ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΕ ΦΥΓΗ
Στο έργο αυτό ο Άσμπερυ επιχειρεί την ελεύθερη μεταφορά σε λέξεις και εικόνες όσων άμεσα ή έμμεσα διαβάζει και βλέπει στα κείμενα, στις υδατογραφίες και στα κολάζ του αυτοδίδακτου και απόκοσμου Henry Darger. Στη λυρική του απόδοση ο ποιητής, όπως σε όλα του τα ποιητικά έργα, δεν ακολουθεί κάποιο πρόγραμμα ούτε αναπτύσσει μια κεντρική ιδέα ή μια αυστηρά καθορισμένη διάθεση. Οι εικόνες του Ντάργκερ γίνονται απλώς αφορμή να έρθουν στην ποιητική επιφάνεια συσχετίσεις, συνάφειες, συνυπάρξεις, συρροές, συσκιάσεις και συμφωτίσεις όλων των αδόκητω...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΠΛΗΓΗ ΚΑΙ Η ΛΕΞΗ
[...] Όπως τα διηγήματα και τα μυθιστορήματα του Φραντς Κάφκα, αντίστοιχα και τα ποιήματά του παραμένουν ανοιχτά και ανεξιχνίαστα, προκαλώντας μια ακραία αίσθηση αποξένωσης που συνορεύει με τον τρόμο. Αυτό το αίσθημα της απόγνωσης μπροστά στο αναπότρεπτο και στη μάταιη αναζήτηση σταθερών αξιών για την ανθρώπινη ύπαρξη, εκλογικεύεται δραματικά σε ένα από τα τελευταία του ποιήματα, στα τέλη του 1920. ...πεθαίνω σ' ένα μικρό φυλάκιο στην άκρη του δρόμου σ' ένα παντοτινά όρθιο φέρετρο σ' ένα δημόσιο κτήμα τη ζωή μου ξόδεψα προσπαθώντας να ...
Διαβάστε περισσότερα...

Σούπερ Δυνάμεις
ΧΩΡΑΦΙΑ ΣΠΑΡΜΕΝΑ Είμαστε οι συναισθηματικές ρέπλικες των αναμνήσεων μας. Γλιστράμε πάνω στο παγωμένα είδωλα ασπρόμαυρων φωτογραφιών, καμπύλες προσώπων που δεν χαϊδέψαμε, αρωματισμένοι αυχένες που δεν μας υπνώτισαν, μισοτελειωμένες επιστολές μέσα σε κουτιά παπουτσιών. «Σου γράφω κολυμπώντας σε μια σκοτεινή λίμνη που αντανακλά ουρές κομητών, κάθε κομήτης μια σκέψη μου που καίγεται...» Είμαστε χωράφια σπαρμένα με φωνές μικρών παιδιών. Τα βότσαλα που συγκεντρώναμε για να χαρίσουμε στις μητέρες μας, τα βότσαλα που θα συγκεντρώσουμε για να χαρί...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΦΤΑ ΛΙΘΟΥΑΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ
Η ποίηση είναι το θαύμα της μελωδίας της γλώσσας και αυτή η ποιητική ανθολογία, στην οποία συνενώθηκαν επτά ποιητικές φωνές στον τυχερό αριθμό της ποίησης, ηχεί σαν μια φρέσκια νότα στο ερωτικό ζευγάρι των δύο γλωσσών, της Λιθουανικής και της Ελληνικής. Και οι δύο γλώσσες έχουν ένα ουσιαστικό χαρακτηριστικό που τις συνδέει στενά μεταξύ τους. Είναι αρχαϊκές και καλούν η μια την άλλη με μια υπέροχη μελωδία της ομιλίας, που προσφέρει συχνά ακουστικές αντιστοιχίες, οι οποίες ανοίγουν τις έννοιες των λέξεων με τόση ακρίβεια, που επιτρέπει στην ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΖΟΡΝΟ
Τοποθετημένη στη σύγχρονη Ευρώπη, η ιστορία του "Azorno" εκτυλίσσεται μεταξύ πέντε γυναικών και δυο ανδρών. Ένας από τους άνδρες είναι συγγραφέας, ο άλλος είναι ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος. Όλες οι γυναίκες είναι έγκυες από τον πρωταγωνιστή. Και τίθενται τα ερωτήματα: ποιος είναι ο αφηγητής; Έχει σκοτωθεί κανένας; Μήπως κάποιος έχει παραφρονήσει; Και τελικά τίνος βιβλίο είναι αυτό; Η ιστορία τελειώνει με έναν αγώνα μεταξύ δύο χαρακτήρων που ενδέχεται να είναι ένας. Θυμίζοντας τα έργα του Georges Perec και του Allain Robbe-Grillet, τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ
Το θεατρικό ποίημα Del amor, με τον υπότιτλο Teatro de animales, γράφτηκε το 1919 από τον Ισπανό ποιητή και θεατρικό συγγραφέα Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, όταν ήταν 20 ετών. Πρόκειται για ένα αλληγορικό κείμενο που εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Ισπανία μόλις το 1997, στην εμβληματική μαύρη σειρά κλασικής λογοτεχνίας των εκδόσεων Catedra, σε μια συλλογή των νεανικών θεατρικών έργων του Γραναδίνου υπό τον τίτλο: Teatro inedito de juventud, σε επιμέλεια του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Γρανάδας, Andres Soria Olmedo. Ως εκφραστής του ρεύματος του...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΛΟΥ
ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ Μια πολυκατοικία πετάει, χωρίς φτερά. Απλώς είναι στον αέρα. Δεν είναι το σπίτι μου. Το σπίτι μου είναι απέναντι. Εγώ το κοιτάω. Περίεργο. Δεν φοβάμαι. Δεν φοβάμαι τη σκιά του, φοβάμαι μόνο για τα ρούχα που βλέπω απλωμένα. Μην πέσουν, από τόσο ύψος δεν θα τα καταφέρουν. Ένα πρωί μπήκα στο τρένο για να πάω στο τρένο, για να πάω κάπου -δε θυμάμαι που- δεν έχει και σημασία. Με προσπέρασε ένας παππούς που κρατούσε στο χέρι του ένα θαύμα. Όχι, ένα παιδάκι. Το είχε πάει βόλτα να μετρήσουν πόσες φορές περνάει η ζωή και φεύγει, πόσοι ά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΠΡΥΖ, Η ΝΕΚΡΗ
Σαν να επρόκειτο για πρόσωπο, ο Ρόντενμπαχ έγραψε την πόλη με κεφαλαίο πι και στο μυθιστόρημα ανιχνεύει τις correspondances, τις αναλογίες ανάμεσα σ' αυτήν και στον ήρωά του: «Και πόσο μελαγχολική ήταν και η Μπρυζ στο τέλος αυτών των δειλινών! Πόσο του άρεσε αυτό! [...] Μια μυστηριώδης εξίσωση σχηματίστηκε στο μυαλό του: στη νεκρή σύζυγο έπρεπε να αντιστοιχεί μια νεκρή πόλη. [...] Η Μπρυζ ήταν η νεκρή του. Η νεκρή του ήταν η Μπρυζ. Τα πάντα ενώνονταν σε μια κοινή μοίρα. Ήταν η Νεκρή Μπρυζ, θαμμένη και η ίδια μέσα στους λίθινους τάφους από ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ
ανακάλυψα μια καινούργια πρόταση που αρχίζει με χορτάρι και αν την τραγουδήσεις με τις παλάμες στο στομάχι η γλώσσα σου θα γεμίσει δάκρυα ίδια με αυτά ενός γέρου που λίγο πριν τον θάνατο ζητάει την μαμά του αυτός είναι ένας πολιτισμός που αντέχει την αοριστία κάθε πρωί και απόγευμα στέκονται σταυροπόδι έπαρση και υποστολή παραδοξότητας είναι σημαντικό να ισορροπείς με ένα ασύγχρονο λουλούδι φυτεμένο στο κεφάλι σου ποιος σου το έμαθε αυτό; Χθες το ξημέρωμα μαζί με τα σεντόνια τίναξες και την απελπισία σου. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΣΑ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΩΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
τίποτα δεν είναι σχετικό είμαστε λάτρεις της ψυχρής αντικειμενικότητας για λίγο παρατηρούμε ότι το κεφάλι μου είναι απλά ένα κεφάλι χωρίς κανέναν μέσα το σπίτι μου στέκεται μόνο του δίπλα στο πεζοδρόμιο κι εσύ στέκεσαι κάπου όπου εγώ δεν έχω πρόσβαση στην καθηερινή σου έμβια τάξη ούτε λόγο για το αν έφαγες αρκετά. Αν υποθέσουμε ότι οι υποθέσεις μου είναι λανθασμένες στη βάση τους τότε μας μένει πάλι μόνο το αρχικό ερώτημα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΜΠΟΥΚΟΒΣΚΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΟΥΚΟΒΣΚΙ
Ο Μπουκόβσκι για την Πίστη: "Η πίστη είναι εντάξει γι' αυτούς που την έχουν. Μόνο μην τη φορτώνετε σ' εμένα. Έχω περισσότερη πίστη στον υδραυλικό μου απ' ό,τι στην αιώνια ύπαρξη. Οι υδραυλικοί κάνουν καλή δουλειά. Αφήνουν τα σκατά να κυλούν!"...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ
Το δεύτερο βιβλίο της "Μικρής Θεατρικής Σειράς GLOBE" των εκδόσεων Σαιξπηρικόν όπου θα φιλοξενούνται έργα σύγχρονων δραματουργών του παγκόσμιου θεάτρου. Σημείωση: Το παρόν βιβλίο δεν εντάσσεται και κατ' επέκταση δεν κατατάσσεται απαραίτητα στην κατηγορία "Θέατρο". Είναι ένα πεζογράφημα δεμένο γύρω από έναν γερό ποιητικό ιστό, που μπορεί όμως να παρουσιασθεί και ως θεατρικός μονόλογος (παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο της XIV Διεθνούς Συνάντησης Αρχαίου Δράματος, στους Δελφούς, στις 10 Ιουλίου του 2009 σε σκηνοθεσία - ερμηνεία τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΡΥΟΥ
"Θεωρώ το έργο του Ραμίρο Κιντάνα υποδειγμα της αργεντίνικης λογοτεχνίας. Ο συγγραφέας αυτός δεν ενδιαφέρεται πόσο θα πουλήσουν τα βιβλία του αφιερωένται στη συγγραφή. Αυτή είναι η μεγαλύτερη παράδοση της Αργεντινής, εκκεντρική, ευρηματική, περιφερειακή, περιθωριακή, ξεχωριστή καθώς απομακρύνεται από την ορθότητα και στοχεύει αποκλειστικά στη δημιουργία ενός σπουδαίου κειμένου". (Roberto Balano, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) "Η ιστορία εκκινεί φαινομενικά απλά: ένα τσούρμο γκάουτσο (βοσκοί της αργεντίνικης ενδοχώρας) β...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ AN AMERICAN PRAYER Τον Νοέμβριο του '78, μαθαίνει ο κόσμος για έναν αμερικανό προσευχητή που το θρυλικό του όνομα, είχε περάσει από τις 3 Ιουλίου του '71 στο μουσικό πάνθεο της αιωνιότητας. Το 1978 κυκλοφορεί η ποιητική πλευρά του Τζιμ Μόρισον πάνω στο βινύλιο και ξαφνιάζει τους απανταχού φίλους του, κάνοντάς τους να πιστέψουν πως ο δαιμόνιος σαμάνος δεν έχει πεθάνει ποτέ... [...] (Απόσπασμα από το κεφάλαιο)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΔΙΗΓΗΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Β. Γκ. Μαξ Ζέμπαλντ συνεργάστηκε με δύο εικαστικούς, τη Βρετανή Tess Jaray και τον Γερμανό Jan Peter Tripp. Η συνεργασία τους, όπως ήδη γνωρίζουμε, ήταν στενή και συνεπής, και συγχρόνως ελεύθερη από κάποια αυστηρά προδιαγεγραμμένη συμφωνία. Ο Ζέμπαλντ έστελνε κατά διαστήματα τα μικρά του ποιήματα στον Tripp [...] και στη Jaray, και αυτοί είχαν την ευχέρεια να διαλέξουν ποια από αυτά και με ποιο τρόπο θα τα χρησιμοποιήσουν. Σ' ένα γράμμα του προς τη Jaray ο Ζέμπαλντ γράφει πως τα ποιήματά του με το "ελάχιστο μέγεθός τους και την πλάγια φύ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΘΑΙΝΩ ΣΑΝ ΧΩΡΑ
[...] Την χρονιά εκείνη καμιά γυναίκα δεν έπιασε παιδί. Αυτό συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια, μέχρι που συμπληρώθηκε γενιά χωρίς καμιά καινούργια γενιά να 'ρθει στον κόσμο. [...] Εκτός απ' ολιγάριθμες εξαιρέσεις βίαιων αντιδράσεων σ' αυτή την ξεθεμελιωτική συμφορά, που πολύ αργότερα ονομάστηκε Μεσαίωνας της Μήτρας (: πυρπολισμοί δημόσιων κτηρίων, καταστροφές μνημείων και εθνικών συμβόλων, δολοφονικές επιθέσεις εναντίον προσώπων που οι επιτιθέμενοι τα θεωρούσαν υπεύθυνα για το κακό που τους είχε βρει), όλοι οι άλλοι, μαθημένοι στην εγκράτ...
Διαβάστε περισσότερα...

Οι πέντε αισθήσεις (δίγλωσση έκδοση, ελληνικά-δανέζικα)
ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ Στον ήχο από σύννεφα το νερό δίνει τροφή στο δέντρο, που το τρώει η φωτιά, που φτιάχνει τη γη, απ' όπου έρχεται το μέταλλο, που με τη σειρά του ως καταλύτης παράγει το νερό, αλλά και το νερό σβήνει τη φωτιά, που λιώνει το μέταλλο, που καταστρέφει το δέντρο, που εξαφανίζει τη γη και την κάνει ήχο από σύννεφα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Η αγένεια του αυτόχειρα (δίγλωσση έκδοση: ελληνικά-ισπανικά)
Μικροδιήγημα, σύντομη αφήγηση, υπερσύντομο, υπερβραχύ, μικρό κείμενο, κβαντικό κείμενο... οι ονομασίες του είδους είναι τόσες, που θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι, στην αγκαλιά της κειμενικής συντομίας, βρίσκουν καταφύγιο πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους λογοτεχνικά δημιουργήματα. Κατά πάσα πιθανότητα υπάρχουν τόσες ονομασίες όσοι και συγγραφείς, γιατί αναμφίβολα, στο πλαίσιο της μικρής φόρμας, υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη κειμένων, λες και το εύχρηστο του μεγέθους ευνοεί τη δημιουργική ελευθερία, την απουσία συμβάσεων, τη δυσκολία ύ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Το αισθητό ως κάτι αρχέγονο και το αρχέγονο ως κάτι αισθητό. Η αφή, το άγγιγμα, η όσφρηση, η όραση, όλο το σώμα επικοινωνούν με τον χρόνο και τον χώρο, με τις μνήμες και τον θάνατο τον ίδιο. Από τον θάνατο αναδύεται ζωή, και κάποτε τα σώματα βγαίνουν από τον εαυτό τους για να αφεθούν στη ροή του αρχέγονου. Το τώρα φέρει μέσα του τότε και το μετέπειτα, όπως το σκοτάδι φέρει μέσα του φως και το φως σκοτάδι. (Βασίλης Παπαγεωργίου, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΦΘΙΝΟΝ ΦΩΣ
«Το φθίνον φως» (1931), του Pierre Drieu la Rochelle, είναι ένα σύντομο, πυκνό μυθιστόρημα που αφηγείται την πορεία του τριαντάχρονου, αστού και αλκοολικού, Αλαίν Λερουά, από την θεραπεία αποτοξίνωσης προς την αυτοχειρία. Ωραίος ακόμα, ένας άλλοτε κοσμικός με πολλές κατακτήσεις και επιτυχίες, είναι σήμερα ένας άνθρωπος εσωτερικά εξαντλημένος, ανίκανος να ζήσει με όσα του έδινε η έως τώρα ζωή του, αποφασισμένος, από την πρώτη σχεδόν σελίδα του βιβλίου, να μη δώσει παράταση στο απόλυτο μηδέν μέσα στο οποίο σέρνεται χωρίς καμία πιθανότητα εξό...
Διαβάστε περισσότερα...