ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ
Οκτώ συγγραφείς αφηγούνται εγκλήματα πάθους, εξιχνιάζουν ιστορίες ερωτικής απόγνωσης. Ο Γιάννης Ατζακάς, η Ελένη Γιαννακάκη, ο Κώστας Καβανόζης, ο Χρίστος Κυθρεώτης, η Μαρία Μήτσορα, ο Τεύκρος Μιχαηλίδης, ο Χρήστος Οικονόμου και η Σώτη Τριαντάφυλλου γράφουν από ένα διήγημα όπου η ερωτογραφία διασταυρώνεται με τη noir γραφή, κλίνοντας άλλοτε προς τον σκληρό ρεαλισμό ή την παραμυθητική αφήγηση, άλλοτε προς τη σκοτεινή παρωδία ή την αλλόκοτη περιπέτεια κι άλλοτε προς την υπερβατική πρόζα ή την κοινωνική σάτιρα. Όταν η ερωτική παραφορά οδηγεί ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΕΖΑ [1973-1995]
Από τους κλειστοφοβικούς διαδρόμους του Κάφκα στις εξαγωνικές στοές της Βιβλιοθήκης της Βαβέλ, ή πίσω στις απαρχές της πεζογραφίας του Αχιλλέα Κυριακίδη, όταν το φανταστικό και το παράλογο ανέτρεχαν παραβολικά στην προϊστορία της χώρας ή αλληγορούσαν τη ρημαγμένη γη της. Κάφκα και Καμύ υποτονθορύζουν κάτω απ' τις γραμμές, Μπέκετ και Ιονέσκο υποφώσκουν στα κείμενα του πρώτου Κυριακίδη [Διαφάνεια (1973)], [Στοιχεία ταυτότητος (1977)]. Στα σταυροδρόμια των λαβυρίνθων συναντώνται η Ιστορία και ο Μύθος: διηγήματα που δεν γράφτηκαν ποτέ, επιστολ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΛΟΓΟΜΥΓΑ
Ένα μυθιστόρημα με βία, σεξ, πολιτική και χιούμορ, που έχει για φόντο την Αθήνα του εγγύς μέλλοντος. Η πορεία των τριών πρωταγωνιστών προς το σημείο συνάντησής τους, μια μέρα του Σεπτέμβρη του 2018, δίνει την αφορμή στον συγγραφέα, μέσα από τη δική του σαρκαστική ματιά, να μοιραστεί με τον αναγνώστη την αγωνία του για το αύριο και τη δυσοίωνη προοπτική του. Θέματα και εικόνες της σημερινής καθημερινότητας, μέσα από έναν μεγεθυντικό φακό, προβάλλονται ως ένα ζοφερό ενδεχόμενο του μέλλοντός μας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΕΓΚΩΜΙΟΝ
Οι πολύκροτες σάτιρες του Νίκου Δήμου για πρώτη φορά όλες μαζί, σε νέα έκδοση. Το "Καθημερινό ξύρισμα" ήταν για χρόνια το πιο διαβασμένο (και κλεμμένο) ελληνικό κείμενο στο Διαδίκτυο. Το "Καπιταλισμού εγκώμιον" το ανατύπωσε κάποτε η Νέα Δημοκρατία σε 10.000 αντίτυπα - απλά μετά κατάλαβε και δεν το μοίρασε. Ο "Μπούφος", το 1987, έκανε το "Βήμα της Κυριακής" να εξαντληθεί σε λίγες ώρες. Ο "Πλους", το 1990, έδωσε την πιο καθαρή εικόνα για τα αίτια της κρίσης του 2009... Σε ένα άρθρο του ο Γ. Π. Σαββίδης αναρωτήθηκε αν ο Νίκος Δήμου είναι «ο ε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΤΩ ΑΠ' ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ
Μετά την απογοήτευση του Μέλιου για τον γάμο της αγαπημένης του Αγράμπελης και κυνηγημένος από την αστυνομία επειδή υπερασπίστηκε, για μια ακόμα φορά, τους αδύναμους, το οδοιπορικό του συνεχίζεται, αυτή τη φορά σε μια μεγάλη πόλη, ερχόμενος αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα της Θεσσαλονίκης. Μετά την αρχική γνωριμία με μικροαπατεώνες και πόρνες, καταφέρνει να βρει δουλειά ως βιβλιοθηκάριος. Η επαφή του με τον λογοτεχνικό κύκλο της πόλης τον ωθεί στη συγγραφή των πρώτων του ποιημάτων. Στη βιβλιοθήκη φλερτάρει μια πελάτισσα και ερωτεύε...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΩΝ ΣΚΛΗΡΩΝ
Την άνοιξη του 1900 ο Μενέλαος Σκληρός γύριζε από το τελευταίο του ταξίδι στην Ευρώπη. Ό, τι έκλεινε τα τριανταοχτώ του χρόνια. Δεν είχε κάνει ποτέ του επάγγελμα κανένα. Σπούδασε τα νομικά, καθώς όλα τα παιδιά των μεγαλοαστικών οικογενειών που βρίσκουνε περιουσία αρκετή για να ζήσουν άνεργα. Οι δυό του αδερφές είχανε φύγει νωρίς από το σπίτι. Η μεγάλη, που παντρεύτηκε αξιωματικό, πήρε μαζί της και τη μικρότερη. Ο Μενέλαος Σκληρός έμεινε μόνος κι' έζησε μια ζωή σκοτεινή. Μονάχα γνώριμους είχε, ποτέ φίλους. Τον έβλεπαν να περνάει στους δρόμο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΥΡΟ ΝΕΡΟ
Ένας πατέρας κι ο ανάπηρος γιος του, με όπλο την αγάπη που τρέφουν ο ένας για τον άλλο, παλεύουν να επιβιώσουν σ' ένα χωριό που ερημώνει, στα βουνά της Ηπείρου. Γύρω τους έχει συντελεστεί μια οικολογική καταστροφή το νερό πλέον δεν πίνεται, τα ζώα και τα φυτά είναι δηλητηριασμένα. Ο αγώνας τους δίνεται με λόγο λιτό και ποιητικό στο Μαύρο νερό. "Περίμενε υπομονετικά ήξερε ότι αργή ή γρήγορα κάποιο ζώο θα κατέβαινε να ξεδιψάσει στο νερό, που ξεγελούσε με τον γάργαρο ήχο του. Πενήντα μέτρα παραπίσω ήταν η παλιά δεξαμενή, με μισοσβησμένα πάν...
Διαβάστε περισσότερα...

Πολλά μικρά απλά
Όσα είδα, άκουσα, γνώρισα, χάρηκα, έζησα, έμαθα, έπαθα, πόνεσα, διάβασα, ερεύνησα, στον προσπάθειά μου να εννοήσω τον κόσμο κι εμένα, τα παραθέτω ένα ένα, σαν μικρά βοτσαλάκια μνήμης, για εσάς που έρχεστε μετά από μένα, μην τυχόν και κάτι απ' όλα αυτά σας φανεί χρήσιμο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΧΕΛΙΔΟΝΑΣ
Ένα σπίτι που το καίνε τρεις φορές κι ένα δελφίνι από ρύζι για τη βασίλισσα. Μια θαυματουργή εικόνα της Παναγίας κι ένας πολεμιστής της Αλβανίας σε θάνατο. Μια βέρα που γράφει σαράντα χρόνια ξένο όνομα κι ένα τσουβάλι κεφάλια ανταρτών για μοίρασμα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΛΗΤΗΡΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ (ΝΟΥΒΕΛΑ)
Μια ελληνίδα ταξιδεύει στη σύγχρονη Αλεξάνδρεια και στην Αλεξάνδρεια των ελληνιστικών χρόνων μέσα από το ταξίδι της μνήμης. Η γυναίκα με το πλοίο στο κεφάλι - προσωποποίηση της ναυτικής υπεροχής της Αλεξάνδρειας - αναβιώνει σε μια νουβέλα σταθμό στο έργο της Ελένης Λαδιά. Δυο ερωτικές ιστορίες στη ζωή μιας γυναίκας συμπλέκονται και μας καθοδηγούν, αιώνες πριν από την παγκοσμιοποίηση, στη μητρόπολη της οικουμενικότητας. Στην πρώτη ιστορία ένα ζευγάρι ειδωλολατρών ζει την καταστροφή του ναού του Σεράπιδος από τη μανία των χριστιανών. Στη δεύ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΣΤΑΛΙΝ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΣΤΟ ΚΡΕΜΛΙΝΟ
Έχω τον Κρόνο μου στον Οφιούχο. Πρέπει να βρω χρόνο να βγω για νυχτερινό κυνήγι κωλοφωτιάς, να μασώ καμιά δεκαριά πυγολαμπίδες, να τις βραχυκυκλώσω με κεντρί ομοφυλόφιλου κηφήνα, να πάρω τηλέφωνο τη φίλη μου την ιερόδουλη από τα Γιάννενα να μου στείλει βατραχοπόδαρα, να βρω κόκορα από μετανάστη στο ιστορικό κέντρο, να τον ξεδιαλέξω, να 'χει την απόγνωση συσσωρευμένη στο λειρί του. . . Θέλω ένα κομποσκοίνι δουλεμένο από αγιορείτη θεομπαίχτη καλόγερο (αυτό είναι πανεύκολο: έχω πολλές γνωριμίες στο χώρο του αοράτου, γιατί ασχολούμαι παιδιόθεν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΙΚΟ ΑΓΟΡΙ
ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΠΙΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ! Ο μπαμπάς καμιά φορά με δέρνει με τη ζώνη. Μια φορά είχα δει σε μια ελληνική ταινία έναν να δέρνει έτσι τον γιο του. Από τότε, κάθε φορά που με δέρνει με τη ζώνη ο μπαμπάς μου, αισθάνομαι σταρ του σινεμά. Η μαμά με πρήζει συνέχεια να διαβάσω γιατί οι παππούδες μου δεν είχαν λεφτά να τη στείλουν σχολείο. Μια φορά της είπα αν θέλει να πάει αυτή σχολείο αφού το έχει απωθημένο και εγώ να μείνω σπίτι να παίζω τη νοικοκυρά. Μου άστραψε σφαλιάρα. Για τα αδέρφια μου θα πω άλλη φορά, γιατί τώρα βαριέμα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ
Η συγκίνηση του καλλιτέχνη, δύσκολα χωράει σε ό,τι φτιάχνει, θα φτάσει ως ένα σημείο. Ένα μέρος της θα χαθεί. Είναι το μερίδιο των αγγέλων, το 2% που χάνεται ανεξήγητα, στα βαρέλια, κατά την ωρίμαση του ουίσκι. Από την άλλη, ο φιλότεχνος επιθυμεί διακαώς να εισπράξει όλη τη συγκίνηση που το έργο μπορεί να του δώσει, ένα μέρος της δεν κατορθώνει να φτάσει απέναντι, ακόμη ένα 2% χαμένο, ακόμη ένα μερίδιο των αγγέλων. Ας μείνει έτσι, ανεξήγητο, μαγικό, να περιφέρεται εκεί έξω στο σύμπαν, σκαρώνοντας ιστορίες με τ' αστέρια, ιστορίες που επιστρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΖΙΑΚΟΜΟ ΚΑΖΑΝΟΒΑ
Ο Giacomo Casanova του Seingalt, ο μεγάλος υπερρεαλιστής του έρωτα. Ο υπέροχος αυτός εραστής κατέχει μια από τις υψηλότερες θέσεις στο προσωπικό μου Πάνθεον ανάμεσα σε άλλα μεγάλα είδωλά μου, όπως αίφνης ο Freud, ο Shakespeare, ο Μωάμεθ, ο Breton, ο Nietzsche, ο Whitman, ο Αισχύλος, ο κόμης του Lautreamont, ο Έγελος, ο Παν και η Αφροδίτη και άλλοι πολλοί και αγαπητοί. (Α.Ε.) "Λίγα χρόνια προ του πολέμου βρισκόμουν για δεύτερη φορά στην Βοημία. Από εικοσιπέντε ετών νέος, είμουν ένθερμος θαυμαστής του μεγάλου Βενετσιάνου εραστού και τυχοδιώ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ
Όλος ο κόσμος της γκρεμίστηκε σαν χάρτινος πύργος και η Φαίδρα έμεινε να κοιτάζει τα συντρίμμια. Μέσα της μεγάλωνε ένα παιδί και αυτή ένιωθε φοβισμένη, χαρούμενη και μπερδεμένη. Ν' αναρωτιέται πού πήγαν όλοι όσους αγάπησε. Το κρεβάτι του πατέρα άδειο. Αλλά σε εκείνον πρόλαβε να πει ένα αντίο πριν φύγει για πάντα. Το σπίτι άδειο, από την απουσία του Νικόλα, αλλά σε εκείνον δεν ήθελε να πει αντίο. Δεν ήθελε να του πει τίποτα πια. Ήθελε να μοιραστεί τα πάντα με τη φίλη της τη Βικτώρια. Μα και εκείνη απούσα. "Που είσαι; Γιατί με πρόδωσες;" Ότ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΟΛΙΒΙΕ
Ως γνωστόν η Κέρκυρα είναι το κέντρο του κόσμου. Η θάλασσα που την κυκλώνει της χαρίζει όμορφες ακρογιαλιές και ήσυχους χειμερινούς μήνες. Εδώ, κάτω από του ουρανού το μέγα πολυκάντηλο, οι άνθρωποι ζουν δυο ζωές, παρά τις αυταπάτες τους. Άλλωστε τίποτα δεν είναι αληθινό. Ο Βαρθολομαίος Ολίβιε, ρεσεψιονίστ σε ξενοδοχείο με διάχυτες φυλλωσιές, έχοντας διαβρωθεί από τη σιωπή της νυχτερινής βάρδιας, ονειρεύεται ότι μπορεί να γράψει ιστορίες. Το νησί δεν αγνοεί κανένα τέκνο του. Αργά το βράδυ, που στα καντούνια παρελαύνουν στοιχειωμένες φιλαρμο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΙ
Στέκονται γυμνοί μπροστά από παράθυρα, γεννούν ψάρια, με το ένα πόδι στο νερό και το άλλο στη λάσπη, δίπλα από τοστιέρες, λάμπες, φωτοτυπικές μηχανές, κρατώντας στο ένα χέρι κόκαλα και στο άλλο μισοφαγωμένα μπέργκερ, ακροβατώντας από πάσσαλο σε πάσσαλο, μεταξύ γης και ουρανού, μεταξύ ενός «και» κι ενός «τζαι», μισοί πουκάμισο μισοί νυχτικό, κωμικοτραγικοί, ονειρεύονται ψάθινα καπέλα κι ευτυχισμένους γονείς, φαντάσματα που ενώθηκαν στα μισά του δρόμου, άνθρωποι εξαφανισμένοι που μόλις εμφανίστηκαν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΟΡΜΟΛΗ
Μπαίνεις σε δημόσια υπηρεσία και ζητάς ευγενικά να τα κάνεις όλα πουτάνα. Η κοπέλα στις πληροφορίες σε στέλνει στο γραφείο 314 στον τρίτο όροφο, όπου γριά υπάλληλος μιλάει στο τηλέφωνο. Επιχειρείς να τη διακόψεις, αποτυγχάνεις, δέκα λεπτά αργότερα κλείνει το τηλέφωνο και σε ρωτάει τσαντισμένη αν πέρασες πρώτα από το πρωτόκολλο, εσύ λες όχι με απολογητικό ύφος, γριά σε στέλνει πρωτόκολλο, μετά γραφείο 5, μετά ταμείο και στο τέλος πάλι εδώ. Πας πρωτόκολλο, θλιμμένη υπάλληλος γράφει αριθμό σε χαρτάκι και σου το δίνει χωρίς να σε κοιτάξει ποτέ...
Διαβάστε περισσότερα...

PATRIOT
Ο εικοσιτριάχρονος Αγκίμ, μετανάστης από την Αλβανία στην Ελλάδα για περισσότερο από δέκα χρόνια, παίζει συχνά το κλαρίνο του στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Το όνειρό του είναι να γίνει επαγγελματίας κλαρινίστας. Όταν, λοιπόν, ένας άγνωστος συμπατριώτης του τον προσεγγίζει εντυπωσιασμένος από το ταλέντο του και του προτείνει να δουλέψει σε γνωστό νυχτερινό κέντρο στην Αθήνα, ο Αγκίμ αποδέχεται την πρόταση, χωρίς δεύτερη σκέψη. Ο Μιχάλης Μαλανδράκης σε αυτό το πρώτο του πεζογράφημα αποτυπώνει, με ρεαλισμό και διεισδυτικότητα, μια όψη ...
Διαβάστε περισσότερα...