ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΦΡΕΝΤΥ

ΕΛΛΑΣ ΥΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ
"Ξεκίνησα για να γίνω συγγραφέας, αλλά στο δρόμο έκανα δύο λάθη: έγινα δημοσιογράφος κι έκανα τηλεόραση. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ήταν σαν να ξεκίνησα για να χορέψω μπλουζ κι όταν έφτασα στην πίστα η ορχήστρα το γύρισε σε ροκ! Τι κάνεις στην περίπτωση αυτή; Χορεύεις ροκ όσο καλύτερα μπορείς! Η ζωή όμως ήταν καλή μαζί μου. Εδώ και κάμποσα χρόνια η ορχήστρα παίζει και πάλι μπλουζ..." Με τα λόγια αυτά ο Φρέντυ Γερμανός έκλεισε την εκδήλωση που είχαν οργανώσει οι εκδόσεις "Κάκτος" στην ΕΣΗΕΑ για να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια της συγγραφικής ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΡΑΨ'ΤΟ ΟΠΩΣ ΤΟ ΛΕΩ
"Ξεκίνησα για να γίνω συγγραφέας, αλλά στο δρόμο έκανα δύο λάθη: έγινα δημοσιογράφος και έκανα τηλεόραση. Τώρα που το ξανασκέφτομαι ήταν σαν να ξεκίνησα για να χορέψω μπλουζ και όταν έφτασα στην πίστα η ορχήστρα το γύρισε σε ροκ! Τι κάνεις στην περίπτωση αυτή; Χορεύεις ροκ όσο καλύτερα μπορείς! Η ζωή όμως ήταν καλή μαζί μου. Εδώ και κάμποσα χρόνια η ορχήστρα παίζει και πάλι μπλουζ..." Με τα λόγια αυτά ο Φρέντυ Γερμανός έκλεισε την εκδήλωση που είχαν οργανώσει οι εκδόσεις "Κάκτος" στην ΕΣΗΕΑ για να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια της συγγραφικής...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ, ΛΑΘΟΣ!
"Ξεκίνησα για να γίνω συγγραφέας, αλλά στο δρόμο έκανα δυο λάθη: έγινα δημοσιογράφος και έκανα τηλεόραση. Τώρα που το ξανασκέφτομαι ήταν σαν να ξεκίνησα για να χορέψω μπλουζ και όταν έφτασα στην πίστα η ορχήστρα το γύρισε σε ροκ! Τι κάνεις στην περίπτωση αυτή; Χορεύεις ροκ όσο καλύτερα μπορείς! Η ζωή όμως ήταν καλή μαζί μου. Εδώ και κάμποσα χρόνια η ορχήστρα παίζει και πάλι μπλουζ. . ." (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΔΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ
"ΕΜΕΙΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ" Το πρώτο μου βιβλίο, "Με συγχωρείτε, λάθος!", μου διέλυσε αρκετές αυταπάτες. Είχα την εντύπωση πώς όταν βγάζεις ένα βιβλίο τρέχουν πατείς με πατώ σε οι δημοσιογράφοι για να σου πάρουν συνέντευξη, αλλά έπεσα έξω. Δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα. Δηλαδή πέρασαν μερικοί από το γραφείο, αλλά τα μόνα πράγματα πού με ρώτησαν ήταν: "Θα κεράσεις καφέ ή μήπως σου βρίσκεται κανένα αμερικάνικο;". Όλα αυτά, όμως, δεν μπορείς να τα πεις εντελώς συνέντευξη. Τελικά, αφού περίμενα πέντε ημέρες, αποφάσισα να δώσω συνέντευξη στον εαυτό μ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΥΤΕ ΑΛΑΤΙ, ΟΥΤΕ ΠΙΠΕΡΙ
"ΟΥΤΕ ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΟΥΤΕ ΕΙΣΑΓΩΓΗ" Έχω πάντα το χόμπυ να γράφω εγώ τούς προλόγους στα βιβλία μου. Υπάρχουν πολλοί λόγοι πού με σπρώχνουν να το κάνω αυτό. Ο κυριότερος είναι ότι κανείς άλλος δεν μου ζήτησε ποτέ να γράψει πρόλογο σε κάποιο βιβλίο μου. . . Δεν ξέρω τί πάει στραβά σε όλη την υπόθεση. Είναι ίσως η κρυφή αντιζηλία πού υπάρχει ανάμεσα σ' εμάς τούς συγγραφείς. . .Δεν θέλουμε να βοηθήσουμε να πάει μπροστά το βιβλίο ενός άλλου. . . Άλλωστε δεν είναι τόσο απλό πράγμα να σου γράψει κάποιος άλλος τον πρόλογο. Ας υποθέσουμε ότι έγραφε τον πρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΚΕΨΟΥ ΠΡΙΝ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ
Συνέχεια της σειράς των ευθυμογραφημάτων. Πρόσωπα της πολιτικής καλλιτεχνικής και κοινωνικής ζωής φωτίζονται με τον ξεχωριστό τρόπο του συγγραφέα. (Από τον εκδότη)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΠΟ ΒΕΛΟΥΔΟ
Η ζωή της Σοφίας Τρικούπη, της «γυναίκας από βελούδο», μοιάζει με σενάριο -όπως άλλωστε συμβαίνει με τη ζωή κάθε μεγάλης ντίβας. Μεγαλωμένη στους ανθισμένους κήπους του Μπάκιγχαμ, κάτω απ' το στοργικό βλέμμα της βασίλισσας Βικτωρίας, γνώρισε πολύ νωρίς όλα τα διάσημα ονόματα του αιώνα της, τον Βίσμαρκ, τον Ντισραέλι, τον Τένισον, τον Κάιζερ, τον τσάρο Νικόλαο που ζούσε τότε στην Αγγλία. Αργότερα, στην Αθήνα του 1880, βρέθηκε ανάμεσα σε δύο αιχμηρές συμπληγάδες -την αφοσίωσή της για τον αδερφό της, τον Χαρίλαο Τρικούπη, και τον έρωτά της γ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΑΜ
Κάθε φορά που τελειώνω ένα βιβλίο όπως ο ΣΑΜ, δεν είμαι σίγουρος αν έχω γράψει παραμύθι ή εφιάλτη. Με παρηγορεί όμως μια σεμνή σκέψη: το ίδιο ακριβώς συνέβαινε και στον Δάντη! Όταν τελείωσε τη "Θεία Κωμωδία", δεν ήξερε που τον είχε πάει τελικά το μπαλάκι: στην Κόλαση ή στον Παράδεισο; Τελικά το μπαλάκι τον πήγε εκεί που ήθελε εκείνο. Αυτή είναι η μαγεία της δουλειάς μας. Δίνεις μια στο μπαλάκι και μετά ταξιδεύεις μαζί του. Ο ΣΑΜ ανήκει στη φυλή αυτή. Με έστειλε εκεί που ήθελε «εκείνος». Η αρχική μου πρόθεση ήταν να γράψω μια προφητική σάτι...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ήταν ένα καυτό απομεσήμερο του 1920, -με τον ανελέητο ήλιο του Ιουλίου να πυρακτώνει την οδό Βασιλίσσης Σοφίας, που τότε ακόμα λεγόταν Κηφισίας. Ο Ίων Δραγούμης προχωρούσε μπρος από το εκτελεστικό απόσπασμα, ακούγοντας πίσω του τις βαριές αρβύλες των 8 στρατιωτών που τον συνόδευαν. «Σε πειράζει να σου δέσουμε να χέρια;» τον είχε ρωτήσει ένας λοχίας μισή ώρα πριν, όταν τον είχαν συλλάβει οι άντρες του Παύλου Γύπαρη στους Αμπελόκηπους. Ο Δραγούμης δεν είχε απαντήσει. Ήξερε ότι σε 5 ή 10 λεπτά θα πέθαινε -τι ωφελεί να περνάς απ' τον έναν κόσμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΛΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ
(. . .) Το Καλά νέα από την Αφροδίτη είναι μια ερωτική ιστορία ανάμεσα σε μια γυναίκα κι ένα ρομπότ. Ταυτόχρονα είναι και μια σάτιρα του αιώνα που έρχεται. Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1978 και έγινε λίγο αργότερα θεατρικό έργο απ’ τον ίδιο το συγγραφέα, για το «Θέατρο της Δευτέρας» της ΕΡΤ, με την Έλενα Ναθαναήλ στο ρόλο της μοναχικής ηρωίδας και τον Στέφανο Ληναίο στο ρόλο του ρομπότ. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΡΕΣ ΝΥΧΤΕΣ
Η ιστορία της Δάφνης και του Τζόνι είναι μια αληθινή ιστορία, που ο συγγραφέας την έζησε στην εφηβεία του «νύχτα προς νύχτα». Ξετυλίγεται στο «Ριτς», ένα καμπαρέ του '51, με τα σαξόφωνα να σκεπάζουν τον απόηχο του Εμφυλίου κι έναν αμερικανό αξιωματικό να ζει το ρομαντικό του πάθος με μια αμαρτωλή Ελληνίδα -την ώρα που η κυβέρνηση Πλαστήρα υπογράφει την εκτέλεση του Μπελογιάννη. Όλα αυτά μοιάζουν να μην έχουν καμία σχέση μεταξύ τους κι όμως είναι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. Η Δάφνη δεν ήξερε τίποτα για την εποχή της, αλλά κάποια στιγμή θα πλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΟΒΑΡΗ
«Ο πολιτισμός στην Ελλάδα, αφότου έγινε υπουργείο, ακολουθεί το παράδειγμα των δημοσίων υπαλλήλων. Απεργεί». «Να φυλάγεσαι από έναν ταύρο όταν βρίσκεται μπροστά σου, από έναν ομότεχνό σου όταν βρίσκεται δίπλα σου κι από έναν έλληνα πρωθυπουργό όπου κι αν βρίσκεται». «Μερικοί έλληνες πολιτικοί είναι σαν τα βιβλία στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Όσο πιο ψηλά βρίσκονται, τόσο πιο άχρηστα είναι». «Το Υπουργείο Εσωτερικών θέλει, λέει, να εξορίσει τα ζώα απ' τις πολυκατοικίες -επειδή γαβγίζουν. Και τότε γιατί αφήνει αυτά που γαβγίζουν στη Βουλή;». «Όλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΕΡΕΖΑ
"Αν με ρωτούσε κάποτε ο Θεός τι έκανα κάτω στη γη, θα του απαντούσα: Τόλμησα". Έτσι λακωνικά φαντάζομαι ότι θα έδινε η Τερέζα Δαμαλά στον Ύψιστο την αυτοβιογραφία της - μιας και δεν ήθελε να μιλά για τις ευρωπαϊκές αμαρτίες της, που θα την έφερναν, πάντως, κάποια στιγμή στο κατώφλι της αγιότητας: "Τόλμησα". Είχε ξεκινήσει τη ζωή της σαν ξεριζωμένο αγριολούλουδο της ανατολικής Θράκης, για να παντρευτεί το 1916 στην Αθήνα, να εξοριστεί το 1917 στην Κορσική και να παρατήσει τον άντρα της, το 1918, στο Μιλάνο. Ήταν η πρώτη φορά που τολμούσε. Σ...
Διαβάστε περισσότερα...

«ΑΚΡΙΒΗ ΜΟΥ ΣΟΦΙΑ...»
Όλα θα πρέπει ν' άρχισαν στα 1907. Ένα χειμωνιάτικο απομεσήμερο του Δεκέμβρη, την ώρα που χωροφύλακες οδηγούσαν εφ' όπλου λόγχη στον ανακριτή έναν νεαρό ταραξία της Νομικής, με σγουρά μαλλιά και φλοτάν γραβάτα, που λεγόταν Γεώργιος Παπανδρέου. «Τον έσπρωχναν θυμωμένοι να κατέβει τα σκαλοπάτια του Πανεπιστημίου» θυμόταν η Σοφία, που θα γινόταν αργότερα γυναίκα του. Αυτός και ο συμφοιτητές είχαν αναστατώσει για κάμποσες μέρες την Αθήνα, κάνοντας τον πρωθυπουργό Θεοτόκη να χάσει τον ύπνο του. Εκείνη την ώρα η Σοφία, φοιτήτρια της Φιλολογίας, ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΑ ΓΕΛΑΣΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
«Ήταν ένα γελαστό απόγευμα -ή τουλάχιστον έτσι έμοιαζε εκείνη την ώρα γύρω στις 5, που η Νεφέλη και ο Αλέξης όρμησαν μέσα στο μικρό μπαρ της ανατολικής πτέρυγας του αεροδρομίου. Όρμησαν -είναι η σωστή λέξη. Εδώ και 20 λεπτά σεριάνιζαν στο αεροδρόμιο χωρίς ν' αποφασίζουν πού θ' αράξουν. Εκείνη με τα κόκκινα μακριά μαλλιά της, ξέπλεκα στους ώμους, και τα άσπρα γάντια της -παράξενο θέαμα μέσα στο αυγουστιάτικο απομεσήμερο. Εκείνος με ένα τζιν κι ένα πουκάμισο. "Νιόπαντροι;" είχε ρωτήσει η συνοδός στις Αναχωρήσεις Εξωτερικού βλέποντας τα κόκκι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΕΤΗ - ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Η βιογραφία μιας σημαντικής ηθοποιού πάντοτε έθελγε το φιλοθεάμονα αναγνώστη, ο οποίος επιζητούσε, πολλές φορές εν αγνοία του, την προσωπική του κάθαρση μέσα από τις μυθικές στιγμές που προσφέρονται γενναιόδωρα από το «βίο και την πολιτεία» της μεγάλης ντίβας. Όταν όμως ο λόγος γίνεται για την Έλλη Λαμπέτη, (. . .) τότε το αισθητικό αποτέλεσμα υπερβαίνει τους κανόνες κάθε αντικειμενικής παραδοχής. Γιατί η Λαμπέτη δεν υπήρξε απλώς μια μεγάλη ντίβα. (. . .) Όταν ανοίγει η αυλαία αυτού του βιβλίου, ο ρόλος του αναγνώστη συγχέεται με αυτόν του...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ)
Ο Νίκος Ζαχαριάδης. . . Μέρος της μοίρας ολόκληρου λαού. Από τους κεντρικούς ήρωες μιας τραγωδίας που ακόμα βαραίνει στη μνήμη. Ίσως μάλιστα ο τραγικότερος ήρωάς της. Από λιμενεργάτης στην Πόλη ως την ηγεσία του ΚΚΕ. Ύστερα η προσφυγιά. Τέλος, η καθαίρεση κι η διαγραφή από το Κόμμα. Η απομόνωση στην άκρη της σιβηρικής στέπας. Μιά εξορία μέσα στην άλλη εξορία. Οι μαρτυρικές εκκλήσεις του. Η φωνή ενός ανθρώπου που η Κά Γκέ Μπέ ονόμαζε στις αναφορές της απλώς. . . «αντικείμενο». Και η κατάληξη: 1η Αυγούστου του 1973. Αυτοκτονία. Μέσα σε τέτοι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΡΕΛΑΘΗΚΑΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ
Η Ελλάδα είναι η χώρα που γέννησε τον πολιτισμό. Έκτοτε αναζητά το παιδί της σε βουνά και σε λαγκάδια, χωρίς να το βρίσκει. Δε θα το βρει ποτέ. Το παιδί μας τελείωσε. Μερικοί λένε ότι το φαινόμενο είναι παροδικό. Όλα χάλασαν απ' τη στιγμή που ο πολιτισμός στην Ελλάδα έγινε υπουργείο. Από τότε κάνει κι αυτός ότι κάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι: απεργεί. . . Στην οδό Σόλωνος, όπου μένω, μπορώ να έχω μια συνολική εικόνα του πράγματος. Εκεί απεργεί και το οξυγόνο. Είναι τόσο το νέφος, που δε βλέπεις το νέφος. Κάθε πρωί που λέω καλημέρα στην κόρη ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΑΜΠΕΤΗ

ΕΚΤΕΛΕΣΗ