ΘΕΑΤΡΟ

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΚΟΝΤΟ
... Από τα θεατρικά έργα του, παγκόσμια επιτυχία σημείωσε το Περιμένοντας τον Γκοντό το 1953, όπου περιγράφει δυο εξαθλιωμένους περιθωριακούς καθισμένους σε έναν έρημο εξοχικό δρόμο, να περιμένουν κάποιον μυστηριώδη Γκοντό που ποτέ δεν παρουσιάζεται. Ο Μπέκετ τους παρουσιάζει ανίκανους για δράση και αναποφάσιστους για οτιδήποτε. Αυτή η αδράνεια, αυτό το κενό, αποτελούν τη "δράση" και την πεμπτουσία του έργου: η ζωή είναι μονότονη και χωρίς νόημα, ξεκινάει από το τίποτε και δεν μας οδηγεί πουθενά. Το έργο αυτό θεωρείται από τα αριστουργήματ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ
Ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, ένας από τους λίγους αυθεντικούς ποιητές του αιώνα μας, γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1898 στο μικρό χωριό της Ανδαλουσίας Φουέντε Βακέρος, κάπου δεκαοχτώ χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Γρανάδας. Ο πατέρας του, άνθρωπος με φιλελεύθερες αρχές, ήταν πλούσιος κτηματίας της περιοχής του. Όταν η πρώτη του γυναίκα πέθανε άτεκνη, παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τη νεαρή αλλά γνωστική και καλλιεργημένη δασκάλα του χωριού, κόρη μιας φτωχής οικογένειας από τη Γρανάδα. Απόκτησε μαζί της πέντε παιδιά, με πρωτότοκο τον Φεδερίκο. Έτσι, ο κ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΜΟΥ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Ο καραγκιοζοπαίχτης και οικοδόμος Σωτήρης Ευγενίου Σπαθάρης (1887-1974) είναι ο πρώτος Έλληνας λαϊκός καλλιτέχνης που έγραψε εκτενή κείμενα για τη ζωή του και για την τέχνη του. Ξεχωριστά, απολαυστικά και από πολλές απόψεις χρήσιμα τα κείμενα αυτά, πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία της συγγραφής τους, μεγάλη η περιπέτεια των χειρογράφων που τα διασώζουν. Τα "απομνιμονέματά" του τα έγραψε ο Σπαθάρης τρεις φορές: μία το 1944, μία από το 1950 ως το 1955, και μια τρίτη από το 1957 ως το 1959. Η τελευταία εκδοχή, γραμμένη επειδή τα προηγούμενα χειρόγ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ
Η λογοτεχνική απόδοση της Αντιγόνης του Σοφοκλή από τον Γιάννη Ρίτσο, η οποία δημοσιεύεται για πρώτη φορά, βασίστηκε στη φιλολογική μετάφραση του Τάσου Λιγνάδη και αποτέλεσε το κείμενο της ομώνυμης παράστασης που ανέβηκε τον Ιούνιο του 1965 στο νεόδμητο Θέατρο του Λυκαβηττού. Η παράσταση της Αντιγόνης, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Σεβαστίκογλου, εγκαινίασε το εν λόγω θέατρο, που ιδρύθηκε χάρη στις προσπάθειες της ηθοποιού και τότε διευθύντριας της Ελληνικής Σκηνής, Άννας Συνοδινού. Ο Γιάννης Ρίτσος με τη λογοτεχνική απόδοση της Αντιγόνης όχι ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΗΘΟΠΟΙΟ
Ο βραβευμένος δραματουργός, σκηνοθέτης και δάσκαλος Ντέιβιντ Μάμετ έχει συγκεντρώσει σ' αυτό το βιβλίο χρήσιμες συμβουλές για όσους ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με την υποκριτική. Χωρίς να κρύβει τίποτα, με αμεσότητα και ειλικρίνεια ο συγγραφέας αποκρούει τις καθιερωμένες αντιλήψεις και πληροφορεί το νέο ηθοποιό για όλα όσα οφείλει να γνωρίζει: πώς να προσεγγίζει το ρόλο, πώς να συνδιαλέγεται με το κείμενο, πώς να αντιμετωπίζει τις οντισιόν και τις πρόβες, πώς να αντιλαμβάνεται την κάθε σκηνή, πώς να αντιμετωπίζει την επαγγελματική πλευρά τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΕΑΤΡΟ (ΠΕΜΠΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Στα χρόνια 1953 και 1954, χρόνια δύσκολα, τα μόνα και λίγα χρήματα που κατάφερα να βγάζω προέρχονταν από συνεργασία με την Ραδιοφωνία - το Ε.Ι.Ρ. Θα μπορούσα να κερδίζω περισσότερα αν έγραφα πρωτότυπα κείμενα για τις διάφορες εκπομπές, αλλά προτιμούσα με πάθος τις διασκευές θεατρικών έργων. Αυτό, έστω και από ραδιοφώνου, ήταν "θέατρο". Επειδή σύντομα εκτιμήθηκε η δουλειά μου, απέκτησα το προνόμιο να διαλέγω το έργο που θα ήθελα να καταπιαστώ. Υπεύθυνοι στον τομέα θεάτρου στο Ε.Ι.Ρ. ήταν ο καλός κι αξέχαστος Δημ. Κωσταντινίδης. Η διασκευή δ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΕΑΤΡΟ (ΕΒΔΟΜΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Ως σήμερα έχω αποφύγει να μιλήσω για ζώντα άνθρωπο. Κάθε παρόμοια ομιλία κρύβει δύο παγίδες. Πρώτη παγίδα είναι ότι ο δημιουργός βρίσκεται σε μια αέναη τροχιά. Είναι δύσκολο να επιβάλλεις την στάση στο έργο, να πεις κρίνω ως εδώ, την ώρα που ο δημιουργός μπορεί να υπερβεί και να φωτίσει αλλιώς το πριν, με τα μεταγενέστερα έργα του. Ο δεύτερος λόγος που ως σήμερα απέφυγα να μιλήσω είναι γιατί στην χώρα μας ο δημοσιογράφος τείνει να γίνει ένα είδος παντογνώστη, που αποφαίνεται επί παντός του επιστητού, από τις τελευταίες τεχνολογικές ανακαλύ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΡΕΙΣ ΨΗΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Στο έργο του, Τρεις Ψηλές Γυναίκες, ο Έντουαρντ Άλμπη περνάει από το θέμα των διαπροσωπικών σχέσεων, όπως το ανέπτυσσε σε προηγούμενα έργα του (Ιστορία του Ζωολογικού Κήπου, Ευαίσθητη Ισορροπία, Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ), στην αντιμετώπιση ενός καίριου προβλήματος της εποχής μας: την αυτογνωσία. Οι τρεις ηρωίδες είναι στο πρώτο μέρος του έργου σε διαφορετικές ηλικίες: μια νέα, μια μεσήλικη και μια υπέργηρη, σαν τρεις διαφορετικοί άνθρωποι. Στο δεύτερο μέρος, όμως, αποκαλύπτεται πως αυτές οι τρεις γυναίκες είναι στην πραγματικότητα ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ
Ο Βασίλης Κατσικονούρης είναι το νέο μέγα κέρδος του θεάτρου μας (. . .) Στο έργο του "Οι Αγνοούμενοι" τολμά να βάλει το νυστέρι σε μια ευαίσθητη και χαίνουσα πληγή του κοινωνικού μας ιστού. Μελετά με διάκριση και σαφήνεια την αποξένωση, την αλλοτρίωση και την απελπιστική μοναξιά του σύγχρονου Έλληνα μικροαστού και μεγαλοαστού. . . (Κώστας Γεωργουσόπουλος, Φεβρουάριος 2008). (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΜΑΛΛΙΑΡΟΣ ΠΙΘΗΚΟΣ

ΠΕΕΡ ΓΚΥΝΤ
Το δραματικό ποίημα Πέερ Γκυντ αιωρείται ανάμεσα στην απεικόνιση της πραγματικότητας και σε ένα παραμύθι με ξωτικά και με απόκοσμα, μυστηριακά πλάσματα, αλλά πάντοτε με μια βαθιά πρόκληση για τον κεντρικό ήρωα. Ο πυρήνας όμως της ιστορίας δεν είναι απλώς ένα παραμύθι. Είναι κάτι πολύ πιο πραγματικό, πολύπλοκο και γενικό. Είναι κάτι με το οποίο ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί, αδιάφορο από ποια χώρα προέρχεται. Έχει να κάνει με το Εγώ του, με τον Εαυτό του. Τι σημαίνει να είσαι ο εαυτός σου; Να είσαι πιστός στο Εγώ σου; Ποιος και τι είσαι; Πο...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ποιητής και ο τύραννος
1802. Με τα σημάδια της επερχόμενης διανοητικής κατάρρευσης ο Φρήντριχ Χαίλντερλιν (1770-1843) αποφασίζει να μεταφράσει ολόκληρο τον Σοφοκλή. Έχει διαβάσει και εννοήσει τον Αθηναίο τραγικό υπό την οπτική γωνία ενός θεμελιώδους λάθους που ο μεταφραστής όφειλε να φέρει στο φως. Είναι η αντιδικία του με τον ιδεώδη κλασικισμό του Βίνκελμανν, την απόλυτη λατρεία του κλασικού έργου τέχνης. Κατ' αυτόν ο κλασικός αιώνας είναι αιώνας της κρίσης, της λήθης. Οι λέξεις έχουν χάσει την απολλώνια λάμψη και φλόγωση. Είναι το "καλλιτεχνικό λάθος" του Σοφο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ VIEWPOINTS
Εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια, η εκπαίδευση Viewpoints εξάπτει τη φαντασία χορογράφων, ηθοποιών, σκηνοθετών, σκηνογράφων, δραματολόγων και συγγραφέων. Αν και τα Viewpoints διδάσκονται ανά τον κόσμο και χρησιμοποιούνται από αμέτρητους θεατρικούς καλλιτέχνες στη διαδικασία της πρόβας, η θεωρία και η εφαρμογή τους σπανίως έχουν καταγραφεί. Τώρα, η Αν Μπόγκαρτ και η Τίνα Λάνταου, δύο από τις πιο χαρισματικές και καινοτόμους σκηνοθέτιδες του χώρου, δημιούργησαν ένα βιβλίο που διυλίζει τη φιλοσοφία των Viewpoints και παρέχει μια βήμα προς βήμα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΑ ΤΟ ΡΕΑΛΙΣΜΟ
Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956), παράλληλα με το άφθονο ποιητικό έργο του, μας άφησε και ένα πλήθος από θεωρητικά δοκίμια και σημειώσεις. Η συλλογή αυτή περιέχει κείμενα όπου, σε διάφορες εποχές και με διάφορες ευκαιρίες, ο Μπρεχτ διατυπώνει τις απόψεις του για το ρεαλισμό: Σ' αυτή την εποχή των αποφάσεων πρέπει ακόμη και η τέχνη ν' αποφασίσει. Μπορεί να γίνει όργανο των λίγων, εκείνων που καθορίζουν τη μοίρα των πολλών και απαιτούν μια πίστη, που πάνω απ' όλα πρέπει να 'ναι τυφλή, και μπορεί ακόμη να πάει με το μέρος των πολλών, εναποθέτοντ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΓΛΑΡΟΣ

Ο ΑΡΧΙΜΑΣΤΟΡΑΣ ΣΟΛΝΕΣ
Ο Αρχιμάστορας Σόλνες -ένας δαιμονιακά ερωτικός διάλογος δύο ψυχών- είναι το πρώτο απ' τα όψιμα έργα του Ίψεν, όπου τα δυο κύρια πρόσωπα σαρκώνουν μύχιες επιθυμίες κι αυτοκαταστροφικά ορμέμφυτα. «Θέλω όμως να σας πω πώς τη νοιώθω εγώ -πάνω μου!- τούτη την "ευτυχία": σαν ένα κομμάτι στο στέρνο μου πούχει γυμνωθή από δέρμα. Κ' οι βοηθοί μαζί με τους υπηρέτες -οι δαίμονες όλοι- γδέρνουν σάρκες από άλλους ανθρώπους και μου τις φέρνουν, για να μπαλώσουν τη δικιά μου πληγή!.. Μα η πληγή δε γιατρεύεται. Ποτέ,.. ποτέ! Αχ και να ξέρατε συχνά-πυκνά ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΑΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
ΣΤΟΚΜΑΝΝ: Η πλειοψηφία δεν μπορεί νάχη ποτέ το δίκιο με το μέρος της. Ποτέ, τ' ακούτε;! Είν' ένα απ' τα κοινωνικά ψεύδη που κάθε ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος πρέπει να τινάξη από πάνω του. Από τί αποτελείται σε μια χώρα η πλειονότητα των κατοίκων; Απ' τους έξυπνους ή τους βλάκες; Νομίζω, συμφωνούμε πως βλάκες είν' η μεγάλη μάζα στη γη. Όμως, διάολε, ποτέ και πουθενά δε γίνεται να κυβερνάν οι βλάκες τους έξυπνους! ΣΤΟΚΜΑΝΝ: Στοίχημα πως απόψε θάρθουν από δώ όλοι οι μαντατοφόροι της Κόλασης! Θ' ακονίσω όμως την πέννα μου, θα την κάνω φονικό...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΓΡΙΟΠΑΠΙΑ
Ο Ίψεν είναι μια απ' τις σημαντικώτερες πνευματικές προσωπικότητες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Όχι μόνο στον περιωρισμένο χώρο του θεάτρου, αλλά και στο ευρύτερο πεδίο των νεωτερικών ιδεών. Ζώντας στον πυρήνα του καπιταλισμού που τρέφεται απ' την ηθική του προτεσταντισμού, έγινε ο καταλύτης που διάλυσε τους αστικούς μύθους, τη σεμνοτυφία, την υποκρισία, την ιεροποίηση της εργασίας και την αποθέωση της κερδοσκοπικής συσσώρευσης πλούτου. Η πινακοθήκη των ηρώων του είναι πλέον μια παγκόσμια πινακοθήκη της αστικής παθογένειας που ενάμισυ αιώνα ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ ΟΛΛΥ
Η "Φυλακή του Όλλυ" είναι άλλο ένα κείμενο του Μποντ που μιλάει για την ανθρώπινη εξαθλίωση. Δεν μοιάζει, όμως, με τα προηγούμενα έργα του, γιατί αυτό γράφτηκε μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου κι ο Μποντ κάνει μια τρομερή προσπάθεια για την ανασύνταξη των ανθρώπων που ανήκουν στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Έργο με δύναμη στις λέξεις και τις σιωπές του, μαύρο και πικρό, ανατρεπτικό και αποκαλυπτικό, γράφτηκε στην αρχή σαν σενάριο για την τηλεόραση και γνώρισε, σαν θεατρικό, την επιτυχία στο εξωτερικό. Τα πρόσωπα του έργου είναι Άγ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΛΑΘΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΡΟΛΟ
(...) Στο βιβλίο του "Πλάθοντας ένα ρόλο" - συνέχεια του "Ένας ηθοποιός δημιουργείται" - ο Στανισλάβσκι εξηγεί την τεχνική του για το πλάσιμο του ρόλου και τη διέγερση της δημιουργικής φαντασίας. Εξετάζει την απόδοση του ρόλου με τα διάφορα εκφραστικά μέσα που έχει στη διάθεσή του ο ηθοποιός, όπως η κίνηση, η χειρονομία, η φωνή και ο λόγος. Μιλά για την εκφραστικότητα του σώματος, την άρθρωση, το ρυθμό στην κίνηση και το λόγο, την αληθινή μεταμφίεση. Η γοητεία της σκηνής και το ήθος στο θέατρο είναι μερικά ακόμη από τα θέματα που τον απασχ...
Διαβάστε περισσότερα...