ΘΕΟΓΟΝΙΑ
Εμπνεόμενος από τις Ελικωνιάδες Μούσες - που τον διαφωτίζουν, τον καθοδηγούν και τον ενδυναμώνουν - ο Ησίοδος ασχολείται κυρίως με την καταγωγή και την γέννηση των Θεών, με τη δημιουργία του Κόσμου, με τη διαχρονική πορεία του ανθρώπινου γένους και με την Τιτανομαχία. Η βασική θεματολογία του έπους του είναι εκείνη που το κατατάσσει στο χώρο της καλούμενης «κοσμογονικής ποίησης», ενώ επάξια τοποθετεί τον ίδιο τον Ησίοδο μεταξύ των αρχαιότερων και επιφανέστερων θεολόγων της Ευρώπης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΩΝ
Οι εταίρες -στην συντριπτική πλειοψηφία τους- συνήθιζαν να συνάπτουν ένα είδος "μόνιμης σχέσης" με συγκεκριμένους άνδρες, στους οποίους πρόσφεραν ξεχωριστές ηδονές, ευχάριστη συντροφιά, εκλεπτυσμένη συναναστροφή και, γενικά, οτιδήποτε η νόμιμη σύζυγος αδυνατούσε ή δεν της επιτρεπόταν να προσφέρει στον σύζυγό της. Η άποψη εκείνη, σύμφωνα με την οποία "σήμερα εταίρες δεν υπάρχουν", θα μπορούσε να εκληφθεί ως υπερβολική. Ίσως είναι ορθότερο να υποστηρίξουμε ότι "σήμερα σπανίζουν οι εταίρες". (Απόσπασμα από την εισαγωγή της έκδοσης)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ: ΙΣΙΣ ΚΑΙ ΟΣΙΡΙΣ
Το «Περί Ισίδος και Οσίριδος» έργο του Πλουτάρχου είναι μια εκτενής επιστολή θεολογικού περιεχομένου, απευθυνόμενη στην Κλέα, ιέρεια των Δελφών και θυγατέρα δύο φίλων του συγγραφέα. Στις σελίδες της επιστολής παρουσιάζονται, αναλύονται και εξηγούνται οι μύθοι, οι παραδόσεις, οι θρύλοι, οι αλληγορίες, οι συμβολισμοί, οι τελετές, οι ιερουργίες και οι εορτές που συνδέονται με τους μεγαλύτερους - κατά την εποχή εκείνη - Θεούς του αιγυπτιακού έθνους, την Ίσιδα και τον Όσιρη, η λατρεία των οποίων είχε υπερβεί τα σύνορα της Αιγύπτου και είχε εξαπ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: ΜΗΔΕΙΑ
Η "Μήδεια" είναι ένα αριστούργημα της παγκόσμιας δραματουργίας. Πυρήνας του έργου είναι η σύγκρουση ανάμεσα στη Μήδεια και στον Ιάσονα, στην εγκαταλειμμένη σύζυγο και στον επίορκο άντρα της. Η ηρωίδα παρουσιάζεται ως ένας χαρακτήρας αγέρωχος και παράφορος, εντελώς ανεξέλεγκτος στην αγάπη και στο μίσος. Στη φλεγόμενη πορεία της στη ζωή αφήνει πίσω της συντρίμμια. Απέναντι στο φλογερό πάθος της Μήδειας στήνεται ο ψυχρός χαρακτήρας του Ιάσονα. Ο μυθικός ήρωας παρουσιάζεται ως ένας εγωιστής και ποταπός συμφεροντολόγος. Προδίνοντας τη γυναίκα π...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ: ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ «Ε»
Το παρόν φιλοσοφικό-θεολογικό σύγγραμμα είναι μια εκτενής επιστολή και ανήκει στην τριλογία των Πυθικών Διαλόγων (ή Πυθικών Λόγων) οι οποίοι - με την σειρά τους - είναι τμήμα των Ηθικών του Πλουτάρχου. Στις σελίδες αυτού του έργου του, ο συγγραφέας - ο οποίος υπήρξε ισόβιος ιερέας του Μαντείου των Δελφών, από το 95 μ.Χ. και έπειτα - μας παρουσιάζει ορισμένες λίαν αξιόλογες πτυχές της περίφημης Δελφικής Θεολογίας του, με αφορμή το σύμβολο «Ε» ή «Ει», το οποίο κοσμούσε τον ναό του Θεού Απόλλωνα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ ΟΡΕΣΤΗΣ
Το έργο θεωρείται συνέχεια της «Ηλέκτρας» του Ευριπίδη, αλλά στη σύλληψή του είναι πολύ διαφορετικό: Ο «Ορέστης» είναι πολύ πιο κοντά στην τραγωδία και χαρακτηρίζεται από έναν έλεγχο του δραματικού ρυθμού που είναι πιο έντονος από ό,τι στην «Ηλέκτρα». Η «Ηλέκτρα» ξεκινά από μια τραχιά δυσαρέσκεια και φτάνει μέχρι το αφύσικο μίσος, ενώ ο «Ορέστης» προχωρεί από τη διάψευση και την αφροσύνη στην εγκληματικότητα και τη μανία. Μπορεί όμως κανείς να ανιχνεύσει μέσα στο έργο αξίες όπως η αγνή, ανιδιοτελής και ανυπόκριτη φιλία, (. . .) η εντιμότητ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ
Όταν ο Πλούταρχος καταπιάνεται με τους βίους του ζεύγους Δημήτριος και Μάρκος Αντώνιος, αισθάνεται υποχρεωμένος να δηλώσει από την αρχή ότι δεν τους προτείνει παρά ως παραδείγματα προς αποφυγήν. Αφού οι βίοι αποβλέπουν γενικά στον ηθικό φρονηματισμό του αναγνώστη, καλό είναι, λέει, πλάι στους μεγάλους για το ήθος και τις ευεργεσίες τους άντρες της ιστορίας, να βλέπουμε και τους μεγάλους στα αντίθετα, στην ανηθικότητα και στην κακοεργία τους. Δαβάζοντας τους βίους του ζεύγους Λύσανδρος και Σύλλας, μας έρχονται αυτά ξανά στο νου. Σπουδαίοι σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ ΒΑΚΧΑΙ
Όπως είναι γνωστό, οι «Βάκχαι» είναι το μόνο σωζόμενο έργο με θέμα σχετικό με το θεό Διόνυσο. Εδώ μύθος και ιστορία συνενώνονται και ανάγονται με ποιητικό τρόπο. Η λατρεία του θεού Διονύσου παρουσιάζεται στην πρωτόγονή της μορφή, με τη μορφή εκείνη που συνδέεται με το διθύραμβο, το χορικό άσμα του θεού από το οποίο γεννήθηκε η τραγωδία. Οι «Βάκχαι» αποτελούν ένα από τα πληρέστερα και πιο ολοκληρωμένα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, γιατί συνενώνουν τρία βασικά στοιχεία: το τραγικό, το δραματικό και το θεατρικό. Ο Ευριπίδης με το έργο αυ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ: ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ
Το ''Εγχειρίδιο'' αποτελεί απάνθισμα και σύνοψη των Διατριβών και ομιλιών του Επίκτητου. Αποτελείται από πενηντατρείς παραγράφους ή κεφάλαια. Συντάχθηκε από τον Φλάβιο Αρριανό, μαθητή του φιλοσόφου, και θεωρείται μία από τις σημαντικότερες και ασφαλέστερες πηγές για την μελέτη της ηθικής φιλοσοφίας της Στοάς. Μέσα στις σελίδες του Εγχειριδίου γίνεται αμέσως αντιληπτή η θαρραλέα απόπειρα του Επίκτητου να επιβάλλει την φιλοσοφία στην ψυχολογία, να εξηγήσει και να καθοδηγήσει λογικά όλες τις δράσεις και τις εκφάνσεις του ψυχικού κόσμου, ν' αν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΙΜΑΙΟΣ 'Η ΠΕΡΙ ΑΤΛΑΝΤΙΔΟΣ
Ο «Τιμαίος» είναι το μοναδικό «περί φύσεως» πλατωνικό έργο και η αρχαιότερη πηγή για το μύθο της «χαμένης Ατλαντίδος». Η θεματολογία του παραπέμπει περισσότερο σε αριστοτελικό σύγγραμμα και σχετίζεται σαφώς με το αντικείμενο έρευνας των προσωκρατικών φυσικών φιλοσόφων. Η διαλογική μορφή του έργου, αμέσως μετά από την εκτενή διήγηση για την χώρα των Ατλάντων και τον πόλεμό τους εναντίον των Αθηναίων, παραχωρεί την θέση της σ' έναν εκτεταμένο μονόλογο, στον οποίο ο αστρονόμος Τιμαίος - από την φημισμένη για την ευνομία της πόλης των Λοκρών -...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΣΙΤΩΝ
Οι πιο γνωστοί ανεπάγγελτοι άνδρες της αρχαίας εποχής ήταν οι περίφημοι παράσιτοι. Άνθρωποι της φτωχολογιάς, είτε απόκληροι και περιθωριακοί είτε εκ πεποιθήσεως ράθυμοι και οκνηροί, εμφανώς διεφθαρμένοι και πρόστυχοι, μέλη του υποκόσμου των μεγάλων πόλεων, ενίοτε παράνομοι και κακοποιοί, κάποιες φορές κατάσκοποι και καταδότες, άλλοτε πονηροί και θρασείς, οι παράσιτοι -όπως δηλώνει και η ονομασία τους- σιτίζονταν δωρεάν στις κατοικίες των πλουσίων, κυρίως, συμπολιτών τους, κατά την διάρκεια των εορταστικών συμποσίων, των δεξιώσεων και των π...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΥ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Ο Απολλόδωρος ο Ασκληπιάδου Αθηναίος «Γραμματικός» έζησε στην Αλεξάνδρεια γύρω στο 180-109 π.Χ.. Τα έργα του ήταν προς χρήση των μαθητών της εποχής και ήταν περιζήτητα για την έντεχνη συγκεφαλαιωτική τους αφήγηση. Έγραψε «Περί Θεών», «Περί σώφρονος», «Περί επιχάρμου», «Χρονικά», «Περί νέων», «Περί γης» κ.ά. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΙΒΛΟΣ
Κορυφαίος Έλληνας ιστοριογράφος, γεννηθείς στο Αργύριο της Σικελίας, επί Ιουλίου Καίσαρος. Αφιέρωσε όλη του τη ζωή στη συγγραφή της παγκόσμιας ιστορίας (!!!) σε 40 βίβλους, με τον τίτλο «Ιστορική βιβλιοθήκη». Το έργο του, είναι πολύτιμο, για τον πλούτο του ιστορικού υλικού, με το οποίο αναπληρώνονται χαμένα έργα προγενέστερων μεγάλων ιστορικών. Δυστυχώς από τις 40 βίβλους του Διόδωρου σώζονται 15 (Α'-Ε') και (ΙΑ'-Κ'). Από τις υπόλοιπες έχουμε μόνο επιτομές και εκλογές. Η Τέταρτη βίβλος είναι η συγγραφή της ελληνικής μυθολογίας. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑ...
Διαβάστε περισσότερα...

[Ο ΘΗΒΑΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ]
Ο Δημήτρης Καλοκύρης μεταφράζει τις τρεις τραγωδίες του Σοφοκλή που αντλούν την έμπνευσή τους από τον θηβαϊκό κύκλο. Στο βιβλίο αυτό, οι τραγωδίες του μυθικού θηβαϊκού κύκλου για τον οίκο των Λαβδακιδών συνομιλούν με κείμενα του Πλουτάρχου, του Εμπειρίκου και του Μπόρχες. «Στη μετάφραση δεν υπάρχουν λυμένα προβλήματα. Το μέλημα είναι συνήθως το τι λένε οι άνθρωποι των αρχαίων έργων· κυρίως, όμως, πώς το λένε. Αλλά και οι ραγδαίες ψυχικές μεταπτώσεις των προσώπων αποκτούν υφολογικά για τον μεταφραστή ξεχωριστό ενδιαφέρον: η καφκική σχεδόν "...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΟΛΩΝΟΣ «ΝΟΜΟΙ»
(...) Η νομοθεσία του Σόλωνα ήταν προϊόν της βαθιάς κοινωνικής κρίσης που μάστιζε την Αθήνα στα τέλη του 7ου αιώνα και σηματοδότησε την απαρχή της διαδικασίας εκδημοκρατισμού της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, που κατέληξε στη διαμόρφωση του δημοκρατικού πολιτεύματος που είναι γνωστό ως άμεση δημοκρατία. (...) Ξεκινώντας από την παραδοχή ότι η υφιστάμενη κατάσταση και το νομιμοποιητικό της περίβλημα ήταν άδικη και νοσογόνα, ο Σόλων εξελίχθηκε σε κατήγορο του άδικου πλουτισμού και της ανομίας που διχάζουν και καταστρέφουν την κοινωνία και ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: ΤΡΩΑΔΕΣ
Ένα θεατρικό κείμενο, ανεξάρτητα από το πότε, που και σε ποια γλώσσα γράφτηκε, έχει σαν πρωταρχικό προορισμό του να ζωντανέψει και να δικαιωθεί σκηνικά και υποκριτικά. Αν πετύχει, τότε το πιθανότερο είναι να επιζήσει και στη γραπτή μορφή του και να υποστεί τις ερμηνείες, αναλύσεις και αξιολογήσεις των σχολιαστών και των λογίων, που, με ελάχιστες εξαιρέσεις, διαθέτουν ελάχιστη θεατρική γνώση ή πείρα. Ο Ευριπίδης, με του οποίου το έργο έχω καταπιαστεί επανειλημμένως από το 1962 και μετά δουλεύοντας κατά το πλείστον πάνω σε δικές μου μεταφράσ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ ΜΗΔΕΙΑ
Η έκδοση αυτή επιδιώκει, τουλάχιστον εν μέρει, να αντικαταστήσει τη μνημειώδη σχολιασμένη έκδοση της «Μήδειας» από τον D. L. Page (Οξφόρδη, 1938). Ενσωματώνει τα πορίσματα της σύγχρονης φιλολογικής και παπυρολογικής έρευνας και περιλαμβάνει το αρχαίο κείμενο σε αναθεωρημένη έκδοση, συνοδευόμενο από σύντομο κριτικό υπόμνημα. Η εισαγωγή του συγγραφέα αναλύει την τραγωδία ως ιστορία εκδίκησης, αξιολογεί τα κίνητρα που ωθούν την ηρωίδα στην επιμονή της να θανατώσει τα παιδιά της και ερευνά τον αντίκτυπο που θα είχε στη συμπάθεια του αθηναϊκο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΙΣΧΥΛΟΥ: ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
Στην τραγωδία αυτή εκτός από τη σύγκρουση του Προμηθέα με το Δία, υπάρχουν και άλλες συγκρούσεις και αντιθέσεις, όπως αυτή του Προμηθέα και των οργάνων του Δία, του Κράτους, της Βίας, του Ηφαίστου και του Ερμή, και αυτή του Δία με την Ιώ και τις Ωκεανίδες. Όλες αυτές οι αντιθέσεις εκφράζουν την αλήθεια και προβάλλουν το μήνυμα πως η αντίδραση στην εξουσία είναι ο μόνος τρόπος για τον εξανθρωπισμό του ανθρώπου, με την κατάκτηση της ελευθερίας, του αμοιβαίου σεβασμού και της δικαιοσύνης. Ο αγώνας του Προμηθέα είναι αγώνας για την εξέλιξη και...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ: ΑΛΚΗΣΤΙΣ
Η μετάφραση της «Αλκήστιδος» από το σπουδαίο λόγιο, λογοτέχνη, δραματουργό και ιδρυτή της «Νέας Σκηνής» Κωνσταντίνο Χρηστομάνο (1867-1911) γράφτηκε και παραστάθηκε το Νοέμβριο του 1901. Αποτέλεσε μια από τις πρώτες μεταφράσεις αρχαίου δράματος στη δημοτική. Έκτοτε ελάνθανε, μέχρι τη δημοσίευση, το 1986, ευρέων αποσπασμάτων από τον Κώστα Γεωργουσόπουλο. Στην παρούσα έκδοση δημοσιεύεται για πρώτη φορά ολόκληρη. Η «Αλκηστις» είναι η παλαιότερη σωζόμενη τραγωδία του Ευριπίδη. Πρόκειται για ένα έργο που χαρακτηρίζεται από εναλλαγή συναισθημάτων...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ
Τα «Πολιτικά Παραγγέλματα» αποτελούν πρακτική διδασκαλία για κάποιον που πρόκειται να ασχοληθεί με την πολιτική. Ο συγγραφέας βρίσκει τρόπο να χρησιμοποιήσει την εκπληκτική πολυμάθειά του, παραθέτοντας ανέκδοτα, αποσπάσματα, λόγους από την ελληνική και ρωμαϊκή γραμματεία και ιστορία, γιατί πιστεύει ότι η ιστορία είναι ο καλύτερος δάσκαλος για όποιον επιθυμεί να διακριθεί στην πολιτική. Καλλιεργημένος, με θαυμάσια μνήμη και με ανοιχτό μυαλό, ο Πλούταρχος βλέπει τα πάντα από την ηθική τους πλευρά και επιδεικνύει πρακτική και συγχρόνως ιδεαλι...
Διαβάστε περισσότερα...