ΘΕΑΤΡΟ

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
Μνήμες. Αφή... Μυρωδιές... Ήχοι... Συνειρμοί... Ιστορίες καθημερινών ανθρώπων στην πιο δύσκολη στιγμή της πόλης τους: την Αθήνα της Κατοχής. Η ελπίδα, η αγωνία, το γέλιο, τα κλειστά παντζούρια, ο θάνατος, το χαμόγελο, η πείνα κι ο αγώνας για την επιβίωση... Με κύριους άξονες την ατομικότητα και την ενσυναίσθηση οι "Μάρτυρες των Αθηνών" αφηγούνται την προσωπική και τη συλλογική ιστορία ενός ολόκληρου λαού, 75 χρόνια μετά την Απελευθέρωση της Αθήνας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ
Αρχή βασική της γραφής του Μπέννετ είναι ότι ο θεατρικός μονόλογος δεν αναπτύσσει και δεν "φτιάχνει" γεγονότα, παρά τα παραθέτει απλώς ως έχουν, κυριολεκτικά αφτιασίδωτα, ώστε ο μυστικός εσωτερικός διάλογος μεταξύ τους ν' αποτελεί την ουσία της γραφής. Στα πλαίσια μιας τόσο αυστηρής θεώρησης των υποχρεώσεων απέναντι στο κείμενο και στο θεατή, κάθε θεατρικός μονόλογος του Μπέννετ απαιτεί μεγάλη υπευθυνότητα στη δόμηση εκ μέρους του συγγραφέα και σε βάθος κατανόηση των δρώμενων επί σκηνής εκ μέρους του θεατή. Ο Μπέννετ ανάγει την έκφραση σε ...
Διαβάστε περισσότερα...

Τα παλικάρια στο Χέλγκελαντ
"Τα Παλικάρια στο Χέλγκελαντ" είναι ένα έργο όχι σαν τα συνηθισμένα του Ίψεν, δεν προκάλεσε ενθουσιασμούς όπως τα άλλα έργα των γηρατειών του, που ρίχνουν νέα συνθήματα κοινωνικά μέσα σε μια ατμόσφαιρα παράξενη, ιψενική θα 'λεγα, γεμάτη από πραγματικότητα και αλληγορικό συμβολισμό. Το κοινό στάθηκε επιφυλαχτικό μπροστά σ' αυτό του το έργο, που είναι κάπως ξένο από την εποχή μας, μα που η κριτική το χαραχτήρισε σαν το λυρικότερο έργο του 19ου αιώνα. [...] (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΜΑΞΙΛΑΡΕΝΙΟΣ
Ο "Μαξιλαρένιος" είναι, ίσως, το πιο άγριο έργο του ΜακΝτόνα. Εκτυλίσσεται σε ένα φανταστικό απολυταρχικό καθεστώς και θέμα του είναι η ωμότερη μορφή βίας: οι βασανισμοί και οι δολοφονίες παιδιών. Ο Κατούριαν, συγγραφέας μικρών ιστοριών με θέμα τη βία σε παιδιά, συλλαμβάνεται από δύο αστυνομικούς, τον Άριελ και τον Τουπόλσκι, γιατί μερικές από τις ιστορίες του έμοιαζαν με τους πρόσφατους φόνους παιδιών στην πόλη. Όταν ακούει πως ο αδελφός του Μίσαλ ομολόγησε τους φόνους, λέγοντας ότι διάβαζε τις ιστορίες και δολοφονούσε, ο Κατούριαν δέχετα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΙΚΟΝΑΣ
"Άρχισα να περιγράφω την εικόνα. Μετά, προεκτάσεις της εικόνας, που εκκινούσαν ουσιωδώς από τις ανακρίβειες του σχεδίου: τα λάθη λειτουργούσαν ως ελεύθεροι χώροι κίνησης για τη φαντασία. (...) Η περιγραφή μετουσιώνει [την εικόνα] σε ένα άλλο μέσο. Δέντρο, γυναίκα, άντρας, σπίτι: αυτές ήταν οι σταθερές του σχεδίου. Μπορούσες να δημιουργήσεις ένα στρόβιλο, επειδή ακριβώς υπήρχαν αυτά τα σταθερά σημεία. Η δομή του κειμένου είναι η εξής: η μία εικόνα θέτει την άλλη υπό αίρεση. Το ένα επίπεδο ακυρώνει κάθε φορά το προηγούμενο και οι οπτικές αλλ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΛΑ
Το έργο "Ο άνθρωπος και τα όπλα" έχει δύο θέματα: το ένα είναι ο πόλεμος και το άλλο ο γάμος. Η ρομαντική πλευρά του πολέμου είναι βασισμένη στην ιδεαλιστική νοοτροπία ότι οι άνδρες πολεμούν επειδή είναι ήρωες, και ότι ο στρατιώτης που ριψοκινδυνεύει περισσότερο κερδίζει μεγαλύτερη δόξα και είναι μεγαλύτερος ήρωας. Η αγάπη και ο γάμος από την άλλη πλευρά, έγινε ένα από τα συχνότερα θέματα των έργων του. Σκεφτόταν τον γάμο όχι σαν μέσον ικανοποιήσεως προσωπικών επιθυμιών των ανθρώπων, ούτε σαν μέσον θεσμών της οικογενείας, αλλά σαν μέσον γι...
Διαβάστε περισσότερα...

FESTEN ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΓΙΟΡΤΗ
Ξάπλωσε λίγο στο κρεβάτι. Για ένα λεπτό. Ανάσκελα όλο και κάτι Μπορεί να δεις. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Ο εορτασμός των γενεθλίων του πάτερ φαμίλιας παίρνει απροσδόκητη τροπή, όταν ο πρωτότοκος γιος αποκαλύπτει ενώπιον όλων ένα συνταρακτικό μυστικό, που θα τινάξει τα πάντα στον αέρα. Καθώς η οικογένεια συγκεντρώνεται για το δείπνο, ξεκινάει παράλληλα ένα ψυχολογικό θρίλερ, που θα ταράξει για πάντα τα λιμνά-ζοντα νερά της επιφανειακά ομαλής και γαλήνιας οικογένειας. Καλά κρυμμένα μυστικά αποκαλύπτονται, ξεχασμένα πά...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ρινόκερος
Ο "Ρινόκερος", αναμφισβήτητα, είναι έργο αντιναζιστικό. Κυρίως όμως, είναι ένα έργο που αντιτίθεται σε κάθε μαζική υστερία, σε κάθε επιδημία, που κρύβεται κάτω από την καλύπτρα της λογικής και των ιδεών, αλλά που δεν παύει να είναι κοινωνική αρρώστια, της οποίας οι ιδεολογίες, στην πραγματικότητα, είναι το "άλλοθι". Αν διαπιστώσουμε ότι η ιστορία παραλογίζεται, αν η παραπληροφόρηση της κάθε προπαγάνδας υπάρχει για να καλύπτει τις αντιφάσεις ανάμεσα στα γεγονότα και τις ιδεολογίες που υποστηρίζει, αν καταφέρουμε να ρίξουμε ένα καθάριο βλέμμ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο Γλάρος - Θείος Βάνιας - Πρόταση γάμου - Η αρκούδα
Πέρασαν σχεδόν ενενήντα χρόνια από τότε που το περίφημο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, που ιδρύθηκε το 1898, ανέβασε σαν τρίτο έργο, από την έναρξη της λειτουργίας του, το Γλάρο του Τσέχωφ. Με το έργο αυτό -το τρίτο στη σειρά πολύπραχτο έργο του συγγραφέα- εγκαινιάστηκε η ολοκληρωμένη, αυτούσια μορφή της τσεχωφικής δραματουργίας. Τα αποθεωτικά χειροκροτήματα του κοινού το βράδυ εκείνο της ιστορικής πρεμιέρας, το Δεκέμβρη του 1898, επισφράγισαν όχι μόνο τη θριαμβευτική επιτυχία ενός θεατρικού έργου και μιας παράστασης, αλλά σημάδεψαν και μια νέα...
Διαβάστε περισσότερα...

Οι τρεις αδελφές - Ο βυσσινόκηπος - Ο Γάμος - Το κύκνειο άσμα
Υπάρχουν δυο ειδών συγγραφείς καινοτόμοι: εκείνοι που φέρνουν κάτι το καινούριο - το καινούριο παλιώνει. Και υπάρχουν εκείνοι που φέρνουν κάτι το ανεπανάληπτο - απ' αυτούς ο Τσέχωφ. Η εποχή μας αγωνίζεται με ζήλο για το καινούριο - αυτό της έχει γίνει ψύχωση. Δεν είναι όμως απόλυτα βέβαιο και πως έχει νιώσει τη διαφορά του και από το ανεπανάληπτο. Ανεπανάληπτο στην τέχνη είναι όχι απλά ένας "τρόπος", αλλά κάτι το αναφαίρετα προσωπικό, μια μελωδία που δεν μεταφέρεται σε άλλο όργανο. Αν ο Τσέχωφ είχε φέρει στο θέατρο μια πρωτόφαντη τεχνοτροπ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η πείνα και η δίψα - Η φαλακρή τραγουδίστρια
Η ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ Η ΔΙΨΑ. Σ' έναν πρώτο εφιάλτη ο Ζαν ξαναγυρίζει σ' ένα ετοιμόρροπο διαμέρισμα που κατοικούσε πριν από πολύ καιρό. Η γυναίκα του φαντάζεται πως τώρα πια θα ζήσουν ευτυχισμένοι. Μια ξεχασμένη, όμως, αγωνία κάνει τον Ζακ να φοβηθεί πως αυτό το ισόγειο θα γίνει ο τάφος του. Στον δεύτερο εφιάλτη βρίσκεται πάνω στις βουνοκορφές της ελπίδας του. Ο αέρας είναι καθαρός. Η ζωή και η ευτυχία μοιάζουν σαν να αγγίζουν μια αιωνιότητα. Αλλά ο Ζαν δεν μοιάζει λυτρωμένος και στο τέλος ακόμη και ο ουρανός μοιάζει αδιέξοδο. Απομένει ένα είδος κα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΘΕΛΛΟΣ
Το Κακό έχει βρει στον "Οθέλλο" το Έργο του με τον "Οθέλλο" πιστοποιείται, μέσα από την αναλλοίωτη διάρκεια του έργου, μέσα από την ακατάβλητη αντοχή του ποιητικού λόγου, η αναλλοίωτη διάρκεια του Κακού, η ακατάβλητη αντοχή του δαιμονικού λόγου. Με τον "Οθέλλο" καταδεικνύεται, επισφραγισμένο από κορυφαία ποιητική διάνοια και κατοχυρωμένο από ύψιστο γλωσσικό επίτευγμα, ότι το Κακό δρα πανίσχυρο σ' έναν κόσμο που δεν διαθέτει καμία αντίστοιχη δύναμη για να το αντιμετωπίσει και να το αναχαιτίσει. Η παντοδυναμία αυτή αποκορυφώνεται, επιγραμμα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ Ο ΠΟΘΟΣ
Ο Στάνλεϋ Κοβάλσκι, ένας άξεστος Πολωνός, δεύτερη γενιά μετανάστης, και η γυναίκα του Στέλλα, που κατάγεται από ξεπεσμένη εύπορη οικογένεια του Νότου, ζουν στα Ηλύσια Πεδία, μια μίζερη παραποτάμια συνοικία της Νένας Ορλεάνης. Η αδελφή της Στέλλας, η Μπλανς Ντυμπουά, μια εύθραυστη, στολισμένη, ξεθωριασμένη καλλονή, καταδέχεται να έρθει και να ζητήσει καταφύγιο στο σπίτι του ζεύγους, όπου αρχίζει να ζει πνίγοντας τα προβλήματά της στο ποτό και μιλώντας συνέχεια για το ένδοξο παρελθόν της οικογένειάς της. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο τ...
Διαβάστε περισσότερα...

Σ' ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΚΟΥΤΕ

Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ
Τέσσερις χαρακτήρες σε ένα και μοναδικό σκηνικό (το καθιστικό δωμάτιο ενός σπιτιού, σ' ένα μικρό πανεπιστημιακό συγκρότημα στην Αμερική) επί τέσσερις ώρες καθηλώνουν το κοινό που παρακολουθεί την πιο άγρια, την πιο απελπισμένη προσπάθεια για αναγνώριση και επικοινωνία. Γίνεται ένα τρομερό παιχνίδι αποκαλύψεων, ένα αλύπητο, αδίστακτο παιχνίδι να ξεσκεπαστούν οι αλήθειες που χρόνια τώρα κρύβουν μέσα τους οι τέσσερις αυτοί άνθρωποι. Αυτό που αρχίζει σαν παιχνίδι, εξελίσσεται σ' ένα ξεγύμνωμα, ένα κουρέλιασμα των μύθων που είχαν κατασκευάσει. ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΤΟΠΤΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Τα περισσότερα από τα κείμενα των "Κατόπτρων" είναι μελετήματα πάνω σε έργα και αισθητικές ή ιδεολογικές προτιμήσεις, δραματουργών και ανθρώπων του θεάτρου εν γένει, που προκαλούν και συντηρούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το ενδιαφέρον της συγγραφέως εδώ και πολύ καιρό. Μέσα από τον τόσο πλούσιο θεατρικά εικοστό αιώνα, επιλέγονται κλασικοί δραματουργοί (Claudel, Pirandello, Lorca, Giraudoux, Beckett, Ionesco, Sartre, Camus, Koltes), καθώς και λιγότερο γνωστοί ή και άγνωστοι στη χώρα μας (Unamuno, Ghelderode, Cesbron, Blaga), ενώ παράλληλ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η όπερα της πεντάρας
"Η όπερα της πεντάρας" γράφει ο Brecht εκείνη την εποχή "είναι κάτι σαν διάλεξη πάνω στη ζωή όπως ο θεατής θέλει να την βλέπει στο θέατρο. Επειδή όμως, βλέπει και μερικά πράγματα που δεν θα ήθελε να δει, δηλαδή τις επιθυμίες του, που όχι μόνο θα πραγματοποιούνται, αλλά θα γίνονται αντικείμενο κριτικής, θα είναι σε θέση, θεωρητικά τουλάχιστον, να αναγνωρίσει στο θέατρο έναν καινούριο ρόλο..." [...] Η ειρωνεία και η αντίφαση είναι ενσωματωμένα σε κάθε πράξη του έργου, με αποτέλεσμα της απεριόριστης χρήσης τους, τα πάντα να μοιάζουν διφορούμε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΓΙΑ ΔΥΟ
Πήγαινε να δεις αν υπάρχει κάτι τέτοιο, ένας άλλος τρόπος ύπαρξης. Ένα ανώνυμο ζευγάρι ζει απομονωμένο στο εσωτερικό ενός διαμερίσματος, καθώς έξω επικρατεί πολεμική ατμόσφαιρα επειδή οι άνθρωποι έχουν επιδοθεί σε έναν πόλεμο-παιχνίδι προκειμένου να διασκεδάσουν την πλήξη τους. Επηρεασμένο από τη φθορά του χρόνου, το ζευγάρι καβγαδίζει συνεχώς για ασήμαντα θέματα και ανταγωνίζεται στο ποιος έχει δίκιο χρησιμοποιώντας γελοία επιχειρήματα. Κι ενώ ο πόλεμος είναι μια καλή δικαιολογία για να μένουν σε αδράνεια και παραίτηση από τη ζωή, η ειρή...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΟΥ ΝΤΟΡΙΑΝ ΓΚΡΕΙ
Αιώνια νεότητα, ατέλειωτα πάθη, λεπτές ηδονές και μυστικά, άγριες χαρές και ακόμα πιο άγριες αμαρτίες θα τα ζήσω όλα αυτά. Και το πορτρέτο θα σηκώσει το βάρος... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΕΑΤΡΟ ΤΣΕΠΗΣ
«Ιδού λοιπόν, θέατρο τσέπης. Mε τον όρο "θέατρο τσέπης" δεν εννοούμε "θέατρο που το πάει βόλτα ο αναγνώστης στην τσέπη του", αλλά κατά κάποιο τρόπο ένα έλασσον θέατρο, ένα απλό πρόσχημα για να λάμψει ένα αστέρι από μια γωνία λιγότερο γνωστή. Kατά παράκληση λοιπόν του εκδότη μου, επέτρεψα τη συγκέντρωση αυτών των κειμένων-προσχημάτων με το χαλαρό τους ύφος, γραμμένων γρήγορα για τον έναν ή τον άλλο καλλιτέχνη που επιθυμούσε να κρατά στην τσάντα του ένα μικρό έργο ευκολόπαικτο στο σανίδι, το λιμπρέτο ενός μπαλέτου ή μιας μιμικής των οποίων η...
Διαβάστε περισσότερα...