ΤΕΧΝΗ - ΘΕΑΤΡΟ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ > ΘΕΑΤΡΟ > ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ο ΚΟΥΡΕΑΣ ΤΗΣ ΣΕΒΙΛΗΣ
Ένας ερωτευμένος γηραιός κύριος σχεδιάζει να παντρευτεί την κηδεμονευομένη του· ένας πιο επιδέξιος νεαρός εραστής τον προλαβαίνει, και την ίδια μέρα την κάνει γυναίκα του, μέσα στο ίδιο το σπίτι του κηδεμόνα της. Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί κανείς να κάνει με την ίδια επιτυχία μια τραγωδία, μια κωμωδία, ένα θεατρικό έργο, μια όπερα κτλ. Το είδος ενός έργου, όπως και οποιασδήποτε άλλης πράξης, εξαρτάται λιγότερο από την ουσία των πραγμάτων και περισσότερο από τους χαρακτήρες που τα βάζουν σε δράση. Όσο για μένα, λόγω του ότι...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΠΑΓΟΠΩΛΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ
Ο "Παγοπώλης" γράφτηκε στα 1939 - μιαν εποχή πικρότατη για τον Ο' Νηλ. Η πολεμική θύελλα που πρόβαινε στον ορίζοντα, τον είχε ταράξει βαθύτατα. Αργότερα, σε μια δημόσια εξομολόγηση (1956), είπε: "Ο πόλεμος μ' έκανε να καταλάβω πως στήριζα, την πίστη μου στις παλιές αξίες - κι αυτές είχαν χαθεί... Είναι πολύ θλιβερό, αλλά σήμερα δεν υπάρχουν πια αξίες για να στηρίξουν τη ζωή...". Την ταραχή του αυτή καθρεφτίζει ο "Παγοπώλης" - τούτο το "επιβλητικό οικοδόμημα που ύψωσε η Γιγάντια Απελπισία", όπως τ' ονόμασε ο John Gassner. Γράφοντάς το, ο Ο'...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΛΥΚΟ ΠΟΥΛΙ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ
Γραμμένο το 1956, το "Γλυκό πουλί της νιότης" είναι ένα από τα πιο γνωστά του Τεννεσσή Ουίλλιαμς. Ο Τσανς Γουέην, ένας αδίστακτος όσο και φιλόδοξος νέος, που προσφέρει τις υπηρεσίες του στην ώριμη διάσημη ηθοποιό Αλεξάνδρα ντελ Λάγκο, έρχεται μαζί της σε μια πόλη της Φλόριντα και γενέτειρά του και ξαναβρίσκεται στη συντηρητική επαρχία του αμερικανικού Νότου, όπου κυριαρχούν ο κοινωνικός ρατσισμός, η βία και το δίκαιο του ισχυρότερου. Ψυχολογικά ναυάγια και οι δύο, καθένας για τους δικούς του λόγους, η Αλεξάνδρα και ο συνοδός της καταφεύγ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΠΑΙΧΤΕΣ
Ο Νικολάι Βασίλιεβιτς Γκόγκολ έγραψε το μεγαλύτερο μέρος του έργου μεταξύ των ετών 1832 και 1837. Το 1842 μαζεύει τις παλιές και δυσανάγνωστες, όπως παραδέχεται ο ίδιος, σημειώσεις, τις οργανώνει, και έτσι εκδίδεται για πρώτη φόρα η μονόπρακτη αυτή κωμωδία. Το κείμενο που έχετε στα χέρια σας είναι μια όσο το δυνατόν πιστή στο ρωσικό πρωτότυπο μετάφραση. Ως σκηνοθέτης, αυτό το πρώτο στάδιο, της μετάφρασης του πρωτότυπου έργου, λειτούργησε για μένα ως ο καλύτερος τρόπος προεργασίας για την επικείμενη παράσταση. Αν και στην πορεία για τη σκην...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΟΚΚΙΝΟ ΡΟΜΑΝΤΖΟ (ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ)
Τα έργα του Αλεξάντρ Γκέλμαν συνδέονται κατά πολύ με το "θέατρο Τέχνης" της Μόσχας, και ιδιαίτερα με την προσωπικότητα του καλλιτεχνικού διευθυντή του, σκηνοθέτη και ηθοποιού Ολέγκ Εφρέμοφ, στις αναμετρήσεις του με την αδράνεια και το μαρασμό που κυριάρχησαν στη Σοβιετική Ένωση, τη δεκαετία του '70 έως και το 1985. Από το 1971 που ο Εφρέμοφ καλείται να αναλάβει την αναδιοργάνωση του μεγαλύτερου θεάτρου της χώρας, σε κάθε φάση και στιγμή -αναπτέρωσης, μαρασμού, απαγορεύσεων, κατάργησης των ταμπού, διάσπασης, μετάβασης- γίνεται "στόχος" μια...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΟΥΚΛΑΣ ΣΠΙΤΙΚΟ (ΝΟΡΑ)
Ένα χρόνο ύστερα από τα "Στηρίγματα της Κοινωνίας", στα 1878, ο Ερρίκος Ίψεν σχεδιάζει κιόλας το καινούριο έργο του. Βρίσκεται για την ώρα στο Μόναχο, με τη γυναίκα του και με το γιο του. Το πρόγραμμά του είναι να κατέβει στην Ιταλία, τη χώρα που τόσο είχε ευνοήσει την έμπνευσή του δέκα χρόνια πριν ("Μπράντ", "Πέερ Γκυντ), να περάσει το καλοκαίρι στη Ρώμη κι εκεί να εργαστεί. Αρχές Αυγούστου, φαίνεται πως το νέο έργο είναι κιόλας σχεδιασμένο, κι ας μην έχει ακόμα γραφτεί ούτε μία αράδα του. Για να το συλλάβει, ο Ίψεν είχε ανατρέξει σε κάπο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΑ ΑΛΜΠΑ
Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα είναι θεατρικό έργο του Ισπανού συγγραφέα και ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Είναι το τελευταίο έργο που έγραψε ο Λόρκα, το 1936, και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1945. Μαζί με τη "Γέρμα" και το "Ματωμένο Γάμο" αποτελούν την τριλογία της "ισπανικής υπαίθρου" του συγγραφέα. Το εργο περιγράφει τα γεγονότα κατά την περίοδο πένθους σε ένα σπίτι στην Ανδαλουσία, όπου η 60χρονη Μπερνάρντα Άλμπα κατέχει τον απόλυτο έλεγχο πάνω στις κόρες της: Αγκούστιας, Μαγκνταλένα, Αμέλια, Μαρτίριο και Αδέλα. Στο σπίτι ζουν επί...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑΡΤΟΥΦΟΣ
Ο Μολιέρος υπήρξε μια χαρισματική μεγαλοφυΐα που με δύναμη, τόλμη, φαντασία, ευρηματικότητα κατέγραψε, έκρινε, κατέκρινε και συχνά χλεύασε μέσα στης δικής του εποχής τα αδιέξοδα και τις αντιφάσεις τους κοινωνικούς αρνητικούς κύριους χαρακτήρες που πηγάζουν από την εποχή και την καθορίζουν συνάμα. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΑΝΤΟΝ
«Τι είναι αυτό μέσα μας που ασελγεί, ψεύδεται, κλέβει και σκοτώνει; Μαριονέτες είμαστε που τις τραβούν απ' το κορδόνι, τίποτα, τίποτα δεν είμαστε εμείς οι ίδιοι! Σπαθιά με τα οποία μάχονται φαντάσματα, μόνο που δεν φαίνονται τα χέρια που τα κρατούν, όπως στα παραμύθια». Ο Γκέοργκ Μπύχνερ (Georg Buchner), γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1813 στην Γκοντελάου της Γερμανίας. Ως γιος στρατιωτικού γιατρού, σπουδάζει ιατρική στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Από πολύ νεαρή ηλικία όμως γράφει ποιήματα και μικρά διηγήματα. Επηρεασμένος από την παρισιν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΑΟΥΣΤ
Ο σύγχρονος -και κυρίως ο μη γερμανόφωνος-αναγνώστης-, που θα θελήσει να μπει σήμερα στην περιπέτεια να διαβάσει τον Φάουστ, θα σκοντάψει σε δύο εμπόδια: πρώτον, στον τεράστιο όγκο του έργου (12.111 στίχοι, οι περισσότεροι σε μέτρο και ομοιοκαταληξία) και, δεύτερον, στην πεποίθηση (μέχρι προκαταλήψεως) ότι πρόκειται για ένα έργο περίπλοκο, βαθιά στοχαστικό· ένας ποιητικός λαβύρινθος. Και όμως, όποιος θα είχε, στην αυγή του 21ου αιώνα, την υπομονή και την τόλμη να διαβάσει τον Φάουστ, θα έμενε έκπληκτος από τα κωμικά στοιχεία, τις κωμικές σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΑΝΑ
Θεατρικό έργο σε πέντε πράξεις, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Εμίλ Ζολά, Νανά. Έκανε πρεμιέρα στο Παρίσι, στο θέατρο Αμπιγκύ, στις 29 Ιανουαρίου 1881. [...] Η ιστορία του δράματος που προέρχεται από το μυθιστόρημα Νανά είναι ωστόσο πολύ απλή. Εξήγησα αλλού μέσα σε ποιες περιστάσεις παραχώρησα στους κκ. Μπυσνάκ και Γκαστινώ την άδεια να ανεβάσουν την Ταβέρνα στο θέατρο. Όταν κυκλοφόρησε η Νανά, ο κ. Μπυσνάκ ήρθε να μου ζητήσει να κάνει και το θεατρικό έργο για το Αμπιγκύ. Ήταν αναμενόμενο. Δεν παρατήρησε κανείς όσο έπρεπε ότι, από φιλοσοφ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ
Αν ο κόσμος δεν ήταν καμωμένος από τον Ιεχωβά, αλλά από τον Όμηρο, ο Μπέρναρντ Σω θα ήταν ένας κοκκινογένης θεός του Ολύμπου και θα είχε αχώριστο σύντροφο κοντά του, τον Θερσίτη να τον κερνά. Νηφάλιος αιώνια ο ένας, ολομέθυστος αιώνια ο άλλος, θα κοίταζαν από ψηλά τον κόσμο και θα γελούσαν, ο ένας γιατί ο κόσμος είναι τόσο όμορφος, ο άλλος γιατί ο κόσμος είναι τόσο άσκημος, κι οι δυο μαζί γιατί ξέρουν το μεγάλο μυστικό: πως όλος αυτός ο περίφημος Τρωικός Πόλεμος έγινε όχι για την Ελένη, παρά, για τον ίσκιο της Ελένης. Η αληθινή Ελένη είχε ...
Διαβάστε περισσότερα...

COPI
Πολυσχιδής και αμφιλεγόμενος καλλιτέχνης, ο Copi, ψευδώνυμο του Raul Damonte Botana, γεννήθηκε στο Buenos Aires το 1939 και πέθανε στο Παρίσι, όπου έμεινε και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, το 1987. Στα ισπανικά "copi" είναι το υποκοριστικό του "copo de nieve" που θα πει "νιφάδα χιονιού". Στην Ελλάδα, το όνομα του Copi εμφανίζεται κυρίως στα μεταφρασμένα κόμικς που δημοσίευαν τα περιοδικά των εκδόσεων Βαβέλ και Παρά Πέντε ενώ παραμένει σχεδόν άγνωστος ως θεατρικός συγγραφέας. Από το 1901 που εγκαταστάθηκε στο Παρίσι γίνεται διάσημος σε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑΞΙΔΙ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΕΡΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ
Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας, από τους πλέον σημαντικούς του εικοστού αιώνα, ο οποίος τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (1936) και τέσσερις φορές με το βραβείο Πούλιτζερ για τα έργα: "Beyond the horizon" (1920), "Anna Christie" (1922), "Strange Interlude" (1928), "Long day's journey into night" (1957). Τρίτος γιός του Τζέιμς Ο΄ Νηλ, διάσημου ηθοποιού της εποχής, και της Έλλα Κουίνλαν, γεννήθηκε σε ξενοδοχείο του Μπρόντγουέι και έζησε τραυματικά παιδικά χρόνια, γεγονός που επηρέασε τόσο την προσωπική του ζωή όσο και το έργο του. ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
Ο Ντάριο Φο ως μέγας ανατόμος της σύγχρονης κοινωνίας, με καυστικό χιούμορ και ανελέητη σάτιρα, δημιούργησε μια διαχρονική φαρσοκωμωδία, με θέματα που παραμένουν και σήμερα τραγικά επίκαιρα. Η δράση του έργου αναφέρεται στη δεκαετία του 70 στην Ιταλία, αλλά οι καταστάσεις μοιάζουν ίδιες: Ανεργία, μισθοί πείνας, κερδοσκοπία, εκμετάλλευση. Πριν και τώρα και εσαεί, η δυνατότητα να καλύψει κανείς τις βασικές ανάγκες της τροφής και της στέγης, αποτελεί τον πρακτικό ορισμό της έννοιας της αξιοπρέπειας για το ανθρώπινο είδος. Οι γυναίκες σ' ένα σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΛΑΤΟΝΩΦ
Ο συγγραφέας Αντόν Τσέχωφ στην πρώτη του αυτή θεατρική δοκιμή, διαλύει στο έσχατο όριο τα καθέκαστα της ανθρώπινης μοίρας, σε τρομαχτικά ταμπλό μιας νατουραλιστικής αλήθειας. Ίσως πιστεύει πως ο πιο άθλιος θάνατος δικαιούται μιαν ερμηνεία... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΡΕΣ ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ
Μου είπε ότι ακόμη και αν όλοι οι άλλοι γάμοι στον κόσμο είναι γεμάτοι υποκρισία και κτηνωδία, ο δικός μας γάμος θα ήταν πραγματικό μυστήριο. . . έτσι το αποκάλεσε: μυστήριο που ο έρωτάς μας και η πίστη μας θα το έκαναν να βρει την πιο ολοκληρωμένη έκφραση του εαυτού του και θα καθιστούσε την ένωσή μας θαυμάσια. (Χαμογελάει τρυφερά): Βλέπεις, αυτό λαχταρούσα να μου λέει ο καλός μου για το ιδανικό βάθος της αγάπης που αισθανόταν για μένα. . . και θαρρώ πως κάθε γυναίκα αυτό ποθεί να ακούσει από τον αγαπημένο της. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΒΥΣΣΙΝΟΚΗΠΟΣ
Το τελευταίο έργο του Αντόν Τσέχωφ, και το πιο ώριμο του σε ποιητικό ρεαλισμό. Πρωτοανέβηκε στο Καλλιτεχνικό Θέατρο της Μόσχας το 1904 σε σκηνοθεσία Στανισλάβσκι, με την Όλγα Κνίππερ στο ρόλο της Αρκάντινα. Η γοητεία αυτού του έργου έγκειται σε ένα απροσδιόριστο άρωμα, βαθιά κρυμμένο, που για να το νιώσεις πρέπει να προκαλέσεις το άνοιγμα του λουλουδιού, όχι βίαια όμως, γιατί το λουλούδι θα μαραθεί. Οι ήρωες στο Βυσσινόκηπο είναι όπως όλοι οι Τσεχωφικοί: καλοί και συνεπείς μέσα στη μετριότητα τους, εγκλωβισμένοι, σ΄ έναν κόσμο που πεθαίνει...
Διαβάστε περισσότερα...

COPI
Πολυσχιδής και αμφιλεγόμενος καλλιτέχνης, ο Copi, ψευδώνυμο του Raul Damonte Botana, γεννήθηκε στο Buenos Aires το 1939 και πέθανε στο Παρίσι, όπου έμεινε και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, το 1987. Στα ισπανικά "copi" είναι το υποκοριστικό του "copo de nieve" που θα πει "νιφάδα χιονιού". Στην Ελλάδα, το όνομα του Copi εμφανίζεται κυρίως στα μεταφρασμένα κόμικς που δημοσίευαν τα περιοδικά των εκδόσεων Βαβέλ και Παρά Πέντε ενώ παραμένει σχεδόν άγνωστος ως θεατρικός συγγραφέας. Από το 1901 που εγκαταστάθηκε στο Παρίσι γίνεται διάσημος σε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΩΔΕΚΑΤΗ ΝΥΧΤΑ
Η Δωδέκατη νύχτα γράφτηκε το 1599-1600 ακριβώς μετά τη μελαγχολική κωμωδία του Με το ίδιο μέτρο και πριν από τη μεγάλη τραγωδία του Άμλετ. Γι' αυτό παρατηρούμε ότι, παρ' όλη τη λάμψη και τη χαρούμενη διάθεση του έργου, υπάρχει κατά βάθος ένας τόνος πικρίας. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)...
Διαβάστε περισσότερα...