ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Η φωτογράφιση ενός ζευγαριού στη Σαντορίνη που εξελίσσεται σε θρίλερ, ένας ουρολόγος με εμφανή προβλήματα προσανατολισμού, ζωηρά παιδιά σε πολυτελές ξενοδοχείο που φιλοξενεί ρομαντικά ζευγάρια αλλά δεν έχει ρεύμα, η μελαγχολική πτήση ενός οινοβαρούς μεγιστάνα με ελικόπτερο πάνω από το Αιγαίο, ένας γκρινιάρης καθηγητής φιλοσοφίας πεινασμένος στην αττική γη, ένα γκροτέσκο μάθημα γαστρονομίας σε ξενοδοχείο του Ναυπλίου, ένας ξεναγός χαμένος στο πέλαγος της μετάφρασης... Κινέζικα μαρτύρια είναι οι μικρές και μεγάλες οδύσσειες Κινέζων ταξιδιωτώ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ντόμινο
ΕΠΤΑ αλληλένδετα διηγήματα, με το τέλος του καθενός να δίνει το λάκτισμα για την εκκίνηση του επόμενου. Οι κεντρικοί ήρωες, παίκτες γύρω απ’ το ίδιο τραπέζι αλλά και αθύρματα της Τύχης και του Χρόνου, είναι δεμένοι τόσο μεταξύ τους όσο και με το περιβάλλον με ορατά ή αόρατα νήματα. Έτσι, κάθε πτώση προκαλεί ένα κύμα νέων αλυσιδωτών πτώσεων, που άλλοτε είναι καταστροφικές και άλλοτε γίνονται έναυσμα για αναγέννηση και επανεκκίνηση, καθώς η σκυτάλη της δράσης περνά συνεχώς από το χέρι της ζωής σε αυτό του θανάτου και αντίστροφα. (Από την παρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΔΟΝΤΟΚΡΕΜΑ ΜΕ ΧΛΩΡΟΦΥΛΛΗ
ΚΑΘΩΣ ΓΥΡΙΖΑ άπο το σχολείο εκείνο το μεσημέρι, έπιασε ξαφνικά μια μπόρα και έγινα μούσκεμα. Φοβήθηκα να ακολουθήσω τον συνηθισμένο μου δρόμο κάτω από τις μεγάλες πεύκες και έτσι πήρα τη γυμνή δημοσιά, που καταλήγει στο χωριό. Στο χτήμα έφτασα την ώρα που έβγαινε πάλι ο ήλιος, και μπήκα μέσα σκαρφαλώνοντας πάνω από το μεγάλο πορτόνι με τις βρεγμένες ροδοδάφνες. Στο περιβόλι όλα ήταν γαλήνια, φρεσκοπλυμένα και καταπράσινα, οι αχλαδιές είχαν ακόμα μερικά άνθη, στα φύλλα τους κρατούσαν χοντρές σταγόνες της βροχής που γυάλιζαν σαν χάντρες. Η τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΣΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ
Η ενηλικίωση ενός εφήβου στις τσιμεντένιες κερκίδες της δεκαετίας του '90, μιας συναρπαστικής οπαδικής περιόδου που άφησε σακατεμένους όσους επέζησαν από τις παγίδες της. Οι εκδρομές, τα συνθήματα, οι πέτρες, τα κλομπ, η πρέζα που μύρισε κάθε φλέβα δεμένη με δίχρωμο κασκόλ. Ο παράλληλος κόσμος που οι περισσότεροι αγνοούν ή προσποιούνται πως αγνοούν - μια ωδή στην κοινή ουτοπία των "χούλιγκαν", στα παιδιά που δε μεγάλωσαν, στις ζωές που δε θα αφηγηθεί κανείς πέρα από όσους τις είδαν να σβήνουν, Κυριακή με Κυριακή, στις γαλαρίες των πούλμαν ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ
"Ο σκύλος του καλοκαιριού": Ο μήνας είναι Ιούλιος κι η ώρα δύο το μεσημέρι. Αυτή την ώρα δείχνει το ρολόι, εδώ στο μικρό νησί της Αντιπάρου. Το ίδιο δείχνει και στα άλλα τα νησιά του αρχιπέλαγου - από το Καστελόριζο μέχρι τη Σαμοθράκη. Ψηλά, στο θόλο τ' ουρανού, ένας μεγάλος σκύλος από μπαμπάκι τρέχει προς τη μεριά του Δεσποτικού χάνοντας, διαδοχικά, τη μακριά ουρά του και τα πίσω πόδια απ' τον αέρα, γιατί είναι δυο μέρες τώρα που φυσάει στο νησί. Έχει σηκώσει ένα μελτεμάκι και το νερό της θάλασσας έγινε πια δραστήριο. Κύματα χαμηλά, ακολο...
Διαβάστε περισσότερα...

Η γραμμή του ορίζοντος
Η ταυτότητά της γράφει Ρέα Φραντζή, ελαφρά ντυμένη, έχει μερικά λεφτά, κάθεται με την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο του μικρού μαγέρικου, στην πλατεία του Άνω Κάμπου, απέναντι από την άσπρη εκκλησία, χιλιάδες χρόνια μετά την Αποκάλυψη, εννιακόσια χρόνια από τότε που ο μοναχός Χριστόδουλος έχτισε ένα μοναστήρι εκεί που ήταν ο ναός της Αρτέμιδος, τρεις μέρες από τότε που χώρισε με τον άντρα της. Η άσπρη εκκλησία τρυπάει τον γαλάζιο ουρανό, για πρώτη φορά βλέπει ζωντανή μπροστά στα μάτια της την ελληνική σημαία. Κάτω από τη σημαία παρελαύνει ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΟΡΡΑΣ
Τότε, ξαφνικά, κατάλαβε ότι τα αστέρια που κρέμονταν από πάνω τους ήταν αληθινά και ανεξήγητα και ότι είχαν αργήσει λίγο να τα κοιτάξουν με ειλικρίνεια. Κατάλαβε ότι δεν ήταν ούτε νωρίς μα ούτε και αργά για να πεθάνουν όλοι τους, και ότι ο πατέρας του Μάρκου είχε πεθάνει για πάντα. Κατάλαβε, επίσης, ότι δεν ήταν νωρίς μα ούτε και αργά για το οτιδήποτε, κατάλαβε ότι ο κόσμος ήταν παντού γύρω τους και ήταν τραχύς και αιχμηρός και αδιάφορος και ότι κανείς δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να τους βοηθήσει. Ένιωσε στο πετσί του ότι η ζωή του θα...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΙΑ
Ως το μεσημέρι ψάχναμε για νερό. Στο τέλος βρήκαμε κοντά σε κάτι αμπέλια. Ήταν ένας βράχος υγρός γεμάτος μούσκλια κι από μια σκισμή έσταζε κάθε τόσο. Ο Μπρατίτσας έβαλε το παγούρι του να γεμίσει κι όσο να πιάσει λίγο, παίρναμε μούσκλια και βρέχαμε τα χείλια μας. Σε λίγο ήπιαμε από μια γουλιά και ξαναβάλαμε το παγούρι. Φύσαγε λίβας. Ερχότανε καυτός απ' τη μεριά του και η γη μπροστά μας ασφυκτιούσε. Σα να 'λιωναν οι αδένες της. Πέσαμε δίπλα δίπλα στη ρίζα του βράχου και περιμέναμε να γεμίσει το παγούρι. Ξέραμε πως θα πεθάνουμε μέσα σε τούτο ...
Διαβάστε περισσότερα...

Πολύ βούτυρο στο τομάρι του σκύλου
Ο διοικητής της ΚΥΠ Κωνσταντίνος Δοβρόμηρος αναλαμβάνει την προστασία του Ντε Γκωλ κατά την επίσκεψη του Γάλλου προέδρου στη Θεσσαλονίκη στις 19 Μαΐου του 1963 - τρεις μέρες πριν δολοφονηθεί ο Λαμπράκης. Πολλοί δεν θέλουν τον Ντε Γκωλ ζωντανό και ο Δοβρόμηρος επιστρατεύει 3.000 παρακρατικούς για να τον βοηθήσουν - ο υπαρχηγός του όμως που συνδέεται με ξένες μυστικές υπηρεσίες και την "Κόκκινη Προβιά" έχει άλλες εντολές και άλλη άποψη. Μια πόλη φωτισμένη από τις ανταύγειες του Εμφυλίου. Φτωχοδιάβολοι που μπλέκονται στην παρανοϊκή πραγματικό...
Διαβάστε περισσότερα...

8-3=11
Στο 8-3=11, ένας ολόκληρος κόσμος, ένας πλανήτης φωνάζει "βοήθεια". Άνθρωποι διαφορετικής καταγωγής, θρησκείας, κουλτούρας, τάξης και πολιτικής ένταξης αντιμετωπίζουν τον ίδιο κίνδυνο: να δουν τον τόπο τους να γίνεται εχθρικός, η γη τους άγονη κι ο βίος τους αβίωτος. Η αφήγηση του μυθιστορήματος κινείται σε δύο επίπεδα. Από τη μια, η ζωή και η βήμα βήμα συγκρότηση της συντροφιάς - μιας μικρής εναλλακτικής κοινότητας στο περιθώριο της κοινωνίας, μιας νησίδας ανοχής και κατανόησης μέσα στον κλυδωνισμό των σχέσεων κάθε είδους. Από την άλλη, έ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
Το «Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης» είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα μυθιστορήματα της δεκαετίας του ’90. Πρόκειται για μια ιστορία φιλίας, απώλειας και ενηλικίωσης που εκτυλίσσεται στο κέντρο του δυτικού κόσμου και συγχρόνως στην άκρη του, στις φτωχογειτονιές της Νέας Υόρκης. Μέσα από τη ζωή της αφηγήτριας, μιας Ελληνίδας που σπουδάζει στο NYU, ξετυλίγεται η εικόνα μια ασυλλόγιστης πόλης που δονείται, ακτινοβολώντας αγαλλίαση και ποίηση. Στα εφτά χρόνια που περνούν στις σελίδες αυτού του βιβλίου, τα μητροπολιτικά πλάσματα που χορεύο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΣΟ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΜΕ ΕΔΕΡΝΕ, ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑ
"...Το ελληνικό καλοκαίρι μού φαινόταν ανέκαθεν ο μοναδικός ακατάλυτος νόμος μας. Η άσπρη μας πέτρα ξέξασπρη που φωτίζει τον κόσμο και καταργεί τους λεκέδες του. Η διαφανής σαυρούλα που σκαρφαλώνει στο περβάζι. Οι ρόδες των ποδηλάτων που μισοβυθίζονται στην άμμο. Οι αφίσες που προαναγγέλλουν το πανηγύρι του Αγίου Παντελεήμονος και του Σωτήρα. Δημοτικο-λαϊκά συγκροτήματα πάνω σε πρόχειρα στημένα ικριώματα στην πλατεία, αρνιά και γουρουνοπούλες που σουβλίζονται απ' το πρωί, ο παπάς της ενορίας κερνάει το πιο καλό κοψίδι στον εξάδελφό του απ'...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΟΜΜΕΝΗ ΚΕΦΑΛΗ
Για τα αστυνομικά αυτά διηγήματα με το ανάλαφρο ύφος, το κέφι, τους ζωηρούς διάλογους, την ευθυμία και το μυστήριο ο Στρατής Τσίρκας έγραψε: Η μεγαλύτερη αρετή της Αθήνας Κακούρη είναι ότι για κάθε διήγημα διαλέγει κι από ένα χώρο, ένα επάγγελμα ή ένα έθιμο, που όχι μόνο τα κατέχει και τα περιγράφει σωστά αλλά και κάνει την πλοκή να βγαίνει εντελώς φυσικά μέσα από τις ειδικές λεπτομέρειες της κάθε περίπτωσης. Δεν είναι επίσης λίγο το κατόρθωμα να κινήσει σ' ελληνικό χώρο πρόσωπα του αστυνομικού διηγήματος που συνηθίσαμε να βλέπουμε τυλιγμέ...
Διαβάστε περισσότερα...

Λεωφορείο
Παίρνω το λεωφορείο της Γραμμής «10» στη Θεσσαλονίκη, από την αφετηρία Χαριλάου ως το Τέρμα, ως τον Σιδηροδρομικό Σταθμό, και γράφω ό,τι θυμάμαι, επινοώ και φαντάζομαι από κάθε στάση. Δεκαεννιά στάσεις. Γράφοντας καταλαβαίνω πως το μυαλό είναι ένα ανοιχτό στρατόπεδο αιχμαλώτων. Ή, ένα πριονιστήριο γεμάτο ακρωτηριασμένες, λειψές μνήμες, επινοήσεις, φαντασιώσεις κι εμπειρίες που διαρκώς αλλάζουν νόημα, χάνονται, επανέρχονται, διασταυρώνονται και πάλι διαφεύγουν. Ξέρω, δηλαδή, ότι δεν κοπαδιάζουν οι λαγοί, αλλά εδώ συνημμένως ψάλλονται. Έπειτ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΗΣΕΑΣ
Ο Θησέας ήταν "γενναίος σαν τον Ηρακλή και όμορφος σαν τον Απόλλωνα". Έτσι μιλούσαν για τον Αθηναίο ήρωα στον καιρό του. Και, καθώς φαίνεται, έτσι θα ήταν. Γιατί, ολόκληρους αιώνες τώρα, οι ποιητές και οι ραψωδοί τον τραγουδούν κι ακόμη δεν κουράστηκαν. Ως και ναό του χτίσανε εκεί κάτω στα πόδια της Ακρόπολης, ενώ δεν ήταν θεός. Και με στεφάνια τον στεφανώσανε, χωρίς να είναι ολυμπιονίκης. Γιόμισε με τ' όνομά του όλη την Αθήνα, ύστερα όλη την Ελλάδα και, τέλος, όλο τον κόσμο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΛΑΜΑΣ ΚΙ ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ
"ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΝΗΜΗ και τον συνειρμό, ο αφηγητής οδηγείται στα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια, καθώς και στα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης σε ένα ορεινό χωριό της Ηπείρου, κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Επιστροφή στον χαμένο χλοερό παράδεισο της απολεσθείσας παιδικής αθωότητας; Καθόλου. Διότι σύμφωνα με τις περιγραφές, τα χρόνια εκείνα δεν ήταν διόλου ζηλευτά - ούτε καν ιδωμένα από τη μακρινή απόσταση της κατοπινής μεσήλικης ζωής. Δεν υπάρχει επομένως καμιά εξιδανίκευση." (ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΚΟΤΖΙΑ) "Σ' όλα τα διηγήματα της συλλογής Καλαμάς κι Α...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΟΖΑΜΟΥΝΔΗ
-...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΕΡΜΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΛΟΥΤΡΑ
Μετά την κατοχή ζήσαμε ωραία χρόνια. Η πόλη είχε γεμίσει πρόσφυγες, που κατέβηκαν από τα γύρω χωριά πατείς με πατώ σε. Οι χωριάτες (και κατ' εξοχήν εκείνοι που είχαν τη φωλιά τους λερωμένη) βρίσκανε στην πόλη κάποια ασφάλεια, κανένα επίδομα, ενίοτε δωρεάν ιματισμό, ή και καμιά δουλίτσα. Χωρίς να το καταλάβουμε, πήξαμε από κόσμο. Γέμισαν τα σπίτια συγγενών και φίλων, επιτάχθηκαν μερικά σταφιδοεργοστάσια και κάτι παληές αποθήκες, ακόμη και ένα κτήριο φυλακών, εγκαταλειμμένο από χρόνια, χρησιμοποιήθηκε στο τέλος και αυτό. [...] (Από την έκδοσ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΧΕΣΕΙΣ
Αρσενικό-θηλυκό. Οι δύο μεγάλες κατασκευές της Φύσης. Το σταθερό δίπολο δημιουργίας. Δύο πλάσματα προορισμένα το ένα για το άλλο που είναι σε συνεχή διαμάχη μεταξύ τους. Ιδίως αν ζευγαρώσουν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΒΑΘΥΣ
Όλα αυτά έγιναν. Έγιναν κι άλλα που δεν θα μάθουμε ποτέ. Είναι κόσμος υπόγειος. Όσοι ξέρουν δεν μιλάνε. Κι όσοι μιλάνε δεν ξέρουν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...