Παρουσίαση
"Η Έρημος των Ταρτάρων" είναι ένα έργο που έχει διαβαστεί κι αγαπηθεί πολύ σ' όλη την Ευρώπη. (Μόνο στην Ιταλία, από το 1975 έχει συμπληρώσει δέκα επτά εκδόσεις).Τα θέματα της ζωής και του θανάτου, της αναμονής και της ουτοπίας, της καθημερινότητας και του ονείρου, της νιότης και των γηρατειών διαπερνούν το έργο μ' ένα ύφος που ισορροπεί διαρκώς ανάμεσα στο ρεαλισμό και τη φαντασία, ανάμεσα στην περιγραφή των καθημερινών της ζωής και την αλληγορική τους έκφραση.
Ο βασικός του ήρωας, ο Τζιοβάνι Ντρόγκο, είναι ο αιώνιος άνθρωπος, είναι ο καθένας από μας, και η «περιπέτειά» του, η αιώνια ανθρώπινη περιπέτεια, η δική μας μοίρα.
"Η Έρημος των Ταρτάρων" - αυτός ο φαντασιακός χώρος, εκεί, στην εσχατιά του ονείρου, πέρα από όρια τόπου και χρόνου - είναι ο χώρος όπου παίζεται η παράλογη τραγωδία του ανθρώπινου πεπρωμένου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:
Γρηγόρης Αυξεντίου, Feanor, Ddadda, simo, Finnleon, kikika, mitsost, nmpoutis, Nefeli Karapiperi, fitilisachilleas, hiphopopotamus, lab.alex, Ελισάβετ.Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:
ημίφως, manos_markopoulos, Finnleon, fiontor, mitsost, DIKA2811, Nefeli Karapiperi, johnkak71, blacknarcissusΚριτικές για το προϊόν
[02/07/2017] Petrosar. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
[19/02/2017] mitsost. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΜια εξαιρετική αλληγορία που είναι πολυεπίπεδη. Οι προσδοκίες και οι απογοητεύσεις, ο ρόλος του χρόνου στη ζωή μας, οι ουτοπίες, είναι μερικά από τα θέματα στα οποία μας βάζει περίτεχνα ο συγγραφέας. Το οχυρό που προφυλάσει από τους εχθρούς που ποτέ δεν έρχονται είναι μια παγίδα από την οποία δεν βγαίνει κανείς εύκολα. You can check any time you like but you can never leave λέει το Hotel Califo
ia των Eagles και αυτό είναι που τελικά κυριαρχεί στη ζωή του ήρωα του όπως την περιγράφει με τον απλό του λόγο ο Μπουτζάτι. Ο αναγνώστης μπαίνει στο μήνυμα που θέλει να μεταφέρει, ο ήρωας του όχι.
Βαθμολογία:
[24/10/2015] antonis moros. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΘα μπορούσε να είναι μια υποχθόνια ΅μετάφραση¨ της ανθρώπινης μοίρας,ένα μεθυσμένο λογύδριο περί ύπαρξης ή ακόμα κι ένα ποίημα συνειδητότητας της ελαχιστότητάς μας. Ό,τι και να είναι συγκλονίζει με την εύστοχη παρατήρηση των μικρών συμβάντων,που,απουσία νοήματος για κάποιες υπάρξεις,γιγαντώνονται και τελικά εξοντώνουν τα όνειρα και τις ελπίδες. Υπέροχο μου φάνηκε,πάω και γι΄αλλα του συγγραφέως αυτού.
Βαθμολογία:
[07/03/2014] kikika. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΟ Τζιοβάνι Ντρόγκο -ο ήρωας του βιβλίου- είναι ένας υπολοχαγός του μετατίθεται στο 'οχυρό', ένα φυλάκιο στα σύνορα μιας άγνωστης χώρας, μπροστά από την έρημο των Ταρτάρων μιας άγνωστης γεωγραφίας. Ένα κτίσμα σαν το πύργο του Κάφκα ή σαν το απομονωμένο νησί πειραμάτων του συνταγματάρχη Μορέλ, περίεργο, ασαφές και μυστικοπαθές. Η ορμή της νέας ηλικίας δεν επηρεάζεται από προειδοποιήσεις για ισόβια δέσμευση και προτροπές για άμεση φυγή. Οι στρατιωτικοί του οχυρού έλκονται από μία ακατανόητη δύναμη, αντίθετη στη βούληση και την λογική, που τους οδηγεί στην παραμονή. Όμως η παρατεταμένη διαμονή τους οδηγεί στα παροράματα κι εν τέλει στην προσμονή του γεγονότος που κάθε άνθρωπος, κάθε πολιτισμός αντεύχεται: του πολέμου, που θα τους λυτρώσει από την καθημερινή οκνηρία, την αδιαφορία, θα νοηματοδοτήσει τη θητεία τους. Ο χρόνος σταματάει, όχι στην αιώνια νιότη, μα για να οδηγήσει στην ταχύτερη απώλεια της νεότητας, της ελπίδας, μια σωματική και νοητική παγίδα. Μια πολύ καλή αλληγορία για την απερίσκεπτη νιότη, την ατέρμονη προσδοκία, τη σκληρότητα του χρόνου και του πεπρωμένου.
Βαθμολογία:
[30/01/2013] ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΞΥΝΟΣ. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΌλο το βιβλίο είναι μια αλληγορία για τη ζωή και το όνειρο. Η ατμόσφαιρα θυμίζει: «Πύργο» του Κάφκα, «Περιμένοντας τους βαρβάρους» του Καβάφη, αλλά και «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Μπέκετ. Επίσης θυμίζει και το «Μπαλκόνι στο δάσος» του Ζυλιέν Μπρακ, όπου κι εκεί, σ΄ ένα οχυρό, στο πυκνό δάσος των Αρδεννών, μια ομάδα στρατιωτών περιμένει την επίθεση των Γερμανών.
Βαθμολογία:
Φανταστικό!
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.