Κατά τ’ άλλα ...

“ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΘΑΡΟ, ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΤΕ!” - Kurt Vonnegut, Σφαγείο νούμερο 5

Ο Fernando Pessoa σε συνοικία της Λισαβόνας (πηγή: flickriver.com)

Ο Aleister Crowley (αριστερά) και ο Fernando Pessoa (δεξιά) παίζοντας σκάκι, στη Λισαβόνα, το Σεπτέμβριο του 1930.

«Οι άνθρωποι που διακρίνονται από κάποια μονομανία, που είναι καρφωμένοι σε μια έμμονη ιδέα, ασκούσαν ανέκαθεν μια έλξη πάνω μου. Γιατί όσο πιο περιορισμένα είναι τα όρια ενός πνεύματος τόσο, απ’ την άλλη, φτάνει να αγγίζει το Άπειρο. Αυτοί οι άνθρωποι, οι φαινομενικά περιθωριακοί και απόβλητοι, χτίζουν με τα δικά τους παράξενα υλικά, σαν τους τερμίτες, ένα είδος μικρόκοσμου, που είναι ταυτόχρονα μοναδικός και αξιοσημείωτος.» (STEFAN ZWEIG : ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΝΟΥΒΕΛΑ)

Στην Αθήνα με αφορμή το Φεστιβάλ Λατινοαμερικανικής Λογοτεχνίας, ο κορυφαίος μεξικανός συγγραφέας Juan Villoro (Οι ένοχοι, Ο ύφαλος), επισκέφθηκε το βιβλιοπωλείο μας στις 14 Ιουνίου. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να γλυτώσει από τον φακό του δικού μας Γιώργου Θωμόπουλου.

Όλο το απόσπασμα στον Σελιδοδείκτη

    Πηγή: http://www.boredpanda.com/

Στο Plovdiv, Βουλγαρία.

(Φωτογραφία Manuela Sanchez, πηγή Improbables librairies)

Van Gogh, "Νεκρή φύση με γαλλικές νουβέλες κι ένα τριαντάφυλλο", φθινόπωρο 1887 (ιδιωτική συλλογή)

Διάβαζε, ακόμα και τα παλιόχαρτα από το δρόμο
~ Θερβάντες

Μπήκα μέσα στο βιβλιοπωλείο και ανέπνευσα εκείνο το άρωμα χαρτιού και μαγείας που, περιέργως, κανένας ποτέ δεν σκέφτηκε να εμφιαλώσει.
~Carlos Ruiz Zafón

    Φωτογραφία της - μούσας και ερωμένης του ζωγράφου - Dora Maar.