Ο ΜΠΑΡΜΠΑ-ΓΚΟΡΙΟ

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Ο Μπαρμπα-Γκοριό του Balzac είναι μια λογοτεχνική απόλαυση όπως καμία άλλη. Πρόκειται για μια ιστορία εξαιρετικών φιλοδοξιών, κοινωνικών παγίδων και προκαταλήψεων όπου ο Balzac ρίχνει μια διεισδυτική ματιά στην ανθρώπινη φύση, δημιουργώντας ένα ισχυρό και αποχρωματισμένο δράμα γονικής αγάπης, τυφλής ελπίδας και των ορίων της ανθρώπινης προσπάθειας για επιτυχία.

Ο Μπαλζάκ είναι σταθερή αξία. Όλα τα βιβλία του έχουν διδακτικό χαρακτήρα και απολαυστική διήγηση. Ανθρώπινες ιστορίες, που αποδίδονται όπως εκείνος τις ονόμασε, ως μια Ανθρώπινη Κωμωδία.

Επειδή κάποια εποχή έγραφα διηγήματα που διαδραματίζονταν στην Γαλλία του 19ου αιώνα, έστρεψα το ενδιαφέρον μου σε συγγραφείς όπως ο Μπαλζάκ και ο Ζολά. Παρόλο που έχει περάσει καιρός που το διάβασα, θυμάμαι ότι ο συγγραφέας πολύ παραστατικά έδινε το χρώμα και τον παλμό της ανώτερης κοινωνικής τάξης της Γαλλίας.(της εποχής). Πολύ κρίμα για τον βιομήχανο-αν θυμάμαι καλά- Γκοριό που αφέθηκε να πεθάνει μόνος, που δεν πήρε την ανταπόδωση που άξιζε από τα παιδιά του.

Στο μυθιστόρημα του με τίτλο 'Μπαρμπα-Γκοριό', ο Γάλλος συγγραφέας Ονορέ Ντε Μπαλζάκ, σκιαγραφεί και προσδιορίζει τις όψεις της ιστορικής Γαλλίας του καιρού του, μίας Γαλλίας που αναδύεται μέσα από το τέλος των Ναπολεόντειων πολέμων, συναρθρώνοντας την δυναστική-μοναρχική μεταβολή με την εγγραφή του Παρισιού ως επίκεντρου της ίδιας της κοινωνικής ανέλιξης. Ο Μπαλζάκ αναδεικνύει τους όρους της κοινωνικής κίνησης και εξέλιξης, συγκροτεί υποκείμενα που ενέχουν μία ιδιαίτερη 'Γαλλικότητα' ως αίσθηση του χρόνου και του τρόπου πρόσληψης των πραγμάτων, ανα-πλαισιώνοντας τον λογοτεχνικό χώρο & την μορφή του 'Μπαρμπα-Γκοριό', γύρω από τον οποίο, εν τη απουσία και την παρουσία, περιστρέφεται το έργο. Ο 'Μπαρμπά-Γκοριό', προσφέρει αγάπη στις δύο κόρες τους, μαρτυρεί την συνθήκη του πατέρα που αξιώνει μία λέξη, μία 'σιωπή' αγάπης από τις κόρες του, 'ενσαρκώνοντας' την πατρική φιγούρα που δύναται να παραγάγει τα επάλληλα 'γιατί' προς τις κόρες του, προς μία χώρα που αναζητεί τον 'αξιωματικό ορθολογισμό'. 'Δότης' πατρικής αγάπης, διαποτισμένης από το ή τα οράματα της συν-ύπαρξης, ο Γκοριό στέκει παράταιρα στον καιρό, 'προϊόν' μίας άλλης ιστορικής εποχής, εγγράφοντας αντιφάσεις που την ίδια στιγμή αναπαράγουν και διευρύνουν τον 'μύθο' της Γαλλίας και του Παρισιού, δια-κρατώντας τους συμβολισμούς του 'δώρου', του 'δώρου', το οποίο, εντός και εκτός υλικότητας, αναφέρει και αναφέρεται από αγάπη που υπερβαίνει τους φραγμούς και τα όρια της τυπικότητας.. Στις στις προκείμενες της έντασης, οι κόρες του, νυμφευμένες, μέλη της Γαλλικής αριστοκρατίας (Μπαλζακική κοινωνική αναπαράσταση), έρχονται εγγύτερα για να απομακρυνθούν, προσδιορίζουν τον πατέρα ως οικονομική αναφορά και διαρκές οικονομικό στήριγμα, προσλαμβάνοντας τον ως 'υπόλειμμα' μίας άλλης όσο και διαφορετικής ιστορικής εποχής, οι κανόνες της οποίας απέχουν από την δική τους κατηγοριοποίηση των συμβολικών και μη αξιών. Και ως 'υπόλειμμα' μίας άλλης εποχής, ο 'Μπαρμπα-Γκοριό', πεθαίνει..

Η πατρική αγάπη χωρίς ανταπόδοση είναι η πραγματεία του βιβλίου αυτού. Είναι μία απεικόνιση της μεγαλοαστικής κοινωνίας της τότε Γαλλίας. Πολύ καλός ο Μπαλζάκ.