ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ > ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ > ΓΑΛΛΙΑ

Η ΑΥΡΑ ΤΗΣ ΣΑΝΕΛ
"Ένας κόσμος τελείωνε, ένας άλλος έμελλε να γεννηθεί. Ήμουν εκεί μια ευκαιρία παρουσιαζόταν, την άδραξα. Είχαμε την ίδια ηλικία μ' αυτόν τον καινούργιο αιώνα: σε μένα λοιπόν απευθύνθηκε για να τον εκφράσω ενδυματολογικά. Χρειαζόταν απλότητα, άνεση, καθαρότητα στις γραμμές: κι όλα αυτά του τα προσέφερα εν αγνοία μου. Οι πραγματικές επιτυχίες έρχονται μοιραία. [...] Ιδού γιατί η οδός Καμπόν υπήρξε επί τριάντα χρόνια το κέντρο του καλού γούστου. Είχα ανακαλύψει εκ νέου την τιμιότητα, και, με τον δικό μου τρόπο, είχα αποδώσει στη μόδα την εν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΛΑΙΜΗΤΟΜΟ
«Το κεφάλι του λαού. Να το ζήτημα. Φωτίσατέ το. Δεν θα είναι τότε ανάγκη να το κόψετε.» Δημοσιευμένο στο παράρτημα της «Παρισινής Επιθεώρησης» τον Ιούλιο του 1834, το διήγημα "Μπροστά στη λαιμητόμο" αποτελεί μια πολιτική καταγγελία, ένα «κατηγορώ» ενάντια στη θανατική ποινή αλλά και την αδιαφορία της κοινωνίας απέναντι στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των λαϊκών μαζών. Χρησιμοποιώντας τη λογοτεχνική φόρμα, ο Β. Ουγκώ καταγράφει το χρονικό ενός άνδρα που οδηγείται στην παρανομία λόγω των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών της εποχής και μοιραία κα...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΕΞΑΔΕΛΦΟΣ ΠΟΝΣ
ΕΝΑ ΕΝΔΟΞΟ ΘΡΥΨΑΛΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ Κατά τις τρεις το απόγευμα, μιας μέρας το Οκτώβρη του 1844, ένας άντρας γύρω στα εξήντα, που για όλους, όμως, ήταν μεγαλύτερος, προχωρούσε στο Μπουλβάρ ντες Ιταλιέν, με βλέμμα πονηρά χαμηλωμένο και χείλια σφιχτά όλο υποκρισία, σαν έναν έμπορο που πριν από λίγο έκλεισε μια καλή δουλειά ή σαν ένα αγόρι περήφανο για τον εαυτό του, καθώς αφήνει το μπουντουάρ μιας κυρίας. Δεν υπάρχει άλλη έκφραση στο Παρίσι για να δείξει ένας άντρας την προσωπική του ικανοποίηση. Μόλις ο γεράκος φάνηκε από μακριά, οι αργόσχο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ ΓΑΝΤΙ
Ένας δικαστής εκπαραθυρώνεται από τον όγδοο όροφο μιας πολυκατοικίας. Ένας ανθοπώλης σταυρώνεται σ' ένα δέντρο, στη μέση του δρόμου. Ένας οικολόγος γίνεται λιώμα από μια μπουλντόζα. Ένα κολ-γκερλ δέχεται ένα βλήμα όλμου. Ένας Ρώσος κακοποιός βρίσκεται κρεμασμένος στα κρατητήρια του δικαστικού μεγάρου... Είκοσι δύο πτώματα μέσα σε μερικές μέρες... Ποια σχέση υπάρχει ανάμεσα σ' αυτά τα εγκλήματα; Αυτό είναι το ερώτημα που έθετα στον εαυτό μου αποκαμωμένος. Περιστοιχισμένος από μια ομάδα μπάτσων που είχαν την τάση να φιλοσοφούν υπερβολικά σχε...
Διαβάστε περισσότερα...

Αγώνες και μεταμορφώσεις μιας γυναίκας
Για μεγάλο μέρος της ζωής της η μητέρα μου έζησε μες στη φτώχεια και την ανάγκη, στο περιθώριο, τσακισμένη και πολλές φορές ταπεινωμένη από τη βία των αντρών. Η ύπαρξή της έμοιαζε να οριοθετείται απολύτως από τη διπλή κυριαρχία που ασκούνταν πάνω της, την κυριαρχία της τάξης και την ανδρική κυριαρχία. Κι όμως, μια μέρα, στα σαράντα τέσσερά της, εξεγέρθηκε ενάντια σε αυτή τη ζωή, έφυγε, και σιγά σιγά θεμελίωσε την ελευθερία της. Το βιβλίο είναι η ιστορία αυτής της μεταμόρφωσης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΠΟΚΡΥΦΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΣΑΛΛΥ ΜΑΡΑ
«Ο αγαπημένος μου καθηγητής μ’ έβαζε να μαθαίνω απέξω ένα σωρό παροιμίες, όπως κάτι εκφράσεις του τύπου: «Τι είναι η μύγα, τι είναι η σπλήνα», «Μ’ όποιο δάσκαλο καθίσεις, φύλαγε τα ρούχα σου», «Όποιος κοιμάται με στραβό, δεν ξέρει από πού του ‘ρθε», «Μην κατουράς στη θάλασσα, θα το ‘βρεις στη σαλάτα» κ.λπ. Τι ωραία γλώσσα που είναι, όπως και να το κάνουμε, η γαλλική, τι χαρά για μένα να κάθομαι με τη ρομπ-ντε-σαμπρ μου κοντά σ’ ένα τζάκι, αναμμένο με ιρλανδική τύρφη, και να χειρίζομαι με τόση άνεση το τρυφερό κι εξωτικό λεξιλόγιο που χρησι...
Διαβάστε περισσότερα...

Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου
Σε εκείνους που τα έχουν όλα, δεν έχω δει ποτέ οικογένεια να πηγαίνει στη θάλασσα για να γιορτάσει μια πολιτική απόφαση, επειδή για κείνους η πολιτική δεν αλλάζει σχεδόν τίποτα. Το συνειδητοποίησα όταν πήγα να ζήσω στο Παρίσι, μακριά από σένα: οι κυρίαρχοι μπορούν να παραπονιούνται για μια αριστερή κυβέρνηση, μπορούν να παραπονιούνται για μια δεξιά κυβέρνηση, αλλά καμία κυβέρνηση δεν τους διαλύει ποτέ τα σωθικά, καμία κυβέρνηση δεν τους τσακίζει ποτέ τη μέση, καμία κυβέρνηση δεν τους κάνει ποτέ να πάνε στη θάλασσα. Η πολιτική δεν αλλάζει τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Ξέρουμε σήμερα καλύτερα τις διεργασίες γέννησης αυτού του έργου ζωής, αυτού του απέραντου ποταμού λέξεων που συγκλόνισε τη λογοτεχνία του 20ού αιώνα, στη Γαλλία αλλά και σ' όλο τον κόσμο. Ο αναγνώστης έρχεται εδώ σ' επαφή συνάμα με μια εποποιία της σκέψης, μ' ένα ταξίδι στους λαβύρινθους του κοσμικού, καλλιτεχνικού και διανοητικού στερεώματος της εποχής του Προύστ, με μιαν αξιοθαύμαστη ψυχολογική μελέτη, κι όλα αυτά στην υπηρεσία μιας ανεπανάληπτης γλώσσας. Ξέρουμε επίσης τις περιστάσεις του θανάτου του Μαρσέλ Προύστ, την εγγραφή της λέξης...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΕ Ο ΕΡΝΕΣΤΟ ΓΚ.
Απ' την Πράγα και πάλι πίσω στην Πράγα, περνώντας απ' το Παρίσι και το Αλγέρι. Η μακρά πορεία του γιατρού Γιόζεφ Κάπλαν απ' το 1910 έως το 2010. Η μποέμικη ζωή στο Παρίσι της δεκαετίας του 1930, με τις αίθουσες χορού και την "ανακάλυψη" του τάνγκο, αλλά και με όλους εκείνους που "ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο". Η τόσο ξεχωριστή ατμόσφαιρα του Αλγερίου, βγαλμένη απευθείας απ' τις σελίδες του Καμύ. Οι έρωτες του Γιόζεφ με την αισθαντική Νελλύ αλλά και με την ασυμβίβαστη Κριστίν. Η επιστροφή στην Πράγα, ο σφετερισμός της εξουσίας απ' τους κομμ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΦΟΒΕΡΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΕΝΟΣ ΟΔΟΝΤΟΓΙΑΤΡΟΥ
«Επιτέλους κύριε, θα μου κάνετε την τιμή να μου πείτε τί επιθυμείτε;» Το πρόσωπο στο οποίο απευθυνόταν ο τυπογράφος ήταν ένας άνδρας απολύτως απρόσωπος, ο πρώτος τυχών μεταξύ των ασήμαντων ή των απλοϊκών, κάποιος από τους ανθρώπους εκείνους που δίνουν την εντύπωση ότι υπάρχουν στον πληθυντικό αριθμό, τόσο πολύ εκφράζουν τον περίγυρο, τη συλλογικότητα, το αδιαίρετο. [...] Ο Ζερμπιγιόν ήταν ένας δολοφόνος που είχε χάσει τη γαλήνη του. Ο νοών νοείτω. Αφού διέπραξε το έγκλημά του με τον πιο άνανδρο και αχρείο τρόπο, δίχως να νιώσει καμιά ταραχ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΕΠΙ ΠΙΣΤΩΣΕΙ
Η Μαρτίν είναι όμορφη, αξιαγάπητη, αλλά μεγαλώνει σε άθλιες οικογενειακές συνθήκες, σε μια φτωχή πόλη. Φεύγει για το λαμπερό Παρίσι, όπου βρίσκει μια δουλειά μανικιουρίστα. Ο Ντανιέλ, καλλιεργητής τριαντάφυλλων στην επαρχία τους, είναι μια ακόμα υπόσχεση ευτυχίας. Ερωτεύονται με πάθος, αλλά τα όνειρά τους ακολουθούν διαφορετικές τροχιές. Η Έλσα Τριολέ (1896-1970), η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με το βραβείο Goncourt (1944), μούσα και σύζυγος του Λουί Αραγκόν, φίλη των Μαγιακόφσκι, Γκόρκι, Παστερνάκ, Μπρετόν, Ελιάρ, ήταν ενεργό μέλος των προ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΟΥ
"Ήρθα στον κόσμο κατά την επίθεση της Τετ, τις πρώτες μέρες του νέου έτους του Πιθήκου, όσο οι μακριές αλυσίδες με βαρελότα που κρέμονταν μπρος στα σπίτια εκρήγνυντο δημιουργώντας μαζί με τον ήχο των οπλοπολυβόλων μια πολυφωνία. Είδα το φως του ήλιου στη Σαϊγκόν, εκεί όπου τα απομεινάρια από τα θρυμματισμένα σε χίλια κομμάτια βαρελότα έβαφαν κόκκινο το έδαφος, όπως τα πέταλα από τα άνθη στις κερασιές, ή όπως το αίμα των δύο εκατομμυρίων παραταγμένων στρατιωτών που είχαν διασκορπιστεί στις πόλεις και στα χωριά ενός Βιετνάμ σκισμένου στα δύο...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ξένος
«...Αυτό που θα διαβάσει ο αναγνώστης στον "Ξένο", είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που, δίχως τίποτα το ηρωικό στη συμπεριφορά του, δέχεται να πεθάνει για την αλήθεια. Ένιωσα εξάλλου την ανάγκη να πω, κι ας μοιάζει παράδοξο, πως προσπάθησα ν' αποδώσω με τον ήρωά μου τον μόνο Χριστό που μας αξίζει. Είναι φανερό λοιπόν, μετά τις εξηγήσεις μου, ότι το είπα χωρίς πρόσθεση βλασφημίας, απλώς και μόνο με την κάπως ειρωνική τρυφερότητα που δικαιούται να νιώθει ένας καλλιτέχνης για τα πρόσωπα που δημιουργεί». (Αλμπέρ Καμύ - 1954, από την παρουσίαση σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΠΙΛΕΚΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
Τα διηγήματα και οι νουβέλες που παρουσιάζονται σε τούτη την έκδοση δεν ανήκουν σε κάποια συγκεκριμένη συλλογή διηγημάτων του Μωπασάν, αλλά προέρχονται από διάφορες συλλογές που εκδόθηκαν ενόσω ζούσε ο συγγραφέας τους. Σε αυτές περιλαμβάνονταν συγκεντρωμένα, χωρίς κανένα ιδιαίτερο, κοινό θεματικό στοιχείο, αλλά με μοναδικό γνώμονα τη χρονική τους ακολουθία, διηγήματα και νουβέλες που ο Μωπασάν είχε ήδη δημοσιεύσει σε διάφορες παρισινές εφημερίδες. Είναι, λοιπόν, φυσικό και τα παρόντα διηγήματα να μην έχουν κοινό θεματικό άξονα, αν και θα μ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
Εδώ και περισσότερο από μισόν αιώνα, ένα βράδυ, παρέα με δύο φίλους, ο μεταφραστής μοιράστηκε μια μοναδική εμπειρία: την ανατολή του ήλιου από την Ακρόπολη. Αυτοί ήταν οι δημοσιογράφοι Νίκος Μακρίδης και Γιάννης Κουνάδης, και οι δύο εκλιπόντες, ο πρώτος το 2014 και ο δεύτερος πριν πολλά χρόνια, κιόλας. Εκεί άκουσε για πρώτη φορά να απαγγέλλεται από τον Νίκο Μακρίδη ένα απόσπασμα από την Προσευχή στην Ακρόπολη του Ερνέστου Ρενάν. Σε αυτό το γεγονός αναφέρεται με περισσότερες λεπτομέρειες στο βιβλίο του Χρονικό των Εξαρχείων, αλλά και στην α...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΡΙΕΣ
Η σαραντάχρονη Σολέν, εξαιρετικά επιτυχημένη δικηγόρος, προσπαθεί, μετά από ένα τραγικό περιστατικό, να ξεπεράσει την κατάθλιψη προσφέροντας εθελοντικά τις υπηρεσίες της σε μια εστία στο Παρίσι που φιλοξενεί γυναίκες που χρειάζονται βοήθεια. Εκεί αναλαμβάνει καθήκοντα δημόσιου γραφέα, εξυπηρετώντας όσες δεν είναι σε θέση να συντάξουν μόνες τους μια επιστολή. Άστεγες, μετανάστριες, κακοποιημένες, εξαρτημένες από ουσίες, προερχόμενες από χαμηλά κοινωνικά στρώματα κι έχοντας ζήσει στο περιθώριο της κοινωνίας, οι γυναίκες αυτές αντιμετωπίζουν ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ (4η ΕΚΔΟΣΗ)
Δύο χρόνια μετά "Το Μυστήριο του Κίτρινου Δωματίου" που συντάραξε την κοινή γνώμη της Γαλλίας, ο δαιμόνιος δημοσιογράφος Ζοζέφ Ρουλεταμπίλ ψάχνει στοιχεία γιο το παρελθόν του. Την ίδια ώρα η Ματίλντ Στάνγκερσον παντρεύεται τον αγαπημένο της Ρομπέρ Νταρζάκ, αλλά κατά τη διάρκεια της τελετής μια αδιόρατη απειλή πλανιέται στην ατμόσφαιρα. Αν και κανείς δεν το ομολογεί, όλοι περιμένουν ότι ο -νεκρός πια- Λαρσάν θα εμφανιστεί για να απειλήσει τη ζωή τους. Όμως όλα κυλάνε φυσιολογικά και το ευτυχισμένο ζευγάρι φεύγει για μήνα του μέλιτος. Ελάχισ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΦΡΟΥΡΙΑ
Σε μια φουτουριστική κι απρόσωπη συνοικία του Παρισιού με ψηλούς πύργους, τα μαύρα φρούρια, που μοιάζουν να θέλουν να παντρέψουν το χθόνιο με το ουράνιο, ζει και κινείται ένας ολόκληρος κόσμος: τραπεζικοί, καλλιτέχνες, συμμορίες νεαρών, ένας κόσμος που ονειρεύεται αλλά κι αγωνιά, ένας κόσμος που αναζητά απεγνωσμένα την ηδονή και την ευτυχία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΝΔΙΑΝΑ
Η Ινδιάνα είναι ο πρόδρομος της Έμμα Μποβαρύ, γράφει στον πρόλογο της έκδοσης του Γκαλιμάρ (1984), η κυρία Μπεατρίς Ντιντιέ. Έχει την ομορφιά των ηρωίδων που υποφέρουν από την αντίθεση ανάμεσα στο όνειρο και τη φτώχεια της ζωής τους σαν σκλάβες γυναίκες, περιορισμένες μέσα στο στενό σύμπαν της καθημερινής ζωής. . . " Έγραψα την Ινδιάνα το φθινόπωρο του 1831", γράφει η Σάνοη. "Είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα, και το έκανα χωρίς να έχω κανένα προσχέδιο, καμιά θεωρία τέχνης ή φιλοσοφίας στο νου μου. [Οι κριτικοί] θέλησαν να δούνε σ' αυτήν έν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΟΥΚΡΗΤΙΑ ΦΛΟΡΙΑΝΙ
Η έλξη των ετερωνύμων είναι ό,τι πιο συνηθισμένο στον έρωτα. Είναι όμως εφικτό να διατηρηθεί αυτή η έλξη μέσα στην καθημερινότητα της ζωής; Μάλλον όχι, ακόμα κι αν οι εραστές -ο Κάρολ και η Λουκρητία σ' αυτή την ιστορία- είναι δυο πλάσματα πρόθυμα ν' αγαπήσουν με τη μεγαλύτερη ορμή και αφοσίωση που υπάρχει στον κόσμο και αποφασισμένα να μην αναζητήσουν πουθενά αλλού την ευτυχία. (. . .) Η Σάνδη στη "Λουκρητία Φλοριάνι", αυτό το μικρό αριστούργημα, το κατεξοχήν εμπνευσμένο από το δεσμό της με τον Φρειδερίκο Σοπέν έργο της, μας βεβαιώνει πως...
Διαβάστε περισσότερα...