ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ > ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ > ΑΥΣΤΡΙΑ

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΜΙΑΣ ΑΓΝΩΣΤΗΣ
"ΣΕ ΚΟΙΤΟΥΣΑ ΣΤΑΘΕΡΑ. "ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ΜΕ, αναγνώρισέ με επιτέλους!" φώναζε το βλέμμα μου. Αλλά τα μάτια σου χαμογελούσαν φιλικά και ανήξερα. Με φίλησες ακόμα μια φορά. Αλλά δε με αναγνώρισες. Προχώρησα βιαστικά, γιατί ένιωθα ότι είχαν ανέβει δάκρυα στα μάτια μου και δεν έπρεπε να τα δεις. Στον προθάλαμο έπεσα σχεδόν πάνω στον υπηρέτη σου, και τότε - σ' αυτό το ένα, ακούς; σ' αυτό το ένα δευτερόλεπτο, που τον κοίταξα με δάκρυα στα μάτια, ένα φως έλαμψε μέσα του. Σ' αυτό το ένα δευτερόλεπτο, μ' αναγνώρισε ο γέρος άντρας που είχε να με δει από πα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΟΒΟΣ
Μετά την απιστία, ο φόβος. Οι διαβαθμίσεις της έντασής του, από την ανατριχίλα μέχρι τον πανικό. Το φάσμα των συναισθημάτων που τον συνοδεύουν, από την ηδονή μέχρι την επιθυμία του θανάτου. Η ακτινογραφία του κοινωνικού σώματος που τον εκτρέφει, της μεγαλοαστικής τάξης. Με ρεαλιστική ψυχολογική περιγραφή, με διεισδυτική κοινωνική ανάλυση και αμείωτη δραματική ένταση, ο Στέφαν Τσβάιχ παρατηρεί και ανατέμνει το φόβο: το ατομικό βίωμα και τις κοινωνικές συνιστώσες του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΙΟ ΒΑΘΙΑ ΚΙ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ
1938. Ο Ντόινο Φάμπερ, Εβραίος ιστορικός, ηγετικό στέλεχος του γερμανικού ΚΚ, κεντρικός ήρωας της τριλογίας, αυτοεξορίζεται στο Παρίσι. Η Ιστορία προχωράει ερήμην του - ερήμην όλων των ιδεολόγων κομουνιστών που παγιδεύτηκαν στην ουτοπική πεποίθηση ότι η ιστορική νομοτέλεια είναι με το μέρος τους ο εθνικοσοσιαλισμός είναι κυρίαρχος, το σοβιετικό ΚΚ εκτροχιάζεται σε έναν αμείλικτο ολοκληρωτισμό, η Ευρώπη βαδίζει ολοταχώς προς τον πόλεμο. Ο Σπέρμπερ σκιαγραφεί την Πόλη του Φωτός και την κοινωνία της με τρυφερότητα - ήταν άλλωστε δεύτερη πατρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΓΓΕΛΑΝΟΣ
Τα βιβλία γεννιούνται κάτου από το σπηρούνισμα των πιο ποικίλων συναισθημάτων. Μερικοί μπορεί να γράψουν βιβλία που να τα χρωστούν στην έξαψη του ενθουσιασμού ή στις υπαγορεύσεις της ευγνωμοσύνης από την άλλη, η πικρία, η οργή ή η ανία μπορούν να διεγείρουν το απαιτούμενο πνευματικό πάθος. Συχνά επίσης η περιέργεια χορηγεί την ενόρμηση - την ψυχολογική εκείνη αναγάλλιαση που απορρέει από τον τρόπο που, γράφοντας κανείς για τους ανθρώπους ή για τα έργα των, τους εξηγεί στον εαυτό του. Συχνά, επίσης, παράγοντες που αξίζουν λιγότερην εμπιστο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΥΓΧΥΣΗ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ
Ο έρωτας ενός καθηγητή προς τον φοιτητή προστατευόμενό του και τα συγκεχυμένα αισθήματα που τρέφει ο νεαρός φοιτητής προς τον καθηγητή αλλά και τη σύζυγό του, ανομολόγητες σκέψεις, τύψεις, ενοχές, ντροπή - όλα δοσμένα με τη μεγαλοσύνη που μπορεί να ντύνει τα πράγματα η κλασική λογοτεχνία... Ένα έργο που προκάλεσε αίσθηση στην εποχή του και συνεχίζει να προκαλεί... "Έχουν περάσει από τότε σαράντα χρόνια: κι όμως ακόμα και σήμερα, στη διάρκεια μιας ομιλίας, όταν με παρασύρει η ορμή του λόγου, νιώθω ξαφνικά με αμηχανία πως δεν μιλάω εγώ, μα κ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Μπορεί να επιβιώσει ένας έρωτας που έρχεται αντιμέτωπος με την απόσταση, το χρόνο, την προδοσία, τη σκιά ενός παγκόσμιου πολέμου; Μήπως τελικά το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι αυτό που φαινομενικά τον κρατάει ζωντανό - η ανεκπλήρωτη φύση του, το πέρασμά του στη σφαίρα του ονείρου; Ο Στέφαν Τσβάιχ μας αφηγείται την ιστορία ενός έρωτα που για χρόνια μοιάζει ανέφικτος, σε τούτη την ψυχολογική αλλά και έντονα αισθησιακή νουβέλα, η οποία ανακαλύφθηκε μετά το θάνατό του κι ενέπνευσε τον Πατρίς Λεκόντ να τη μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη. (Από την παρουσ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΛΕΒΙΑΘΑΝ
Στο Προγκρόντι, μια πολίχνη της Γαλικίας, ζούσε κάποτε ένας Εβραίος έμπορος κοραλλιών, ο Νίσεν Πιτσένικ. Ήταν γνωστός σε όλη την ευρύτερη περιοχή και η πελατεία του πρόθυμη να ταξιδέψει κάμποσα βέρστια προκειμένου να αγοράσει ένα κόσμημα για κάποια ιδιαίτερη περίσταση. Αν και οι πάντες θεωρούσαν τον Πιτσένικ δικό τους άνθρωπο, κανείς δεν υποψιαζόταν τον καημό που φώλιαζε βαθιά μες στην ψυχή του. Γιατί ο κοραλλέμπορος, που ποτέ του δεν είχε φύγει από το Προγκρόντι, ονειρευόταν τον πλατύ ωκεανό με τα όμορφα κοράλλια, τα οποία επιτηρούσε και...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΥΓΧΥΣΗ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ
Στη Σύγχυση αισθημάτων, ο Τσβάιχ περιγράφει με τη λεπτή ψυχογραφική πένα του την ιστορία ενός ατίθασου φοιτητή που ανακαλύπτει τις χαρές της γνώσης χάρη στον εμπνευσμένο καθηγητή του στο Πανεπιστήμιο, ώσπου ανακαλύπτει ότι αυτός είναι ομοφυλόφιλος και βασανίζεται από την αγάπη του για τον νεαρό προστατευόμενό του. Η νουβέλα αυτή προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση την εποχή που πρωτοκυκλοφόρησε (1927) -εν μέρει και για τη συμπάθεια με την οποία αντιμετωπίζει ο Τσβάιχ τον ήρωα του- και σχολιάστηκε από τον πατέρα της ψυχανάλυσης Ζίγκμουντ Φρόιντ σε ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΝΟΡΑ
H ΜΕΝΟΡΑ - TO ΘΑΜΜΕΝΟ ΚΗΡΟΠΗΓΙΟ πρωτοδημοσιεύτηκε στη Βιέννη το 1937, εποχή κατά την οποία το κυνηγητό των Εβραίων από τους ναζί έχει γιγαντωθεί. Το βιβλίο μάς επιτρέπει να εκτιμήσουμε με τον πιο ακριβή τρόπο τα χαρακτηριστικά του πλούσιου και σύνθετου ταλέντου του συγγραφέα του, γιατί βρίσκουμε σε αυτό ταυτόχρονα τον αφηγητή, τον ιστορικό και τον στοχαστή. Αποτελεί μια θαυμάσια μεταφορά της αέναης περιπλάνησης του εβραϊκού λαού. Η υπόθεσή του εμπνέεται από τον εβραϊκό θρύλο της επτάφωτης λυχνίας. Διηγείται την περιπέτεια της μενορά στο Να...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΟΙΚΤΟΣ
Το μοναδικό μυθιστόρημα του Στέφαν Τσβάιχ, γραμμένο τις παραμονές του Β' Παγκοσμίου πολέμου, περιγράφει σπαρακτικά τη βασανιστική προδοσία της τιμής και του έρωτα, με φόντο τη διάλυση της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Οι ήρωες είναι οι αποσβολωμένοι θεατές της τραγωδίας τους, σύμβολα ενός παρακμιακού πολιτισμού που δεν μπορεί όμως να αντισταθεί στη διεγερτική χαρά ενός τελευταίου βαλς. Η πρόζα του Τσβάιχ, υπέροχη και εκλεπτυσμένη, μοιάζει με τα λείψανα αυτού του πολιτισμού που τον κατάπιε η τρέλα του 20ου αιώνα. Ο οίκτος παρουσιάζεται ως ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΟΚΙΜΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΖΟΥΚΜΠΟΞ
Μέσα στο μισοσκόταδο και τη βαβούρα των μεθυσμένων διέκρινε τη μοναδική ήρεμη φιγούρα, μια Ινδιάνα που στεκόταν δίπλα στο σπινθηροβόλο τζουκμπόξ. Είχε στραφεί προς τη μεριά του, ένα μεγάλο, περήφανο αλλά και κάπως περιπαικτικό πρόσωπο, κι αυτή ήταν η μοναδική φορά που χόρεψε με κάποιον μέσα στο νταβαντούρι ενός τζουκμπόξ. Παραμέρισαν ακόμα κι όσοι συνήθως κάνουν αμάν για καυγά, λες κι αυτή Η γυναίκα, παρότι νέα ή μάλλον δίχως ηλικία, ήταν η γηραιότερη εκεί μέσα. Αργότερα βγήκαν μαζί από μια πίσω πόρτα στην παγωμένη αυλή όπου ήταν παρκαρισμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΥΓΧΥΣΗ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ
Οι μαθητές και οι συνάδελφοί μου στο Πανεπιστήμιο είχαν μια θαυμάσια ιδέα. Την ημέρα που γιόρταζα την εξηκοστή επέτειο των γενεθλίων μου και τα τριάντα χρόνια της καθηγεσίας μου, μου πρόσφεραν πανηγυρικά έναν ωραιότατο δεμένο τόμο, σαν ένδειξη εκτίμησης στο έργο μου. Επρόκειτο για μια πραγματική βιογραφία. Δεν έλειπε απ' αυτήν ακόμα και το πιο μικρό άρθρο μου και η πιο ασήμαντη διάλεξή μου. Ο, τιδήποτε έφερνε την υπογραφή μου ανασύρθηκε με σχολαστική επιμέλεια, ο Θεός ξέρει από ποια σκονισμένα αρχεία, ταξινομήθηκε και καταγράφτηκε με θρησκ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΛΕΘΡΟΣ - ΣΩΤΗΡΙΑ - ΟΛΕΘΡΟΣ
"Ένα πράγμα έμεινε για πάντα στην ψυχή του Φράντς Βέρφελ, η συμφορά των Αρμενίων. Κατά τη διάρκεια κιόλας του ταξιδιού (στην Παλαιστίνη και στη Συρία) σχεδίαζε ένα μυθιστόρημα", σημείωνε η Άλμα Μάλερ-Βέρφελ. "Οι σαράντα μέρες του Μουζά Ντάγκ" κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά το 1933 και απαγορεύτηκαν αμέσως από το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς. Με εντολή του υπουργού Παιδείας ο συγγραφέας διαγράφηκε από την Πρωσική Ακαδημία Τεχνών. Το βιβλίο ρίχτηκε στην πυρά, μαζί με τα έργα του Τόμας Μαν και του Άλφρεντ Ντέμπλιν. Αλλά ήταν ήδη αργά: αμέσως μετά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΕΚΑΤΟ ΜΕΡΕΣ
"Ήταν χαμένη. Χαμένη ανεπανόρθωτα. Ανήκε στον μεγάλο αυτοκράτορα, μα αυτός δεν την ήξερε, δεν ήξερε τίποτα γι' αυτήν. Ήταν μικροσκοπική κι ασήμαντη, πιο ασήμαντη από τις ασήμαντες μυγούλες που βούιζαν στην κάμαρα του αυτοκράτορα, αόρατες ή κι ενοχλητικές ίσως γι' αυτόν. Αόρατη ή κι ενοχλητική ίσως: όπως κι αν ήταν, αυτή τον αγαπούσε. Η καρδιά της ήταν θερμή, τρυφερή, νέα. Κάποιες στιγμές, με το βλέμμα προσηλωμένο σε κάποιο από τα πορτραίτα του, ένιωθε κι η ίδια σαν τις μυγούλες που, μικροσκοπικές κι ασήμαντες κι ενοχλητικές, σέρνονταν πάνω...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙΟΡΘΩΣΗ
«Για να στηρίζεται ευσταθώς ένα σώμα», λέει το ρητό της προμετωπίδας του μυθιστορήματος, «είναι απαραίτητο να έχει τουλάχιστον τρία σημεία στίξης, που να μη βρίσκονται σε ευθεία γραμμή, είπε ο Ρόιτχαμερ». Το μυθιστόρημα "Διόρθωση" έχει όντως τρία τέτοια σημεία στήριξης. Το πρώτο είναι ο σαρανταδυάχρονος Αυστριακός Ρόιτχαμερ, που σπουδάζει φυσικές επιστήμες στο Κέμπριτζ. Έπειτα από τρία χρόνια σχεδιασμού και άλλα τόσα οικοδομικών εργασιών, έχτισε για την αγαπημένη του αδελφή το οικοδόμημα που της αντιστοιχούσε τελείως, τον λεγόμενο «κώνο». ...
Διαβάστε περισσότερα...

HOTEL SAVOY
O Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει φτάσει στο τέλος του. Η απέραντη Ρωσία ελευθερώνει τους αιχμαλώτους της, που συγκεντρώνονται (κάθε μέρα και περισσότεροι) στην ανατολική μεθόριο της Ευρώπης. Ο συγγραφέας μας οδηγεί σε μια απ'αυτές τις μικρές πόλεις, που τόσο καλά γνωρίζει, της οποίας το όνομα ο αναγνώστης δεν μαθαίνει. Ο Γκάμπριελ Ντάν, στρατιώτης του αυστριακού στρατού, επιστρέφει από κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Σιβηρία: γοητευμένος από το πελώριο Hotel Savoy , πιάνει εκεί δωμάτιο. Ο ιδιοκτήτης του απουσιάζει. Ο νέος άντρας γρήγορα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ
«...Μα είχα, φυσικά, συνείδηση του τι απαιτούσε τώρα από μένα ο θάνατος αυτών των τριών, τουλάχιστον στα χαρτιά πιο κοντινών μου ανθρώπων: όλη μου τη δύναμη, όλη την ισχύ της θέλησής μου. Η ηρεμία, με την οποία γέμιζα σιγά σιγά την τσάντα με τα απαραίτητα για το ταξίδι μου, παίρνοντας συγχρόνως υπόψη το άμεσο μέλλον μου, που το αναστάτωνε αυτό το αναμφίβολα φοβερό ατύχημα, μου προκάλεσε ανησυχία πολλή ώρα αφού είχα ετοιμάσει πάλι την τσάντα. Το ερώτημα αν αγαπούσα τους γονείς μου και τον αδελφό μου, στο οποίο είχα δώσει αμέσως την απάντησ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΡΑΟΥΛΕΣ
«Ο πόλεμος και η πείνα την ξεκλήρισαν τη μικρή μας πόλη. Και σήμερα βόσκουν γελάδια εκεί που πριν έπαιζαν παιδιά. Είναι παράξενο να χάνεις την πόλη όπου γεννήθηκες. Νιώθεις σαν να 'σαι εκατό φορές εκατό χρονών, σαν να ξαναγυρίζεις από τον τάφο. Όταν με ρωτούν που γεννήθηκα δεν ξέρω τί ν' απαντήσω. Κι επειδή ο τόπος μου δεν υπάρχει πια, δεν έχω πατρίδα πουθενά, πουθενά δεν είμαι σπίτι μου. Στην ίδια κατάσταση είναι κι ο φίλος μου Ναφτάλι Κρόυ, αλλά αυτός δεν δίνει σημασία. Ο Ναφτάλι Κρόυ είναι όπου γη και πατρίδα και σίγουρα σήμερα νιώθει ε...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΑΧΑΙΡΑ
«Ο έφηβος τη ρώτησε, αυτήν που δεν είχε κλείσει ακόμα τα σαράντα και παρέμενε η ωραία του χωριού και εν ανάγκη και της πόλης, γιατί δεν είχε προβάλει με κάποιον τρόπο, όχι, με τον δικό της τρόπο, αντίσταση στο Ράιχ των εγκληματιών. Αυτό διατυπώθηκε σαν ερώτηση, ήταν όμως ψόγος, σκληρός, άγριος, επειδή αφενός ήμουν θρασύς, κυρίως όμως επειδή δεν μπορούσα να καταλάβω κι επειδή ένιωθα έναν θυμό που δεν έχει κοπάσει μέχρι σήμερα. Θα μπορούσα να αποπάρω και κάποιον άλλο από την οικογένεια ή και εκτός οικογένειας. Μόνο που δεν ήξερα ποιόν, κι όλ...
Διαβάστε περισσότερα...

Περιπλανώμενοι Εβραίοι
Ένας από τους σπουδαιότερους μυθιστοριογράφους του 20ού αιώνα (Το Εμβατήριο του Ρανιέτσκι, Η κρύπτη των Καπουτσίνων), ο Γιόζεφ Ροτ (1894-1939) έγραψε τις συγκλονιστικές «ανταποκρίσεις» αυτού του βιβλίου στο διάστημα του Μεσοπολέμου. Οι "Περιπλανώμενοι Εβραίοι" εφιστούν την προσοχή στα ψευδή οφέλη της εβραϊκής προσαρμογής, αποκαλύπτουν το σχίσμα μεταξύ των Εβραίων της Ανατολής και των Εβραίων της Δύσης, αναλύουν την πολυπλοκότητα της εβραϊκής ταυτότητας, στρέφουν το βλέμμα με ανησυχία στο μέλλον της Γερμανίας. Ο Ροτ συνδυάζει στη γραφή του ...
Διαβάστε περισσότερα...