Ο Aleister Crowley (αριστερά) και ο Fernando Pessoa (δεξιά) παίζοντας σκάκι, στη Λισαβόνα, το Σεπτέμβριο του 1930.

«Οι άνθρωποι που διακρίνονται από κάποια μονομανία, που είναι καρφωμένοι σε μια έμμονη ιδέα, ασκούσαν ανέκαθεν μια έλξη πάνω μου. Γιατί όσο πιο περιορισμένα είναι τα όρια ενός πνεύματος τόσο, απ’ την άλλη, φτάνει να αγγίζει το Άπειρο. Αυτοί οι άνθρωποι, οι φαινομενικά περιθωριακοί και απόβλητοι, χτίζουν με τα δικά τους παράξενα υλικά, σαν τους τερμίτες, ένα είδος μικρόκοσμου, που είναι ταυτόχρονα μοναδικός και αξιοσημείωτος.» (STEFAN ZWEIG : ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΝΟΥΒΕΛΑ)