Σελιδοδείκτης
«Αλήθεια, Μάντερς, πάω να πιστέψω πως όλοι είμαστε βρικόλακες. Δε βρικολακιάζει μονάχα μέσα μας ό,τι έχουμε κληρονομήσει από μάνα και πατέρα. Παρά κι ένα σωρό παλιές νεκρές θεωρίες, ένα σωρό παλιές νεκρές ιδέες, κι άλλα πολλά ακόμα. Δε ζούνε μέσα μας, κι όμως τα 'χουμε στο αίμα μας, και δεν μπορούμε να τα πετάξουμε από πάνω μας.
[...] είναι γεμάτος ο τόπος βρικόλακες. Αμέτρητοι θα είναι, θαρρώ, σαν την άμμο της θαλάσσης. Κι από την άλλη μεριά, όλοι μας, μικροί μεγάλοι, έχουμε τέτοιον ελεεινό φόβο για το φως!»