VIAN BORIS

Ο ΑΦΡΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
«-Με βρίσκεις όμορφη; Η Κλοέ καθρεφτιζόταν στο νερό μιας ασημένιας δεξαμενής όπου κολυμπούσε ανενόχλητο το χρυσόψαρο. Στον ώμο της, το γκρίζο ποντίκι με τα μαύρα μουστάκια έτριβε τη μύτη του με τα ποδαράκια του και παρατηρούσε τις μεταβαλλόμενες αντανακλάσεις. Η Κλοέ είχε φορέσει τις κάλτσες της, διάφανες σαν τον καπνό του θυμιάματος, στο χρώμα της ανοιχτόχρωμης επιδερμίδας της, και τις ψηλές άσπρες δερμάτινες γόβες της. Κατά τ' άλλα, ήταν γυμνή, εκτός από ένα βραχιόλι από μπλε χρυσό που έκανε να φαίνεται ακόμη πιο εύθραυστος ο λεπτεπίλεπτ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΟΥΝΙΝΗ ΩΡΙΤΣΑ

ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΚΑ ΓΡΑΠΤΑ
...Κι έπειτα, σύμφωνα με τη θεωρία που υποστήριζε ο Βιαν και που ουδόλως επινοημένη ήταν, τα όρια ανάμεσα στον ερωτισμό και την πορνογραφία, ανάμεσα στην πορνογραφία και το άσεμνο, ανάμεσα στην αξιοσέβαστη και την άλλη λογοτεχνία, είναι άκρως ασαφή (οι καλύτεροι ειδήμονες και οι πιο σχολαστικοί δικαστές το ξέρουν καλά αυτό): η διαστροφή βρίσκεται στο μυαλό του αναγνώστη και η απλή περιγραφή ενός δέντρου μπορεί να προκαλέσει σ' εκείνον τον οποίο ο δαίμονας του σεξ γαργαλάει επίμονα οράματα που το Σατυρικόν ή ο μαρκήσιος ντε Σαντ (τον οποίο ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΑ ΦΤΥΣΩ ΣΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΣΑΣ
Τον Νοέμβριο του 1946 ένας Παριζιάνος εκδότης εκδίδει το μυθιστόρημα ενός αγνώστου, ονόματι Βέρνον Σάλιβαν, με τη διευκρίνηση: "μετάφραση από τα αμερικανικά, Μπορίς Βιάν". Το Θα φτύσω στους τάφους σας θα προκαλέσει αμέσως σκάνδαλο και σύντομα θα γίνει ένα από τα γνωστότερα long sellers του εικοστού αιώνα. Σ' αυτό συνέβαλε η ερωτική-σαδιστική τέχνη του "μεταφραστή" του, η μήνυση για προσβολή των χρηστών ηθών που υπέβαλε εναντίον του ένας πουριτανικός σύλλογος και, τέλος, ένα πραγματικό έγκλημα πάθους, όπου ο δολοφόνος άφησε, ως υπογραφή δίπ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΣΤΟ ΠΕΚΙΝΟ
Οι δυο πρώτες λέξεις είναι ένα όνομα: "Αμαδίς Δουδού". Δεν είναι φθινόπωρο. Και, φυσικά, δεν είμαστε στο Πεκίνο. Το Φθινόπωρο στο Πεκίνο αποτελεί ένα από τα πλέον παράξενα και γοητευτικά μυθιστορήματα που μας παρέδωσε η γαλλική γλώσσα. Κι αυτό ακριβώς είναι το ιδιάζον στοιχείο του: η γλώσσα. Γιατί ο Βιάν οικοδομεί μια εντελώς απροσδόκητη, χιουμοριστική, καυστική και ταυτόχρονα εικονοκλαστική γλωσσική κατασκευή που εξέπληξε τους συγχρόνους του και παραμένει σαγηνευτική ακόμα και σήμερα. Το παράλογο της καθημερινής ζωής αποκαλύπτεται οργιασ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ
Πρόκειται για ένα έργο αφηρημένο. Ο Βιάν πέθανε δίχως να προφτάσει να μας δώσει τη λύση του. Εμείς λόγω της μορφής του έργου μπορούμε να δώσουμε τη δική μας. Και επιδέχεται, πολλές, πάρα πολλές τούτο το έργο. Παρακολουθούμε τη συνεχή μετακόμιση μιας τριμελούς οικογένειας: του πατέρα, της μητέρας και της κόρης. Τούτες οι συνεχείς και τελείως κουτές μετακομίσεις από πάτωμα σε πάτωμα στο άκουσμα του θορύβου, δε θα μπορούσαμε να τις παρομοιάσουμε με την αγωνία του καρδιακού, που ήταν κι η περίπτωση του ίδιου του συγγραφέα. Ο Βιάν που ήξερε πως...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΛΟΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΧΡΩΜΑ
Μπράβος σε νυχτερινό κέντρο, ο Νταν ζει μονάχα για τη Σήλα, τη γυναίκα του, και το παιδί που έχει αποκτήσει μαζί της. Ένα παιδί που η κοινωνία θα το αποδεχτεί γιατί το δέρμα του είναι λευκό. Ο Νταν είναι μαύρος στην καταγωγή, εκτός απ' το χρώμα του... Όλη του η ζωή βασίζεται σε τούτο το μυστικό. Αυτός που -με βαριές τύψεις βέβαια- ήθελε τόσο πολύ να είναι Λευκός, είναι άραγε κατά βάθος "νέγρος"; Ο Μπορίς Βιαν -γνωστός και ως Βέρνον Σάλλιβαν- σκιαγραφεί, με το στιλ του Ρέημοντ Τσάντλερ και του Τζέημς Χάντλεϋ Τσέηζ, κάτι πολύ περισσότερο από...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΒΑΛΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Είναι το βαλς των Χριστουγέννων για τους ανθρώπους της γης που αδερφικά θα μοιραστούνε ψωμί κι αλάτι να γευτούνε. Ωραίοι άνθρωποι μιλιούνια υπάρχουνε στον κόσμο αυτό, ας φτιάξουνε μιαν αλυσίδα να μπούμε όλοι στο χορό. Χάρη στην αχαλίνωτη φαντασία του και φυσικά στη γλώσσα του, το συγκεκριμένο βαλς αποτελεί μια εξαιρετική εισαγωγή στο έργο του Μπορίς Βιάν, ιδανική για παιδιά. Η Ναταλί Σου τον συνοδεύει σε αυτό το εγχείρημα, με τις συγκινητικές, σχεδόν υπερρεαλιστικές της εικόνες, βυθίζοντας τον αναγνώστη στο μοναδικό ετούτο σύμπαν όπ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΕΝ ΓΛΙΤΩΝΕΙΣ
Φορτωμένος με την εμπειρία του πολέμου της Κορέας, και με ένα χέρι λιγότερο, ο Φρανκ θα επιστρέψει στη γενέθλια πόλη του, κάπου στην αμερικάνικη επαρχία. Χωρίς ψευδαισθήσεις για τη ζωή, αλλά με την επιθυμία για ένα νέο ξεκίνημα που αναζωογονεί η επαφή με τους οικείους του. Τότε, μια σειρά από φρικαλέους φόνους που συμβαίνουν στην περιοχή θα τραβήξει τις υποψίες πάνω του: τα θύματα είναι όλα γυναίκες με τις οποίες είχε ερωτική σχέση στο παρελθόν. Ο Μπορίς Βιάν έγραψε μια περίληψη και τα τέσσερα πρώτα κεφάλαια του "Δεν γλιτώνεις". Το Oulipo,...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΧΟΡΤΑΡΙ

Ο ΣΚΟΥΛΗΚΟΣΚΑΝΔΑΛΙΑΡΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΑΓΚΤΟΝ

ΟΛΟΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΔΕΡΜΑ

Ο ΨΥΧΟΒΓΑΛΤΗΣ
O Boris Vian έλεγε: "δεν θα φτάσω τα σαράντα". Πέθανε τριανταεννέα ετών, στις 29 Ιουνίου του 1959. "Σε πλήρη νεότητα. . .", μια νεότητα σχεδόν θαυμαστή, που την αποσπούσε χρόνο με χρόνο από τη λιπωδική καρδιά. Ποτέ δε δέχτηκε να παρατήσει αυτό που ήθελε να κάνει. Μηχανικός, τρομπετίστας της τζαζ, ηθοποιός, τραγουδιστής, μιμείται τα αμερικάνικα μυθιστορήματα φρίκης και τρόμου, συνεργάζεται σε πολυάριθμα περιοδικά, γράφει διηγήματα, ποιήματα, τραγούδια, θεατρικά και μυθιστορήματα σε θαυμαστό ύφος που ανακατεύει παράδοξο, φαντασία, παράλογο ...
Διαβάστε περισσότερα...

(P/B) HEARTSNATCHER
Vian's final and most serious novel begins with an elegant psychiatrist arriving in a remote town, where he helps deliver the triplets of a woman whose husband is locked up in a bedroom because she abhors him for causing the pain and discomfort of her pregnancy. As the triplets age and Clementine becomes hysterically obsessed with their safety, Timortis spends most of his time searching for patients (he finds only a neutered cat to identify with) and visiting the bizarre village nearby where townspeople attack the local priest at their wee...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΦΡΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
... Εκείνο που έχει σημασία στη ζωή είναι να κρίνει κανείς τα πάντα a priori. Φαίνεται, πραγματικά, ότι οι μάζες έχουν άδικο και τα άτομα έχουν πάντα δίκιο. Ας μην βιαστούμε ωστόσο να εξάγουμε κανόνες συμπεριφοράς απ' αυτό το αξίωμα: δεν είναι ανάγκη να διατυπώνουμε τους κανόνες για να τους ακολουθούμε. Δυο πράγματα υπάρχουν μόνο: ο έρωτας, κάθε λογής, με όμορφες κοπέλες κι η μουσική της Νέας Ορλεάνης ή του Ντιούκ Έλινγκτον. Τα υπόλοιπα θα 'πρεπε να πάψουν να υπάρχουν, γιατί τα υπόλοιπα είναι αντιαισθητικά και οι λίγες σελίδες που ακολουθ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΜΟΥΤΣΟΥΝΟΥΣ
Αντιλαμβάνομαι ότι με περνάει γι’ αδερφάρα και σκάω στα γέλια. «Φυσικά!», της λέω, «μη φοβάσαι, ούτε οι άντρες μ’ αρέσουν, αν τυχόν με παρεξήγησες. . . αλλά αυτό που μ’ ενδιαφέρει ιδιαίτερα είναι η καλή κατάσταση του σώματός μου. . . και γι’ αυτή τη δουλειά, τίποτα δε φτάνει τον αθλητισμό». «Ω!», απαντάει, σουφρώνοντας τα χείλια. . . «δε θα σου κάνω κακό». Είναι φανταστικά όμορφη, αν την προσέξεις, μέχρι που θα έφτανα σχεδόν να παραβιάσω τους προσωπικούς μου κανόνες. Αλλά διάβολε, έχω αποφασίσει. . . λοιπόν. . . το αμολάω. . . έχω αποφασίσ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΑ ΦΤΥΣΩ ΣΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΣΑΣ
"Το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή, είναι να βγάζεις βιαστικά τα συμπεράσματα σου, ανάλογα με την περίσταση. Γιατί είναι γεγονός ότι τα άτομα έχουν πάντα δίκιο - και οι μάζες πάντοτε άδικο. Προσοχή όμως: δεν πρέπει να δούμε στη στάση αυτή κάποιους κανόνες της ανθρώπινης συμπεριφοράς οι κανόνες δεν χρειάζεται να είναι γραπτοί για να τους ακολουθήσουμε. Μόνο δυο πράγματα έχουν σημασία: ο έρωτας, κάθε είδους έρωτας, με κάθε είδους ωραία κορίτσια, και η μουσική του Ντιούκ Έλλινγκτον, ή η παραδοσιακή τζαζ. Τίποτ' άλλο δε μετράει, γιατί τα υπόλοιπ...
Διαβάστε περισσότερα...

(P/B) BORIS VIAN'S MANUAL OF SAINT GERMAIN DES PRES

ΟΛΑ ΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΧΡΩΜΑ

ΔΡΑΚΩΛΑΣ
Το διήγημα αυτό προέρχεται από τον τόμο Ecrits pornographiques του Boris Vian, εκδ. 10/18, Παρίσι 1980. Η αφήγηση δηλώνεται να προέρχεται από το ημερολόγιο του David Benson, που, υπάλληλος σε συμβολαιογραφικό γραφείο του Λονδίνου, ξεκίνησε κατά την επιθυμία του κόμη Δράκουλα να τον επισκεφθεί για να τακτοποιήσει σημαντικές υποθέσεις του. Τι είναι όμως το πλάσμα που αφηγείται την ερωτική του εμπειρία -ή φαντασίωση;- στο διήγημα αυτό; Ζωντανός ή νεκρός ή και τα δύο; (Από την ιστοσελίδα του εκδότη)...
Διαβάστε περισσότερα...