ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

ΛΥΣΙΜΕΛΗΣ ΠΟΘΟΣ
ΣΥΛΛΑΒΕΣ Κι ό,τι μ' απόμεινε απ' το πέρασμά σου σιγά-σιγά ο χρόνος το λειαίνει σαν ένα βότσαλο της ποταμιάς. Μονάχα πια για τ' όνομά σου είμαι σίγουρος. Κι όλο το λέω, το ξαναλέω μπρος στη θάλασσα μήπως και κάποια νύχτα, όταν μας πνιγούνε τα σύρματα κι η πέτρα, το χρειαστώ σα λέξη σωτηρίας κι ανακαλύψω αιφνίδια πως κι αυτό έχει σβήσει. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΝΥΧΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΔΕΙΛΩΝ
Οι άνθρωποι χαράζουν μια ευθεία γραμμή και ονειρεύονται μια Ιθάκη. Βαδίζουν σ' ένα μονοπάτι που ονομάζουν ασφαλές και δεν νοιάζονται αν ο χρόνος το σκεπάζει με φύλλα. Φοβούνται. Μετά, φτιάχνουν ένα άλλοθι να δικαιολογήσει τον φόβο τους. Προσπερνούν τα όνειρά τους κάθε μέρα. Ανακατεύουν τα ζάρια στην τσόχα της ζωής τους. Στρέφουν το βλέμμα στον ήλιο, μα σκεπάζουν τα μάτια με τη χούφτα τους. Οραματίζονται, μα περιμένουν εκείνον που θα τους τραβήξει από το σκοτάδι τους. Τρέμουν το φως της μέρας και αφήνουν τη νύχτα να πάρει τη θέση της στα μά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ
Λευκός πύργος λευκό και το φεγγάρι σε μπλε ουρανό και το σκοτάδι εκεί δε φαίνεται είναι αφύσικα απλό. - Και ο χρόνος είναι χρώμα; - Ο χρόνος είναι χρήμα. - Και ο χρόνος είναι χρώμα; - Είπαμε. Ο χρόνος είναι χρήμα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Οπόταν πλάτανος
"Σαν τον κορμό του πλάτανου. Το μέσα του καταβροχθίζει τη μορφή, ένα τίποτε μένει, κλαδιά που γράφουν αγκαλιές μα τ' άλλο σώμα εκτοπισμένο από καιρό στην απουσία, ένα τίποτε μένει, καθώς όταν ουρλιάζεις και οι βλάσφημες πέτρες σου στον αδιάφορο ουρανό εποστρακίζονται και επιστρέφουν, ένα τίποτε μένει, ρίζες βυθισμένες στις πέτρες, και πάλι βρίσκουνε χυμό κι αντέχουν, ένα τίποτε μένει, ένα στόμα ορθάνοιχτο που δεν ενδίδει σε άναρθρα ρήματα, παρά τον πανικό του μελωδεί και γοητεύει. Η συντριβή είναι ο τρόπος του ανθρώπου. Και η ήττα του χλόη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΡΑΒΕΡΣΟ
"Tραβέρσο : η θέση πλοίου κατά την οποία πλέει με μειωμένη ταχύτητα, καθώς δέχεται τον άνεμο ή το κύμα από τα πλάγια. Λοξός, εγκάρσιος". Το Τραβέρσο είναι η τρίτη ποιητική συλλογή του Νίκου Καββαδία και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1975 στις εκδ. Κέδρος (14 ανατυπώσεις μέχρι το 1989) και, από τον Απρίλιο 1990 μέχρι τον Φεβρουάριο 1997, 9 φορές στις εκδ. Άγρα. Η συλλογή είναι αφιερωμένη στο Φίλιππο Χατζόπουλο και περιέχει δύο ποιητικές ενότητες, το Τραβέρσο και τα Παραμύθια του Φίλιππου. Κοσμείται με προμετωπίδα του Γιάννη Μόραλη. (Από την πα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΒΑΦΗΣ: ΑΠΑΝΤΑ
Σε αυτό το βιβλίο παρουσιάζονται τα 154 ποιήματα που δημοσίευσε ο ίδιος ο Καβάφης, τα 75 ανέκδοτα ποιήματα που βρέθηκαν στο αρχείο του ή σε χέρια φίλων του, 27 ποιήματα που ενώ τα δημοσίευσε ο Καβάφης, τα αποκήρυξε, και 30 ατελή ποιήματα που φυλάσσονται στο αρχείο Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση. Ο Κωνσταντίνος Καβάφης το γένος Γεωργάκη Φωτιάδη, ή Κ. Π. Καβάφης, γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1863 στην Αλεξάνδρεια, όπου οι γονείς του εγκαταστάθηκαν εγκαταλείποντας την Κωνσταντινούπολη το 1840. Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1870, η οικογένεια εγ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Συμπληρώθηκαν φέτος 25 χρόνια από τον πρόωρο θάνατο του Ηλία Κωνσταντίνου. Είναι καιρός τα ποιήματά του, δημοσιευμένα και αδημοσίευτα, να ξανάρθουν στο φως και να (ξανα)διαβαστούν. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η αιρετική ποιητική πρότασή του έπεσε στο κενό όσο ζούσε, έστω και αν την πρόσεξαν ο κύκλος της λεμεσιανής Άμαξας και ελάχιστοι άλλοι. Ενδεχομένως ο αδέκαστος κριτής, ο χρόνος, να δείξει ότι ο Ηλίας Κωνσταντίνου έχει κομίσει στον χώρο της ποίησης γόνιμα όσο και ανατρεπτικά στοιχεία (λ.χ. στη θεματογραφία του έρωτα), τα οποία δεν ε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ, ΜΠΛΕ ΧΟΡΤΑΡΙ
Πώς ένας Πιερρότος συνομιλεί με τον Φραντς Κάφκα; Που συναντιούνται ο Έγκον Σίλε με τον Γκέοργκ Τρακλ, ο Φριτς Λανγκ με τον Άλφρεντ Ντέμπλιν, ο Όττο Ντιξ με τον Μαγιακόφσκι; Τί συνδέει έναν Μακρονησιώτη με τον Οδυσσέα, ένα βαμπίρ με τον Βάλτερ Μπένγιαμιν, μια παιδική ζωγραφιά με τον Άγγελο της Ιστορίας; «Καμία κραυγή οδύνης δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από την κραυγή ενός ανθρώπου», λέει ο Βιττγκενστάιν. Κι εκείνος ο Βικέντιος που ζωγράφιζε πράσινο τον ουρανό και μπλε το χορτάρι γράφει στον αδερφό του: «Αφού έχουμε πάντα χειμώνα, ακούστ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΑ ΨΗΛΑΦΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΜΟΥ
Όνειρο Ι Δεν φαινόσουν πουθενά. Σου έστελνα κυματιστά μηνύματα. Λίγοι συμμετρικοί κύκλοι που σιγά-σιγά περιπλέκονταν και Χάνονταν στο ίδιο ακριβώς σημείο που 'πρεπε να στέκεται Το κορμί σου. Ώσπου βρήκα τα μάτια σου κλειστά σαν δυο κοχύλια, σκυφτά Στις ρίζες ενός θαλασσολούλουδου να κοιτούν τη χάση ενός Πανιού βαμμένου πράσινο μελάνι Στην άλλη άκρη, κοντά στον ορίζοντα, η αφή σου ρουφούσε με Τα χέρια κατακόρυφα την γεωμετρία της αρμονίας Ακριβώς στο σημείο Που η γραμμή της ήβης Τέμνει τον κάθετο άξονα του βυθού. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΠΟΥΛΟΥΚΙΑ
Τα μπουλούκια τυπωθήκανε το 1940 και κυκλοφόρησαν μια ιστορική ημερομηνία: στις 28 Οκτωβρίου. Η σπάνια αυτή τύχη τους στάθηκε και η αφορμή να περάσουν απαρατήρητα -καταποντισμένα μέσα στη δίνη του πολέμου που ματοκύλησε την ανθρωπότητα. Από μια σύμπτωση δόθηκε το 1942 σ' έναν κρατικό διαγωνισμό όπου πήρε και έπαινο. Ίσως από τότε να άρχισε η "καριέρα" του, που το γνώρισε στο πλατύτερο κοινό και εξάντλησε και το τελευταίο του αντίτυπο. Γι' αυτούς που το αγάπησαν, το ανατυπώνω και πάλι. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Μετά από μένα
ΜΕΛΤΕΜΑΚΙ Αχ θάνατε στην κλίνη μας ψύχρα αυγινή πώς μπαίνεις πώς ξεγελιόμαστε οι άμοιροι δροσάτο απ' τα μικράτα μας ότι είσαι μελτεμάκι και πάνω εκεί στην πλάνη μας την ώρα που μας παίρνεις αδιόρατο στα χείλη μας ανθίζει ένα γελάκι [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ
"Emergency plan": Χαμένες ψυχές, χαμένα παιχνίδια, χαμένες ζωές, είν' όλα τα ίδια. Οι αγάπες μοιάζουν μ' ένα ναυαγό που σε μανιασμένη θάλασσα αρπάζει ένα ξύλο να πιαστεί. Το λένε άλλωστε και οι Πατέρες ότι η αγάπη σώζει. Μα αν παρ' ελπίδα κάποιος σωθεί, ζει για τη θάλασσα και για το ξύλο. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ενδεχόμενα τοπία
ΤΡΟΠΙΚΟΤΗΤΕΣ Υπάρχει ένας κήπος,α λλά δεν προεκτείνεται υπάρχει μια σκάλα, αλλά καμία αλλαγή ύψους υπάρχει ο ανεμιστήρας οροφής, αλλά καμία σταθερή θερμοκρασία υπάρχει η ώρα της νύχτας, η ώρα του πρωινού η τέλεια λειτουργία του φωτοκύτταρου το κλείδωμα της πόρτας, ο συναγερμός και το δικό μου πέρασμα απ' τη φωτιά στους πάγους. [Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ: ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Η Μαρία Πολυδούρη έχει από καιρό περάσει στην περιοχή του λογοτεχνικού μύθου: είναι το σύμβολο της πρόωρα χαμένης ομορφιάς και του μοιραίου έρωτα, της σπαταλημένης νεότητας και της αυθεντικής ποιητικής κατάθεσης. Στην παρούσα έκδοση συγκεντρώνονται για πρώτη φορά όλα τα ευρισκόμενα ποιήματά της, δημοσιευμένα ή χειρόγραφα, και πλαισιώνονται με φιλολογικά σχόλια. Η μελέτη «Μαρία Πολυδούρη ή "τα ρόδα του αίματος"», που περιλαμβάνεται στο επίμετρο του τόμου, αναδεικνύει τους βασικούς άξονες του έργου της, τη σχέση με την ευρωπαϊκή και την ελλη...
Διαβάστε περισσότερα...

[ΑΓΝΩΣΤΟΥ] Η ΒΙΑ ΤΟΥ ΒΙΟΥ
Παρακαλούνται όσοι δεν αγάπησαν ποτέ και κανέναν να υποκριθούν έστω ένα αίσθημα παρεμφερές. Μπορεί μια μέρα να παράξουν και ένα αυθεντικό που θα τους σώσει από την ξηρασία που τους απειλεί. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΛΑΦΡΟΙΣΚΙΩΤΟΣ
Ύπνος ιερός, λιονταρίσιος, του γυρισμού, στη μεγάλη της αμμουδιάς απλωσιά. Στην καρδιά μου τα βλέφαρά μου κλεισμένα· και λάμπει, ωσάν ήλιος, βαθιά μου... [...] [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΥΜΕΛΗ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Βεβαιότατα, όλοι όσοι διακονούνε υπεύθυνα την Ποίηση, ζούνε σε μια ακοίμητη συμβίωση με πλατύτερες μορφές ζωής και σκέψης, μέσα στις οποίες οφείλουνε να πραγματοποιούνε σύγχρονα και το έργο τους και τον εαυτό τους. Αλλ' η αναγωγή στην Τραγωδία, ως την υπέρτατη μορφή κοινωνικοπνευματικού δημιουργικού Οργίου, δεν είναι δυνατή, αν ο ποιητής προκαταβολικά δεν έχει πραγματοποιήσει για τον ίδιο του εαυτό ολόκληρο το διαλεκτικό του θάρρος με τη ζωή, και δεν κερδίσει έτσι από παντού την ενιαία πνευματική διάσταση μες στην οποία μπορεί να πάρει, απ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΥΜΕΛΗ (ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Η μυθική μορφή του Διγενή δεν πήρε όλη της τη σημασία για με παρά μονάχα όταν, έπειτα απ' το διάβασμα όλων των γνωστών ως το 1942 κειμένων, η μονογραφία του Βέλγου βυζαντινολόγου Henri Gregoire, που είδε το φως τον ίδιο χρόνο στην Αμερική (και που τη διάβασα τρία χρόνια αργότερα), μου την εφώτισε ως την κορυφαία μορφή, που η θρησκευτικοπολιτική αίρεση των Παυλικιανών, όπως λέει ο Gregoire, φαντάστηκε να πάρει κεντρικό ήρωά της. Ως προς το χρονολογικά συγκεκριμένο έδαφος της ιστορίας που έθρεψεν αυτό το μύθο, αυτό είναι ο 9ος αιώνας, όπου α...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ
Χτυπήσανε τη μέρα σε καλή μεριά Ξύπνησε το νερό μέσα στο χώμα Κρύα φωνή νεογέννητη Που σμίγει από μακριά τη γειτονιά των βρύων. Με χάδι από λιοτρόπι δε φοβάται Το περιβόλι μήπως βγει στην άβυσσο Χέρι με χέρι παν οι ερωτευμένοι Όταν χτυπανε οι καμπάνες του ήλιου. Υγεία ηχώ φοράδα Πέταλο και φτερό πλαγιάς Σύννεφο και χορτάρι αθέριστο Γλαυκές οργυιές ανέμου. [...] [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΡΟΥΖΟΣ: ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ), 1961-1978
ΠΟΙΗΜΑΤΑ (1961) Η ΕΛΑΦΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ (1962) Ο ΥΠΝΟΣΑΚΟΣ (1964) ΤΥΧΗ ΠΡΩΤΗ ΤΥΧΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΤΥΧΗ ΤΡΙΤΗ ΠΕΝΘΗΜΑΤΑ (1969) ΛΕΥΚΟΠΛΑΣΤΗΣ ΓΙΑ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ (1971) ΧΟΡΤΑΡΙΑΣΜΕΝΑ ΧΑΣΜΑΤΑ (1974) ΑΠΟΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ (1978)...
Διαβάστε περισσότερα...