ΕΜΦΥΛΙΑ ΠΑΘΗ

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Οἱ συγγραφεῖς ἐπιχείρησαν μὲ ἐπιτυχία τὴν δημιουργία ἑνὸς βιβλίου-εἰσαγωγὴ στὸ ζήτημα τοῦ ᾿Εμφυλίου πολέμου. Τὸ θετικὸ στοιχεῖο εἶναι ἡ ἀμεροληψία, ὁ ὑψηλὸς βαθμὸς ἀντικειμενικότητας κι ἡ ἔλλειψη ἰδεοληπτικῶν κολλημάτων κομμουνιστικῆς ἤ ἐθνικόφρονος προελεύσεως. Τὸ ἀρνητικὸ εἶναι ἡ ὑφέρπουσα ἐθνο-αποικοδομητικὴ διάθεση (ἡ ἰδεολογία τῶν συγγραφέων εἶναι ὁ φιλελευθερισμός) πού χαρακτηρίζει κάποια σημεία τοῦ βιβλίου.

Ίσως το πιο αντικειμενικό βιβλίο για να προσεγγίσει ένα τόσο λεπτό ζήτημα. Η επιστήμη μπαίνει επιτέλους πάνω από κομματικές αποχρώσεις και αφήνει κατά κάποιο τρόπο στον αναγνώστη και το περιθώριο της προσωπικής κρίσης. Θέτει εύλογα ερωτήματα και δυστυχώς για κάποιους καταρρίπτει μύθους δεκαετιών. Στα συν οι πολλές παραπομπές στη βιβλιογραφία για κάποιον που θέλει να εντρυφήσει περισσότερο!!!

Η καλύτερη δυνατή εισαγωγή, για το ζήτημα του εμφυλίου!
Αναπτύσσει με επιστημονική αρτιότητα, με τρόπο απλό-κατανοητό και με αντικειμενικότητα, πολλές βασικές επί μέρους πτυχές, άνευ την εκ των προτέρων κατανόηση των οποίων και λόγω της πολυπλοκότητας του θέματος, κάθε προσπάθεια "ορθής" οπτικής προσέγγισης του εμφυλίου αποβαίνει από επισφαλής έως και αδύνατη!

Ένα πραγματικά ωραίο καλογραμμένο βιβλίο που αποδίδει τα γεγονότα της εποχής με ιδιαίτερη προσοχή. Άξίζει να το διαβάσετε. Προτείνετε 100%

'Ενα πολύ ωραίο βιβλίο γραμμένο και δομημενο ετσι ωστε να απευθυνεται σε όλους. Πραγματικά προσφέρει μια πλούσια καταγραφή των γεγονότων εκείνης της περιόδου , με έντονη την προσπάθεια των συγγραφέων να είναι αντικειμενικοί και πιστεύω το καταφέρνουν. Υπάρχει βέβαια μια τάση στόχευσης (δεν θα έλεγα εμπάθεια) προς το ΚΚΕ , ωστόσο χρεώνουν αρνητικά στοιχεία και στην αντιπαλη πλευρά. Σε τελική ανάλυση , παρακινεί ακόμη περισσοτερο τον αναγνώστη να προβεί σε εκτενέστερη μελέτη σχετικών συγγραμάτων . (Εϊναι αξιοσημείωτες οι παραπομπές βιβλιογραφιών στο τέλος κάθε κεφαλαίου)

Καλογραμμένο με αρκετά στοιχεία τεκμηρίωσης. Διακρίνω βέβαια μια εμπάθεια και στόχευση προς ΚΚΕ.
Σε κάθε περίπτωση αξίζει να διαβάζεις όλες τις πλευρές και να κρίνεις μόνος σου.

Δεν αποτελεί τίποτα λιγότερο από μια προσπάθεια να δοθεί "επιστημονικοφάνεια" στη λεγόμενη "δεξιά" αντίληψη της ιστορίας τη δεκαετία του '40. Προφανώς, επειδή η πραγματικότητα, δυστυχώς για τους υποστηρικτές αυτής της άποψης, είναι αμείλικτη, οι 2 συγγραφείς δεν έχουν άλλο δρόμο από το να καταφύγουν στην "αποδόμηση". Τι εννοώ; Εννοώ ότι προσπαθούν να δικαιώσουν την πλευρά τους μέσω της αρνητικής προβολής του αντιπάλου. Δεν ασχολούνται δηλαδή τόσο πολύ με τους "αντιστασιακούς επαίνους" της αντι-εαμικής πλευράς.Άλλωστε να μην κοροϊδευόμαστε η αντιΕΑΜική πλευρά αν δεν ήταν ανοιχτά δωσιλογική (όπως Οργάνωσις Χ, ΠΑΟ, Τσάους Αντών, Τάγματα Ασφαλείας, ΕΑΣΑΔ) η αντίσταση που έκανε περιοριζόταν σε κάποια σαμποτάζ και κατασκοπεία (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ, ΠΕΑΝ). Ασχολούνται κυρίως με την "σκοτεινή" πλευρά του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Χωρίς φυσικά να θέλει κάποιος να αρνηθεί ότι και η ΕΑΜική πλευρά σε κάποιες πτυχές άσκησε βία κάτι που είναι αναπόφευκτο σε ταραγμένες εποχές, εν τούτοις μέσω απίστευτων διαστρεβλώσεων παρουσιάζεται ως ...γενικευμένη κόκκινη τρομοκρατία που απορρέει από το σχέδιο του ΚΚΕ να κατακτήσει την εξουσία (κάτι φυσικά που δεν ισχύει γιατί αν ήταν έτσι δεν θα υπήρχε ούτε συμφωνία του Λιβάνου, ούτε της Καζέρτας).

Τις τελευταίες δεκαετίες κάτι τέτοιες ιστορικές αναθεωρήσεις ηχούν καλά στα συντηρητικά αυτιά και σε μεταμοντέρνους "σχετικιστές". Η αλήθεια είναι όμως ότι αυτού του είδους το ιστορικό ρεύμα (νέο κύμα λέγεται) δεν θα γίνει ποτέ κυρίαρχο και αργά ή γρήγορα θα ξαναβρεθεί στη θέση που του ανήκει, δηλαδή στο περιθώριο. Γιατί πολύ απλά βασίζεται σε σαθρά θεμέλια (έλλειψη πραγματικής κοινωνικής ανάλυσης, αυθαίρετος συγκρητισμός, πτωματολογία μέσω του αθροίσματος συμβάντων ασυσχέτιστων, μεροληπτική αξιοποίηση μαρτυριών).

Ίσως η καλύτερη εισαγωγή για το θέμα του εμφυλίου.Οι δύο συγγραφείς του βιβλίου έχουν κυριολεκτικά ερευνήσει το θέμα ενδελεχώς και έχουν συγγράψει πολλά βιβλία και άρθρα επί του θέματος.Η ιδιαιτερότητα αυτού του βιβλίου είναι ότι σε κάθε κεφάλαιο παραθέτει εξαντλητική βιβλιογραφία γεγονός που ενδυναμώνει τα επιχειρήματα των συγγραφέων.Έχει παρατηρηθεί ιδιαίτερη εχθρότητα εναντίον του βιβλίου από ορισμένους προκατειλημμένους σε σημείο που να ισχυρίζονται πράγματα που δεν ισχύουν προκειμένου να απαξιώσουν το βιβλίο.Το βιβλίο αυτό γκρεμίζει μύθους δεκαετιών και είναι και ταυτόχρονα προσιτό και στο ευρύ κοινό προκειμένου η ιστορική αλήθεια να γίνει κατανοητή από όλους.

Εξαιρετικό βιβλίο,για αναγνώστες αδογμάτιστους με ειλικρινές ενδιαφέρον για τα γεγονότα της εποχής. Οι ιδεοληπτικοί θα πρέπει μάλλον να απευθυνθείτε αλλού. Συμπληρωματικά θα ήθελα να προτείνω επίσης το βιβλίο "Λεηλασία Φρονημάτων" του καθηγητή Ιωάννη Κολιόπουλου (εκδόσεις Βάνιας) για όσους επιθυμούν περισσότερες λεπτομέρειες για τη δράση των Σλαβομακεδόνων στη Δυτική Μακεδονία εκείνης της περιόδου, καθώς και το βιβλίο "Η Αδύνατη Επανάσταση" του καθηγητή Πολυμέρη Βόγλη (εκδόσεις Άλεξάνδρεια) που παρέχει αρκετές πληροφορίες που εξηγούν σε ικανοποιητικό βαθμό τη δημοτικότητα του ΕΑΜ.

Στην πραγματικότητα ο τίτλος του βιβλίου θα έπρεπε να είναι : 23+2 ερωτήσεις και απαντήσεις για το πως το ΚΚΕ οργάνωσε και μεθόδευσε τον εμφύλιο πόλεμο. Το εν λόγω βιβλίο με προβλημάτισε έντονα για το πόσο λανθασμένα κατευθύνεται πλέον η ιστορική μνήμη σε αυτή τη χώρα, τα τελευταία 15 χρόνια. Από την πρώτη κιόλας ερωτοαπάντηση αυτού του βιβλίου, κατάλαβα ότι δεν επρόκειτο να διαβάσω μια αντικειμενική μελέτη του εμφυλίου πολέμου, ούτε καν μια "απολιτίκ". Σε αυτό το βαθύτατα αντικομμουνιστικό μανιφέστο λοιπόν, διατυπώνεται επανειλημμένως αυτό που τα τελευταία χρόνια επικράτησε να λέγεται "θεωρία των δύο άκρων" που ουσιαστικά δεν αποτελεί τίποτε άλλο από μια θλιβερή προσπάθεια των καπιταλιστών να εξισώσουν το φασισμό με τον κομμουνισμό στη συλλογική μνήμη. Τα εγκλήματα των κομμουνιστών υπήρξαν αναμφισβήτητα πολλά, ιδιαίτερα στις χώρες του πρώην "υπαρκτού σοσιαλισμού". Όμως, η ιδεολογική εξίσωσή τους με τα εγκλήματα των προδοτών, των ταγματασφαλιτών, των δυτικών "συμμάχων" και των γερμανών κατακτητών στην Ελλάδα τη δεκαετία του 40 είναι μια καθαρά κατασκευασμένη προσπάθεια, φυτεμένη από το ίδιο το σύστημα το οποίο υπηρετούν άτομα σαν τους συγγραφείς του εν λόγω βιβλίου. Ο δωσιλογισμός ξεπλένεται με το σκεπτικό ότι μόνο μια μικρή μερίδα όσων κατέφυγε στα τάγματα ασφαλείας, το έκανε λόγω ιδεολογίας. Οι παιδουπόλεις της Φρειδερίκης ξεπλένονται με το "παιδομάζωμα"¨των κομμουνιστών. Τουλάχιστον, όπως αναφέρουν οι ίδιοι οι συγγραφείς, τα παιδιά "περνούσαν καλά στις λαϊκές δημοκρατίες και μάθαιναν Ελληνικά"... Φυσικά, δεν παραλείπεται να γίνει επανειλημένως αναφορά στον ¨"αλυτρωτισμό" των σλαβομακεδόνων και στην ανίερη συμμαχία τους με τους κομμουνιστές. Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμη για το πόσο με εκνεύρισε το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά θα σταματήσω εδώ. Το συνιστώ αποκλειστικά και μόνο για όσους ενδιαφέρονται να μελετήσουν τη "θεωρία των δύο άκρων" μέσα από τα μάτια των "ακαδημαϊκών". Από ιστορικής άποψης, δεν προσφέρει απολύτως τίποτε.

Είναι ίσως το πιο χρήσιμο βιβλίο ιστορίας που οφείλει να διαβάσει ο Έλληνας. Μόνο η βαθιά έρευνα, στεγνή από ιδεολογήματα, και η κατανόηση του εμφυλίου 43-49 μπορεί να μας μονιάσει ως λαό.

Εκείνο που κάνει αυτό το βιβλίο να ξεχωρίζει από τα άλλα που έχω διαβάσει για οτν εμφύλιο πόλεμο είναι ότι οι συγγραφείς κοπιάζουν - και τις περισσότερες φορε΄ς τα καταφέρνουν - να τεκμηριώνουν αυτά που γραφουν και να αποφέυγουν επικολυρικές διατυπώσεις που μπορεί να ακούγονται ωραίες αλλά στερούνται εμπειρικής θεμελιώσεως. Ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση, οι συγγραφείς προκαλούν τον αναγνώστη να διερευνά και να ερωτά και να βρίσκει τα γεγονότα πριν καταλήξει σε συμπεράσματα. Δύσκολο έργο, αλλά έτσι πρέπει να γράφεται η ιστορία.

Το βιβλίο γράφτηκε με χρονική απόσταση ασφαλείας από την περίοδο των γεγονότων και καταστάσεων που πραγματεύεται, με την σύμπραξη δύο επιστημόνων της νεώτερης γενιάς που πολιτικά προέρχονται από την Αριστερά και την αστική Δεξιά. Αναλύει με περιεκτικότητα, σφαιρικότητα και αντικειμενικότητα βασικά ερωτήματα για την περίοδο, χωρίς να αναλώνεται σε περιπτωσιολογία, αφορισμούς, αγιογραφίες προσώπων και προπαγανδιστικά πυροτεχνήματα, από τα οποία βρίθει η σχετική βιβλιογραφία (ιδιαίτερα εκείνη που προέρχεται από τους πρωταγωνιστές). Συνιστάται ανεπιφύλακτα σε όσους επιθυμούν να γνωρίσουν την ωμή, πραγματική ιστορία.

Ενα απο τα σοβαροτερα και αντικειμενικοτερα βιβλια που εχουν ποτε γραφτει για το θεμα που πραγματευεται! Γραμμενο και δομημενο ετσι ωστε να απευθυνεται σε ολους(απο τους πλεον εξειδικευμενους εως τους πλεον ανιδεους αναγνωστες), παραθετει ολες τις αποψεις που υπαρχουν για το καθε ζητημα που πραγματευεται το εκαστοτε κεφαλαιο του βιβλιου και δινοντας βιβλιογραφικο οδηγο στο τελος του καθε κεφαλαιου, ωστε ο αναγνωστης να αναζητησει περισσοτερη εμβαθυνση. Απλα εξαιρετικο και ειναι ιδιαιτερως ενθαρυντικο να βλεπουμε τετοια βιβλια να πουλανε πολλα αντιτυπα και να επανακυκλοφορουν σε εμπλουτισμενες(δυο επιπλεον κεφαλαια) οπως αυτη!