Η αιωνιότητα των δύο
ΨΙΘΥΡΟΣ Αναμετριέμαι με την απουσία σου κάθε δευτερόλεπτο. Επίπονο, ανυπέρβλητο θέμα η αγάπη. Πρέπει να επιστρατεύσω δύναμη περισσότερη από όση διαθέτω. Πρέπει να τα κάνω όλα. Προπαντός να τα θυμηθώ όλα απ' την αρχή. Αυτή είναι η αντιμετώπιση. Μια εγρήγορση της μνήμης που ολοένα ζεσταίνεται και τήκεται. Γίνεται δάκρυα πο υυπερχειλίζουν τον βυθό μου και εκτίθενται στο φως. Στο νωπό αεράκι που δροσίζει το μάρμαρο, χαϊδεύει τα λουλούδια, τη μικρή φλόγα που σιγοκαίει τρεμάμενη. Κάτι μου λέει πως μέσα σε όλα ενυπάρχει ο ψίθυρός σου, αλλά δεν φ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΑΞΙΣ Γ'
ΣΟΝΕΤΟ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ Εωθινοί μονόλογοι Της χαραυγής οι κρίνοι Μεσημβρινοί μας στοχασμοί Κι εσπερινοί μας θρήνοι Σαν φεύγετε ξανάρχεστε Γυρίζετε στη σκέψη Και πάλι ξαναφεύγετε Στην πρώτη του ήλιου στέψη Τα ρόδινά μας πρωινά Τ' αμαρτωλά ξενύχτια Πόσο πολύ μπερδεύτηκαν Στης μνήμης τ' άγρια δίχτυα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Τρέμω στο υπερώο
ΜΠΛΕ INDIGO Όταν το σώμα διψάσει δεν είναι εαυτός δεν είναι καν εγώ νύχτες κι αν υποφέρει τραντάζει στο σινιάλο μου για τη στοργή που δικαιούμαι. Γαλανό σκοτάδι όπως ήρθε στην ακινησία του στηρίζεται η μέρα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο,ΤΙ ΕΓΙΝΕ
«Έζησα με αναίδεια» Έζησα με αναίδεια και μοναξιά. Μιλάω στο πρώτο πρόσωπο. Έζησα με παράξενες σκέψεις σκοτεινές παρορμήσεις και όνειρα· σε μερικά έβγαινα σε λιμάνια σ', άλλα πνιγόμουνα λίγο πριν απ' την όχθη κατάπινα το αλμυρό νερό. Ολόκληρη έζησα. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΑΣΗ ΛΥΣΙΑΤΡΕΙΟΥ
Η αλήθεια, η αλήθεια! Πάντα καθυστερημένη. Ποτέ δεν έφθανε στην ώρα της. Πάντα αργούσε, οπισθόβουλη. Λες κι ήταν η γυναίκα ενός πιο ηλικιωμένου. Την ήθελα χωρίς να θέλω να την παντρευτώ. Δεν έπαψα να διψάω για την αλήθεια των ανωτέρων ώστε να 'μαι αντάξιός τους, ενώ ζούσα μόνος σαν τον ξιφία μέσα στη δική μου αλήθεια που συνεχώς σχηματιζόταν και αποσχηματιζόταν κάθε φορά πού 'θελα να την εκθέσω για να πείσω και να δοξασθώ...» Ένα αφηγηματικό ποίημα μακράς πνοής, πνευματικό κέντρο τον οποίον δεν είναι το ρίζωμα αλλά το ξερρίζωμα εν όψει της...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΠΙ ΚΛΙΝΗΣ ΚΡΕΜΑΜΕΝΟΣ
Το κρεβάτι μια σχεδία ενόψει τρικυμίας που επέρχεται. Αυτός πάντα πνίγεται στο τέλος. Κυρίαρχο σκηνικό των ποιημάτων αυτών αποτελεί το κρεβάτι, ή καλύτερα «η κλίνη», με τις ποικίλες μορφές που αυτή παίρνει διέποντας τη ζωή μας από τη γέννηση έως και τον θάνατο. Με τον ήρωα -ή εμένα- διαρκώς παρόντα και «κρεμάμενο», η κλίνη αναδεικνύεται σε σιωπηλό μάρτυρα και καταφύγιο στη διαδρομή σώματος, μνήμης και ονείρων. (Δ. Κ., από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΟΤΟΣ
"Νότος": Ξύλα σπασμένα σαν κρόσσια ξεφτισμένα από παλιό καναπέ που κάποτε είχε η ζωή σαλόνια και τώρα μόνο σ' ερείπια θέλει να γυρνά σ' αλλόθρησκες αγκαλιές σε φυλές ινδιάνικες σε σώματα που κουβαλάνε άλλων πολέμων άλλων κατακλυσμών ιστορία Εδώ στον Νότο χέρια άγνωστα δίνουν ό,τι δεν πήρα απ' αυτούς που μ' αγάπησαν Καθρέφτες οι ξένοι με κάνουν να βλέπω τα σπλάχνα μου δεν ξέρω τίποτα γι' αυτούς κι ούτε θέλω να μάθω μου φτάνει που αφουγκράζομαι μέσα τους τον καλπασμό των αλόγων Ουσία κοινή γιγαντώνεται στον παράξενο τοπικό χορό που ξυπνάει...
Διαβάστε περισσότερα...

Τριλογία: Στις γωνίες των λέξεων - Σε ποιόν ανήκει η ποίηση; - Σπουδή στις Αόρατες πόλεις του Ίταλο Καλβίνο
Οι ενέδρες των επιθυμιών Οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες παραμένουν εσαεί, στήνουν ενέδρες στα περάσματα. Οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες καραδοκούν, αναμένουν το μοιραίο λάθος, στήνουν εξεγέρσεις, οπλίζουν, σβήνουν τα δακρυγόνα. Οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες καίγονται στα οδοφράγματα που στήνουν τα παιδιά μας. Μαζί τους φλεγόμαστε. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ
Το σχήμα του δάσους έχει Το σχήμα μιας μέδουσας Που την πιάνεις στα χέρια σου και γλυστράει Όταν τη βγάλει έξω Το κύμα Αυτό γίνεται ίσως Γιατί Σαλεύει Χωρίς Ν' ανοίγει αμμουδιές Που είναι άσπρες Και Γυαλίζουν οι φρέσκες Ενώ οι άλλες Ολάσπρες Θα βρεις και κόκκαλα από πνιγμένους. Τώρα θα βγάλω την καρδιά μου Όχι όμως Καθώς οι μέδουσες Δεν έχουν αίμα [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΕΕΙ ΚΕΙ
-...
Διαβάστε περισσότερα...

Hildegard εσχάτη
VELUT UMBRA Απόψε έχει πανσέληνο Μαλαματένια... Κλάψε για μένα έστω μια φορά... Κι αν δεν μπορείς τραγούδα μια χαρούμενη στροφή Μια λυπημένη έστω σιγανά Για ψυχικούς που φέρνουνε συγκίνηση Και δώρα και χρυσά Κι έναν μικρό σακάτη που γελά Τον ουρανό σα μολυβένιο στρατιωτάκι Queen of my heart... Ο δόκιμος σε στάση απωλείας Δίχως εσένα μοιάζω ορφανός Και κάνω πως κοιμάμαι Μαλαματένιος έγινα... Και πια δεν σε φοβάμαι... [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ
Στο επίκεντρο των βαθύτερων εκφράσεων της μυστικιστικής θεολογίας υπάρχει η αντίληψη ότι η ανθρώπινη επιθυμία και το ερωτικό πάθος αποτελούν μία δίοδο προς την αναζήτηση της πνευματικής φώτισης και της γνώσης του Θείου. Αυτή η παρόρμηση είναι εμφανής στην ποίηση του Μεσαίωνα, στον Ιουδαϊσμό (Shelomo Ibn Gabirol, Yehuda ha-Levi), στον Χριστιανισμό (Hildegard of Bingen, John of the Cross) και στο Ισλάμ (Hafez, Rumi). Αυτό δεν είναι συμπτωματικό: υπάρχουν λόγοι να σκεφτεί κανείς ότι το πάθος του έρωτα είναι βαθιά ριζωμένο στην ανθρώπινη ψυχή....
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ
Η ευτυχία του Θανάτου Μες στην ομίχλη, τα μπλε φώτα και το κρύο και τη σπασμένη μου καρδιά μες στο σαρκίο, ανηφορίζω στης ζωής τις κατηφόρες, ενώ τα μάτια μου βαθαίνουν με τις ώρες. Εκεί που στάζει το νερό μέσα στην κρύπτη, εκεί τα όνειρα υγραίνονται απ' τις τύψεις. Δεν έχω τίποτε, όπως τίποτα δεν είχα, μόνο η ανάσα μου θυμίζει αυτά που είπα. Είναι στο κέντρο του μυαλού μου μία φλόγα, αυτή απόμεινε να τρεμοπαίζει ακόμα. Και η σκιά μου κάπου χάνεται στη Δύση σ' αυτά τα σύννεφα που η θλίψη πάντα βρίσκει. Είναι το αίμα μου χυμένο στα παρτ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η επιστροφή των μαρμάρων
Οι έξι καρυάτιδες του Ερεχθείου του Παρθενώνα, με πρώτη αυτή που φυλάσσεται στο βρετανικό μουσείο, συστήνονται η μία μετά την άλλη, ενώ ψάλλουν την περιγραφή (έκφραση) της πομπής των Παναθηναίων της ζωφόρου, ακολουθώντας τον προσανατολισμό της στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Η μουσειακή αρίθμηση των μαρμάρων τα αποτυπώνει ένα προς ένα στην ποιητική τους επανένωση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Direct orient
Απρίλιος του 1973. Μια μετανάστρια περνά με πλοίο τη Μάγχη. Επιβιβάζεται στο Direct Orient και διασχίζει με το τρένο την Ευρώπη για να φτάσει στην Αθήνα, όπου συναντά τις δίδυμες κόρες της, πρίν συνεχίσει το ταξίδι. Ποια ή σχέση της με την αινιγματική γυναίκα πού ψάχνει σε ένα άλλο τρένο, μια άλλη στιγμή, κάποιον πού συνδέεται με τον θάνατο της μάνας της και με τον μυστηριώδη άντρα που έρχεται από την Ανατολή κουβαλώντας ένα μυστικό με σκοπό να ζητήσει αντάλλαγμα; Ποίηση με φόντο την ελληνική και παγκόσμια λογοτεχνία, όπου οι ρυθμοί, οι υ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΟΒΟΤΟΜΕΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
Σε αυτό το σχολείο τα φωνήεντα είναι κουφά και τα σύμφωνα κολώνες. Οι δάσκαλοι κρέμονται στα δέντρα και οι μαθητές ξεκαρδίζονται στην τσουλήθρα της σφαγής των βιβλίων. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Σε ουρανώ (χαρτόδετη έκδοση)
Η σημερινή μέρα δεν είναι σίγουρο ότι ξημέρωσε με την ανατολή του ήλιου. Ίσως να την όρισε το σκοτάδι που πήρε μαζί της η καταιγίδα. Το σκοτάδι, που δεν γράφει τη διάρκειά του πάνω στο κατάστρωμα. Έτσι ο άνθρωπος δεν ήξερε αν η σημερινή μέρα είναι συνέχεια της χτεσινής ή αν είναι μιά άλλη μέρα που δεν χρειάζεται κάποια θέση στο χρόνο. Της αρκεί μιά θέση στη διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και την αλήθεια της· που δεν την αναγνωρίζεις στην υπαίθρια αίσθηση του παρόντος. Την καταλαβαίνεις την ώρα που ακούς το δάκρυ να πέφτει τα μεσάνυχτα πάνω σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΖΑΜΙΑ ΘΟΛΑ
Ζωές περίκλειστες, που γλίστραγαν σαν τη δική του, ρυάκια και ποτάμια να χυθούν στη θάλασσα. Πόσο ξένοι ερχόμαστε και φεύγουμε, ενώ θα μπορούσαμε ίσως να ξανοιχτούμε. Πίσω από τα θολά τζάμια προσπάθησα να "κόψω κίνηση" τόσο εντός μου όσο και εκτός. Με βάση τον πυρήνα μου, εκεί που κάθε τόσο επιστρέφω, επιχειρώ ένα άνοιγμα στην ανθρώπινη συνθήκη και πέραν του δικού μου μικρόκοσμου". (ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΑΛΕΙΦΟΣ - από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Άνικο
ΠΕΡΙΔΙΝΗΣΗ Υπάρχουν σπίτια όπου η ησυχία είναι εντυπωμένη στην ύλη Υπάρχουν δονήσεις που μορφοποιούνται σε τοίχους από μπετόν Υπάρχουν τοπία όπου η φύση οριοθετείται από αόρατα πλέγματα Υπάρχουν άνθρωποι αλλεργικοί στις αντιδράσεις που συμπιέζονται στην επαφή Υπάρχουν ουτοπίες όπου αντικρίζουμε το συνειδητό Υπάρχουν σκέψεις όπου το σκοτάδι κινείται με κέντρο το κενό Αν πέσεις μέσα χάνεσαι διά παντός [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΧΡΟΝΟΣ
-...
Διαβάστε περισσότερα...