Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια (χαρτόδετη έκδοση)

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Μια αηδία!Διάλογοι ανούσιοι ,κουραστικοί,επαναλαμβανόμενα ονόματα ξανά και ξανά,φουλ κουραστικό βιβλίο ...Δεν το άντεξα ,διάβασα μέχρι την 100 σελίδα με τα χίλια ζόρια.Απορώ πως το προωθούσε η Βανδή στην καραντίνα οτι και καλά το διάβαζε,σιγά να μην το διάβασε.

Εκπληκτικό βιβλίο.
Αν μπορούσα θα το έσβηνα από το μυαλό μου για να έχω την χαρά να το διαβάσω ξανά για πρώτη φορά.

Μια αηδία!Διάλογοι ανούσιοι ,κουραστικοί,επαναλαμβανόμενα ονόματα ξανά και ξανά,φουλ κουραστικό βιβλίο ...Δεν το άντεξα ,διάβασα μέχρι την 100 σελίδα με ατ χίλια ζόρια.

Βιβλίο με πολύ καλές προθέσεις αλλά αρκετά μέτριο συγγραφικά. Πολύ μεγάλο μέρος του κειμένου -πιθανόν παραπάνω του μισού- δεν συνεισφέρει στην ουσία. Περίμενα σαφώς κάτι πολύ ανώτερο με βάση τις συνεχείς κατατάξεις του στις λίστες με τα κορυφαία του αιώνα κλπ.

Ο συγγραφέας μεταφέρει τον αναγνώστη στον Νότο των ΗΠΑ όπου οι φυλετικές διακρίσεις είναι αποδέκτες και αμφισβητούμενες από πολύ λίγους. Μέσα από τα μάτια των παιδιών, που μεγαλώνοντας σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που δεν ενθαρρύνονται οι διακρίσεις, οι ιστορίες που εκτυλίσσονται είναι ακατανόητες και θέτουν διλληματα.

Είναι ένα από τα βιβλία που πάντα ήθελα να διαβάσω, αλλά δεν είναι το αριστούργημα που περίμενα. Σίγουρα θα ήταν αριστούργημα αν περιοριζόταν στις μισές σελίδες.

Μια πολύ ωραια εικόνα της Αμερικής του Νότου την δεκαετία του 30’αναλύοντας την ζωή και τις προκαταλήψεις. Εύκολο στην ανάγνωση,ενδιαφέρουσα ιστορία που σε κρατάει μέχρι το τέλος. Πρέπει οπωσδήποτε να διαβαστεί ειδικά από entry level αναγνώστες.

Δεκαετία 1930. ΗΠΑ. Αλαμπάμα. Κομητεία Μέικομπ. Σε μια επαρχιακή πόλη είναι πάντα όλα απαραίτητα ήσυχα; Όχι.
Ο ρατσισμός εναντίον των εγχρώμων ήταν εμφανές και σε αυτή την επαρχιακή κομητεία. Τα στερεότυπα και το μίσος ήταν κι εκεί εμφανή.
Το έργο είναι μια ακτινογραφία της εποχής του μίσους σε ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο. Το Νότο των ΗΠΑ. Το βιβλίο είναι κάτι μεταξύ σκιαγράφησης των ηθών κι εθίμων της εποχής, καταδίκης των διακρίσεων κατά των εγχρώμων και δικαστικού θρίλερ. Ο αναγνώστης θα αντλήσει πολλά ανθρωπολογικά στοιχεία. Τον τρόπο συμπεριφοράς των «αχρείων», των gentlemen που είναι «από σόι», των κυριών με τις φιλανθρωπικές συναντήσεις τους, τοπικά χαρακτηριστικά της κομητείας, διάφορα επαγγέλματα, καλές γειτονιές και κακές γειτονιές, καλές οικογένειες και κακές οικογένειες, παλιάνθρωπους και ανθρώπους καλούς, παιδικούς θρύλους και παιδική φαντασία να αναμειγνύονται με το σκληρό κόσμο των «μεγάλων». Όλα διαδραματίζονται σε ένα πολύ επαρχιακό μέρος, που μπορεί να γίνει πολύ σκληρό και άδικο, να διαρρήξει τις τοπικές συγγένειες και σχέσεις, αν πρόκειται για έναν «αράπη βιαστή». Οι, κατά τα άλλα, δημοκρατικοί κάτοικοι του Μέικομπ φαίνεται να έβλεπαν με πολύ κακό μάτι το δικτάτορα Χίτλερ στη Γερμανία, όταν οι ίδιοι αντιμετώπιζαν τους έγχρωμους, σχεδόν όπως ο Χίτλερ τους Εβραίους.
Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια, είναι σαν να θανατώνουν αθώα, μοναδικά, χαριτωμένα και άκακα ανθρώπινα πλάσματα...Ένα βιβλίο-ύμνος στην ανθρωπιά, παρά την ταυτόχρονη ύπαρξη της παλιανθρωπιάς. Με συγκίνησε βαθύτατα. Διαπιστώνω ότι πολλά από αυτά που περιγράφει το βιβλίο, ακόμη και αν πρόκειται για διαφορετικές περιοχές του κόσμου, διατηρούνται ακόμη και στις μέρες μας. Ο τρόπος γραφής της Harper Lee είναι απλός και δε επιδιώκει να εντυπωσιάσει. Μπαίνει στο ψητό απλά, με ειλικρίνεια και χωρίς επιτηδεύσεις. Μεταπηδάει εύστοχα από τον κόσμο της νεανικής αφέλειας στον αμείλικτο κόσμο των «μεγάλων». Η μετάφραση είναι επίσης πολύ καλή.

Ενα βιβλιο που σε τοποθετει στην εποχη που περιγραφει, μεσα απο τα ματια μιας 7χρονης.Το πρωτο μερος το διαβασα απλά και μονο λογω κριτικων...Σχεδον με το ζορι..Δεν με εντυπωσιασε.Στο δευτερο μερος όπου ο Αττικους υπερασπιζεται στο δικαστηριο τον Τομ το ενδιαφερον ανεβαινει κατακορυφα.Η συνεχεια επισης πολυ καλη.Συμπερασματικα,ένα ομορφο,εφηβικο ανάγνωσμα με σημαντικα αντιρατσιστικα μηνυματα.

Πολύ ωραίο βιβλιο! Πρέπει να διαβαστεί , σου δίνει μια εικόνα της Αμερικής του 1930, εικόνα πέρα ως πέρα αληθινή και ρεαλιστική..περνάει ένα ωραίο μήνυμα.

Πολυ καλο, ευκολη αναγνωση, σε κραταει μεχρι το τελος.Θεωρω οτι ειναι απο τα κλασσικά μυθιστορήματα.

Πολύ καλό βιβλίο, δίνει στον αναγνώστη μια ματιά του νότου των ΗΠΑ μέσα από τις σκέψεις και τις πράξεις μιας εξάχρονης και της παρέας της. Ίσως έπρεπε να το διαβάσω μερικά χρόνια νωρίτερα όταν ήμουν έφηβος ή παιδί, σε κάποια σημεία είναι παιδική η αφήγηση. Πιστεύω θα το ευχαριστιόμουν περισσότερο.

Ένα καταπληκτικό βιβλίο ενηλικίωσης μέσα από τα μάτια μιας εξάχρονης που μεγαλώνει στην συντηρητική και μισαλλόδοξη Αμερικάνικη επαρχία στα χρόνια της ύφεσης.

Αναμφισβήτητα ένα βιβλίο που θα πρέπει κανείς να διαβάσει αρκετές φορές στη ζωή του, ξεκινώντας από τα χρόνια της εφηβείας του. Η απόδειξη πως η ‘αλήθεια της ζωής’ κρύβεται στα χρόνια της αθωότητας, ειπωμένη με τον καλύτερο και πιο συναρπαστικό τρόπο.

Το διάβασα στα αγγλικά. Ωραίο βιβλίο, αλλά κυρίως το δεύτερο μέρος, όπου περιγράφεται η δίκη του Ρόμπινσον, είναι αυτό που πιθανώς ενδιαφέρει έναν ενήλικο αναγνώστη. Το πρώτο μέρος τοποθετεί το μυθιστόρημα στην κατηγορία των εφηβικών αναγνωσμάτων. Έντονος διδακτισμός, ο οποίος για ένα έφηβο πιθανώς είναι καλοδεχούμενος, ιδίως σε μια εποχή όπου ο ρατσισμός είναι και πάλι-δυστυχώς- επίκαιρος, αλλά όχι για έναν ενήλικο. Γενικώς, αξίζει μια ανάγνωση, ειδικά από εφήβους!

Πολύ καλό μυθιστόρημα που μιλα για το ρατσισμό και πως μπορούν ορισμένοι άνθρωποι να ξεφύγουν από τη δίνη του και να αποτελέσουν το διαφορετικό σε αυτόν το κόσμο. Από άποψη γραφής,είναι πολύ ξεκούραστο με συνεχιζομενη πλοκή. Γενικώς μια πολύ καλή επιλογή κυρίως στο να σε προβληματισει συναισθηματικα και κοινωνικά.

Έγινε το αγαπημένο μου βιβλίο και μπορώ να πω ότι πλέον κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδία μου. Είναι ένα εκπληκτικό, μαγικό, καταπληκτικό βιβλίο που θα σε συγκινήσει και θα σου περάσει βαθιά νοήματα. Απλό και κατανοητό μπορεί να διαβαστεί από όλες τις ηλικίες. Είναι ένα βιβλίο που σίγουρα θα σε μαγέψει.

Πολύ καλό βιβλίο που δημιουργεί πολλά συναισθήματα με ζωντανή γλώσσα και εμβληματικούς χαρακτήρες. Από το πλημμυρισμένο με πολύ χιούμορ πρώτο μέρος του μέχρι και το φινάλε η συγγραφέας καταφέρνει να μεταδώσει μηνύματα κατά της ρατσιστικής σκέψης.

Ένα βιβλίο που είναι πιο σημαντικό από ό,τι φαίνεται στην αρχή. Τώρα που το διάβασα, ξέρω ότι διάβασα κάτι σπουδαίο, άφησε το στίγμα του στο μυαλό μου, και ένα χαμόγελο. Το βιβλίο είναι ανάλαφρο και ευχάριστο, παρά τα σοβαρά θέματα με το οποία καταπιάνεται. Κι αυτό επειδή η αφήγηση γίνεται μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, της Σκάουτ, επτά ετών (εννέα όταν η ιστορία τελειώνει). Ενός παιδιού από μια ξεχωριστή οικογένεια. Ο Άττικους Φιντς, δικηγόρος, μεγαλώνει τα παιδιά του, Σκάουτ και Τζεμ, σύμφωνα με τις ηθικές αρχές του, που βρίσκουν τους περισσότερους κατοίκους της μικρής πόλης αντίθετους. Όμως τα παιδιά είναι φανερά ευτυχισμένα, και πιο ώριμα από τους περισσότερους ενήλικες. Το ότι ο Άττικους συνηγορεί υπέρ ενός μαύρου στο δικαστήριο, είναι μόνο το ένα σκέλος της ιστορίας (πολύ δυνατό κομμάτι). Σίγουρα δεν περίμενα αυτά που επακολουθούν, που δένουν τόσο ωραία με όσα προηγούνται. Αυτό το βιβλίο τελικά μου έδωσε περισσότερα μαθήματα και τροφή για σκέψη από όσα περίμενα, (και το έκανε με διακριτικό, χαμηλό τόνο), κι αυτό είναι κάτι σπάνιο.

Εκπληκτικό.Πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία.Στη σημερινή εποχή της μισαλλοδοξίας και της αναβίωσης του φασισμού αποτελεί αναγνωστικό φάρο.

Ενα βιβλιο συγκλονιστικο ,συγκινητικο βαθια ανθρωπινο. Συνιστω σ οσους δεν το εχουν διαβασει να το κανουν και δεν θα χασουν.Είναι από τα καλύτερα έργα που μιλάνε με πάρα πολύ απλά λόγια για τον ρατσισμό και το σοκ του τέλους της παιδικής αθωότητας. Τα φαινομενικά γαλήνιο και ειρηνικό Μέικομπ της Αλαμπάμα είναι στην πραγματικότητα βουτηγμένο στην προκατάληψη, τη βία και την υποκρισία. Αλλά τη ναρκωμένη συνείδηση της πόλης θα συνταράξει το σθένος ενός ανθρώπου που αγωνίζεται για δικαιοσύνη