NICOL M. DONALD

ΟΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΔΕΣΠΟΣΥΝΕΣ
Πολλοί θεωρούν πως η θέση της γυναίκας στη βυζαντινή αυτοκρατορία ήταν αξιοθρήνητη, υποθέτοντας πως μέσα σε μια τόσο ανδροκρατούμενη κοινωνία, όλες οι γυναίκες ήταν υποταγμένες και καταπιεσμένες. Στα χίλια χρόνια ζωής της αυτοκρατορίας αυτό μπορεί μερικές φορές να είναι αλήθεια. Ωστόσο, στα χρόνια της παρακμής, από το 1250 μέχρι το 1500, κάποιες από τις γυναίκες της ανώτατης τάξης του Βυζαντίου είχαν τη χαρά να ασκήσουν σημαντική επιρροή, να εκφράσουν ελεύθερα τις απόψεις τους και να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Οι δέκα δεσποσύνες αυτών των αιώ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΒΕΝΕΤΙΑ
Το βιβλίο αυτό παρακολουθεί τις διπλωματικές, πολιτισμικές και εμπορικές σχέσεις μεταξύ της Κωνσταντινούπολης και της Βενετίας από την ίδρυση της Βενετικής δημοκρατίας μέχρι την πτώση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Δείχνει πώς οι Βενετοί, ενώ ήταν απόμακροι υπήκοοι και σύμμαχοι της Κωνσταντινούπολης, επωφελήθηκαν από την Τέταρτη Σταυροφορία το 1204 και, παρά τη θανάσιμη αντιζηλία τους με τους Γενοβέζους, απέκτησαν δική τους αποικιακή αυτοκρατορία και κατέληξαν να ελέγχουν εξολοκλήρου τη βυζαντινή οικονομία. Παράλληλα, ο συγγραφέας υπογραμμί...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΑΙΩΝΕΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ
Η βυζαντινή αυτοκρατορία, που διασπάστηκε και αποδυναμώθηκε εξαιτίας της τέταρτης σταυροφορίας, το 1204, δεν ανέκτησε ποτέ πια την αλλοτινή της έκταση, δύναμη και επιρροή. Αναβίωσε όταν οι εξόριστοι βυζαντινοί ξαναπήραν την πρώτη πόλη της αυτοκρατορίας τους, την Κωνσταντινούπολη, στα 1261. Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία της παλινορθωμένης αυτοκρατορίας, από το 1261 μέχρι και την οριστική της κατάκτηση από τους Οθωμανούς Τούρκους στα 1453. Περιγράφει τον πολυμέτωπο αγώνα για επιβίωση, εναντίον των χριστιανών της Δύσεως που επιθυμούσαν δια...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ
Το Έργο εξιστορεί την ζωή και τον θάνατο του Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου, του τελευταίου Χριστιανού Αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ο οποίος έχασε την πόλη του, την Αυτοκρατορία του και την ζωή του όταν οι Οθωμανοί Τούρκοι εκπόρθησαν την Κωνσταντινούπολη το 1453. Το αρχικό μέρος της σταδιοδρομίας του ο Κωνσταντίνος το πέρασε ως Κυβερνήτης του Μορέα (Πελοποννήσου). Όταν το 1448 ο πρεσβύτερος αδελφός του, Ιωάννης Η' πέθανε χωρίς να αφήσει διάδοχο, ο Κωνσταντίνος τον διαδέχθηκε στον θρόνο και η σύντομη και...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ
(. . .) Στόχος του βιβλίου μου είναι να αφηγηθεί την ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από την εποχή της πρώτης και - όπως αποδείχτηκε - πρόσκαιρης κατάκτησής της από τους σταυροφόρους της Τέταρτης Σταυροφορίας το 1204, μέχρι την οριστική και τελεσίδικη εξαφάνισή της από τους Τούρκους το 1453. Προσπάθησα να την γράψω από τη σκοπιά των Βυζαντινών, θεωρώντας την Κωνσταντινούπολη και την Ανατολική Ευρώπη ως επίκεντρο των γεγονότων. Θα ήταν εξίσου δυνατόν να γραφτεί μια ιστορία της Σερβίας ή της Βουλγαρίας, ή πολύ περισσότερο της Τουρκίας π...
Διαβάστε περισσότερα...

(P/B) THE RELUCTANT EMPEROR
John Cantacuzene reigned as Byzantine emperor in Constantinople from 1347 to 1354. A man of varied talents, as a scholar, soldier, statesman, theologian and monk, he was unique in being the only emperor to narrate the events of his own career. His memoirs form one of the most interesting and literate of all Byzantine histories. Following his abdication in 1354, he lived the last thirty years of his life as a monk, a writer and a grey eminence behind the throne. This book is not a social or political history of the Byzantine Empire in the f...
Διαβάστε περισσότερα...

(P/B) THE DESPOTATE OF EPIROS, 1267-1479
The district of Epiros in north-western Greece became an independent province following the Fourth Crusade and the dismemberment of the Byzantine Empire by the Latins in 1204. It retained its independence despite the recovery of Constantinople by the Greeks in 1261. Each of its rulers acquired the Byzantine titles of Despot, from which the term Despotate was coined to describe their territory. They preserved their autonomy partly by seeking support from their foreign neighbours in Italy. The fortunes of Epiros were thus affected by the exp...
Διαβάστε περισσότερα...

(P/B) CHURCH AND SOCIETY IN THE LAST CENTURIES OF BYZANTIUM
The Byzantines lived in a theocratic society. They were less ready than their western contemporaries to draw the line between things spiritual and things temporal, between Church and state. This book explores some of the characteristics of that society in the age of its decline and fall between the thirteenth and the fifteenth centuries. Though irremediably shattered by the effects of the Fourth Crusade in 1204, the Byzantine Empire found the will to reassert itself and to endure for another 250 years. Material recovery was hardly possible...
Διαβάστε περισσότερα...

(P/B) THE LAST CENTURIES OF BYZANTIUM, 1261-1453
The Byzantine Empire, fragmented and enfeebled by the Fourth Crusade in 1204, never again recovered its former extent, power and influence. Its greatest revival came when the Byzantines in exile reclaimed their capital city of Constantinople in 1261 and this book narrates the history of this restored empire from 1261 to its conquest by the Ottoman Turks in 1453. First published in 1972, the book has been completely revised, amended, and in part rewritten, with its source references and bibliography updated to take account of scholarly rese...
Διαβάστε περισσότερα...

(P/B) BYZANTIUM AND VENICE
This book traces the diplomatic, cultural and commercial links between Constantinople and Venice from the foundation of the Venetian republic to the fall of the Byzantine Empire. It aims to show how, especially after the Fourth Crusade in 1204, the Venetians came to dominate first the Genoese and thereafter the whole Byzantine economy. At the same time the author points to those important cultural and, above all, political reasons why the relationship between the two states was always inherently unstable..(From the publisher)...
Διαβάστε περισσότερα...

(P/B) THE IMMORTAL EMPEROR
Constantine XI Palaiologos was the last Christian Emperor of Constantinople and Byzantium. In 1453, when Constantinople fell to the Ottoman Turks, he was last seen fighting at the city walls, but the actual circumstances of his death have remained surrounded in myth. In the years that followed it was said that he was not dead but sleeping - the 'immortal emperor' turned to marble, who would one day be awakened by an angel and drive the Turks out of his city and empire. Donald Nicol's book tells the gripping story of Constantine's life and ...
Διαβάστε περισσότερα...

(P/B) THEODORE SPANDOUNES
Theodore Spandounes belonged to a Byzantine refugee family who had settled in Venice after the Ottoman conquest of Constantinople in 1453. He wrote an account of the origins of the Turkish rulers and of their phenomenal rise to power. It was partly a plea to the Popes and princes of western Christendom to unite against the infidel and one of the earliest works of its kind. The first version of the book, written in Italian, appeared in 1509 and was translated into French in 1519. The final version was made in 1538 and a full Italian text wa...
Διαβάστε περισσότερα...

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΝΤΑΚΟΥΖΗΝΟΣ
Ο Ιωάννης Καντακουζηνός κυβέρνησε ως αυτοκράτορας του Βυζαντίου στην Κωνσταντινούπολη από το 1347 μέχρι το 1354. Ήταν σύγχρονος του Στέφανου Δουσάν της Σερβίας και του Οσμάν, πατέρα των Οσμανλιδών ή αλλιώς του οθωμανικού τουρκικού λαού. Ο Ιωάννης Καντακουζηνός, ένας πολυτάλαντος άνθρωπος, λόγιος, πολεμιστής, πολιτικός, θεολόγος και μοναχός, ήταν ξεχωριστός ως προς το ότι υπήρξε ο μοναδικός αυτοκράτορας που διηγήθηκε ο ίδιος τα γεγονότα τα οποία σημάδεψαν την καριέρα του. Τα απομνημονεύματά του αποτελούν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και κα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ

ΤΟ ΔΕΣΠΟΤΑΤΟ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ