Σε όποιον δεν έχει μυηθεί στο παιγνίδι, τα βήματα της ερωτικής αποπλάνησης μπορεί να φαίνονται αστεία• αλλά δεν είναι πιο αστεία από τα βήματα ενός χορού. Οι χορευτές χορεύουν και η δεξιοτεχνία τους είναι η χαρά τους. Όλα είναι κανονισμένα, από την πρώτη ανταλλαγή βλεμμάτων ώς την τελική συνεύρεση. Και η προσποίηση και των δύο είναι σημαντικό συστατικό του εκλεπτυσμένου παιγνιδιού – παριστάνουν και οι δύο πως τους παρασέρνει στη δίνη του το πάθος, πως είναι ανήμποροι ν’ αντισταθούν στην ορμή του• κάθε βήμα προς τα εμπρός, κάθε υποχώρηση, κάθε συμφωνία και κάθε άρνηση, όλα είναι απαραίτητα στην επιτυχή διεξαγωγή και ολοκλήρωση του παιγνιδιού. Αλλά στο παιγνίδι αυτό νικητής αναδεικνύεται πάντα η γυναίκα• και νομίζω πως θα πρέπει να νιώθει λίγη περιφρόνηση για τον αντίπαλό της• που ενώ είναι ο ηττημένος και το θύμα, νομίζει πως είναι ο νικητής και ο θύτης.

JOHN WILLIAMS: ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ