ΤΕΧΝΗ - ΘΕΑΤΡΟ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ > ΘΕΑΤΡΟ > ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΑΝΤΙΓΟΝΗ
[...] Ο Ανούιγ, δραματουργός μετά τον Πιραντέλο και πριν τον Μπέκετ, στα καλά του έργα ερωτοτροπεί με τη νεωτερικότητα, χωρίς όμως να τολμά και τη ρήξη με το συμβατικό παρελθόν. Το παράδοξο και το υπαρξιστικό (η ηρωίδα επαναστατεί για να επαναστατήσει μην αντέχοντας την ανυπόφορη "ζωή"), με μια πινελιά βαθιάς κατήφειας του αδιεξόδου (ό,τι χαρακτηρίζει το μεταπολεμικό κλίμα), χρωματίζουν την Αντιγόνη. Πολλοί αναχρονισμοί, το σύγχρονο αναπηδά μέσα στο αρχαίο (καθόλου αυτονόητο για εκείνη την εποχή), η γλώσσα λιτή και σκληρή με πολλή πεζή καθ...
Διαβάστε περισσότερα...

Τα παλικάρια στο Χέλγκελαντ
"Τα Παλικάρια στο Χέλγκελαντ" είναι ένα έργο όχι σαν τα συνηθισμένα του Ίψεν, δεν προκάλεσε ενθουσιασμούς όπως τα άλλα έργα των γηρατειών του, που ρίχνουν νέα συνθήματα κοινωνικά μέσα σε μια ατμόσφαιρα παράξενη, ιψενική θα 'λεγα, γεμάτη από πραγματικότητα και αλληγορικό συμβολισμό. Το κοινό στάθηκε επιφυλαχτικό μπροστά σ' αυτό του το έργο, που είναι κάπως ξένο από την εποχή μας, μα που η κριτική το χαραχτήρισε σαν το λυρικότερο έργο του 19ου αιώνα. [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΡΙΝΤΜΠΕΡΓΚ
Ο «Πελεκάνος» είναι ένα αριστούργημα τεχνικής με εμφανείς συγγένειες με τα διηγήματα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε, τον οποίο ο Στρίντμπεργκ μελετούσε και θαύμαζε. Η εωσφορική στην καταγωγή της σκληρής Μητέρα, ο αριβίστας Γαμπρός και το σκοτεινό, γεμάτο ενοχές αλλά κι εκδικητικότητα δίδυμο του Γιου και της Κόρης είναι άτομα από την αρχή καταδικασμένα να δηλητηριάζουν καθένα τη ζωή των άλλων, ενώ το παρόν/απόν φάντασμα του Πατέρα (ιδιοφυής η κίνηση της άδειας πολυθρόνας του από τον αέρα) προσθέτει τρόμο στους εφιάλτες των ζωντανών. Ένα μονόπρακτο α...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ
Στο έργο αυτό, ο συγγραφέας διαπιστώνει πως ο κόσμος είναι εκ κατασκευής κακός και οι άνθρωποι ιδιοτελείς και ανήθικοι. Κατά την ιδιόρρυθμη άποψη του Στρίντμπεργκ, μόνο η νεότητα διατηρεί ίχνη αγνότητας, ενώ η κοινωνία είναι διαβρωμένη από τη φενάκη του καθωσπρεπισμού και των ποταπών ανθρώπινων συναισθημάτων. Έχουμε να κάνουμε με μια εξωπραγματική εικόνα ενός σπιτιού και του περιβάλλοντος χώρου του. Όλοι οι ήρωες του έργου είναι ένοχοι για την ηθική παρακμή, εκτός από τον Φοιτητή, που δείχνει να απορεί για την κατάπτωση αυτή. Ο Στρίντμπεργ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΤΡΙΚΥΜΙΑ
Το κίνητρό μου για να μεταφράσω αυτό το αριστουργηματικό έργο του Σαίξπηρ βρίσκεται κατά έναν παράξενο τρόπο στο τέλος του έργου, στον επίλογό του. Έναν επίλογο που απευθύνεται ξεκάθαρα στο κοινό της παράστασης. Ειπωμένος από τον Πρόσπερο. Όχι από τον ηθοποιό που τον υποδύεται, αλλά από τον χαρακτήρα του έργου που δεν έχει εγκαταλείψει τον ρόλο, εξακολουθεί να είναι αδιαμφισβήτητα μέσα στην αφηγηματική του κατασκευή, κομμάτι της, εκεί στο έρημο νησί της μαγείας και της μοναξιάς, έχοντας όμως ταυτόχρονα συνείδηση της παρουσίας του κοινού. Έ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΝΑ ΚΟΥΡΑΓΙΟ
Ένα έργο - χρονικό από τον 30ετή πόλεμο. Γράφτηκε στα 1938-39 και πρωτοπαίχτηκε στη Ζυρίχη στα 1942. Η Μάνα Κουράγιο ακολουθεί το στράτευμα, με έναν αραμπά - καντίνα, πουλώντας προμήθειες και ποτό για τους στρατιώτες. Χάνει και τα δυό της αγόρια στον πόλεμο. Η μουγγή κόρη της Κατερίνα πεθαίνει χτυπημένη από σφαίρα καθώς προσπαθεί μ' ένα τύμπανο να στείλει μήνυμα στην πόλη Χάλλε για μια επερχόμενη επίθεση. Η Μάνα Κουράγιο απομένει μοναχή της με τον αραμπά της, γριά, ωστόσο αποφασισμένη να συνεχίσει το εμπόριό της. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ - Η ΕΒΡΑΙΑ
Από νέος, ο Μπρεχτ είχε διαδηλώσει το σεβασμό του στην "ασέβεια" απέναντι στα κείμενα των άλλων (και μάλιστα, τα κλασικά), που τη θεωρούσε μέγιστη ευσέβεια. Γι αυτό, και τα περισσότερα έργα του είναι "διασκευές" όχι μόνον αφηγημάτων κ.λ.π., αλλά και θεατρικών έργων της παλιάς ή της πρόσφατης σκηνικής παράδοσης. Την "πνευματική ιδιοκτησία" τη θεωρούσε καθαρά "αστική αντίληψη", και λίγο πριν πεθάνει, έγραφε : "Ο αληθινός σεβασμός για τα κλασικά έργα πρέπει να στρέφεται στο μεγαλείο των ιδεών τους και στο κάλλος της μορφής τους, κι εκδηλώνετα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΡΦΑΝΑ
Το βάθος του κοινωνικού προβληματισμού και το εύρος των συνδηλώσεων που γεννούν στον αναγνώστη-θεατή η επαφή με τα Ορφανά είναι τα στοιχεία που κάνουν αυτό το αριστουργηματικό δραματικό κείμενο του Ντένις Κέλι να παραμένει, σχεδόν δεκαπέντε χρόνια μετά τη συγγραφή του, τραγικά επίκαιρο. Με φόντο τις δυσλειτουργικές ενδοοικογενειακές σχέσεις, το έργο κρύβει στον πυρήνα του έναν πολυδιάστατο κριτικό στοχασμό απέναντι στις έννοιες "ασφάλεια", "προστασία", "συνείδηση", "αποδοχή του διαφορετικού". Αποδεικνύεται διαχρονικό έδαφος γόνιμου επαναπρ...
Διαβάστε περισσότερα...

Φάουστ (δεύτερος τόμος)
Ο Φάουστ λαχταρώντας την εκπλήρωση των ευγενικών σκοπών της ζωής, δέχεται να τον βοηθήσει ο Σατανάς σ' αυτήν. Δέχεται να του πάρει ο Μεφιστοφελής την ψυχή τη στιγμή που θα έχουν πια εκπληρωθεί οι σκοποί του. Ο Μεφιστοφελής φυσικά δεν έχει στον νου να τον βοηθήσει στην επιδίωξη κανενός ευγενικού σκοπού, μα μόνο να τον κυλήσει στον βούρκο. Τον γνωρίζει με ένα αγνό κορίτσι, τη Μαργαρίτα. Και, μολονότι ο Φάουστ νιώθει στην αρχή τον ευγενικό παλμό του καθάριου έρωτα, με την επίδραση του Μεφιστοφελή, τα λησμονεί όλα για να ριχτεί μόνο στην αισθη...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΓΛΑΡΟΣ
Ο Γλάρος είναι το πλέον σηματοδοτημένο φορμαλιστικά έργο του παγκόσμιου θεάτρου. Η εμβληματική παράσταση του Θεάτρου Τέχνης της Μόσχας του 1898 με την σκηνοθεσία του Κωνσταντίν Στανισλάφσκι υπήρξε η πρώτη σκηνική εφαρμογή της κλασικής πια υποκριτικής μεθόδου που έμεινε στην Ιστορία του Θεάτρου ως η Μέθοδος Στανισλάφσκι και η οποία κυριάρχησε στο παγκόσμιο θέατρο του 20ού αιώνα. Ξεκίνησα να μεταφράζω το έργο έχοντας την υποψία πως ο Γλάρος είναι κάτι μεγαλύτερο από τη Μέθοδο Στανισλάφσκι, της οποίας ο ρεαλισμός μου προκαλούσε -ειδικά για αυ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο Γλάρος - Θείος Βάνιας - Πρόταση γάμου - Η αρκούδα
Πέρασαν σχεδόν ενενήντα χρόνια από τότε που το περίφημο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, που ιδρύθηκε το 1898, ανέβασε σαν τρίτο έργο, από την έναρξη της λειτουργίας του, το Γλάρο του Τσέχωφ. Με το έργο αυτό -το τρίτο στη σειρά πολύπραχτο έργο του συγγραφέα- εγκαινιάστηκε η ολοκληρωμένη, αυτούσια μορφή της τσεχωφικής δραματουργίας. Τα αποθεωτικά χειροκροτήματα του κοινού το βράδυ εκείνο της ιστορικής πρεμιέρας, το Δεκέμβρη του 1898, επισφράγισαν όχι μόνο τη θριαμβευτική επιτυχία ενός θεατρικού έργου και μιας παράστασης, αλλά σημάδεψαν και μια νέα...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΦΟΝΩΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΜΛΕΤ
ΚΛΑΥΔΙΟΣ. - Λοιπόν, τι βλέπετε; ΑΜΛΕΤ. - Τη φυλακή μου, κύριέ μου. ΚΛΑΥΔΙΟΣ. - Τη φυλακή σας; Που είναι αυτή; ΑΜΛΕΤ. - Εδώ. ΚΛΑΥΔΙΟΣ. - Η φυλακή σας, εδώ; ΑΜΛΕΤ. - Ετούτη η χώρα, κύριέ μου. [...] ΚΛΑΥΔΙΟΣ. - Από εσάς και μόνο εξαρτάται να απελευθερωθείτε. ΑΜΛΕΤ. - Για μένα αυτή η χώρα είναι μια φυλακή. ΚΛΑΥΔΙΟΣ. - Εγώ έχω άλλη γνώμη. ΑΜΛΕΤ. - Είμαι πρόθυμος να το πιστέψω. Καθώς τίποτα δεν είναι καλό ή κακό από μόνο του· τα πάντα εξαρτώνται από το πώς τα σκεφτόμαστε. ΚΛΑΥΔΙΟΣ. - Εάν αυτή η χώρα είναι μια φυλακή, τότε είναι κι ο κόσμος όλος....
Διαβάστε περισσότερα...

Συμφορά από το πολύ μυαλό
Όταν γραφόταν το έργο, η ρωσική ιστορία περνούσε μια πολύ δυναμική φάση. Ήταν μια εποχή εθνικής αφύπνισης με μαχητικές διασταυρώσεις ιδεών, καλλιτεχνικών ρευμάτων, ηθικών αξιών, υλικών συμφερόντων κ.ά. Ένα μέρος από αυτά τα πράγματα είχαν στενούς δεσμούς με το παρελθόν, προσπαθούσαν να το διατηρήσουν, συγκρουόμενα με τάσεις αναγεννητικές, κατά κανόνα, νεότερης ευρωπαϊκής προέλευσης. Συγκρούονταν αυτές οι δύο κατευθύνσεις. Αλλά η σύγκρουση γινόταν και τότε, όπως συμβαίνει πάντα στις μεγάλες ταραχές, όταν οι αντίπαλοι έρχονται σε πολύ σφιχτέ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ Ο ΠΟΘΟΣ
Ο Στάνλεϋ Κοβάλσκι, ένας άξεστος Πολωνός, δεύτερη γενιά μετανάστης, και η γυναίκα του Στέλλα, που κατάγεται από ξεπεσμένη εύπορη οικογένεια του Νότου, ζουν στα Ηλύσια Πεδία, μια μίζερη παραποτάμια συνοικία της Νένας Ορλεάνης. Η αδελφή της Στέλλας, η Μπλανς Ντυμπουά, μια εύθραυστη, στολισμένη, ξεθωριασμένη καλλονή, καταδέχεται να έρθει και να ζητήσει καταφύγιο στο σπίτι του ζεύγους, όπου αρχίζει να ζει πνίγοντας τα προβλήματά της στο ποτό και μιλώντας συνέχεια για το ένδοξο παρελθόν της οικογένειάς της. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΝΤΕ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΡΓΑ "ΝΟ"
Ένας από τους πρώτους μη Ιάπωνες που παρακολούθησε μια εκτέλεση έργου Νο, ήταν ο Ulysses S. Grant. Το 1879 σταμάτησε στο Τόκιο κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού αναψυχής που έκανε γυρίζοντας όλο τον κόσμο, κι αυτοί που τον φιλοξενούσαν, μην ξέροντας τι να κάνουν για να διασκεδάσουν το σπάνιο επισκέπτη τους απ' το εξωτερικό, ζήτησαν από το διάσημο ηθοποιό του Νο, το Χιόσιο Κιούριο, να δώσει μια παράσταση. Το γεγονός αυτό καθαυτό ήταν εκπληκτικό, αφού ο γκριζομάλλης, πρώην στρατιωτικός, δεν είχε κοιμηθεί παρακολουθώντας τις τελετουργικές, ιερατ...
Διαβάστε περισσότερα...

Μπραντ
Μπραντ είναι ένα όνομα που συναντάται συχνά στη Σκανδιναβία όπως και στη Γερμανία. Νορβηγικά σημαίνει δαυλός, πυρκαγιά. Ο Ίψεν το διάλεξε όχι μονάχα για να συμβολίσει τη θερμή πίστη του ήρωά του, μα ακόμα για να δείξει τον σκοπό του: να φλογίσει τις ψυχές, όπως λέει, σε πολλά μέρη. Ο Μπραντ είναι ένας νεαρός ιερέας που μάχεται με αυτοθυσία να εφαρμόσει το χριστιανικό ιδεώδες σ' ένα ζοφερό, σκοτεινό περιβάλλον παρά τις αντιξοότητες. Το άτομο που σηκώνει κεφάλι και ζητάει την ανεξαρτησία του ? νά τι είναι ο Μπραντ και το σύμβολο που αντιπροσ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟΣ
Ο "Ακρωτηριασμός" είναι μια σύγχρονη μαύρη, κατάμαυρη κωμωδία, όπου τα πρόσωπα βρίζουν ασύστολα δείχνοντας έτσι την οριακά περιθωριακή καταγωγή τους. Ο Καρμάικλ, ένας άντρας λίγο κάτω από τα πενήντα, αναζητάει σε όλη τη χώρα το χέρι που κάποια ομάδα τού έκοψε για αδιευκρίνιστους λόγους πριν από είκοσι επτά χρόνια και καταλήγει στο ξενοδοχείο κάποιας πόλης όπου ένα νεαρό ζευγάρι, ο Τόμπυ και η Μαίριλυν, του έχουν υποσχεθεί ότι έχουν βρει και θα του φέρουν το χαμένο χέρι του. Στο δωμάτιο του ξενοδοχείου θα συμβούν τραγελαφικά γεγονότα, που μ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΝΑ ΚΟΥΡΑΓΙΟ
Η Μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της είναι ένα δράμα που έγραψε ο Μπρεχτ το 1937-39 εξόριστος στην Σουηδία και ανέβηκε στο θέατρο για πρώτη φορά το 1941 στην Ζυρίχη. Η ιστορία της γυρολόγου Μάνας Κουράγιο, που προσπαθεί να κάνει μικροεπιχειρήσεις με τον πόλεμο, αλλά χάνει και τα τρία της παιδιά, μπορεί να ερμηνευθεί ως μια προειδοποίηση προς τους κοινούς ανθρώπους που ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να χειριστούν με πονηριά τις καταστάσεις και να επωφεληθούν από τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, που είχε μόλις ξεσπάσει στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα το έργο είναι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΕΑΤΡΙΚΟΙ ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ
Ο παρών τόμος είναι ένα πρακτικό βοήθημα για σπουδαστές και δασκάλους που ασχολούνται με τη σπουδή της υποκριτικής τέχνης ,στο οποίο εντοπίζονται οι κορυφώσεις των ρόλων/χαρακτήρων σε κάθε θεατρικό έργο. Τα κείμενα είναι αποτμήσεις από το σύνολο στο οποίο ανήκουν και αποτελούν το έναυσμα για την μελέτη τού κάθε ρόλου.Στον τόμο περιλαμβάνονται αποσπάσματα έργων των κορυφαίων ξένων θεατρικών συγγραφέων απο την Αναγέννηση έως τις μέρες μας.Κριτήρια για την επιλογή τους υπήρξαν η αναγνωρισιμότητα του δημιουργού και το ιδιάζον ύφος που καθιστά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ
Το «Τέλος του Παιχνιδιού» είναι η ιστορία ενός ανθρώπου, του Χαμ, πολύ δυνατού, πολύ τυραννικού, που βρίσκεται σε μια κατάσταση πλήρους ανασφάλειας γιατί είναι τυφλός και δεν μπορεί να περπατήσει. Ζει σε μια πολυθρόνα και εξαρτιέται από έναν σύντροφο, κάτι σαν παραγιό και υπηρέτη μαζί, τον Κλοβ. Οι γονείς του Χαμ, ο Ναγκ και η Νελ (ο καθένας μέσα σ’ έναν σκουπιδοτενεκέ που του χρησιμεύει για στήριγμα, επειδή έχασαν το πόδια τους σε ένα ποδηλατικό δυστύχημα), ζουν πλάι του σε μια κατάσταση ακόμα μεγαλύτερης ανημποριάς, σε ένα στάδιο εξάρτησ...
Διαβάστε περισσότερα...