Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ 1821

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Τραγελαφικό αυτό που συμβαίνει στον σχολιασμό του εν λόγω βιβλίου λαμβάνοντας υπόψιν το περιεχόμενο του. Επιχειρείται μία επίθεση στους σύγχρονους συντελεστές του έργου για τη δουλειά τους, ενώ όπως πολύ σωστά ειπώθηκε παρακάτω το 90% του κειμένου είναι γραπτοί πατριαρχικοί λόγοι. Διαβάζοντας αυτά τα κείμενα που χαρακτηρίζονται από έναν συνεπή αντεπαναστατικό χαρακτήρα μέσα στον χρόνο, κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι το μαύρο που βλέπουμε είναι στην πραγματικότητα άσπρο. “Α, όχι αυτό που βλέπετε και διαβάζετε ότι συνέβαινε επί μία τριακονταετία δεν είναι η πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι άλλη μιας και δεν είστε ιστορικοί (ενώ εμείς τα τρολ, είμαστε). Οι μυστικές άρσεις αφορισμών που δεν στηρίζονται σε κανένα έγγραφο, οι υποτιθέμενες διαστρεβλώσεις εγγράφων του βιβλίου (που εν τω μεταξύ αναδημοσιεύονται ολόκληρα), οι επικλήσεις σε αγώνες του Κλήρου από το... 1453 και η ηθελημένη (δεν εξηγείται αλλιώς) απόπειρα ταύτισης της πίστης των με την πολιτική του πατριαρχείου”, αποτελούν τα κυριότερα επιχειρήματα τους. Μάλιστα ένας συνχολιαστής διερωτήθη χθες σε σχόλιο πώς είναι δυνατόν οι πατριάρχες να ήταν αντεπαναστάτες και οι Έλληνες να παραμένουν χριστιανοί! Και μάλιστα προηγουμένως να υψώνει το δάκτυλο κάνοντας μαθήματα αντίληψης της ιστορίας! Με αυτή την αδιανόητη λογική όλοι οι Έλληνες θα έπρεπε σήμερα να ήταν άθεοι εξαιτίας των δεκάδων εκκλησιαστικών σκανδάλων πάσης φύσεως που λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο. Ήμαρτον, ας καταπιούν κάποιοι ότι ο ρόλος της ηγεσίας της Εκκλησίας ήταν καθαρά αντεθνικός προεπαναστατικά και ας σταματήσουν να κάνουν το άσπρο μαύρο. Και κάτι ακόμα. Δεν είναι μόνο η Μαύρη Βίβλος. Ολόκληρη η σειρά Lux Orbis και ιδίως τα βιβλία που έχει κυκλοφορήσει την τελευταία 2ετία αποτελούν έναν οδοδείκτη αυτής της θέσης που αλληλοσυνδέονται. Πραγματικά εξαιρετική δουλειά, αξίζουν συγχαρητήρια στους συντελεστές των εκδόσεων και να μην καμφθούν από τις επιθέσεις που δεδομένα θα δεχτούν.

Έμαθα για τη Βίβλο από κείμενο μεγάλης ενημερωτικής ιστοσελίδας. Οι προσδοκίες μου δεν διαψεύστηκαν. Δεν ήταν και τόσο δύσκολο να μαντέψω σε ποιο. Στα του έργου τώρα. Πρόκειται για ένα μοναδικό στο είδος του ανάγνωσμα που σοκάρει όποιον έχει μελετήσει την ελληνική επανάσταση αποκλειστικά από τα σχολικά βιβλία. Το μεγάλο προτέρημα του βιβλίου είναι η ύπαρξη αυθεντικών πατριαρχικών κειμένων από την περίοδο του 1821 τα οποία μαρτυρούν την εχθρικη στάση της Εκκλησίας απέναντι στην έννοια της επανάστασης. Όπως σωστά επισημαίνεται στα εισαγωγικά σχόλια η στάση αυτή είναι διαχρονικά αρνητική και εκεί έγκειται η προσφορά του βιβλίου. Τα κείμενα αυτά είναι ο σημαντικότερος ιστορικός μάρτυρας για να υποστηριχθεί μια τέτοια θέση στέρεα. Ειδικά στο θέμα του αφορισμού της Επανάστασης και της δήθεν ακυρότητας του τελειώνει το θέμα, μιας και παρουσιάζει αδιάψευστα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι επόμενοι από τον Γρηγόριο πατριάρχες χρησιμοποιούσαν το ενδεχόμενο άρσης του σε περίπτωση που οι Έλληνες επέστρεφαν στην υποτέλεια του Σουλτάνου.
Και κάτι τελευταίο. Διάβασα παραπάνω για αθεοπαγανιστή συγγραφέα που είναι άσημος δημοσιογράφος και συμμετέχει λέσχες μασόνων και άλλα συνωμοσιολογικά. Δεν ξέρω αν ο Γρηγόριος Ε και οι υπόλοιποι πατριάρχες ήταν άσημοι δημοσιογράφοι και άθεοι. Το λέω αυτό διότι συγγραφείς το βιβλίο έχει και είναι οι ίδιοι οι αρχιερείς. Τα κείμενα τους καταλαμβάνουν τις 120 από τις 140 σελίδες του βιβλίου. Οι υπόλοιπες 20 σελίδες καταλαμβάνονται από δύο ανθρώπους. Την εξαιρετική εισαγωγή του διευθυντή της σειράς που συγκέντρωσε τα σπάνια αυτά κείμενα (κι αν δεν είναι χριστιανός ο άνθρωπος τι πειράζει κάποιους; Δηλαδή πόσες πιθανότητες συγκέντρωνε η πιθανότητα ένα τέτοιο φοβερό βιβλίο να βγει με πρωτοβουλία χριστιανού;) και τον πρόλογο του αναγνωρισμένου ακαδημαϊκού Θάνου Βερέμη που βάζει τη σφραγίδα στην ακαδημαϊκότητα του βιβλίου. Αντιλαμβάνομαι ότι το βιβλίο έχει ενοχλήσει και πάει καλά εμπορικά. Νομίζω καλώς ενοχλεί.

Ακόμα ένα καθαρά διαστρεβλωτικό προπαγανδιστικό βιβλίο στα πλαίσια της προσπάθειας αποδόμησης του Χριστιανισμού και της Εκκλησίας. Ο δε συγγραφέας, ένας άσημος δημοσιογράφος που κινείται στο πλαίσιο του αθεοπαγανισμού, με παρουσίες σε λέσχες αθέων, μυθικιστων κτλ. Το συγκεκριμένο μοτίβο είναι τόσο σύνηθες που δεν προκαλεί καν αίσθηση πλέον.

Όσον αφορά το περιεχόμενο, απομονώνει και πετσοκοβει πληροφορίες και στοιχεία, παρουσιάζοντάς τα με παντελώς επιφανειακό τρόπο ώστε να κάνει αντιχριστιανική προπαγάνδα. Για παράδειγμα, ενώ είναι αδιαμφισβήτητο πλέον (ακόμα και μέσα από Οθωμανικά έγγραφα, εξαίσια αναλυση των οποίων έχει πραγματοποιήσει ο καθ. Σταθακόπουλος) ότι ο δήθεν αφορισμός της Επανάσταση από τον Πατριάρχη Γρηγόριο είναι ΑΚΥΡΟΣ για να ρίξει στάχτη στα μάτια των Οθωμανών (μέχρι και το ίδιο το κείμενο είναι επίτηδες άκυρο συντακτικά και υπάρχουν μέχρι και επιστολές του Υψηλάντη που το επιβεβαιώνει. Εξάλλου ο Πατριάρχης Γρηγόριος έχει αποδεδειγμένη δράση υπέρ της Εθνεγερσίας), ο συγγραφέας παρουσιάζει επιφανειακά και χωρίς καμία ανάλυση των τότε σχετικών γεγονότων, μόνο το κείμενο του αφορισμού.

Δεν έχει νόημα ο περαιτέρω σχολιασμός. Αυτοί που έχουν ψάξει 2 πραγματα για το πώς κινούνται οι συγκεκριμένοι επιτήδειοι καταλαβαίνει περί τίνος πρόκειται το βιβλίο. Το θέμα είναι να μην πέφτουν στις παγίδες αυτών των τύπων ανυποψίαστοι άνθρωποι που παρασύρονται από τα τυράκια "ελάτε να σας δείξουμε ΑυΤΑ ΠοΥ μΑσ κΡυΒοΥν".

Ένα βιβλίο το οποίο αποτελεί πολύτιμη συνεισφορά στην βιβλιογραφία σχετικά με την επαναστατική περίοδο.

Ενας ιστορικός πρέπει να προστατεύει την ιστορία απο τις προσωπικές του πεποιθήσεις (πολιτικές, θρησκευτικές κλπ), όπως έιχε πει και ο αείμνηστος Καργακος : η πολύ θεωρία αποϊστορικοποιεί την ιστορία. Παρεπιμπτώντος αν θελετε να διαβασετε σχετικά με την επανάσταση του 21 διαβστε τους 3 τόμους του Καργάκου, απλά απίστευτοι.
Υ/Γ Ο κ. Καργάκος, σε ηλικία 16 περιπου, είχε κάνει μια εργασία αντίστοιχη περί του αφορισμού του Γρηρόριο Ε' (τον έκραζε στεγνά, και την εκκλησία) και του κόστησε πολύ (εκείνες τις εποχές δε τολμούσες να πείς κάτι τέτοιο) το θέμα ήταν ότι όταν μεγάλωσε και μελετώντας χρόνια (ηταν η ζωή του η ιστορία) άλλαξε θέση, εμβάθυνε, μελέτησε και απόκτησε τελείως διαφορετική άποψη.

Το βιβλίο αυτό είναι ένα από αυτά που μου άνοιξαν τα μάτια φέτος για τις συνθήκες γύρω από το 1821. Πρόκειται για μία συλλογή πρωτότυπων πηγών που αποκαλύπτουν τον αντεπαναστατικό ρόλο του πατριαρχείου μέσα από τα ίδια του τα κείμενα, δεκαετίες πριν το ξέσπασμα της Επανάστασης αλλά και την τελευταία στιγμή. Η ουσία του βιβλίου δεν βρίσκεται ούτε στον πρόλογο του Βερέμη, ούτε στα διαφωτιστικά εισαγωγικά σχόλια του επιμελητή που συγκέντρωσε με κόπο τα κείμενα αυτά. Τα προηγούμενα μπορεί κάποιος να επιλέξει να τα παραλείψει. Η ουσία βρίσκεται στα ίδια τα πρωτότυπα κείμενα που στέκουν ενοχλητικά για τους σύγχρονους αναγνώστες. Και φυσικά το βιβλίο δεν έχει την παραμικρή σχέση με την αθεϊα ή οτιδήποτε σχετικό. Είναι ένα καθαρά χριστιανικό βιβλίο μιας και παρουσιάζει απτή και αφιλτράριστη τη στάση της ίδιας της Εκκλησίας απέναντι στον αγώνα.

Κάποιος που αγοράζει αυτό το βιβλίο νομίζει ότι θα μάθει για αμφιλεγόμενα ζητήματα... επίσης, νομίζει ότι θα έχει γραφτεί από κάποιο ιστορικό... επίσης, νομίζει τουλάχιστον ότι θα έχει γραφτεί από κάποιον έστω αμερόληπτο... "ερευνητή"... Αντ' αυτού έχουμε ένα "θάψιμο" της Εκκλησίας (λες και η Εκκλησία έπρεπε να αγνοεί το πλαίσιο δράσης της και να υποστηρίζει φαινομοενικά ουτοπικές επαναστάσεις που θα κόστιζαν σε χιλιάδες ζωές ορθοδόξων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) από καθαρά αθε'ι'στική και μεροληπτική γραμμή και μάλιστα από κατ' ουσίαν "άσχετο" συγγραφέα που δεν είναι καν επιστήμονας. Είναι ντροπή στον Βερέμη που έχει ακριβοπληρωθεί για την "ανάλυση" των γεγονότων του 1821(και συνεχίζει να ακριβοπληρώνεται από τα γνωστά κανάλια) να συμμετέχει σε αυτό το απαράδεκτο ψευδοπόνημα που απευθύνεται σε φανατικούς αντί-θεους.

Πραγματικά απορίας άξιο πώς στην εποχή της πληροφορίας υπάρχει τόση παραπληροφόρηση. Και είναι λυπηρό που ένας προβεβλημένος από τα ΜΜΕ πανεπιστημιακός γράφει τον πρόλογο του βιβλίου. Άραγε το διάβασε; Ακατανόητο για έναν γνήσιο μελετητή πώς γεγονότα αποκόβονται από τα ιστορικά τους συμφραζόμενα ενώ άλλα αποκρύβονται ή διαστεβλώνονται (π.χ. μας "πληροφορεί" ότι η Μπουμπουλίνα αφορίστηκε), μαρτυρίες πρωταγωνιστών αποσιωπούνται. Για μία στρατευμένη πένα όμως είναι απαραίτητα τα παραπάνω προκειμένου να καταλήξει στα επιθυμητά συμπεράσματα. Το βιβλίο αποτελεί αυτοέκδοση. Η παρουσίασή του έγινε στην Ένωση Αθέων Ελλάδας. Εάν κάποιος ενδιαφέρεται για το αντικείμενο που ταλαιπωρεί ο συγγραφέας, υπάρχουν αξιολογότατα βιβλία.

Η εκκλησία αφού καταπολέμησε την φιλοσοφική σκέψη και τις επιστημονικές θεωρίες όπως για παράδειγμα το αστρονομικό ηλιοκεντρικό σύστημα και την σπουδή της ανατομίας του ανθρωπίνου σώματος δεν ήταν δυνατόν να δει με καλό μάτι την επανάσταση και την δράση των Ελλήνων λογίων που την υποστήριζαν. Οι ιστορικές πηγές πρέπει να μελετιούνται για να ξεσκεπάζονται οι κάθε λογής πατριδοκάπηλοι.

Το ακούσαμε κι αυτό....Η Εκκλησία λέει πολέμησε την Επανάσταση του 1821...Μην αγοράζετε τέτοια βιβλία,είναι γεμάτα ψέμματα και ανακρίβειες.Οι Ελληνες κληρικοί έδωσαν ολο τους το είναι για την πατρίδα μας και στα 400 χρόνια σκλαβιάς και στο τρισένδοξο 1821.Αμέτρητοι ιερωμένοι βρήκαν φριχτό θανατο για την Ελλάδα.Τους αξίζει σεβασμός.

Χαμένος χρόνος για ένα βιβλίο που έγραψε στρατευμένος δημοσιογράφος. Για περισσότερα μπείτε στο youtube στο κανάλι που το παρουσίασε, όπου γίνεται στα σχόλια η πλήρης αποδόμησή του. Ο συγγραφέας δεν μπορεί να αρθρώσει λέξη (εκτός από ένα σχόλιό του, όπου φαίνεται ότι δεν ξέρει και όπου φαίνεται και η μόνη του επιδίωξη: η λάσπη)!
Αυτό δεν είναι ιστορία. Είναι κατάντια...

Πόσο φαίνεται όταν κάποιος προσπαθεί να διαστρεβλώσει τα γεγονότα και να συκοφαντήσει πρόσωπα και καταστάσεις.
Ο Γρηγόριος Ε΄(μαρτυρας του έθνους) έδωσε την ευχή του για να γίνει η επιανάσταση και επιβράβευσε την προσπάθεια της Φιλικής Εταιρείας.

Αλλά κάποιοι κομματικά και διεθνιστικά χρωματισμένοι άνθρωποι τα βλέπουν όλα μαύρα.
Και η λέξη Βιβλος γιατί; Πόσο καρφώνεται το ψέμα και η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ!

Δε σκεφτηκατε ποτέ πως η εκκλησία είναι εν αιχμαλωσία και δεν αποφασίζει; Να αναφερθεί πως αν η επίσημη εκκλησία δεν αφοριζε , η οθωμανική πύλη απειλούσε με γενοκτονία. Είναι δυνατόν να μην το γνωρίζετε αυτό; Πιστεύετε πως η εκκλησία αποφασιζε ελεύθερα ; Ζούσαμε σε ομόνοια και αλληλοσεβασμό με τους Οθωμανούς; Σκεφτείτε το αν αποφάσιζε η εκκλησία ελεύθερα γιατί αν δεν αποφάσιζε ελεύθερα η εκκλησία τοτε δεν έχει και ευθύνη των αποφάσεων.

Μια εξαιρετική ιδέα και πρωτοβουλία με την οποία συγκεντρώνεται πρωτογενές υλικό και διατίθεται στο αναγνωστικό κοινό προς αναστοχασμό δείχνοντας ξεκάθαρα τον αρνητικό ρόλο της θεσμικής εκκλησίας κατά την επανάσταση του 1821. Καταρρίπτει μύθους, παρανοήσεις και στρεβλώσεις και φέρνει και στο προσκήνιο και ορισμένα ιστορικά γεγονότα που δεν είναι ευρέως γνωστά.

Μια πολύτιμη έκδοση που έχει συγκεντρωμένες τις επίσημες εγκυκλίους του Πατριαρχείου όχι μόνο εναντίον των επαναστατικών κινήσεων των Ελλήνων, αλλά και εναντίον της διάδοσης του Διαφωτισμού στην Ελλάδα. Επί 200 χρόνια οι κυρίαρχοι ιδεολογικοί μηχανισμοί πρόβαλλαν το Πατριαρχείο ως την «κιβωτό» που διέσωσε το Γένος. Κάποια στιγμή (η επέτειος των 200 χρόνων φαντάζει ως ιδανική συγκυρία) πρέπει να γίνει ευρύτερα γνωστή ολόκληρη η αλήθεια, δηλαδή σε ποια ακριβώς κατάσταση ήθελαν να διατηρήσουν το Γένος οι επικεφαλείς της Εκκλησίας: μέσα στη μοιρολατρία («θέλημα Θεού η υποδούλωση») και με εντελώς στοιχειώδη παιδεία. Οι σφοδρές αντιδράσεις τους κατά των επαναστατικών κινημάτων του Ρήγα και των Φιλικών μόνο τυχαίες δεν ήταν, διότι αυτά τα εθνικά κινήματα εμφορούνταν από τις ιδέες του Διαφωτισμού και επιδίωκαν να αλλάξουν άρδην την παιδεία και το κοινωνικοπολιτικό σύστημα. Γι’ αυτό το λόγο η χρησιμότητα της συγκεκριμένης έκδοσης είναι μεγάλη.

Ένα βιβλίο, που συλλέγει και παρουσιάζει τις εγκυκλίους και τα κείμενα του Πατριαρχείου, που δεν ήσαν όλα εύκολα προσβάσιμα στον ιστορικό και πια προσβάσιμα σε κάθε έναν από μας. Μέσα από αυτά τα ιστορικά ντοκουμέντα μεταξύ άλλων διακρίνουμε και επιβεβαιώνεται: Η προσπάθεια φίμωσης των διαφωτιστών, η εύρεση και καταστροφή των έργων του Ρήγα, η αντίθεση στις ιδέες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και των επιστημών που εμφανίστηκαν μετά την Γαλλική Επανάσταση, και ο έλεγχος του τύπου, που δείχνουν την πάγια πολιτική θέση του Πατριαρχείου να ελέγχει τους ορθόδοξους, να τους κρατά μακρυά από την Δύση και πάντα υπό τον έλεγχο της Υψηλής Πύλης.

Τα ψέμματα τελειώσαν. Η ιστορική αλήθεια και το επίσημο αφήγημα του ρωμαίϊκου κράτους αποτελούν αντίθετους κόσμους. Η ημέρα με τη νύχτα. Αυτή η αντίθεση αντικατοπτρίζεται και στην κοινωνία όπου από την μια αυξάνεται η αμάθεια η θρησκοληψία και η προσκόλληση στα ψέμματα και από την άλλη, όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που αναζητούν και μελετούν την ιστορία που δεν τους έμαθε το ελεγχόμενο από τους ρασοφόρους σχολείο, γνωρίζουν τον πραγματικό Ελληνισμό αλλά τους κατακτητές του και διαχρονικούς προδότες του. Πλεον οι φωνές που μιλούν ανοιχτά για τον πραγματικό ρόλο της εκκλησίας τολμούν να βγουν ανοιχτά στην κοινωνία σπάζοντας την ομερτά του ημιθεοκρατικού συστήματος σκέψης που κυριαρχεί στη νεοελλάδα και να μιλήσουν με στοιχεία -πολλές φορές τα ίδια τα λεγόμενα της εκκλησίας- και να θέσουν προβληματισμούς για τον ρόλο και τον δημόσιο λόγο της. Συγχαρητήρια στους δημιουργούς του βιβλίου! Τα ψέμματα τελειώσαν!!

"Εκκλησιαστικοί μύθοι, υπόγεια υποστήριξη, κρυφή άρση του αφορισμού" κτλ. Επιτέλους ένα βιβλίο συγκεντρώνει υπαρκτά κείμενα της εποχής και κάπου εδώ οι δικαιολογίες τελειώνουν. Ένα χρήσιμο πόνημα, με στέρεα τεκμηρίωση, για τους ερευνητές του 21' που ρίχνει φως στο θέμα της στάσης της Εκκλησίας απέναντι στον Αγώνα. Δεδομένα θα ενοχλήσει.

Πολύ εμπεριστατωμένη και σε βάθος έρευνα. Έμαθα πολλά πράγματα που δεν γνώριζα και ομολογώ ότι σοκαρίστηκα.
Το συνιστώ σε όποιον ενδιαφέρεται για την Ιστορία, τα πραγματικά γεγονότα και όχι αυτά που διηγούνται (και αποκρύπτουν) όσοι έχουν συμφέρον να παραποιήσουν την Ιστορία. Γιατί «Oι λαοί που δεν μαθαίνουν από τα λάθη του παρελθόντος είναι καταδικασμένοι να τα επαναλαμβάνουν».

Όπως το φανταζόμουν, βαθιά ανιστόρητο και εμπαθες. Ο συγγραφέας απέκρυψε συνειδητά την υπόγεια στήριξη οικονομική και ηθική του πατριαρχειου, (ενός πατριαρχειου μέσα στο στόμα του λύκου! ) στον Αγώνα. Δεν έχει να προσφέρει το βιβλίο καμία επιστημονική συνεισφορά στην Ιστορία. Το θεωρώ δουλειά εντελώς "του ποδαριού", φαίνεται άλλωστε και από τις ελάχιστες σελίδες (συρραφή - επικόλληση) και πιστεύω πως είναι μια αρπαχτή εν όψει του επίκαιρου επετειακού εορτασμού.