιος κατέβασε τους τόνους του μέσα στο νερό. Φλογισμένες λέξεις βυθίζονται δίπλα του. Εσύ μέσα στην απουσία του χρόνου χορεύεις τρελά στα σοκάκια του μυαλού μου. Κρατώντας το λευκό πουκάμισό σου στο χέρι κατηφορίζεις σ' εκείνες τις πέτρες παρασέρνοντας τη σκόνη της εποχής. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΟΙΝΟΤΟΠΙΕΣ
Ποιο είναι το πιο ουσιαστικό, το πιο οδυνηρό και το πιο αληθινό πράγμα στη σχέση ανάμεσα σε δύο άνδρες; Τι μπορεί να κερδίζει με την ποίησή του ένας δημιουργός που έχει στενή σχέση με τη φύση, δηλαδή και με τον κόσμο γύρω του και με τον ενδιαφέρων, ξεχωριστό κι εν μέρει αλλόκοτο εσωτερικό του κόσμο; Πώς χτίζεται η ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου και πώς γκρεμίζεται ένας δεσμός μεταξύ δύο ανθρώπων, όταν ο ένας τους είναι εξαιρετικά αισθητός; Τι ρόλο παίζει γενικώς η βία στις ανθρώπινες σχέσεις και ποιος είναι ο συγκεκριμένος της ρόλος στους ομοφυ...
Διαβάστε περισσότερα...